|
تاکید رئیس جمهور ازبکستان بر تامین ثبات و امنیت در افغان |
به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در تاشکند، «شوکت میرضیایف» رئیس جمهور ازبکستان در نخستین نشست سران کشورهای «هند و آسیای مرکزی» در سال جاری به صورت ویدئو کنفرانس شرکت کرد.
در این نشست مجازی که به ابتکار «نارندرا مودی» نخست وزیر هند سازماندهی شده «قاسم ژامرت تاکایف» رئیس جمهور قزاقستان، «سادیر جباراف» رئیس جمهور قرقیزستان، «امامعلی رحمان» رئیس جمهور تاجیکستان و «قربانقلی بردی‌محمداف» رئیس جمهور ترکمنستان نیز شرکت کردند.
روسای جمهور آسیای مرکزی چشم انداز تحکیم بیش از پیش روابط سنتی و دوستانه، گسترش همکاری های چند جانبه بین کشورهای منطقه و هند را بررسی و در مورد مسائل مهم بین المللی تبادل نظر کردند.
رئیس جمهور ازبکستان در ابتدای سخنرانی خود بر اهمیت این نشست در تعمیق شراکت راهبردی و تشکیل دستور کار جدید برای همکاری های منطقه ای برای آینده تاکید کرد.
میرضیایف با اشاره به اولویت های استراتژیک، پیشنهادات معین را برای پیشبرد همکاری عملی در قالب «هند و آسیای مرکزی» ارائه کرد.
توسعه سرمایه انسانی از طریق همکاری های فعال در زمینه های آموزشی و بهداشتی بر اساس به کارگیری تجربیات، دانش و فن آوری های پیشرفته هند به عنوان اولویت های نخست توسط رئیس جمهور ازبکستان قلمداد شد.
وی در ادامه به مراکز پزشکی چند رشته ای معاصر در ازبکستان که در سال های اخیر با همکاری شرکای هندی ایجاد شده است، اشاره کرد.
میرضیایف همچنین بر گسترش بیش از پیش شعبه های دانشگاه های پزشکی پیشرو هند در ازبکستان تاکید کرد.
رئیس جمهور ازبکستان خواستار اجرای طرح‌های سرمایه‌گذاری برای تولید دارو، تسریع در به رسمیت شناختن دوجانبه گواهی نامه های واکسیناسیون، راه‌اندازی برنامه‌های آموزشی برای ویروس‌شناسان و به کارگیری گسترده روش‌های طب سنتی شد. به منظور پیشبرد این ابتکارات، پیشنهاد برگزاری سالانه یک نشست مشترک بهداشتی مطرح شد.
میرضیایف اظهار داشت: در زمینه آموزش در این کشور 3 موسسه آموزش عالی هند با موفقیت فعالیت می‌کنند.
رئیس جمهور ازبکستان پیشنهاد تنظیم «نقشه راه» مبنی بر افتتاح دانشگاه‌ها و مراکز آموزش حرفه‌ای جدید، ایجاد تبادل علمی و دانشگاهی، حمایت از پیشرفت‌های نوآوری و استارت‌آپ‌ها را ارائه کرد.
وی همچنین بر چشم انداز گسترده شراکت در زمینه فن آوری های اطلاع رسانی تاکید کرد. هند به عنوان یکی از پیشتازان جهانی در زمینه دیجیتالی سازی در توسعه صنعت فن آوری ها اطلاع رسانی بومی سهم بزرگی دارد.
همچنین ابتکار تصویب برنامه همکاری های منطقه‌ای برای توسعه نوآوری‌های دیجیتال، فن آوری‌های فین‌تک و بلاک چین، امنیت سایبری و آموزش کادرها از جمله بر پایه پلتفرم‌های موجوددر این نشست مطرح شد.
طی سال های اخیر مبادلات بازرگانی ازبکستان و هند تقریبا دو برابر و تعداد کارخانجات مشترک تا 400 واحد افزایش یافته است.
همچنین با هدف تشویق روابط مستقیم در سطح تجارت و مناطق، شناسایی نقاط جدید رشد در زمینه های سرمایه گذاری و بازرگانی بر اهمیت تسریع فعالیت شورای بازرگانی «هند و آسیای مرکزی» تاکید شد.
رئیس جمهور ازبکستان بر اهمیت اولویت دار مسایل ارتباطات حمل و نقل موثر بین کشورهای منطقه و ایجاد زیربناهای معاصر تاکید کرد.
همچنین از پیشنهاد راه اندازی ساز و کارهای دیدارهای چندجانبه وزرای حمل و نقل با هدف تنظیم برنامه توسعه شبکه های بنادر «خشک»، ارائه تخفیفات و تعرفه های تسهیلی، تسهیل تشریفات گمرکی در حمل و نقل بارها استقبال شد.
در این نشست همچنین برای بررسی تجربیات پیشرفته هند و چشم انداز تعاونی در زمینه صرفه جویی انرژی و توسعه «سبز» توجه خاص مبذول شد. پیشنهاد بررسی مسایل همکاری های منطقه ای در این زمینه در چارچوب همایش بین المللی در ماه سپتامبر سال جاری میلادی در منطقه دریاچه آرال مطرح شد.
همچنین از حوزه فرهنگی به عنوان سومین مسیر اولویت دار قلمداد شده است و بر ضرورت تنظیم برنامه مشترک مراسم ها که همکاری موزه‌ها، سازماندهی نمایشگاه‌ها و نشست‌ها، دیجیتالی ذخایر نسخ خطی و ایجاد کتابخانه مجازی، آموزش میراث مشترک تاریخی و باستان‌شناسی را در نظر دارد، تاکید شد.
همچنین در سی‌اُمین سالگرد برقراری روابط دیپلماتیک با هند، پیشنهاد برگزاری جشنواره های فرهنگ و سینمای هند در کشورهای منطقه نیز مطرح شد.
رئیس جمهور ازبکستان به خصوص به اوضاع سخت در افغانستان نیز اشاره کرد. همچنین بر اهمیت اتخاذ تدابیری برای تامین ثبات و امنیت، جلوگیری از تشدید بحران انسانی در این کشور و پیشبرد طرح های بزرگ زیربنایی تاکید کرد.
رئیس جمهور ازبکستان در ادامه به «نارندرا مودی» نخست وزیر و مردم دوست هند هفتاد و پنجمین سالگرد استقلال قریب الوقوع این کشور را تبریک گفت.
روسای جمهور دیگر کشورها نیز در سخنرانی های خود بر امکانات وسیع برای توسعه روابط شراکتی و همکاری‌های منطقه‌ای پیش از هر چیز در زمینه های بازرگانی، سرمایه گذاری، نوآوری، حمل و نقلی، زیربناها، صنعتی، کشاورزی، فرهنگی و گردشگری تاکید کردند.
در پایان این نشست بیانیه دهلی نو که در آن برخوردهای مشترک نسبت به مسایل کلیدی تعمیق روابط دوستی و شراکت چندجانبه ای بین کشورهای آسیای مرکزی و هند مندرج شده است، صادر شد.
آمریکا چشمش را روی قاچاق مواد مخدر در افغانستان بسته است/ انگلیس از بریگزیت پشیمان است
معاون رئیس شورای امنیت روسیه در گفت‌وگویی با اسپوتنیک گفت، وضعیت قاچاق مواد مخدر در افغانستان به شدت وخیم است و آمریکا و ناتو چشم‌هایشان را به روی این واقعیت بسته‌اند.
به گزارش ایسنا، دیمیتری مدودف در ادامه گفت: تریلیون‌ها دلار هزینه شده، اما جمعیت افغانستان هنوز فقیر هستند و قاچاق مواد مخدر این کشور رشد داشته است. درضمن، ما از مواردی آگاه هستیم که نیروهای حاضر در آنجا، نیروهای بین‌المللی و در واقع نیروهای ناتو و آمریکایی، به سادگی چشم خود را بر روی این حقیقت بسته‌اند.
معاون رئیس شورای امنیت روسیه در ادامه مصاحبه خود عنوان داشت: حوادثی که در اوایل ژانویه ۲۰۲۲ در قزاقستان رخ داد غیرمنتظره بود، اما در عین حال، با توجه به تمایل بسیاری از طرف‌ها برای متزلزل کردن اوضاع در کشورهای استقلال یافته شوروی، تا حدی قابل انتظار بود.
وی با اشاره به دلایل پشت پرده این رویدادها، به این مساله هم اشاره کرد که علاوه بر عاملی خارجی، یک دلیل داخلی یعنی شکاف درآمدی این حوادث را در قزاقستان رقم زد. قاسم جومارت توکایف، رئیس جمهوری قزاقستان درست گفت؛ ارزیابی تحولات در این کشور نشان داد که اینها تلاشی از سوی تروریست‌ها برای به دست گرفتن قدرت بوده است.
معاون رئیس شورای امنیت روسیه همچنین ادامه داد، هیچ دلیلی وجود ندارد که در روسیه هم همان رویدادهایی که در ماه ژانویه در قزاقستان رخ داد، روی دهد، چرا که روسیه کشوری موثر است که قادر به پاسخگویی به هرگونه اقدام و فعالیت تروریستی است.
این مقام روس همچنین گفت: نخست اینکه به طور کلی اکثریت شهروندان کشور ما در مسیری که توسط دولت و رئیس جمهوری دنبال می‌شود، یک حس مشترک دارند. دوم اینکه ما یک کشور موثر هستیم و می‌توانیم به هرگونه اقدام تروریستی در کشور یا حملات مجرمانه پاسخ دهیم.
مدودف همچنین گفت که باور دارد انگلیس بار دیگر از خروج از اتحادیه اروپا ابراز پشیمانی می‌کند چون از زمان بریگزیت فرصت‌های اقتصادی این کشور بسیار محدود شده است.
وی افزود: حالا که انگلیسی‌ها از اتحادیه اروپا بیرون آمده‌اند، فکر می‌کنم از کاری که انجام داده‌اند چندین برابر پشیمان خواهند شد. از آنجا که فرصت‌های اقتصادی آنها محدود شده است، آنها به طور دوره‌ای توقف تولید و شرکت‌ها را تجربه می‌کنند، آنها چیزی کم دارند، یک بحران انرژی وجود دارد. بنابراین، این قاعده وجود دارد که کسانیکه از انجمن‌های ادغام خارج می‌شوند، از این کارشان پشیمان می‌شوند.
مدودف افزود: ایالات متحده در تلاش است تا مدل دموکراسی خود را در سراسر جهان گسترش دهد، اما در تعدادی از کشورها چنین اقدامی اصلا قابل اجرا نیست.
وی با اشاره به اقدامات آمریکا در افغانستان گفت: اگر آن پولی که ۲۰ سال در این کشور خرج شد با اهداف کاملا متفاوتی صرف می‌شد و اگر واشنگتن تلاش نمی‌کرد تا مدل دموکراسی خود را در افغانستان اجرا کند، این کشور اکنون به یک “باغ پر از گل” تبدیل شده بود.
نیکی هیلی: بایدن افغانستان را نابود کرد
به گزارش خبرگزاری فارس، «نیکی هیلی» سفیر پیشین آمریکا در سازمان ملل متحد روز پنجشنبه گفت «جو بایدن» رئیس جمهور این کشور و معاونش باید استعفا کنند.
این مقام سابق جمهوری‌خواه کنفرانس خبری اخیر بایدن را «مطلقاً افتضاح» توصیف کرد و اظهارات او درباره روسیه و اوکراین را ارائه بیش از حد اطلاعات دانست.
هیلی در این‌باره گفت: «هرگز نباید کارت‌های خود را نشان بدهید، به‌خصوص زمانی که هیچ کارتی ندارید و این عیناً همان کاری بود که او (بایدن) انجام داد.»
این دیپلمات سابق دولت «دونالد ترامپ» افزود: «اگر بایدن کشورمان را دوست دارد باید خودش و معاونش [کامالا] هریس استعفا کنند. اگر در برابر دشمنان خود ضعیف به نظر برسیم آنها هر کاری که بخواهند انجام خواهند داد.»
او در ادامه مدعی شد: «تنها امید و دعای من این است که آنها خودشان را جمع‌وجور کنند و بفهمند که مسئله فقط آمریکا نیست، مسئله فقط ناتو نیست، بلکه بحث درباره تمام ما و درباره امنیت است. مسئله قدرت است». هیلی گفت: «نگاهی به وضعیت بیاندازید. در وضعیت خطرناکی قرار داریم. او افغانستان را نابود کرد. او ما را در این موقعیت با روسیه قرار داد.»
دولت آمریکا و رسانه‌های این کشور از حدود دو ماه پیش ادعای حمله قریب‌الوقوع روسیه به اوکراین را مطرح کرده و تنش‌ها در شرق اروپا را تشدید کرده‌اند. در مقابل روسیه تأکید کرده هیچ قصدی برای حمله به اوکراین ندارد و یک بسته ضمانت‌های امنیتی درخصوص فعالیت‌های ناتو در شرق اروپا ارائه کرد که از سوی آمریکا و ناتو رد شد.
از سوی دیگر، خروج مفتضحانه نیروهای آمریکایی و متحدانش از افغانستان پس از بیست سال اشغال و ویرانی در این کشور، به یکی از انتقادات جدی داخلی و خارجی علیه دولت بایدن تبدیل شده است. کار تا جایی پیش رفت که کشورهای اروپایی بحث ایجاد اتحاد نظامی مستقل از آمریکا را مطرح کرده‌اند.
تروریست‌های مستقر در شمال افغانستان برای تاجیکستان تهدید است
سفیر روسیه تاکید دارد که باید با هر گونه اقدام غافلگیرانه آماده شد: ” تماس میان طالبان و سازمان‌های تروریستی دیگر پدیده‌ای مبهم است.
به گزارش اسپوتنیک، ایگور لیاکین فرولوف، سفیر روسیه در تاجیکستان می گوید که تروریست‌ها مستقر در شمال افغانستان همچنان برای تاجیکستان تهدید بشمار میروند.
او در صحبت با یکی از رسانه ها روسیه گفت: “تهدید وجود دارد، بر بنیاد برخی گزارش‌ها، حدود 6 هزار جنگجو در مناطق شمالی افغانستان متمرکز شده اند، بزرگترین خطر از جانب سازمان های است که شهروندان کشورهای آسیای میانه و برخی مناطق روسیه حضور دارند، اصلی ترین آن را دولت اسلامی (گروه تروریستی) داعش می توان گفت و جماعت انصارالله و جنبش اسلامی ازبکستان. بر اساس مشاهدات ما، فعالیت آنها در فصل زمستان کاهش یافته است، هر چند که حالا مسیرهای کوهستانی و جاده های اصلی پوشیده از برف است. این یک اتفاق رایج در مناطق کوهستانی افغانستان است، در فصل بهار که هوا تغییر می کند، ممکن است فعالیت آنها افزایش یابد”.
سفیر روسیه تاکید دارد که باید با هر گونه اقدام غافلگیرانه آماده شد: ” تعامل میان طالبان و سازمان‌های تروریستی پدیده‌ای مبهم است، پیش‌بینی چگونگی توسعه آن در آینده دشوار است”.
موج تازه مهاجرت افغان‌ها به دوشنبه
ایگور لیاکین فرولوف، سفیر روسیه در دوشنبه تاجیکستان در صحبت با یکی از رسانه های روسیه موج جدید پناهجویان از افغانستان به دوشنبه را رد نکرد.
آقای فرولوف گفت: “در صورت وخامت بیشتر اوضاع در افغانستان که در حال حاضر نیز این کشور با یک بحران عمیق اجتماعی-اقتصادی و بحران انسانی مواجه است، ممکن موج جدید از پناهجویان به تاجیکستان بیایند. در حال حاضر، مقامات تاجیکستان، همراه با شرکای بین المللی به رهبری دفتر کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، در حال طرح زیری برنامه اند، بر بنیاد گفته های آنان، در صورت وخامت اوضاع در افغانستان، 11 تا 12 هزار از شهروند این کشور ممکن تصمیم بگیرند تا پایان سال 2022 به تاجیکستان بیایند”.
سفیر روسیه تاکید دارد: “در عین حال، امیدواریم که دوشنبه از هجوم گسترده جدید پناهجویان جلوگیری کند، این خود نیاز به هزینه مالی جدی، کار، پذیرش، بررسی و مسکن دارد. بدون این، همیشه این خطر وجود دارد که در میان پناهجویان، شبه نظامیان و رادیکال‌ها نیز باشند، رهبری تاجیکستان این را به گونه کامل می داند، به همین دلیل نیز مقام‌های (تاجیکستان)، به گونه دایم و عاجل در این زمینه با ادارات مربوطه روسیه همکاری دارند”.
«فرمول اسلو» و آینده افغانستان
ایندیپندنت فارسی : زنگ خطر! اگر خوب گوش داده باشید، زنگ خطری را که هفته پیش در اسلو، پایتخت نروژ، به صدا درآمد حتما شنیده‌اید. کدام خطر؟ اینکه گروهی از کشورهای غربی می‌خواهند اندک‌اندک زمینه را برای شناسایی رسمی طالبان به‌عنوان دولت جدید افغانستان آماده کنند بی‌آنکه آنان را به پذیرفتن حداقلی از رفتار یک دولت قانونمند وادار سازند.
چند دهه پیش، نروژ با میزبانی مذاکرات محرمانه بین اسرائیل و سازمان آزادی‌بخش فلسطین، آنچه را بعدا «دیپلماسی اسلو» خوانده شد عرضه کرد. هدف این سبک از دیپلماسی منجمد کردن مسائلی است که از دید درگیران در آن، مسائل حل‌نشدنی به نظر می‌رسند. با بهره‌گیری از این سبک، یک وضع موجود نامطلوب جای خود را به وضع موجود تازه‌ای می‌دهد که کمتر نامطلوب است. «صلح اسلو» هیچ‌یک از خواسته‌‌های اصلی اسرائیل و سازمان آزادی‌بخش فلسطین را برآورده نکرد اما به هر دو طرف امکان داد که با شکل دادن به وضع موجود تازه‌ای، فتیله بحران را اندکی پایین بکشند. در این میان، البته، بازنده نهایی مردم اسرائیل و اهالی کرانه غربی اردن بوده‌اند. برندگان اصلی، از یک سو، هزاران کادر حرفه‌ای سازمان آزادی‌بخش فلسطین (ساف) هستند که با به دست آوردن مشاغل خوب و با حمایت اسرائیل و قدرت‌های غربی، زیر نورافکن قرار گرفته‌اند. در طرف اسرائیلی، برندگان شهرک‌سازانی‌اند که بدون حمایت اکثریت اسرائیلیان نقش استخوان لای زخم را بازی می‌کنند. دیپلماسی اسلو صلح عرضه نکرد، آنچه عرضه کرد انجماد تاریخی دو جامعه همسایه در مرز جنگ و صلح است.
به کار بردن همان روش در افغانستان می‌تواند نتایجی بس وخیم‌تر داشته باشد. آیا تصادفی است که هتل سوریا موریا، که میزبان بخشی از مذاکرات محرمانه اسرائیل و یاسر عرفات بود، این بار میزبان گفت‌و‌گو میان هیئت طالبان به ریاست امیرخان متقی با نمایندگان آمریکا، بریتانیا، آلمان، اتحادیه اروپا و نروژ بود؟ تپه پوشیده از برف که از پنجره هتل دیده می‌شود شاید طالبان را به یاد هندوکش برف‌پوش بیندازد. اما افقی که در این مذاکرات ترسیم شد ارغوانی، به‌رنگ خون، دیده می‌شود.
برنامه قدرت‌های غربی این است که با تغییر صورت مسئله افغانستان، راه‌حل‌هایی را عرضه کنند که ماهی را در آب غرق می‌کند. مسئله امروز افغانستان این است که پس از نزدیک به چهار دهه جنگ و بحران، تبدیل شده است به یک سرزمین بی‌دولت. بدین‌سال، حل این مسئله بدون بازسازی ساختار یک دولت ممکن نخواهد بود. توماس وست، نماینده آمریکا در گفت‌و‌گوهای سوریا موریا، به‌خوبی می‌داند که طالبان در شکل کنونی‌شان، حتی اگر بخواهند، نمی‌توانند این مسئله را با تشکیل یک دولت قابل‌قبول در کابل حل کنند. برتران لورتولاری، نماینده فرانسه، معتقد است که باید به طالبان وقت داد تا در این مسیر حرکت کنند.
اما واقعیت این است که طالبان شرایط لازم برای حرکت در این مسیر را ندارند. نخست، آنان از یک پایگاه مردمی وسیع، پایگاهی که شرط اول ایجاد یک دولت ملی است، محروم‌اند. همان‌طور که ترکیب هیئت ۱۵ نفره طالبان در اسلو نشان داد، گروه امیر هبت‌الله آخوندزاده در یک یا دو قبیله از طایفه پشتون، آن هم با برتری دو یا سه خانواده، خلاصه می‌شود.
دوم، طالبان ممکن است رزمندگان خوبی باشند‌ــ گو اینکه هم در سال‌های ۱۹۹۰ و هم ماه اوت گذشته، بی‌آنکه در جنگی پیروز شده باشند به قدرت رسیدند. اما یک جنگجوی خوب، در بهترین شرایط، احتمالا یک دولتمرد خوب نیست. تعداد کادرهای سیاسی، اداری و قضایی در میان ۷۵ هزار عضو طالبان اندک‌تر از آن است که نیازهای یک دولت فراگیر ملی را برآورده کند.
سوم، طالبان هرگز دارای یک برنامه سیاسی و اقتصادی نبوده و نشان داده است که افق دید رهبرانش از تبعیض علیه زنان، ایجاد فضای اختناق فرهنگی و اجتماعی و پرداختن به ظواهر به‌اصطلاح مذهبی فراتر نمی‌رود. تقریبا شش ماه پس از به‌اصطلاح فتح کابل، طالبان هنوز نتوانسته‌اند فرودگاه کابل را راه بیندازند یا حداقل یک اداره دولتی را به حرکت درآورند. امید آنان این است که با کمک «طرح اسلو»، جنبه اداری و فنی بسیاری از کارها را به «مشاوران» بیگانه واگذار کنند‌ــ مشاورانی که کار را انجام می‌دهند تا امیران طالبان امارت کنند. هم‌اکنون، مشاورانی از ترکیه، پاکستان و قطر در همین زمینه به کار گرفته شده‌اند.
این فرمول در جاهای دیگر نیز امتحان شده است. در سومالی، لیبی و سوریه، سه کشور دیگر که مانند افغانستان «سرزمین بی‌دولت» به شمار می‌آیند‌ــ هزاران مشاور و کمک‌دهنده خارجی حداقلی از خدمات اداری و فنی را به نام اشباحی که خود را دولت می‌خوانند، ارائه می‌دهند.
چهارم، طالبان هرگز نخواهند توانست اقتصاد از ریل خارج‌شده افغانستان را به ریل بازگردانند، امید آنان این است که «فرمول اسلو» حداقل لازم برای ادامه بقای افغانستان را عرضه کند. هر جامعه امکانات محدود و معینی برای تامین نیازهای ناگزیر خود دارد، نیازهایی مانند غذا، مسکن، بهداشت و درمان، آموزش و البته امنیت. اگر «فرمول اسلو» در افغانستان اعمال شود، نیازهایی مانند خوراک و پوشاک، بهداشت و درمان، آموزش و حتی مسکن، البته در سطح حداقل، از طریق کمک‌های مالی، کالایی و انسانی تامین خواهد شد. بدین‌سان، طالبان خواهند توانست منابع مالی و انسانی بیشتری را صرف خرید سلاح و سربازگیری برای ادامه حکومت خود با اتکا به خشونت تخصیص دهند. به عبارت دیگر، کمک‌های بین‌المللی به تقویت طالبان خواهد انجامید و هرچه طالبان قوی‌تر شوند، احتمال ساختن یک دولت فراگیر ملی به‌معنای متعارف بین‌المللی کمتر خواهد شد‌ــ تجربه کمک‌های بین‌المللی در مناطق زیر کنترل الشباب در سومالی نشان می‌دهد که این کمک‌ها نتیجه‌ای جز تقویت گروه‌های تروریست ندارد. این گروه‌ها با کنترل کمک‌های خارجی، سه امتیاز به دست می‌آورند. نخست، می‌توانند منابعی را که می‌بایستی صرف تامین نیازهای انسانی اولیه می‌شد، در مسیر تقویت نیروهای نظامی خود به کار گیرند. سپس، با کنترل کمک‌های خارجی، به‌ویژه غذا و دارو، می‌توانند منابع درآمد تازه‌ای به دست آورند. سرانجام، حمایت مسلحانه از بیگانگانی که برای توزیع کمک‌ها آمده‌اند، منبع درآمد دیگری عرضه می‌کند.
بدیهی است که شناسایی طالبان به‌عنوان یک دولت مشروع از سوی دموکراسی‌های غربی کار آسانی نیست. در غالب دموکراسی‌ها، طالبان، دست‌کم در افکار عمومی، منفور و مطرودند. از این روی، نمایش سوریا موریا با مضمون «جلوگیری از فاجعه انسانی» شکل گرفت. نایجل کیسی، نماینده بریتانیا، می‌گوید هدف مذاکرات اسلو یافتن راهی برای جلوگیری از قحطی و مرگ صدها هزار افغان در اثر گرسنگی بود. اما او فراموش می‌کند که این حضور طالبان است که خطر قحطی و گرسنگی میلیونی را به افغانستان آورده است. حتی یک روز پیش از ورود طالبان به کابل، چنین خطری وجود نداشت.
برای خالی نبودن عریضه، دیپلمات‌های غربی مسائلی مانند «احترام به حقوق بشر»، «تساوری زن و مرد»، و «تفاهم اقوام و طوایف» را مطرح کردند. اما این مفاهیم هرگز در فرهنگ طالبان جایی نداشته‌اند و نمی‌توانند داشته باشند. طالبانی که به حقوق بشر احترام بگذارد، زن و مرد را مساوی بداند و خواستار برتری قبیله و طایفه خود نباشد طالبان نیست.
بدین‌سان، هر وعده‌ای را که امیرخان متقی و لعبت‌باز او یعنی انیس حقانی در سوریا موریا عرضه کرده باشند هرگز نمی‌توان جدی گرفت.
دموکراسی‌ها هنوز هم می‌توانند کارت‌هایی را که در دست دارند با هوشمندی بیشتر بازی کنند. هیچ‌کس خواستار حذف کامل طالبان از زندگی ملی افغانستان نیست. بر اساس بهترین داده‌های موجود، طالبان از حمایت فعال یا ضمنی دست‌کم ۱۳ تا ۱۵ درصد مردم افغانستان برخوردارند و می‌باید در همان حد در زندگی سیاسی کشور سهیم باشند. پذیرفتن آنان به‌عنوان تنها نماینده ملت افغانستان هم خطاست و هم ناعادلانه. دیپلماسی به سبک اسلو موقعی می‌تواند مفید باشد که دموکراسی‌های غربی در نقش میانجی میان همه اقوام و طوایف و گروه‌های سیاسی افغان قرار گیرند‌ــ آن هم در مسیر تشکیل یک دولت فراگیر برای سرزمینی بی‌دولت.
آنان که به تئوری توطئه معتقدند ادعا می‌کنند که بعضی قدرت‌های غربی ترجیح می‌دهند که طالبان را به‌صورت یک نیروی ایذایی در منطقه نگه دارند‌ــ نیرویی که می‌تواند برای اعمال فشار بر بعضی کشورهای منطقه به کار گرفته شود. اگر چنین نیت ماکیاولیستی واقعیت داشته باشد، نباید امید داشت که گفت‌و‌گوهای محرمانه اسلو نتیجه‌ای به سود ملت افغان عرضه کند.
شناسایی طالبان کارتی است که نباید بیهوده خرج شود. فرمول اسلو موقعی موثر خواهد بود که فهرستی از اقدام‌های لازم و قابل راستی‌آزمایی به طالبان عرضه شود‌ــ مثلا تشکیل یک کابینه ائتلافی با حضور دیگر اقوام و طوایف و زنان، تشکیل یک لویه جرگه فراگیر در مدتی معین برای طراحی قانون اساسی جدید، آزادی زندان و اسیران طالبان، بازگشایی مرزها برای تردد عادی تجارتی و مسافرتی، و ایجاد تسهیلات برای گروه‌های غیردولتی امدادگر خارجی برای کمک رساندن مستقیم به نیازمندان در افغانستان.
متاسفانه گفت‌و‌گوهای هفته اخیر در اسلو نمایانگر مسیری درست نبود. این خطر وجود دارد که دموکراسی‌های غربی با شناسایی دوفاکتوی طالبان، یک پدیده موقت را به واقعیتی بادوام ارتقا دهند. خلاصه کردن ملت افغان با میلیون‌ها زن و مرد کاردان و عزتمند در یک گروه کوچک که توجیه اصلی‌اش در داشتن یک کلاشنیکوف خلاصه می‌شود، اعتباری برای «فرمول اسلو» کسب نخواهد کرد.
تاکید بر تشکیل یک دولت فراگیر در افغانستان؛ آیا ایران در قبال طالبان کوتاه خواهد آمد؟
در حال که فقر به شدت دامنگیر مردم افغانستان شده و اقتصاد کشور بنابر دلایل مختلف سقوط کرده است، بحث ایجاد دولت همه‌شمول بالا گرفته است و ملل متحد، جامعه جهانی، کشورهای منطقه و همسایه و سیاسیون کشور همه بر ایجاد دولت فراگیر در افغانستان تاکید دارند.
ایران بارها بر تشکیل دولت فراگیر در افغانستان توسط دولت طالبان تأکید کرده و این مسأله را پیش شرط به رسمیت شناختن دولت طالبان خوانده است. وزیر خارجه ایران گفته است که این کشور پس از ایجاد دولت فراگیر در افغانستان درباره برسمیت شناختن دولت طالبان تصمیم خواهد گرفت.
حسین امیر عبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران روز دوشنبه در “همایش ملی ایران و همسایگان” صحبت می‌کرد، گفت که هیات طالبان در سفر رسمی به این کشور تقاضای تحویل‌گیری سفارت افغانستان در تهران را مطرح کرد اما ایران در پاسخ به این تقاضا، شرط تشکیل حکومت فراگیر را مطرح کرده است.
وزیر خارجه ایران گفته است که امنیت مرز دو کشور، مردم افغانستان و نیز تشکیل حکومت فراگیر “با مشارکت همه اقوام” برای ایران مهم است.
وی افزوده که “وقتی وزیر امور خارجه طالبان در جریان سفرش به تهران درخواست تحویل سفارت افغانستان را داشت، ما اعلام کردیم که دوستی‌ها و برادری‌های ما به جای خود، اما تاکید ما بر ضرورت تشکیل حکومت فراگیر با نگاهی به ثبات و امنیت پایدار در افغانستان است”.
در مورد این که آیا ایران از موضع خود در برابر طالبان به تشکیل یک دولت فراگیر کوتاه خواهد آمد، احمد سعیدی، کارشناس مسائل سیاسی افغانستان به اسپوتنیک گفت:
“(ایران) با امریکا ضدیت دارد و می‌خواهد که با طالبان نزدیک شود، اما ایران با برخورد نادرست که طالبان با اهل تشیع می‌کنند راضی نیست”.
آقای سعیدی می‌گوید که جامعه جهانی به رسمیت شناختن طالب یک مشکل حقوقی دارد:
“دنیا علیه طالب جنگ کرده و او را تروریزم گفته است. حالا اگر جهان با طالبان تعامل می‌کند در حال که تعدادی زیاد از طالبان تا هنوز در لیست سیاه هستند، به این معناست که دنیا با تروریزم تعامل می‌کند”.
کارشناس مسائل سیاسی افغانستان افزود:
“طالب قدرت را به زور گرفته است. اگر طالب را دنیا به رسمیت بشناسد، بعد از هر کس کودتا می‌کند و به زور نظامی قدرت را می‌گیرد پس مسئله انتخابات ماهیت و اعتبار خود را از دست می‌دهد. دنیا سردرگم است که با این گروه چه باید کرد؟”.
وزیر خارجه ایران در پاسخ به این درخواست متقی گفت، زمانیکه دولت فراگیر با مشارکت همه اقوام شکل گرفت، آن وقت می‌توانیم راجع به شناسایی وضعیت دولت جدید و واگذاری سفارت افغانستان به هیئت حاکمه اصلی که سر کار می‌آید، صحبت کنیم.
پیش از این وزارت خارجه دولت طالبان اعلام کرده که با سفارت خانه های افغانستان در کشورهای مختلف در ارتباط است و از آنها خواسته تا همانند گذشته به فعالیت های خود ادامه دهند.
توافق هند و کشورهای آسیای مرکزی برای ایجاد گروه مشترک در امور افغانستان
به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در دوشنبه، «رینت ساندهو»، معاون وزیر امور خارجه هند از توفق «دهلی نو» و کشورهای آسیای مرکزی در مورد ایجاد یک گروه مشترک در امور افغانستان خبر داد.
این دیپلمات هندی در نشست خبری در نتیجه اجلاس مجازی سران کشورهای هند و آسیای مرکزی با بیان این که شرکت کنندگان این نشست در مورد ادامه رایزنی های نزدیک در مورد افغانستان توافق کردند، تاکید کرد: گروه کاری در سطح مقامات عالی در این زمینه ایجاد خواهد شد.
بر اساس اعلامیه مشترک دهلی نو که در پایان این نشست مجازی به تصویب رسید، سران کشورهای شرکت کننده در این اجلاس وضعیت کنونی افغانستان و تاثیر آن بر امنیت و ثبات در منطقه را بررسی و ضمن تاکید بر احترام به حاکمیت، وحدت و تمامیت ارضی و عدم مداخله در امور داخلی آن، حمایت قاطع خود از یک افغانستان صلح آمیز، امن و با ثبات را تایید کردند.
سران کشورهای هند و آسیای مرکزی همچنین وضعیت کنونی مردم افغانستان را بررسی و تصمیم گرفتند به ارائه کمک های بشردوستانه اضطراری به این کشور ادامه دهند.
سران کشورهای هند و آسیای مرکزی علاوه بر این بر اهمیت قطعنامه 2593 شورای امنیت سازمان ملل متحد تاکید کردند که به صراحت خواستار عدم استفاده از خاک افغانستان برای پناه دادن، آماده سازی، برنامه ریزی یا تامین مالی اقدامات تروریستی و اتخاذ اقدامات هماهنگ علیه همه گروه های تروریستی است.
نشست هند و آسیای مرکزی به ابتکار «دهلی نو» روز پنجشنبه، به صورت مجازی و با مشارکت نخست وزیر هند، روسای جمهور قزاقستان، تاجیکستان، ترکمسنتان، ازبکستان و قرقیزستان برگزار شد.
