میتوکندری چیست؟ — به زبان ساده
مجله فرادرس
میتوکندری اندامک غشاداری است که تقریباً در سیتوپلاسم کلیه سلول‌های یوکاریوتی وجود دارد و عملکرد اصلی آن تولید مقادیر زیادی انرژی در قالب آدنوزین تری فسفات (ATP) است.
میتوکندری چیست؟
«میتوکندری‌ها» (Mitochondria) اغلب به عنوان نیروگاه‌های سلول شناخته می‌شوند. این اندامک‌ها کمک می‌کنند تا انرژی ورودی حاصل از مواد غذایی به انرژی قابل استفاده برای سلول تبدیل شود. میتوکندری علاوه بر تولید انرژی، عملکردهای مهم دیگری نیز در سلول انجام می‌دهد.
میتوکندری‌ها تقریباً در همه انواع سلول‌های انسانی وجود دارد که برای بقای انسان حیاتی هستند. علاوه بر تولید انرژی، میتوکندری کلسیم را برای فعالیت‌های سیگنالینگ سلولی ذخیره می‌کند، باعث ایجاد گرما در بدن می‌شود و واسطه رشد سلولی و مرگ برنامه ریزی شده سلول (آپوپتوز) به شمار می‌آید.
تعداد میتوکندری‌ها در هر سلول بسیار متفاوت است. به عنوان مثال، در انسان، گلبول‌های قرمز حاوی هیچ میتوکندری نیستند، در حالی که سلول‌های کبدی و سلول‌های ماهیچه‌ای ممکن است شامل صدها یا حتی هزاران میتوکندری باشند. تنها ارگانیسم یوکاریوتی که فاقد میتوکندری است، گونه از «اوکسی‌موندها» به نام (Oxymonad Monocercomonoides) است. میتوکندری برخلاف سایر اندامک‌های سلولی دو غشای مجزا و یک ژنوم منحصر به فرد دارند و توسط تقسیم دوتایی تکثیر می‌شود. این ویژگی‌ها نشان می‌دهند که میتوکندری‌ها، گذشته تکاملی مشترکی با پروکاریوت‌ها (موجودات تک سلولی) دارند.
