اخبار روز : وامهای بین‌المللی چین؛ به نام دیگران به کام خود
- سلیا هتون
- بی‌بی‌سی
منبع تصویر،GETTY IMAGES
تازه‌ترین داد‌ه‌ها نشان می‌دهد که چین حدود ۲ برابر آمریکا و دیگر کشورهای قدرتمند جهان برای پیشبرد طرح‌های توسعه‌ای وام می‌دهد؛ بیشتر این وامها با سود بالاست که بانکهای دولتی چین آنها را ارائه می‌کنند.
ارقام وامهای چین به کشورهای دیگر خیره کننده است؛ تا سالهایی نه چندان دور این کشور کمکهای خارجی دریافت می‌کرد ولی الان بازی تغییر کرده است.
بر اساس مطالعه کارگاه تحقیقاتی “اد دیتا” در دانشگاه آمریکایی ویلیام و مری، در طول ۱۸ سال اخیر چین پول یا وام در اختیار پروژههای زیربنایی قرار داده است؛ این پول معادل ۸۴۳ میلیارد دلار بوده که ۱۶۵ کشور را شامل شده است.
بخش عمده‌ای از این پول مرتبط با استراتژی توسعه جاده‌ای رئیس جمهوری این کشور است؛ طرحی در این کشور که به ابتکار”کمربند و جاده” موسوم است.
این اهداف از سال ۲۰۱۳ میلادی و با به کار گیری تخصص این کشور در راه‌اندازی پروژههای زیربنایی و استفاده از مقادیر زیادی از ارزهای خارجی آغاز شد تا راه‌های تجاری جهانی جدیدی ساخته شود.
اینها در حالیست که که منتقدان نگرانند وامهای با سود بالا ممکن است بعضی از کشورها را دچار بدهی‌های نجومی کند.
پژوهشگران “اید دیتا” در دانشگاه آمریکایی ویلیام و مری که به مدت ۴ سال داده‌های مرتبط با هزینه‌ها و وامهای جهانی چین را ردیابی کرده‌اند، می‌گویند وزرای دولت چین مکررا به سراغ وام‌گیرندگان می‌روند و از آنها درباره نحوه هزینه این پول‌ها اطلاعات می‌خواهند.
یکی از نمونه‌های بارز وامهای چین به کشوری دیگر در این زمینه را می‌توان در لائوس، در همسایگی این کشور دید؛ در خط ریلی مارپیچی بین چین و لائوس.
سیاستمداران چینی دهه‌ها در فکر ساخت چنین راه ارتباطی بودند که بتواند جنوب غربی چین را به طور مستقیم به جنوب شرقی آسیا متصل کند.
البته مهندسان درباره هزینه بالای این پروژه هشدار داده بودند؛ این خط آهن باید از میان کوه‌های صعب‌العبور می‌گذشت که نیازمند احداث تعداد زیادی تونل و پل بود.
لائوس یکی از فقیرترین کشورهای آسیایی محسوب می‌شود و حتی کسری از این هزینه را هم نمی‌توانست تقبل کند.
با حمایت شرکتهای دولتی در چین و کنسرسیومی از بانکها و موسسات مالی دولتی در چین این خط آهن که ۵/۹ میلیارد دلار هزینه دربر داشته قرار است از ماه دسامبر امسال (۲۰۲۱) کار خود را آغاز کند.
در این پروژه، لائوس رقمی معادل ۴۸۰ میلیون دلار از یک بانک چینی که وام گرفته است.
یکی از منابع محدود سودآوری لائوس منابع پتاس در این کشور است که قرار است از آن برای بازپرداخت بدهی استفاده شود.
منبع تصویر،GETTY IMAGES
توضیح تصویر،
خط ریلی چین به لائوس ۵/۹ میلیارد دلار هزینه دربر داشته است
- اقتصاد چین با پیش‌بینی ۶ درصد رشد به رونق باز می‌گردد
- آمریکا و چین موافقتنامه‌ای برای کاهش شدت جنگ تجاری امضا کردند
- جنگ تجاری آمریکا و چین؛ کاخ سفید از ادامه مذاکرات خبر داد
ونجینگ کلی چن، استادیار تحقیقاتی در دانشگاه علوم و فن‌آوری هنگ‌کنگ می‌گوید: “وام ارئه شده توسط بانک اگزیم چین برای مشارکت در بخشی از هزینه این پروژه، از فوریت حاکمیت چین برای پیشبرد آن خبر می‌دهد.”
بیشتر این خطوط متعلق به یک گروه ریلی است که بخش عمده‌ای از مالکیت آن در اختیار چین است؛ این در حالیست که بر اساس مفاد قرارداد، دولت لائوس مسئول بازپرداخت وام شناخته می‌شود.
این قرارداد نامتوازن باعث شده وام دهندگان بین‌المللی رتبه اعتباری لائوس را به شدت کاهش دهند و آن را در گروههای بسیار ضیف طبقه‌بندی کنند.
در ماه سپتامبر ۲۰۲۰ کشور لائوس که در آستانه ورشکستگی قرار گرفته بود، دارایی‌های مهمی را به چین فروخت و بخشی از شبکه انرژی خود را به قیمت ۶۰۰ میلیون دلار به این کشور واگذار کرد؛ هدف از این کار جبران بدهی به وام دهندگان چینی پیش از عملیاتی شدن این خط آهن بود.
خط ریلی لائوس تنها پروژه پرخطری نبوده که بانکهای چینی در آن سرمایه‌گذاری کرده‌اند؛ “اید دیتا” می‌گوید چین برای بسیاری از کشورهای با درآمد کم و متوسط به عنوان اولین منبع سرمایه‌گذاری معرفی شده است.
برد پارکز، مدیر اجرایی کارگاه تحقیقاتی “اید دیتا” در دانشگاه آمریکایی ویلیام و مری می‌گوید: “در یک سال معمولی تعهدات اعتباری چین در پروژههای بین‌المللی به ۸۵ میلیارد دلار میرسد؛ در مقایسه آمریکا حدود ۳۷ میلیارد دلار در پروژههای جهانی (مشابه) هزینه می‌کند.”
کشور چین در ارائه وام برای پروژههای توسعه بین‌المللی با اختلاف دیگر کشورها را کنار زده اما رسیدن به این سطح “خارق‌العاده” توصیف شده است.
در گذشته کشورهای غربی به مقروض کردن کشورهای آفریقایی متهم شده بودند. اما چین بگونه دیگری عمل می‌کند؛ تقریبا تمامی وامهای چین در قالب سیستم بانکی دولتی ارائه می‌شود.
این وامها در حسابهای رسمی بدهی دولت نشان داده نمی‌شود؛ چون نامی از موسسات وابسته به دولت مرکزی در بیشتر قراردادهای بسته شده نیست که این باعث می‌شود توافقات پشت پرده پنهان بماند.
“اید دیتا” می‌گوید بدهی‌های اعلام نشده معادل ۳۸۵ میلیارد دلار است.
بسیاری از وام دهندگان چینی انواع غیرمتعارفی از وثیقه طلب می‌کنند؛ وام گیرندگان در ازای دریافت این وامها باید متعهد به بازگرداندن پول از طریق فروش منابع طبیعی خود شوند.
به عنوان مثال در قرارداد با ونزوئلا، وام دهندگان چینی خواسته بودند که ودیعه‌ای از طریق منابع ارزی حاصل از فروش نفت مستقیما به حسابهای بانکی در کنترل چین منتقل شود.
در صورت ناتوانی در بازپرداخت، وام دهنده چینی می‌تواند از این ودیعه که در حساب خود گذاشته شده برداشت کند.
برد پارکز می‌گوید: “به نظر میرسد این نوعی استراتژی نان و کره باشد؛ پیامی که آنها به وام گیرنده می‌دهند این است که ما اینجا رئیس هستیم.”
” این درآمد این کشورهای فقیر است؛ دلار و یورو که حسابهای تحت کنترل یک قدرت خارجی قفل شده.”
چین ممکن است به زودی وارد رقابتی بین‌المللی در زمینه ارائه وامهای بین‌المللی شود.
در نشست هفت کشور صنعتی جهان که حدود ۳ ماه پیش برگزار شد، آمریکا و متحدانش برنامه اعضای “گروه هفت” برای مقابله با نفوذ چین در ارائه وامهای بین‌المللی را اعلام کردند که بر اساس آن قرار است چنین وامهایی در پروژه‌هایی که از لحاظ محیط زیستی و مالی “پایدار” هستند، هزینه شود؛ البته این برنامه بسیار دیر به اجرا در می‌آید.
محققان “اید دیتا” دریافته‌اند پروژه “کمربند و جاده” دارای مشکلات خاص خود است؛ مشکلاتی مرتبط با فساد، مسائل محیط زیستی و حقوق کاری که این پروژه را از سایر قراردادهای توسعه‌ای چین متمایز می‌کند.
محققان می‌گویند برای پیشبرد این پروژه‌ها پکن چاره‌ای جز پاسخ به دغدغه‌های قرض‌گیرندگان ندارد.
مقامات ارشد پنتاگون: به بایدن توصیه کرده بودیم حداقل ۲۵۰۰ نیرو در افغانستان باقی بگذارد
۶ مهر ۱۴۰۰ – ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۱
منبع تصویر،REUTERS
توضیح تصویر،
رییس ستاد مشترک ارتش آمریکا : طالبان یک سازمان تروریستی بوده و هست و هنوز روابط خود را با القاعده قطع نکرده است
بلندپایه ترین مقامات وزارت دفاع آمریکا می گویند که در اوایل سال جاری به رییس جمهوری ایالات متحده هشدار داده بودند که حدود ۲۵۰۰ نیرو در افغانستان نگه دارد زیرا در غیر این صورت ارتش و دولت افغانستان سقوط خواهد کرد. این شهادت رسمی مقامات پنتاگون با اظهارات اخیر جو بایدن در تناقض است که گفته بود در این خصوص به وی توصیه‌ای نشده بود.
لوید آستین وزیر دفاع، ژنرال مارک میلی رئیس ستاد مشترک ارتش و ژنرال کنت مک کنزی، فرمانده ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده (سنتکام) روز سه شنبه در کمیته نیروهای مسلح سنا حاضر شدند تا به سوالات سناتورها درباره عملکرد آمریکا در خصوص خروج از افغانستان پاسخ بدهند.
ژنرال میلی همچنین گفته است که پنتاگون حتی تا ۱۰ روز پس از سقوط کابل به “اتفاق آرا” به جو بایدن توصیه نکرده بود که آمریکا به طور کامل افغانستان را ترک کند.
ژنرال مک کنزی نیز گفت که او توصیه کرده بود حدود ۲۵۰۰ سرباز آمریکایی در خاک افغانستان باقی بمانند.
فرمانده سنتکام افزود در پاییز سال ۲۰۲۰ میلادی به دولت دونالد ترامپ ریاست جمهوری وقت توصیه کرده بود که حدود دو برابر یعنی ۴۵۰۰ سرباز را در افغانستان حفظ کند.
او در پاسخ به سوالات سناتور جیم اینهوف – بلندپایه‌ترین عضو جمهوریخواه کمیته نیروهای مسلح – گفت “به نظر شخصی وی” که مبنای توصیه رسمی وی قرار گرفت خروج کامل نیروهای آمریکایی می توانست به سقوط ارتش و دولت افغانستان منجر شود.
ژنرال مک کنزی گفت که با جو بایدن در مورد این پیشنهاد ژنرال اسکات میلر، فرمانده وقت نیروهای آمریکایی در افغانستان، به طور مستقیم صحبت کرده بود که چند هزار سرباز در افغانستان باقی بگذارد.
ژنرال مک کنزی گفت: “من در زمان بحث حاضر بودم و اطمینان دارم که رئیس جمهور همه توصیه‌ها را شنید و بسیار متفکرانه به آنها گوش داد.”
این در حالیست که جو بایدن در ماه اوت در پی به قدرت رسیدن طالبان و آغاز روند هجوم هزاران نفر به فرودگاه کابل برای فرار از کشور به شبکه ای‌بی سی گفت به یاد نمی آورد که “هیچکس” به او توصیه کرده باشد که یک نیرویی حدود ۲۵۰۰ نفری را در افغانستان نگه دارد.
مجری از آقای بایدن سوال کرده بود: “بنابراین هیچ کس نگفت، یعنی مشاوران نظامی شما به شما نگفتند که نخیر ما فقط باید ۲۵۰۰ سرباز (در افغانستان) باقی بگذاریم. اوضاع در چند سال گذشته با ثبات بوده است. ما می توانیم این کار را انجام بدهیم. آیا همچنان می توانیم این کار را ادامه بدهیم؟”
بایدن پاسخ داد: “نه. تا آن جایی که به خاطر می آوردم هیچ کس این را به من نگفت.”
منبع تصویر،EPA
توضیح تصویر،
هزاران افغان در تلاش خروج از افغانستان از طریق میدان هوایی کابل بودند که توسط نیروهای آمریکایی محافظت می‌شد
در جریان جلسه روز سه شنبه کمیته سنا، سناتور دان سالیوان از ژنرال میلی پرسید که آیا اظهارات آقای بایدن در مصاحبه با ای‌بی‌سی “یک اظهارات کذب” بوده است. ژنرال آمریکایی گفت که نمی تواند در این خصوص اظهار نظر کند.
سناتور تام کاتن (جمهوریخواه) هم از ژنرال میلی پرسید که چرا وقتی رئیس جمهوری بر خلاف توصیه وی تصمیم گرفت که همه نیروها را به طور کامل از افغانستان خارج کند استعفا نداده است؟
ژنرال میلی استدلال کرد که چنین استعفایی یک “اقدام سیاسی” می بود و رئیس جمهور هیچ تعهدی در قبال توصیه‌های نظامی ندارد.
او گفت: “این یک اقدام فوق العاده و سرکشی سیاسی است که یک افسر مامور به خاطر آن که توصیه من مورد توجه قرار نگرفته استعفا بدهد.”
رییس ستاد مشترک ارتش در جلسه روز سه شنبه گفت که در صورت ادامه حضور آمریکا پس از موعد یکم سپتامبر ایالات متحده یک بار دیگر با طالبان درگیر جنگ می شد.
جن ساکی سخنگوی کاخ سفید با دفاع از آن اظهارات آقای بایدن گفت مشاوران نظامی وی در حفظ ۲۵۰۰ سرباز در افغانستان دچار اختلاف نظر بودند.
او افزود: همان طور که شهادت امروز در کنگره حکایت داشت دیدگاه های مختلفی به جو بایدن ارائه شده بود.
رئیس جمهور آمریکا در مصاحبه ماه اوت خود با شبکه ای‌بی‌سی گفت که هرج و مرج در کابل غیرقابل اجتناب بوده است.
آقای همچنین بایدن در پاسخ به این سوال ای‌بی‌سی که آیا به هیچ نوع اشتباهی در این خروج هرج و مرج زده اذعان می کند گفت: “نه”.
خطر تروریسم
ژنرال میلی همچنین گفت که گروه القاعده در افغانستان می تواند در کمتر از ۱۲ ماه بار دیگر به خطری علیه آمریکا تبدیل شود.
او گفت که گروه طالبان روابط خود با القاعده را قطع نکرده اند و خودشان هم یک سازمان تروریستی هستند.
رییس ستاد مشترک ارتش آمریکا گفت: “طالبان یک سازمان تروریستی بوده و هست و هنوز روابط خود را با القاعده قطع نکرده است.”
ژنرال میلی هشدار داد که اکنون محافظت از مردم آمریکایی در برابر حملات تروریستی از طرف افغانستان سخت تر شده است.
- خروج از افغانستان؛ جلسه پرسش و پاسخ در سنا از فرماندهان ارشد نظامی آمریکا
- خانواده‌ای که در حمله پهبادی آمریکا در کابل کشته شدند، چه کسانی بودند؟
- مقام وزارت خارجه آمریکا: بیشتر همکاران افغان از پروازهای تخلیه جا ماندند
- رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا هماهنگی عملیات با طالبان را رد نکرد
مجسمه زنی با لباس نازک و بدن‌نما در ایتالیا باعث بحثهای جنسیت‌زدگی شد
منبع تصویر،GETTY IMAGES
توضیح تصویر،
مجسمه زنی را با لباس نازک و بدن نما که دست راستش را روی پستانهایش گذاشته است
مجسمه برنزی زنی با لباس نازک و بدن نما، برای گرامیداشت شعری متعلق به قرن نوزدهم میلادی، بحثهای مربوط به جنسیت زدگی (تبعیض جنسیتی) را در ایتالیا برانگیخت، و بعضی سیاستمداران خواهان برداشتن آن شدند.
این مجسمه در شهر ساپری در جنوب ایتالیا برای تجلیل از شعر “خوشه‌چین ساپری” اثر “لوئیجی مِرکانتینی” در سال ۱۸۵۷ ساخته شده است.
این مجسمه، زنی را با لباس نازک و بدن‌نما با یک دست روی پستانهایش، به تصویر کشیده است.
لورا بولدرینی، نماینده کنگره (پارلمان) ایتالیا گفته است که این مجسمه “توهینی است به زنان و تاریخی که قرار است از آن تجلیل کند”.
خانم بولدرینی، از حزب دموکرات چپ میانه، در توییتی نوشت “چطور حتی نهادها می‌توانند یک مجسمه و بدن با جاذبه‌های جنسی را به عنوان نماینده زنان بپذیرند؟ شوونیسم (برترپنداری) مردان یکی از مصیبت‌های ایتالیا است”.
این شعر از نقطه نظر یک زن خوشه‌چین سروده شده است، که خوشه‌های غلات باقیمانده از دروگران در مزرعه را جمع‌آوری می‌کرده است.
زن خوشه‌چین سپس کارش را در مزرعه ترک می‌کند تا به سفر نافرجامی بپیوندد، که در آن کارلو پیساکانه انقلابی علیه پادشاهی ناپل قیام می‌کند؛ قیامی که به کشته شدن ۳۰۰ نفر می‌انجامد.
این مجسمه یکشنبه گذشته ۲۶ اوت، در مراسمی با حضور سیاستمداران محلی و ملی، از جمله جوزپه کونته، نخست‌وزیر سابق، رونمایی شد.
گروهی از سیاستمداران زن از واحد پالرمو حزب دموکرات خواستار تخریب این مجسمه شدند، آنها در بیانیه‌ای گفتند “بار دیگر، ما باید خفت و خواری دیدن خود را در قالب یک بدن جنسی‌شده متحمل شویم، بدنی عاری از تجسم فردیت، و بدون هیچ گونه ارتباط با مسائل اجتماعی و سیاسی داستان شعر”.
مونیکا سیرینا، سناتور حزب دموکرات هم در توییتی جداگانه، این مجسمه را “سیلی به تاریخ و زنان که هنوز به عنوان بدنی جنسی‌شده دیده می‌شوند” نامید.
خانم سیرینا در توییتر خود گفت “این مجسمه خوشه‌چین هیچ چیزی درمورد زن مستقلی نمی‌گوید که تصمیم می‌گیرد دیگر سر کار نرود تا راهی مقابله با یک سرکوبگر پادشاهی بوربن شود”.
توضیح تصویر،
در سال ۲۰۱۷، بی‌بی‌سی نگاهی انداخت به راه حل‌هایی که فناوری برای مقابله با تبعیض جنسیتی ارائه می‌کرد
اما آنتونیو جنتیله، شهردار ساپری، در فیسبوک خود از مجسمه دفاع کرده و گفته است که این مجسمه “با مهارت و تفسیر بی کم و کاست” توسط هنرمند امانوئله استفانو ساخته شده است و شهرش “حاضر نیست ارزش‌ها و اصول و سنت‌های خود را زیر سوال ببرد”.
همچنین امانوئله استفانو در فیسبوک خود نوشت که از انتقادات “مرعوب و دلسرد” شده است. او از کارش در مجسمه دفاع کرد و گفت که در خلق آثارش “همیشه تمایل دارد بدن انسان را در کمترین حد ممکن” بپوشاند، “صرف نظر از جنسیت”.
آقای استفانو گفت که در این مورد “از مزیت نسیم دریا استفاده کرد” تا “بدن را برجسته و چشمگیر کند”، هدف مجسمه این بود تا “نمایانگر ایده‌آل زنی باشد که غرورش جان می‌گیرد، لحظه بیداری ضمیر و خودآگاهی‌اش”. او اضافه کرد که طرح کارش توسط مسئولان تایید شده بود.
