ابوالحسن علی فرزند محمد منجیک ترمذی تاجیک ایرانی یکی از پر نور ترین ستاره های درخشان آسمان ادب وشعرپارسی درنیمه دوم قرن چهارم هجری بوده است. (1)
وی پس ازدقیقی بلخی شاعر پرآوازه زبان وادب پارسی ، در دربار چغانیان بخدمت درآمد ، وبه تمجید و به نیکی ستودن امیر طاهر فرزند فضل فرزند محمد فرزند محتاج چغانی وامیرابوالمظفرفخرالدوله احمد فرزند محمد چغانی اشتغال داشت
تلاش دانشوران در مورد اشعار منجیک ترمذی :
دکتر محمد دبیرسیاقی ، ژیلبر لئون لازارفرانسوی ( Gilbert Lazard زاده 1920 میلادی ) درباره اشعار گمشده منجیک پژوهش وجستجوی دانشی کرده اند. آقای احسان شواربی مقدم در سال 1391 نیز دیوانی از اشعار پراکنده او را جمع کرد و آن را به چاپ رساند و همچنین او در مقاله‌ای تحت عنوان اشعار نویافته ازمنجیک ترمذی شماری از اشعار او را منتشر کرد.
