ماندگار: داکتر عبدالله عبدالله نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری از موافقت با مخالف انتخاباتی‌اش به عنوان «اساس کار» خبر داد. آقای عبدالله که دیروز در نشستی با حضور حامیان تکت انتخاباتی اش در کابل صحبت می‌کرد، گفت: «اساس کارِ ما موافقت با مخالفان هم است.»
دیروز آخرین مهلت نام‌نویسی انتخابات ریاست‌جمهوری بود و در این روز دو مسوول حکومت وحدت ملی نیز تیم‌های انتخاباتی خود را ثبت کردند.
در این دور داکتر عبدالله عبدالله که رییس اجرایی حکومت وحدت ملی است، دستۀ انتخاباتی خود را به ‌نام «ثبات و همگرایی» معرفی کرد که او را در این دسته عنایت‌الله بابر فرهمند به عنوان معاون نخست و اسدالله سعادتی به عنوان معاون دوم همراهی می‌کنند.
محمداشرف غنی که سمت ریاست حکومت وحدت ملی دارد، دستۀ انتخاباتی خود را به ‌نام «دولت‌ساز» با معاونیت نخست امرالله صالح و معاونیت دوم محمدسرور دانش ثبت کرد.
داکتر عبدالله رییس اجرایی پیش از نام‌نویسی در یک نشست خبری به مردم اطمینان داد که از همراهی و حمایت تیمِ ثبات و همگرایی همیشه قانع خواهند بود. او گفت که ایجاد ریاست اجرایی، یک نقطۀ عطف برای تغییر ذهنیت در کشور بود. رییس اجرایی افزود که متعهد به تغییر ساختار نظام و تأمین عدالت در کشور است و در صورت برنده شدن، تیم او ریاست اجرایی با دو معاون نیز خواهد داشت.
آقای عبدالله و موتلفانش که در این نشست صحبت می‌کردند، بیشتر به «رفاقت» در عین «رقابت» با تیم‌های رقیب خود تأکید داشتند. داکتر عبدالله با اشاره به اهداف تیم انتخاباتی اش، گفت «اساس کار ما موافقت با مخالفان هم است».
این سخن داکتر عبدالله در حالی ابراز می‌شود که شماری از تحلیل‌گران باور دارند که توافقات قبلی میان عبدالله و غنی بر سر حفظ وضعیت موجود در حکومت افغانستان صورت گرفته است، به اساس این گفته‌ها عبدالله و غنی توافق کرده‌اند تا در حکومت آینده نیز غنی به عنوان رییس‌جمهور و عبدالله به عنوان رییس اجرایی بماند.
این تحلیل‌گران می‌گویند که داکتر عبدالله با گفتن این که اساس کارش موافقت با مخالفانش نیز است، از چینن توافقی از همین حالا خبر داده است.
به باور این آگاهان، هم اکنون نیز همکاری هایی از هر دو تکت انتخاباتی در شکل گیری این دو تیم دیده می‌شود. عبدالرشید دوستم که معاون اول در تکت عبدالله را معرفی کرده است، همچنان معاون اول محمداشرف غنی است. محمد سرور دانش در انتخابات پیشین از طرف محمدکریم خلیلی به تیم غنی معرفی شده بود اما خلیلی در این انتخابات، در عین حال اسدالله سعادتی را به تیم عبدالله فرستاده است.
در این حال، امرالله صالح که از طرف عبدالله به پست وزات داخله معرفی شده بود، معاونیت نخستِ تکت انتخاباتی محمداشرف غنی برایش رسیده است؛ آنچه نشان می دهد که مشترکاتی زیادی میان این دو تیم از همین حالا شکل یافته است.
از سویی هم، حکمت خلیل کرزی که از او به عنوان نامزد پست ریاست اجرایی در دستۀ انتخابات عبدالله یاد می‌شد، ناوقت دیروز در اعلامیه‌یی اما گفت که تاهنوز به هیچ دستۀ انتخاباتی نپیوسته و می‌خواهد پیرامون صلح کار کند.
از طرف دیگر محمداشرف‌غنی هم‌زمان با نام‌نویسی در پاسخ به پرسش خبرنگاری در باره استعفای داکتر عبدالله پس از ثبت نام در انتخابات ریاست جمهوری گفت: «استعفای رییس اجرایی در قانون مشخص است.» آگاهان به این باور اند که محمداشرف غنی با بیان این جمله، در پی تفهیم این مورد است که رییس اجرایی صلاحیت‌های قانونیِ او را ندارد و باید بعد از نام نویسی استفعا دهد.
آقای غنی هنگام ثبت نام در کمیسیون انتخابات، خطاب به مردم گفت که دو انتخاب در پیش دارند: یا از گذشته و گسست حمایت کنند و یا به وحدت و پاسخ‌گویی رأی بدهند.
اشرف‌غنی گفت که بزرگترین قوم افغانستان، اکثریت فقیر هستند که شب‌ها گرسنه می‌خوابند. ختم گرسنگی و فقر شعارماست.
محمداشرف غنی گفت که اصلاحات انتخاباتی خواست جریان‌های سیاسی، نهادهای ناظر انتخاباتی و مردم است و اصلاحات ضروری، حتمی و آمدنی است.
گفتنی است که در آخرین روز ثبت نام نامزدان نور رحمان لیوال و شیدا محمد ابدالی نیز دسته‌های انتخاباتی خود را ثبت کردند.

 

غنی با مخالفان پراکنده

۸ صبح : مخالفان اشرف غنی در انتخابات ریاست جمهوری پراکنده‌اند. مخالفان ارگ نتوانستند تکت واحد انتخاباتی شکل دهند و به طور منسجم به مصاف اشرف غنی بروند. بخشی از مخالفان ارگ در تکت محمدحنیف اتمر جمع شده‌اند و عده‌ای دیگر در دسته‌ی عبدالله عبدالله حضور دارند. دوستم و خلیلی که از اشرف غنی دل‌خور اند، در دسته‌ی انتخاباتی داکتر عبدالله جا گرفته‌اند. آقایان قانونی و عطامحمدنور که با داکتر عبدالله مشکل دارند، ‌دسته‌ی انتخاباتی اتمر را ترجیح داده‌اند. آنان می‌خواهند با اتمر یک حکومت مشترک بسازند. حکومتی که سمت نخست‌وزیری داشته باشد. دسته‌ی انتخاباتی داکتر عبدالله هم می‌گوید که سمت نخست‌وزیری ایجاد می‌کند. مشکل دیگر داکتر عبدالله، حضور احمدولی مسعود در میدان است. به نظر نمی‌رسد که احمدولی مسعود میدان را به سود عبدالله ترک کند.

حضور احمدولی مسعود در میدان رقابت‌ها،‌ هم به سود تیم اشرف غنی است و هم تیم اتمر از آن سود می‌برد. کم شدن رأی دسته‌ی انتخاباتی داکتر عبدالله عبدالله به سود اتمر و اشرف غنی است. رحمت‌الله نبیل دیگر مخالف اشرف غنی هم خود وارد رقابت‌ها شده است. آقای نبیل که در انتخابات سال ۲۰۱۴ به سود اشرف غنی عمل نکرد و در شروع حکومت وحدت ملی هم با او مخالف بود،‌ به جای پیوستن به یکی از تیم‌های مخالف غنی، خود دسته‌ی جداگانه تشکیل داده و به مصاف انتخابات آمده است. زلمی رسول وزیر خارجه‌ی قبلی هم از میدان رقابت‌ها دور نمانده و بازهم به عنوان کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری، نام‌نویسی کرده است. اتمر، زلمی رسول، ‌داکتر عبدالله و رحمت‌الله نبیل همه چهره‌های شناخته‌ شده‌ای هستند که با ارگ مخالفت دارند. همه‌ی آنان خواستار بیرون کردن اشرف غنی از ارگ می‌باشند.

اما آنان قادر نشدند‌ روی یک برنامه‌ی جامع و تیم واحد به توافق برسند تا با انسجام بیش‌تر به مصاف غنی می‌رفتند. شاید برخی از تکت‌ها هنوز هم گوشه‌ی چشمی به ارگ داشته باشند تا وعده‌ی یک سمت دریافت کنند و از انتخابات کنار بکشند. اما داکتر عبدالله، اتمر، زلمی رسول و رحمت‌الله نبیل در موقعیتی هستند که ارگ دیگر نمی‌تواند با آنان معامله کند. آنان به احتمال زیاد تا آخر در میدان رقابت با اشرف غنی باقی می‌مانند. ولی سوال اصلی این است که چرا این دسته‌های انتخاباتی که همه مخالف غنی و افکار او هستند، ‌نتوانستند روی یک تکت واحد انتخاباتی به نتیجه برسند؟ پراکنده‌گی مخالفان غنی یکی از عواملی است که رییس‌جمهور کنونی را به پیروزی مجدد امیدوار می‌سازد. اگر دسته‌های مخالف غنی روی یک تکت فراگیر و یک برنامه‌ی جامع سیاسی در مجموع توافق می‌کردند و به جای چهار دسته در یک دسته جمع می‌شدند، ‌چالش بزرگی برای محمداشرف غنی به وجود می‌آمد.

اشرف غنی با گزینش امرالله صالح به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری، تصمیم هوش‌مندانه‌ای گرفت. برخی از نزدیکان رییس‌جمهور برحال به این باور بودند که اشرف غنی در انتخابات سال ۲۰۱۴ در واقع بهای نبود یک سیاست‌مدار کاریزماتیک فارسی‌زبان را در دسته‌ی انتخاباتی‌اش پرداخت. در آن انتخابات جنرال دوستم به عنوان یک کاریزمای اوزبیک در کنار اشرف غنی حضور داشت. غنی رقیب بسیار جدی پشتون هم نداشت و رییس‌جمهور وقت هم از او حمایت می‌کرد. اما نبود یک چهره‌ی شناخته‌شده و محبوب فارسی‌زبان در کنار او، مشکل جدی برای تیم‌ «تحول و تدوام» آفریده بود. غنی بعداً تلاش کرد که از طریق راه دادن به احمدضیا مسعود به تیمش این نقیصه را جبران کند. اما روشن بود که راه‌یابی احمد ضیا، آن نقیصه را جبران نمی‌کند. غنی با آوردن امرالله صالح این بار آن مشکل را به نحوی حل کرد. امرالله صالح سیاست‌مدار صاحب‌فکر و کاریزما است. اما تیم اشرف غنی مشکلات دیگری دارد که روشن نیست چگونه می‌تواند آن‌ها را حل کند.

مشکل مهمی که تیم اشرف غنی دارد، نبود یک کاریزمای قومی در این تیم است، تا موجی از رأی‌ها را به صندوق او هدایت کند. در انتخابات سال ۲۰۱۴ جنرال دوستم این نقش را برای تیم غنی ایفا کرد. در آن زمان بیش‌تر رأی اوزبیک‌‌زبان‌های شمال به صندوق آقای غنی رفت. این‌بار اما هیچ کاریزمای قومی با غنی نیست. اطرافیان غنی به این باور اند که «بانک‌های رای» دیگر کاربرد ندارد و وضعیت افغانستان نسبت به گذشته فرق کرده است. ولی واقعیت این است که «بانک‌های رای» هنوز هم به یک نحوی کارایی دارند. هم پسر دوستم در شمال رأی آورده است و هم پسر محقق.

به نظر می‌رسد که اشرف غنی بیش از این که روی قوت درونی تیم خودش حساب کند، روی ضعف‌های مخالفانش حساب کرده است. او آقای انوارالحق احدی را از نامزد شدن منصرف کرد، حزب اسلامی ارغندیوال را از مشارکت در تکت‌های دیگر بازداشت و امرالله صالح را در تکت خود جا داد. اشرف غنی شاید از طریق محاسبه‌ی ضعف‌ها و پراکنده‌گی مخالفانش به این نتیجه رسیده است که آنان هرگز نمی‌توانند یک تکت واحد در برابر او شکل دهند. همین محاسبه را کرزی هم داشت. کرزی در انتخابات‌های سال۲۰۰۴ و ۲۰۰۹ به دلیل گسست‌های مخالفانش برد. در انتخابات سال ۲۰۰۴ تمام چهره‌های مطرح آن زمان خودشان را نامزد انتخابات ریاست جمهوری کردند، ‌آرا پراکنده شد و کرزی در همان دور اول بیش‌تر از ۵۰ در صد رای آورد. در انتخابات سال ۲۰۰۹ هم مخالفان کرزی پراکنده بودند به همین دلیل تیم رقیب حامد کرزی در آن زمان نتوانست بیش‌تر از او رأی بیاورد.

غنی شاید به این نتیجه رسیده است که مخالفان او مخرج مشترک ندارند و نمی‌توانند یک بلاک واحد سیاسی مخالف ارگ تشکیل دهند. اشرف غنی برخی از مخالفانش را طعنه زد و گفت شماری از ماموران قدیمی که او شاگرد هم قبول‌شان ندارد، از طرح‌های مثل حکومت موقت پشتی‌بانی می‌کنند.

در گذشته برخی از چهره‌های تشکیل‌دهنده‌ی ایتلاف بزرگ ملی، نسبت به طرح ایجاد حکومت موقت به نحوی واکنش مثبت نشان داده بودند. غنی خواست به آنان بگوید که انتخابات را برده نمی‌توانند و شاید به همین دلیل است که به طرح‌های بدیل متوسل می‌شوند. در صورتی که دسته‌های مخالف غنی که همه تقریباً شعارهای واحد می‌دهند،‌ بتوانند همه حول یک تکت جمع شوند،‌آن زمان تیم ارگ با چالش بسیار جدی و نفس‌گیر روبه‌رو می‌شود.

 

 

 

 

غنی و عبدالله نامزد انتخابات ریاست جمهوری افغانستان شدند

محمد اشرف غنی (سمت راست) و عبدالله عبدالله در انتخابات سال ۲۰۱۴ ریاست جمهوری افغانستان با هم رقابت کردند

عبدالله عبدالله، رئیس اجرایی و محمد اشرف غنی، رئیس‌جمهوری حکومت وحدت ملی افغانستان، امروز (یکشنبه ۳۰ جدی/دی) در دو تکت جداگانه به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری سال آینده ثبت نام کردند.

آقای عبدالله، عنایت‌الله بابر فرهمند را به عنوان معاون اول، و اسدالله سعادتی را به عنوان معاون دوم خود معرفی کرده است. آقای فرهمند، رئیس دفتر ژنرال عبدالرشید دوستم، رهبر حزب جنبش ملی اسلامی افغانستان و از قومیت ازبک است ؛ وآقای سعادتی ، از افراد نزدیک به محمد کریم خلیلی، رهبرحزب وحدت افغانستان و ازقومیت هزاره است.

آقای غنی، امرالله صالح را به عنوان معاون اول و سرور دانش را معاون دوم خود معرفی کرد. آقای صالح، رئیس نهاد روند سبز، از ولایت پنجشیر و از قومیت تاجیک است و در گذشته از نزدیکان احمد شاه مسعود بوده است؛ و آقای دانش، معاون دوم کنونی آقای غنی، از اعضای حزب وحدت افغانستان و از قومیت هزاره است.

رئیس جمهوری افغانستان با شعار “دولت‌ساز” امروز نامزد انتخابات شد و هنگام ثبت نام گفت که “عزت و آینده ما در یک دولت قوی است نه یک ساختار ضعیف و گسسته”.

آقای غنی گفت که تیم او “عزم، نیت و طرح دارد و می‌خواهد فصل ناتمام تاریخی که اساسش را امان‌الله خان، پادشاه افغانستان گذاشته بود، تکمیل کند.”

او گفت آنهایی که “از گذشته نمایندگی می‌کنند، نمی‌توانند از آینده نیز نمایندگی کنند و تنها یک دولت کارا و متعهد قادر است که اعتماد مردم را به دست آورد”.

آقای غنی همچنین محمد یوسف غضنفر، بازرگان و عضو پیشین پارلمان را به عنوان فرد چهارم تکت انتخاباتی‌اش معرفی کرد.

امروز آخرین روز مهلت ثبت نام نامزدان ریاست جمهوری برای انتخابات آینده است.

انتخابات آینده ریاست جمهوری افغانستان قرار است به تاریخ ۲۹ سرطان/تیر سال آینده خورشیدی برگزار شود.

حق نشر عکسSOCIAL MEDIAImage captionاسدالله سعادتی (سمت راست) و عنایت الله فرهمند به ترتیب معاون اول و دوم آقای عبدالله هستند

امرالله صالح که حدود یک ماه پیش به عنوان سرپرست وزارت داخله افغانستان تعیین شده بود، به دلیل ثبت نام به عنوان معاون آقای غنی از این سمت کنار رفت.

آقای صالح درباره اینکه چرا به تیم آقای غنی پیوسته و این که “برخی گفته‌اند او وارد معامله‌ای با آقای غنی شده است”، گفت: “ما معامله کردیم تا دولت‌سازی کنیم. به تضرع و نظم‌گریزی نقطه پایان دهیم. دولت چهره واحد، صدای واحد و اقدام واحد داشته باشد.”

آقای صالح افزود: “معامله کردیم تا فضای شک را از بین ببریم. رابطه ملت را با دولت صمیمی بسازیم. صلح باعزت و افغان‌قبول به میان آوریم.”

آقای عبدالله در دو دور قبلی انتخابات ریاست جمهوری افغانستان نامزد بود. او در سال ۲۰۰۹ به عنوان رقیب حامد کرزی، رئیس جمهوری پیشین وارد کارزار انتخاباتی شد و توانست انتخابات را به دور دوم بکشاند. در انتخابات ۲۰۱۴ در مقابل محمد اشرف غنی به رقابت پرداخت که باز هم انتخابات به دور دوم رفت و در نهایت منجر به تشکیل حکومت وحدت ملی شد.

آقای عبدالله امروز گفت که با استفاده از حق شهروندی خود به نمایندگی از حزب جمعیت اسلامی و با حمایت حزب جنبش ملی اسلامی و حزب وحدت وارد مبارزات انتخابات ریاست جمهوری سال آینده شده است.

شعار تیم آقای عبدالله “ثبات و همگرایی” اعلام شد و آقای عبدالله گفت که نگرانی‌هایی درباره وجود مشکلات در کمیسیون انتخابات گزارش شده است.

او درباره اینکه در زمان مبارزات انتخابات ریاست جمهوری از قدرت کنار خواهد رفت یا نه، توضیح مشخصی نداد اما گفت که تلاش می‌کند تا طرزالعملی تهیه شود که از یک طرف حکومت‌داری تعطیل نشود و از طرف دیگر زمینه رقابت برابر برای همه نامزدها فراهم باشد.

آقای عبدالله گفت که خواستار نظام صدارتی و تعدیل و اصلاح قانون اساسی افغانستان است. در حال حاضر، در نظام سیاسی افغانستان، رئیس جمهوری، ریاست کشور و همزمان ریاست حکومت و قوه مجریه را در دست دارد.

• حنیف اتمر با تعهد به تغییر قانون اساسی برای انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام کرد
• گلبدین حکمتیار به عنوان نامزد ریاست جمهوری افغانستان ثبت نام کرد
• ‘امرالله صالح معاون اول غنی در انتخابات ریاست جمهوری خواهد بود‘

حق نشر عکسGHANIImage captionشعار آقای غنی “دولت ساز” اعلام شد

او گفت که به همین دلیل خواستار ادامه فعالیت ریاست اجرایی و معاونان آن است.

روز گذشته حزب جمعیت با انتشار خبرنامه‌ای اعلام کرد: “در نشست شورای رهبری جمعیت اسلامی افغانستان با اجماع فیصله شد که داکتر عبدالله عبدالله به عنوان عضو این حزب نامزد انتخابات ۱۳۹۸ است.”

همچنین شماری از اعضای ارشد و قدرتمند این حزب از جمله محمد یونس قانونی، عطا محمد نور و محمد اسماعیل از نامزدی حنیف اتمر حمایت کرده‌اند و آقای قانونی به عنوان معاون اول آقای اتمر معرفی شده است.

در انتخابات ریاست جمهوری آینده افغانستان تاکنون که آخرین روز مهلت ثبت نام است؛ احمد ولی مسعود، محمد حنیف اتمر، عبدالطیف پدرام، حکیم تورسن، سید نورالله جلیلی، عنایت الله حفیظ، زلمی رسول، نورالحق علومی، گلبدین حکمتیار، رحمت الله نبیل، فرامرز تمنا، ابراهیم الکوزی، نور رحمان لیوال، شهاب حکیمی و شیدا محمد ابدالی به عنوان نامزد ثبت نام کرده‌اند.

بنا به تقویم انتخابات ریاست جمهوری افغانستان، قرار است فهرست ابتدایی نامزدان پس از بررسی مدارک و اسناد آنان به تاریخ ۱۶دلو/بهمن و فهرست نهایی نامزدان پس از بررسی کمیسیون شکایت‌های انتخاباتی به تاریخ ۶ حمل/فروردین ۱۳۹۸ خورشیدی اعلام شود.

 

حنیف اتمر با تعهد به تغییر قانون اساسی برای انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام کرد

حق نشر عکس دفتر مطبوعاتی کمپین حنیف اتمرImage captionآقای اتمر گفته او نظام را تغییر نخواهد داد بلکه در آن اصلاحات خواهد آورد

محمد حنیف اتمر، مشاور پیشین امنیت ملی افغانستان به معاونت اول یونس قانونی، رئیس پیشین مجلس نمایندگان و معاونت دوم محمد محقق، معاون دوم ریاست اجرایی امروز جمعه ۲۸ جدی/دی برای انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام کرد.

آقای قانونی عضو رهبری حزب جمعیت اسلامی افغانستان و آقای محقق رهبر حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان است.

آقای اتمر در نشستی که پیش از رفتن به دفتر کمیسیون مستقل انتخابات با شماری از حامیانش برگزار کرده بود، در توافقنامه “تیم صلح و اعتدال” تعهد سپرد که در ظرف شش ماه تا یک سال قانون اساسی این کشور را تعدیل کند.

آقای اتمر تاکید کرد که هدف او تغییر نظام نه بلکه اصلاح نظام ریاستی است. به اساس این اصلاحات برای ریاست جمهوری معاونت سوم و در کنار ریاست جمهوری پست صدراعظم به میان خواهد آمد.

او همچنین در کنار دو معاون خود، یک نفر را از ترک تباران افغانستان به حیث نماینده خاص رئیس جمهوری تعیین کرد که بعدا به عنوان معاون سوم رئیس جمهوری فعالیت خواهد کرد.

او عالم ساعی، والی پیشین جوزجان را برای این پست معرفی کرد.

• حنیف اتمر: شمار تروریست‌ها در افغانستان سه‌برابر شده
• محمد حنیف اتمر، مشاور امنیت ملی افغانستان استعفا کرد
• موضع یونس قانونی درباره حنیف اتمر ‘ربطی به حزب جمعیت ندارد‘

حق نشر عکسEPAImage captionانتخابات ریاست جمهوری افغانستان قرار است در اواخر ماه سرطان/تیر سال آینده برگزار شود

تیم صلح و اعتدال از شماری از اشخاص شناخته شده چون حامد کرزی، رئیس جمهوری پیشین افغانستان، صبغت الله مجددی، رئیس پیشین مجلس سنا و شماری از احزاب به عنوان حامیان خود یاد کرد. همچنین در نشست امروز عطامحمد نور، رئیس اجرایی حزب جمعیت اسلامی افغانستان، محمد اسماعیل خان، از رهبران جهادی و اعضای حزب جمعیت و دین محمد جرات، رهبر”روند حفاظت از ارزش‌های جهاد و مقاومت مردم افغانستان” حضور داشتند.

آقای اتمر با انتقاد از کارکردهای حکومت فعلی در نشست امروز تاکید کرد که هدف آنها “نجات افغانستان از وضعیت فعلی و حکومت فعلی” است.

آقای اتمر که تا چند ماه پیش در حکومت وحدت ملی به عنوان مشاور امنیت ملی کار می‌کرد و یکی از افراد نزدیک به محمد اشرف غنی، رئیس جمهوری افغانستان خوانده می‌شد، یکی از نامزدان احتمالا مطرح انتخابات ریاست جمهوری پیش‌روی افغانستان است.

اصلاحات انتخاباتی برای برگزاری یک انتخابات شفاف و عادلانه از خواست‌های دیگر آقای اتمر بود که پیش از این از سوی شماری دیگر از نامزدان احتمالی ریاست جمهوری مطرح شده است.

• انتخابات ریاست جمهوری افغانستان ‘سه ماه به تعویق افتاد‘
• انتخابات ریاست جمهوری افغانستان؛ صف‌آرایی زیر سایه صلح با طالبان و خروج آمریکا
• چه کسی می‌تواند رئیس جمهور افغانستان شود؟
• اگر اشرف غنی انتخاب شود ‘ریاست اجرایی حذف خواهد شد‘

تاکنون هفت نفر به شمول عبدالطیف پدرام، حکیم تورسن، سید نورالله جلیلی، عنایت الله حفیظ، زلمی رسول، نورالحق علومی و فرامرز تمنا برای انتخابات ریاست جمهوری افغانستان ثبت نام کردند. روند ثبت نام نامزدان از اول جدی/دی آغاز شد و دو روز به پایان آن باقی مانده است.

رحمت الله نبیل، رئیس پیشین امنیت ملی افغانستان نیز در توئیتر خود اعلام کرده که با معاونت اول ژنرال مرادعلی مراد، رئیس پیشین گارنیزیون و معاونت دوم مسعوده جلال، وزیر پیشین امور زنان برای انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام خواهد کرد.

انتخابات ریاست جمهوری افغانستان قرار است به تاریخ ۲۹ سرطان/تیر برگزار شود. آقای غنی نیز اعلام کرده بار دیگر در این انتخابات نامزد خواهد بود. هنوز گروه بندی‌های شماری از شخصیت‌های مطرح افغانستان برای این انتخابات مشخص نیست.

 

برف و طوفان باعث بسته شدن گذرگاه استراتژیک سالنگ شد

حق نشر عکسریاست حفظ و مراقبت سالنگهاImage captionاین گذرگاه ۹ ولایت شمالی افغانستان را به کابل وصل می‌کند

ریاست “حفظ و مراقبت سالنگ‌ها” در افغانستان اعلام کرد که به دلیل برفباری سنگین، طوفان شدید و ریزش برفکوچ (بهمن) گذرگاه استراتژیک سالنگ در شمال کابل بر روی رفت و آمد بسته شده است.

این نهاد دلیل بسته شدن مسیر را احتمال سرازیر شدن برف کوچ(بهمن) اعلام کرده است.

این ریاست گفت که براساس پیش بینی انجام شده برفباری در سالنگ تا ٢٤ ساعت آینده ادامه می‌یابد و به همین دلیل از شهروندان افغانستان خواسته که تا بهتر شدن وضعیت آب و هوا قصد سفر از مسیر سالنگ را نکنند.

چند روز قبل نیز به دلیل برفباری و سرازیر شدن برف کوچ مسیر سالنگ برای چندین ساعت بسته شده بود.

دیروز نیز ریاست “حفظ و مراقبت سالنگ‌ها” درباره وضعیت عمومی گذرگاه استراتژیک سالنگ گفته بود که ضخامت برف در سالنگ به ۳۵ سانتی متر رسیده‌است.

میزان دید در این منطقه یک کیلومتر اعلام و سرعت وزش باد نیز ۲ متر در ثانیه تخمین شده بود.

• قرارداد طرح گذرگاه جدید در مسیر سالنگ افغانستان امضا شد
• بخشی از گذرگاه سالنگ افغانستان به دلیل درگیری مسدود شد
• گذرگاه استراتژیک سالنگ به شمال افغانستان باز شد

براساس اعلام این ریاست ۲۰ کیلومتر از این گذرگاه یخ زده و میزان رطوبت نیز ۱۰۰ درصد اعلام شده بود. درجه هوا نیز به منفی ۹ درجه سانتی گراد رسیده بود.

گذرگاه سالنگ با طول ۲.۷ کیلومتر، در ارتفاعات سلسله کوه های هندوکش، با حدود سه هزار و چهارصد متر ارتفاع از سطح دریا در یکی از بلندترین قله‌های جهان، توسط اتحاد شوروی ساخته شد.

۱۹ دلو/بهمن ۱۳۸۸ طوفان شدیدی مناطق جنوبی سالنگ را فراگرفت و همزمان با آن، فرود آمدن برف‌کوچ منجر به کشته شدن نزدیک به ۱۹۰ نفر و زخمی شدن حدود ۲۰۰ نفر دیگر شد، که انتقادهای زیادی را علیه نهادهای دولتی برانگیخت.

این گذرگاه ۹ ولایت شمالی افغانستان را به کابل وصل و اجناس کشورهای آسیای میانه نیز از این مسیر به کابل و سایر شهرهای جنوبی افغانستان می‌رسد.

 

تنوع فرهنگی؛ خط فاصل حنفیت با سلفیت

عبدالشهید ثاقب نویسنده

چند وقتی است که فرزندانم در یکی از شاخه‌های مدرسه دینی خصوصی در شهر مزارشریف، مرکز ولایت بلخ در شمال افغانستان آموزش می‌بینند. دختر و پسرم هفت و شش ساله هستند. چند روز پیش وقتی به خانه آمدند متوجه شدم که همدیگر را با نام‌های غیرآشنا صدا می‌کنند و وقتی علتش را پرسیدم، گفتند که استاد ما می‌گوید نام‌های تان غیراسلامی است، باید تغییر کنند.

این مدرسه از مدارس تازه‌تاسیس در شهر مزارشریف است. باری در دیداری که با مدیران این مدرسه داشتم، شکایت داشتند که برخی‌ها را ما را متهم به ترویج افراطیت و سلفی‌گری می‌کنند، در حالی که پیرو فقه احناف هستیم.

من اگرچه در آن دیدار کوشش کردم به صورت ضمنی و غیرمستقیم تفهیم کنم که یکی از خط‌های فاصل میان سلفیت و حنفیت، نحوه نگاه این دو مکتب فقهی-کلامی به تنوع فرهنگی است، اما فکر می‌کنم نیاز است پژوهش‌گران دینی ما به این موضوع به صورت مفصل و جدی بپردازند. این نیاز از جایی حس می‌شود که هستند حلقات دینی بسیاری در افغانستان که با لباس مبدل و چهره معصومانه حنفیت، آموزه‌های افراطیت و سلفیت را تبلیغ می‌کنند. به باور من یکی از سنجه‌ها و معیارها برای تفکیک حنفیت واقعی از سلفیت و افراطیت، همین نحوه نگاه شان به تنوع فرهنگی است.

• نوروز، موسم زور‌آزمایی حنفیت و سلفیت در افغانستان
• داعش در افغانستان چه می‌کند؟

تنوع فرهنگی در جهان اسلام

جهان اسلام، جهان متنوع و چندگونه است. آموزه‌های اسلامی، فرهنگ و عنعنات، از یک کشور تا کشور دیگر و از یک گوشه تا گوشه دیگری این جغرافیای پهناور تفاوت می‌کند. ابن بطوطه از معروف‌ترین جهان‌گرد اسلام، وقتی به اکناف و اطراف این جغرافیای پهناور سفر می‌کند، از دیدن برخی رسوم و عنعنات شگفت‌زده می‌شود. مثلا او در ایوالتان، در نزدیکی‌های تیمبوکتو، با قاضی مسلمانی دوست می‌شود و حکایت می‌کند که “روزی پس از اذن دخول به خانه قاضی ایوالتان رفتم، و دریافتم زنی جوان و فوق‌العاده زیبا با اوست. وقتی آن زن را دیدم مردد شدم و خواستم که بازگردم، اما او به من خندید و هیچ شرمی نکرد. قاضی به من گفت: “چرا بر می‌گردی؟ این زن دوست من است.” من از رفتار شان حیرت کردم.

همچنین ابن بطوطه حکایت مرد دیگری را بیان می‌کند که ابومحمد یندکان الموصوفی نام دارد. او باری به خانه ابن بطوطه در مراکش نیز آمده بوده است. وقتی ابن بطوطه در خانه او به دیدارش می‌رود، با رویدادی مواجه می‌شود که کاملا بهت‌زده‌اش می‌سازد: زنی را می‌بیند که بر نیمکتی با مردی اجنبی نشسته است.

به او گفتم: “این زن کیست؟” گفت: “همسرم است.” گفتم: “آن مرد با او چه نسبتی دارد؟” پاسخ داد:”دوست او است.” “آیا به این وضع تن می‌دهید، در حالی که در کشور ما زند‌گی کرده‌ای و با شریعت آشنا شده‌ای؟” پاسخ داد:”معاشرت زنان با مردان در کشور ما مقبول و بخشی از حسن اخلاق است، که نسبت به آن هیچ گمان بدی نمی‌رود. اینان مانند زنان کشور شما نیستند.” از آسان‌گیری‌اش در شگفت شدم. او را ترک کردم و دیگر به نزدش باز نگشنم. بارها از من دعوت کرد، اما نپذیرفتم.”

آنچه را این متن روایت می‌کند در حقیقت تفاوت نحوه زندگی، رسم و عنعنات در جهان اسلام است، در حالی که همه شان، علی رغم این تفاوت‌ها، خود را مسلمان می‌دانسته‌اند. به هزارها تفاوت دیگری نیز از این‌گونه در میان مسلمانان است.

• آیا ‘حنفیت’ می‌تواند با جریان تکفیری در افغانستان مقابله کند؟
• تکفیری‌ها؛ تاریخ سیاسی و تبار فکری
• ‘اصول دموکراسی’ در تعالیم پایه گذار فقه حنفی

تنوع فرهنگی و حنفیت

تا پیش از ظهور بنیادگرایی، تنوع فرهنگ‌ها و سبک‌های زندگی در جهان اسلام یک امر پذیرفته‌شده بود و جای برای مناقشه نداشت. و مذاهب اسلامی نیز کوشش می‌کردند با این امر کنار بیایند. یکی از این مذاهب، مذهب امام ابوحنیفه بود.

نحوه نگاه مذهب امام ابوحنیفه به تنوع فرهنگی را در هیچ جایی نمی‌توان آشکارتر از نگاه این مذهب به مساله زبان پیدا کرد.

در سال‌هایی که اوج استیلای اعراب بود و حتا گروه‌هایی احادیث جعلی در مذمت زبان فارسی می‌ساختند و آن را زبان اهل جهنم می‌خواندند، امام ابوحنیفه می‌آمد و هزار اتهام را به جان می‌خرید اما می‌‎گفت نمازخواندن به زبان فارسی روا است. دیگری می‌آمد و چند قدم پیش‌تر می‌گذاشت و زبان فارسی را زبان انبیا و اولیا می‌خواند. شاهرخ مسکوب می‌نویسد که وقتی امیر سید مظفر ابوصالح منصور بن نوح بن احمد بن اسماعیل می‌خواست تفسیر طبری را از عربی به فارسی ترجمه کند، از علمای ماوراءالنهر استفتاء کرد که آیا ترجمه قرآن به زبان فارسی درست است، یا خیر؟

حق نشر عکسGETTY IMAGESImage captionفرهنگ و عنعنات اسلامی از یک کشور تا کشور دیگر و از یک گوشه تا گوشه دیگری این جغرافیای پهناور تفاوت می‌کند

در همین حال، جالب این‌جا پاسخ علمای خراسان و ماوراءالنهر است که نشان‌دهنده نحوه نگاه شان به فرهنگ‌های ملی می‌باشد. علمای خراسان و ماوراءالنهر در پاسخ استفتای امیر فرمودند: “گفتند روا باشد خواندن و نبشتن تفسیر قرآن به پارسی مر آن کس را که تازی نداند. از قول خدای عزوجل که گفت: “و ما ارسلنا من رسول الا بلسان قومه.” گفت: من هیچ پیغامبری نفرستادم مگر به زبان قوم او و آن زبانی کایشان بدانستند؛ از روزگار آدم تا روزگار اسماعیل پیغامبر (ص)، همه پیغامبران و ملوکان زمین به پارسی سخن گفتندی. و اول کسی که سخن گفت به زبان تازی، اسماعیل پیغامبر بود و پیغامبر ما از عرب بیرون آمد و این قرآن به زبان عرب بر او فرستادند. و این جا بدین ناحیت، زبان پارسی و ملوکان این جانب، ملوک عجم اند.”

علمای ماوراءالنهر در این جوابیه روی چند چیز تاکید کرده‌اند:

۱. قدامت زبان فارسی؛

۲. قداست زبان فارسی، که زبان پیامبران خوانده شده است؛

۳. و اینکه مردم این ناحیه فارسی‌زبان هستند و دین را باید با زبان خود شان بیاموزند.

در پاسخ به علمای ماوراءالنهر چیزی که به صراحت روی آن انگشت گذاشته می‌شود، ضرورت سازگاری دین با فرهنگ‌های محلی است. یکی از عناصر مهم فرهنگ زبان است و وقتی آن‌ها از جغرافیای فارسی و ضرورت ترجمه دین با این زبان یاد می‌کنند در واقع به ضرورت سازگاری دین با فرهنگ‌های محلی اشاره می‌کنند. جالب از همه در این پاسخ، استشهاد شان به آیه “و ما ارسلنا من رسول الا بلسان قومه” است. علمای ماوراءالنهر از این آیه، سازگاری دین با فرهنگ‌های محلی را استنباط می‌کنند که استنباط درخور توجه و زیرکانه‌ای است. بنابراین، اگر شما می‌بینید که احناف افغانستان در درازای این‌همه اعصار و قرون با فرهنگ‌های ملی با تساهل و مدارا برخورد کردند و یا هیچ گاهی نام‌های ریشه‌دار در تاریخ این کشور را تکفیر ننمودند، یک امر تصادفی نیست، ریشه در طرز تفکر و نحوه نگاه این مکتب فقهی – کلامی به تنوع فرهنگی دارد.

فرهنگ‌زدایی با بهانه “اسلام ناب“

حق نشر عکسGETTY IMAGESImage captionآری افراطیت، به تعبیری اولیویه روا، از چیزی به نام “اسلام ناب” صحبت می‌کند

اما با ظهور افراطیت، نخستین چیزی که مورد حمله قرار گرفت، همین تنوع فرهنگی بود. چند روز قبل با عالم افراطی‌ که شنیده بود من هم مدرسه دینی خوانده‌ام مواجه شدم. از من خواست که لحظاتی با همدیگر صحبت کنیم. شکوه‌ها و گلایه‌های بسیاری از روشن‌فکران دینی و گروه‌های سکولار داشت مبنی بر این‌که چرا جمعیت اصلاح را یک گروه افراطی می‌خوانند، در حالی که این سازمان فقط علیه خرافات مبارزه می‌کند؟ منظور او هم از خرافات، رسوم و عنعناتی بود که قرن‌ها است در میان مردم ما رایج است. او این رسوم و عنعنات را شرک‌آلود می‌خواند.

آری افراطیت، به تعبیری اولیویه روا، از چیزی به نام “اسلام ناب” صحبت می‌کند. “اسلام ناب” یعنی اسلام بدون فرهنگ و مبتنی بر قرائت حرفی از قرآن عظیم‌الشان. فرهنگ‌ها در چارچوب این اسلام به رسمیت شناخته نمی‌شود و سنت‌های محلی به عنوان شرک و بدعت محکوم می‌گردد و تنوع و تعدد را نکوهش می‌کند. شما نمونه‌اش را در افغانستان در تحریم نوروز توسط جمعیت اصلاح می‌نگرید. سازمان جمعیت اصلاح سال‌ها است که همزمان با فرارسیدن نوروز، از تمام تریبون‌هایش علیه بزرگداشت این مناسبت استفاده کرده و فتوای تحریمش را صادر می‌نمایند. و هم‌چنان شما در سالیان اخیر شاهد فراگیرشدن عروسی‌های اسلامی هستید که در این مناسبت‌ها به جای رقص و موسیقی، علمای مذهبی سخنرانی می‌کنند.

اتفاقا در این سال‌ها شاهد پدیده دیگری که هستم جایگزین‌سازی واژة “الله” به جای “خدا” است که قبلا در محاورات مردم ما بسیار کاربرد داشت. امروزه نزد گروه‌های افراطی اگر شما “خدا” بگویید پیشانی‌ترش می‌کنند و با تلفظ غلیظ از شما می‌خواهند که “الله” بگویید. چند روزی پیش وقتی فرزندانم از مدرسه برگشتند برایم گفتند که بنا بر فرمایش استاد شان باید نام‌های شان را تغییر بدهم، این سخن مرا به یاد رویدادی انداخت که در یکی از کتاب‌های اولیویه روا خوانده بودم. اولویه روا می‌گوید که وقتی مسیحیان، اندلس را دوباره از نزد مسلمانان گرفتند، حمام‌های عمومی آن شهر را نیز تخریب کردند. استدلال شان هم این بود که این بازمانده تمدن و فرهنگ مسلمانان است. و هکذا مواردی دیگر.

خواست افراطیت، ارائه اسلام استاندارد سازی‌شده و بدون فرهنگ است. اسلامی که هم قلمروز دایی‌شده باشد و هم فرهنگ‌زدایی‌شده و در همه جهان به صورت یکسان صادر گردد.

افراطیت و سلفیت، هویت‌های محلی را بر نمی‌تابد و به نام “اسلام ناب” هویت‌تکواره را بر مردم تحمیل می‌کند. اقدامی که زمینه‌ساز خشونت در جوامع چند قومی و چند فرهنگی می‌گردد. چنین تجربه‌ای قبلا در هندوستان نیز شد که باعث درگیری‌های مذهبی و دینی بسیاری گردید.

مثلا تا پیش از رشد افراطیت در شبه قاره هند مسلمانان بنگال نام‌های هندو و برای اشاره به “خداوند” از واژگان مخصوص خود استفاده می‌کردند، اما پس از این رخ‌داد نام‌های اسلامی برگزیدند و از واژه «الله» استفاده کردند. و حتا کوشیدند ظاهر شان را نیز اسلامی‌سازی کنند و به جای لباس‌های محلی، لباس عربی بر تن نمایند. بگذریم از این‌که حتا زبان هندی بر بنیاد تقسیمات مذهبی دارای دو الفبا شد: اردو و زبان هندی.

بر علمای احناف است که در برابر چنین استراتژی افراط‌گرایانه بایستند و پرده از رخ آن‌هایی که با لباس مبدل حنفیت، سلفیت را تبلیغ می‌کنند، بردارند.

 

 

حمله گروهی مهاجمان انتحاری به یک واحد امنیت ملی در مرکز افغانستان

حق نشر عکسGETTY IMAGESImage captionمسئولیت این حمله را طالبان به عهده گرفته است

مقام‌های محلی ولایت میدان وردک در غرب کابل می‌گویند صبح امروز دوشنبه اول دلو/بهمن با خودروی بمب‌گذاری شده به یک قطعه/واحد امنیت ملی در این ولایت حمله شده است.

عبدالرحمان منگل، سخنگوی والی میدان وردک به محفوظ ذبیدی خبرنگار بی‌بی‌سی گفت که این حمله حوالی ساعت هفت و نیم صبح به وقت محلی صورت گرفته است.

گفته شده این قطعه در دو کیلومتری مرکز ولایت میدان وردک واقع است.

• حمله گروهی شورشیان به ولسوالی دایمیرداد افغانستان دفع شد
• انفجار انتحاری در مرکز پلیس میدان وردک افغانستان

آقای منگل می‌گوید که افزون بر تخریب واحد امنیت ملی، این حمله تلفاتی به نیروهای امنیتی نیز وارد کرده که هنوز آمار آن دقیق مشخص نیست.

به گفته او نیروهای امنیتی در این حمله سه مهاجم انتحاری را کشته‌اند و یک خودروی بمب‌گذاری شده دیگر را نیز خنثی کرده‌اند.

او می‌گوید وضعیت در منطقه اکنون به حالت عادی برگشته است.

سالم اصغرخیل، رئیس صحت عامه/بهداشت ولایت میدان وردک گفته از این رویداد تاکنون ۱۲ کشته و ۲۸ زخمی به شفاخانه این ولایت انتقال یافته که همه نظامی‌ هستند.

Image captionولایت میدان وردک از مناطق ناآرام افغانستان محسوب می‌شود.

مسئولیت این حمله را گروه طالبان به عهده گرفته است.

در خبرنامه این گروه آمده که این حمله با یک تانک بمب‌گذاری شده صورت گرفته و تلفات سنگینی به نیروهای امنیتی وارد کرده است.

میدان وردک از ولایات ناامن افغانستان است که طالبان در بخش‌هایی از آن نفوذ دارند.

• فرمانده پلیس سیدآباد ولایت میدان وردک کشته شد

• مسئول شبکه حقانی در میدان وردک افغانستان ‘کشته شد‘

روز گذشته نیز به کاروان محمد انور اسحاق زی، والی ولایت لوگر در همسایگی کابل حمله انتحاری شد که در نتیجه ۸ نفر کشته و ۱۰ نفر زخمی شدند.

در این حمله به والی و رئیس امنیت ملی ولایت لوگر که با کاروان آقای اسحاق زی در حرکت بود، آسیب نرسید.

 

از فروپاشی دیوار برلین تا برافراشتن دیوار ترامپ

گزارش پنتاگون درباره تجدیدنظر درخصوص برنامه دفاع موشکی آمریکا

 در واکنش به نامه نانسی پلوسی: ترامپ پرواز رئیس مجلس نمایندگان را لغو کرد

اگر اشرف غنی انتخاب شود ‘ریاست اجرایی حذف خواهد شد’

عملیات نجات داعش از زندان طالبان توسط نظامیان آمریکایی

به گزارش خبرگزاری تسنیم، گروه طالبان در یک سال اخیر عملیات‌های متعددی را برای پاکسازی شمال، شرق و غرب افغانستان از وجود گروه تروریستی داعش انجام داده است.

اگر چه حمایت نیروهای آمریکایی از گروه تروریستی داعش در افغانستان بارها خبرساز شده است اما این بار نیروهای آمریکایی به صورت آشکارا برای نجات جنگجویان داعشی از زندان طالبان در بادغیس اقدام کرده است.

منابع خبری اعلام کردند که نیروهای ویژه آمریکایی با حمله به زندان طالبان در شهرستان «جوند» در ولایت بادغیس 40 جنگجوی داعشی را از زندان طالبان آزاد کردند.

آلمان یک شهروند دو تابعیتی افغان‌ را به ظن جاسوسی برای ایران بازداشت کرد

نامزد ترامپ برای وزارت دادگستری: زیر بار زور نخواهم رفت

شمار زخمیان انفجار در نزدیکی مهمانخانه خارجی‌ها در کابل به ۱۱۳ نفر رسید

تائید عملیات نجات داعش توسط مقامات افغان

«عبدالله افضلی» معاون شورای ولایتی بادغیس گفت: گروه طالبان 6 ماه پیش 30 جنگجوی خارجی داعش را که شهروندان کشورهای ازبکستان، قزاقستان، روسیه و چین هستند را در شهرستان «گرزوان» ولایت فاریاب اسیر کردند.

وی خاطرنشان کرد که طالبان جنگجویان گروه تروریستی داعش را که در فاریاب بازداشت کرده بودند به منطقه «پنج بز» شهرستان «جوند» در ولایت بادغیس منتقل کردند.

افضلی اظهار داشت: نیروهای آمریکایی دو روز پیش مواضع طالبان در شهرستان جوند را بمباران کردند و پس از آن با حمله به زندان طالبان، 40 جنگجوی داعشی را آزاد کرده و با بالگرد‌های نظامی با خود بردند.

«جمشید شهابی» سخنگوی والی بادغیس نیز عملیات نیروهای آمریکایی برای سرکوب طالبان و آزادی داعش در این ولایت را تائید کرده است.

وی تصریح کرد که نیروهای آمریکایی در عملیات نظامی در ولایت بادغیس 18 نفر از گروه طالبان را کشته و 40 جنگجوی داعشی را با خود برده‌اند.

آخرین تلاش‌های آمریکا برای حمایت از داعش

«قاری یوسف احمدی» سخنگوی طالبان اعلام کرد که نیروهای آمریکایی به زندان این گروه در شهرستان «جوند» در ولایت بادغیس حمله کرده و فتنه گران داعشی را آزاد کردند.

وی افزود: نیروهای آمریکایی محافظان زندان را کشته و 40 جنگجوی داعشی را با خود بردند.

احمدی تصریح کرد که این عملیات به صورت آشکارا برای آزادی زندانیان داعشی توسط نیروهای آمریکایی صورت گرفته است.

سخنگوی طالبان اظهار داشت: در گذشته نیز هر زمانی که افراد طالبان علیه داعش اقدام کردند توسط نیروهای آمریکایی هدف بمباران قرار گرفتند.

وی خاطرنشان کرد که پیش از این نیز نیروهای آمریکایی و افغان توسط بالگردهای نظامی در فاریاب 200 جنگجوی داعشی را از محاصره این گروه نجات داده بودند.

قاری یوسف احمدی تصریح کرد که عملیات نیروهای آمریکایی برای نجات زندانیان داعشی، آخرین تلاش نیروهای آمریکایی برای یاری رساندن و زنده نگه‌داشتن فتنه داعش در افغانستان است.

این در حالی است که روند حمایت از داعش توسط نیروهای آمریکایی در سال های اخیر به صورت قابل توجهی افزایش یافته است طوری که بارها اعتراض مقامات افغان و کشورهای منطقه را به همراه داشته است.

 

تحرکات دولت افغانستان برای فرآیند صلح آن کشور

ایرنا – دولت افغانستان بعد از آنکه از سپردن مذاکرات صلح در این کشور به دولت آمریکا و اعراب ناامید شد، طی روزهای اخیر اقداماتی را مستقلا برای پیگیری این فرآیند آغاز کرده است .

دولت افغانستان بعد از آنکه دریافت مذاکرات صلح به مدیریت آمریکا و اعراب در ابوظبی دستاوردی برای ایجاد آشتی میان دولت افغاستان و طالبان ندارد و از دیدار با نماینده طالبان در نشست جده نیز نا امید شد، فعالیت هایی را برای تحقق صلح تا قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری این کشور در پیش گرفت.
از جمله حمدالله محب، مشاور امنیت ملی رئیس جمهوری این کشور را پس از سفر رسمی که به جمهوری خلق چین انجام داده بود، شب گذشته عازم عربستان سعودی کرد تا مشورت هایی را از ریاض در این خصوص دریافت کند.
وی قبل از سفر به ریاض، دیروز در ابوظبی با مشاور امنیت ملی امارات متحده عربی و در دبی با زلمی خلیل زاد نماینده ویژه وزارت خارجه ایالات متحده امریکا در امور صلح افغانستان به طور جداگانه دیدار کرد.
به گزارش، خبرگزاری شفقنای افغانستان، مشاور امنیت ملی این کشور در دیدار با مشاور امنیت ملی امارات متحده عربی روی موضوعات صلح به رهبری و ‌مالکیت افغان‌ها و همچنان مبارزه مشترک علیه تروریسم بحث های مفصل انجام داد.
براساس این گزارش، محب که به تازگی بعد از استعفای حنیف اتمر طرفدار انگلیس و پاکستان، جانشین او شد قرار است در جریان این سفر به عربستان سعودی با مقامات ارشد این کشور در مورد گفت وگوهای صلح حکومت افغانستان و همکاری های مشترک بحث و تبادل نظر نماید.
مشاور امنیت ملی افغانستان پنجشنبه گذشته 13 دی ماه نیز در سفری به هند تلاش کرد با دولت دهلی نو نیز درباره روند صلح افغانستان مذاکره کند، کشوری که آمریکا و اعراب تاکنون هیچ توجهی به آن نکردند.
پایگاه خبر انگلیسی ‘خامه پرس’ افغانستان نیز امروز به نقل از یک بیانیه شورای امنیت ملی این کشور ضمن تایید این خبر تاکید کرد که کابل قصد دارد سکان مذاکرات صلح افغانستان را خود در دست گیرد تا به نتایج مطلوب اش نزدیک شود.
بعد از آنکه طالبان در نشست ابوظبی با ترکیب نماینگان آمریکا، امارات متحده عربی، عربستان سعودی و پاکستان بدون حضور نمایندگان ایران، روسیه، چین و یا هند از دیدار با نماینده دولت سرباز زد و حتی قول داد در جده نیز به این مهم تن نخواهد داد، دولت این کشور دریافت که باید مسیر دیگری را بپیماید.
هفته گذشته، مشاور امنیت ملی این کشور (محب) دیداری را با علی شمخانی، مشاور امنیت ملی ایران در کابل انجام داد و در این دیدار جمهوری اسلامی ایران را یکی از اصلی ترین پایه های برقراری امنیت در منطقه توصیف کرد.
او به خوبی می داند که ایران می خواهد نقشی مثبت و سازنده در روند صلح افغانستان ایفا کند. این همان نقشی است که دیگر هم پیمانان ایران از جمله روسیه، چین و هند نیز می خواهند ایفا کنند.
به عنوان مثال، در نشستی که در ماه نوامبر (آخر آبان ماه) در مسکو با مخالفت واشنگتن و عدم حضور نمایندگان رسمی دولت افغانستان، برگزار شد، برای نخستین بار نمایندگان رسمی طالبان و هیأت شورای عالی صلح افغانستان، زیر یک سقف و دور یک میز حضور پیدا کردند.
ایران هم در آن کنفرانس حضوری فعال داشت و با دو طرف جنگ، گفت وگوهای مؤثری انجام داده بود.
این در حالی است که در سوی دیگر بازی جنگ و صلح افغانستان، آمریکا و اعراب و پاکستان قرار دارند که تاکنون یا نخواسته و یا نتوانسته اند برای گفت وگوهای مستقیم نمایندگان دولت افغانستان و گروه طالبان، زمینه سازی کنند؛ اما خود در اقداماتی که ناقض حاکمیت ملی افغانستان است، با طالبان وارد مذاکره شده اند و حتی در این مذاکرات، درباره مسایلی گفت وگو کرده و تصمیم گرفته اند که منحصرا حق مردم و دولت مشروع افغانستان است.
حمد الله محب به خوبی می داند که ایران می خواهد با ارتباط و تماس با طالبان، روند صلح افغانستان را در مسیری قرار دهد که دولت می خواهد و آن، گفت وگوی رو در روی نمایندگان کابل با گروه طالبان است؛ کاری که نه تاکنون آمریکا انجام داده، نه عرب ها و نه پاکستان؛ زیرا این اقدام، به نفع آنها نیست و مانع از معامله شان با طالبان بر سرنوشت سیاسی افغانستان و مردم آن می شود.
ایران اما انتظار دارد که هرچه سریع تر در افغانستان، صلح برقرار شود تا امنیت ملی آن کشور، استحکام پیدا کند، امنیت مرزها تقویت شود، مواد مخدر مهار گردد و یک دولت مسلط بر سراسر افغانستان در کابل شکل گیرد که مسؤولانه و مقتدرانه با تروریزم مبارزه کند و با قدرت های همسایه و منطقه، در شرایطی برابر و از از موضعی مستقل و قابل احترام، وارد تعامل و ارتباط استراتژیک در تمامی حوزه ها شود.

صف‌بندی‌های متضاد پیرامون مسأله‌ی صلح

۸ صبح : پس از شکست استراتژی جنوب آسیای ترامپ در منطقه که افغانستان در کانون توجه آن قرار داشت، دولت امریکا در اقدامی ناگهانی، با تعیین خلیل‌زاد به عنوان نماینده‌ی ویژه‌ی مذاکرات صلح، استراتژی جدیدی در پیش گرفت. بر اساس این استراتژی، مذاکرات رودرروی صلح با طالبان و خروج نیروهای امریکایی از افغانستان، در رسانه‌های مطرح دنیا مطرح شد. نقطه‌ی غلیان خبری این استراتژی، شایعه‌ی ایجاد حکومت موقت بود که تا هنوز چندوچون آن به درستی مطرح نیست. در مورد اقدام جدید امریکا، سه گمانه وجود دارد: نخست این که امریکایی‌ها، به این نتیجه رسیده‌اند که طالبان را به عنوان واقعیت امروز افغانستان به رسمیت بشناسند و با توافق با این گروه از گرداب افغانستان جان به سلامت ببرند. گمانه‌ی دیگر این است که امریکایی‌ها در نظر دارند که با توافق با طالبان، زمینه‌ی نفوذ داعش را در افغانستان مهیا ساخته و در بازی بزرگ با رقبای منطقه‌ای، آنان را وارد جنگ هزینه‌بر و فرسایشی در افغانستان نمایند. سومین گمانه این است که امریکا با احساس خطر از نزدیکی طالبان و ایران و سفر هیأت طالبان به روسیه، در صدد مدیریت این گروه برآمده است. این که کدام گمانه می‌تواند صحیح باشد، گذر زمان مشخص خواهد ساخت، اما در واکنش به استراتژی جدید امریکا، اقدامات دیگری در منطقه شکل گرفت به صورت کل می‌توان گفت که اکنون شش کانون توجه به صلح منطقه‌ای و یک‌شبه کانون داخلی در مورد صلح در افغانستان فعال شده‌اند. کانون نخست به رهبری خلیل‌زاد و همراهی عربستان، امارات و احیاناً پاکستان شکل گرفته است. کانون دوم، با همراهی روسیه، ایران، قطر و احیاناً ترکیه فعال شده است. چین، پاکستان، هند و ترکیه، کانون‌های توجه دیگری در مسأله‌ی صلح افغانستان هستند که به صورت واضح در صف‌بندی‌های جدید، مشاهده نمی‌شوند. در داخل افغانستان، دولت افغانستان و احزاب سیاسی، دو خط موازی مذاکرات صلح را تشکیل داده‌اند. تلاش‌های داخلی از آن‌جا شبه‌کانون نامیده می‌شود که تلاش‌های دولت افغانستان و احزاب سیاسی افغانستان نه به عنوان طرف اصلی قضیه که در حاشیه‌ی تلاش‌های صلح قابل بررسی است.

کانون نخست؛ خلیل‌زاد با توجه ویژه به حامیان سنتی طالبان در منطقه از جمله پاکستان، عربستان و امارات، در صدد راه‌حلی برای مسأله‌ی افغانستان با فشار بر طالبان توسط این قدرت‌ها و ایجاد اجماع منطقه‌ای است. در همین راستا، سفرهای او به این کشورها و برگزاری نشست‌های ابوظبی و جده روی دست گرفته شد. این که طالبان حضور در نشست جده را رد کرده‌اند؛ موفقیت این تلاش‌ها با اما و اگرهای فراوانی روبه‌رو است.

کانون دوم، روسیه و ایران پس از اتحاد موفقیت آمیز در جنگ سوریه، در مسایل منطقه‌ای به هم نزدیک شده و به نظر می‌رسد که در مورد مسأله‌ی افغانستان به توافق نزدیک شده‌اند. دغدغه‌های این دو کشور، بیشتر متأثر از ظهور داعش در افغانستان است. این که آیا واقعاً افغانستان پس از سوریه، به افغانستان چشم دوخته شواهد موثقی وجود ندارد، اما حملات گاه و بیگاه آنان در افغانستان این شائبه را تقویت کرده که آینده‌ی افغانستان با فعالیت‌های احتمالی این گروه، نگران کننده خواهد بود. برخی بر این باور اند که ایران و روسیه، تلاش دارند تا با مدیریت برنامه‌های صلح، برنامه‌های منطقه‌ای امریکا در منطقه را ناکام گذاشته و خود مدیریت منطقه را دست گیرند.

کانون سوم؛ پاکستان مهم‌ترین و تأثیرگذارترین کانون توجه منطقه‌ای به مسأله‌ی مذاکرات صلح در افغانستان است. در ۱۷ سال گذشته حمایت پاکستان از طالبان، یکی از اتهام‌های همیشه‌گی دولت افغانستان در تریبون‌های مختلف بوده است. فشار دولت امریکا بر پاکستان در این زمینه گواه دیگری بر تأثیرگذاری پاکستان بر چنین مسأله‌ای است. اما سیاست‌مداران زیرک پاکستان، به روال معمول سیاست منطقه‌ای پاکستان، همه‌ی تخم‌های خویش را در یک سبد نگذاشته‌اند. پاکستانی‌ها با بازی‌های چندگانه با امریکا، ایران، چین و روسیه، نشان داده‌اند که به ساده‌گی حاضر به معامله در مورد صلح در افغانستان نخواهند بود.

کانون چهارم؛ هند از بازیگران مهم مسایل افغانستان در دهه‌های اخیر بوده است. افغانستان به عنوان میدان تصفیه‌ی دو رقیب دیرینه (هند و پاکستان) از نظریه‌های مهم امنیتی جنوب غرب آسیا است. هندی‌ها نگران‌اند که مذاکرات صلح، کفه‌ی ترازو را به نفع پاکستان سنگین خواهد کرد. تنش‌های رسانه‌ای ترامپ و مودی، نشان می‌دهد که دو کشور در مورد مسأله‌ی صلح افغانستان، اختلاف دیدگاه دارند.

کانون پنجم؛ چین با اعلام این که حاضر است در مسایل صلح افغانستان نقش ایفا کند، نشان داده است که به مسأله‌ی صلح افغانستان نیم نگاهی دارد. موضع صریح چین در مورد صلح افغانستان هرچند مشخص نیست؛ اما در نهایت می‌توان نقش آن را در دو جبهه به بررسی گرفت. چینی‌ها از یک سو با روسیه و ایران در مورد مبارزه با تروریزم هم‌نوایی دارد و از سوی دیگر، متحد استراتژیک پاکستان در منطقه است که بعید می‌رسد که بر خلاف منافع پاکستان در مورد صلح افغانستان اقدامی نماید.

شبه‌کانون داخلی؛ دولت و احزاب سیاسی، با استقبال از برنامه‌های صلح امریکا و کشورهای منطقه، در سردرگمی عجیبی به سر می‌برند. احزاب سیاسی، با اعلام این که آماده‌اند که به صورت مستقل با طالبان گفت‌وگو کنند؛ بی‌اعتمادی به دولت را تبارز داده‌اند و از طرف دیگر، واکنش‌های دولت افغانستان، بیان‌گر نگرانی و اختلاف نظر دولت افغانستان و امریکا است. گزینش دو وزیر امنیتی با سابقه‌ی ضد طالبانی، نشان می‌دهد که دولت منتظر برنامه‌های آتی کانون‌های توجه جهان و منطقه است و برای واکنش‌های احتمالی آماده‌گی می‌گیرد.

کانون ششم؛ ترکیه با اختلاف دیدگاهی که با امریکایی‌ها در مسایل سوریه پیدا کرده است؛ در مسأله‌ی صلح افغانستان موضع روشنی ابراز نداشته است. با توجه به سیاست عمل‌گرایانه‌ی اردوغان، احتمال این که در کنار هر امریکا و یا روسیه قرار بگیرد زیاد است. در نهایت، نقش ترکیه را امتیازگیری‌های بعدی مشخص خواهد کرد.

سخن آخر

طبقه نظریه‌ی باری بوزان، افغانستان شامل هیچ کدام از سیستم‌های منطقه‌ای نیست و به عنوان کشور عایق، از شکننده‌گی امنیتی شدیدی برخودار بوده و احتمال جنگ‌های نیابتی سیستم‌های منطقه‌ای در آن وجود دارد. از سوی دیگر، ارتش افغانستان و سایر نیروهای امنیتی افغانستان وابسته به کمک‌های خارجی‌اند. اختلاف با همسایه‌ها هم‌چنان پابرجا است. وفاق ملی به شدت آسیب دیده است و دورنمای مذاکرات صلح به شدت پرسش‌برانگیز شده است. قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای با توجه به منافع‌شان، در مسأله‌ی صلح عمل خواهند کرد. با این همه دو فرصت بزرگ، برای افغانستان قابل تصور است. امیدواری نخست این است که کانون‌های توجه جهانی و منطقه‌ای در نهایت به اجماعی بزرگ دست یابند تا با تضمین امنیت و ثبات افغانستان، رقابت را به همکاری اقتصادی بدل کنند تا انرژی‌های متراکم آسیای میانه و فرصت‌های اقتصادی‌ای که به تبع آن برای تمام منطقه ایجاد خواهد شد؛ تبدیل به فرصت همکاری شوند. امیدواری دوم این است که دولت و نیروهای سیاسی افغانستان، با تدوین راهبردی منطقی به اجماعی داخلی دست یابند و بتوانند مشکلات‌شان را در مذاکرات رو در رو با کشورهای همسایه حل کنند و بدین‌سان به دهه‌ها جنگ و خون‌ریزی و بی‌ثباتی در افغانستان پایان دهند.

نشست متفاوت «سمرقند» در باره افغانستان

وزیران امور خارجه کشورهای آسیای میانه به همراه همتایان افغان و هندی خود نشستی را در شهر تاریخی «سمرقند» ازبکستان برگزار کردند که این بار موضوع اصلی نه صلح بلکه توجه به اقتصاد و زیربنا برای توسعه منطقه بود.

به گزارش ایرنا، دولت وحدت ملی افغانستان که در سال 1393 با شعار اقتصادی و تبدیل افغانستان به چهارراه اقتصادی منطقه برکرسی قدرت تکیه زد، تلاش هایی را برای رهایی افغانستان از تنها راه ترانزیتی و سنتی وابسته به بندر «کراچی» پاکستان آغاز کرد و اکنون دیده می شود که موفقیت هایی در این راستا بدست آورده است.
افغانستان اکنون علاوه بر بنادر تجاری پاکستان از طریق بندر آزاد چابهار، کشورهای آسیایی میانه، از مسیر آسیای میانه با چین و مسیر لاجورد با ترکیه و اروپا که بتازگی افتتاح شد با منطقه و جهان دسترسی دارد و اثرات ناشی از آن، خود را در افغانستان نشان داده است.
پیش از این با افزایش تنش های سیاسی بین افغانستان و پاکستان، آن کشور مسیر صادرات و واردات را بروی بازرگانان افغان مسدود می کرد و طی یک هفته قیمت مواد خوراکی در شهرهای افغانستان تا 30 درصد افزایش می یافت اما اکنون مسدود شدن مسیرتجاری و مرزهای پاکستان هرچند اهمیت خود را دارد اما تأثیر گذشته خود را از دست داده است.
اکنون افغانستان با همکاران منطقه ای خود از جمله هند در تلاش دست یابی به مسیرهای بیشتر تجاری و بازرگانی است تا کشورهای آسیای میانه را برای وصل کردن و مبدل شدن افغانستان به چهارراه منطقه نزدیک سازد.
روز گذشته وزیران خارجه کشورهای آسیای میانه با حضور وزیر خارجه افغانستان و هند با میزبانی ازبکستان در شهر سمرقند نشستی را بنام «گفت وگوهای کشورهای آسیای میانه و هند» برگزار کردند که موضوع اصلی آن صلح نه بلکه توسعه زیربناها، تجارت و همکاری منطقه و افغانستان بود.
«صلاح الدین ربانی» وزیر خارجه افغانستان در این نشست به نقش مهمی اتصال بندر آزاد چابهار برای آسیای مرکزی و جنوبی اشاره کرد و در این رابطه از کشور هند که سرمایه گذاری قابل ملاحظه انجام داده است، قدردانی کرد.
ربانی گفت که از دولت هند بخاطر تعهد و کوشش های مخلصانۀ با افغانستان و ایران در کار اعمار و توسعه این دهلیز مهم، سپاسگزاری می کنم.
ربانی به ایجاد دهلیزهای هوایی برای تجارت افغانستان اشاره کرد و گفت که این کشور اکنون با هند، قزاقستان، ترکیه، چین، اتحادیۀ اروپا، روسیه، امارات، و عربستان، از مسیر هوایی وصل شده است.
وی تأکید کرد که اتصال منطقه از طریق این پروژه ها، تأثیر صعودی بر تجارت و صنعت منطقه ای دارد، پیوند های مردم با مردم را در منطقه تقویت کرده و برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار تا سال 2030 کمک میکند.
ربانی گفت که تلاش هایی لازم است که برای رفع خلاهای زیربنایی، از جمله مشارکت های دولت و بخش خصوصی، برای رفع انواع مختلف موانع تجارتی و ترانزیتی کار کند.
وزیر امور خارجه افغانستان از نقش هند و کشورهای آسیای میانه برای توسعه اقتصادی و بازسازی افغانستان طی 17 سال گذشته قدردانی کرد وگفت: هند و آسیای میانه از گذشته های دور، پیوند های مشترک و درهم تنیده فرهنگی و تمدنی دارند و این پیوند ها، پایه های منافع و اهداف مشترک ما را در راستای توسعه بیشتر اتصال تشکیل داده و در راستای گسترش همکاری های اقتصادی، ارتباطات مردم با مردم از طریق آموزش، سیاحت، و مبادلات فرهنگی، ممد واقع میشود.
ربانی گفت که افغانستان در طول تاریخ نقش مهمی را در مسیر جاده ابریشم و دیگر راه های تجارتی ایفا کرده است و در تلاش احیای نقش تاریخی افغانستان به حیث پل ارتباطی کشورهای همسایه و منطقه هست.
ربانی با توجه به موقعیت جغرافیایی افغانستان گفت که کشور ما می تواند دروازه فرصت های سترگ اقتصادی موجود در منطقه را بگشاید این کشور می تواند مسیر های مقرون به صرفه برای ترانزیت را فراهم نماید، و به این ترتیب به مثابۀ نقطه وصل برای انتقال انرژی از جمله انرژی از آسیای میانه به بازارهای آسیای جنوبی، عمل کند.
به گفته وی، این نقش در دو پروژه بزرگ انرژی در منطقه، خود را ظاهر ساخته است که یکی انتقال گاز «تاپی» میان ترکمنستان، افغانستان، پاکستان و هند، و دیگری انتقال برق کاسا یکهزار بین قرغیزستان، تاجیکستان، افغانستان و پاکستان که هردو پیشرفت های امید وار کننده ای را در این اواخر داشته اند.
به باور ربانی، افغانستان موثر ترین و کوتاه ترین راه بین چین و ایران است که خود را در پروژه راه آهن پنج کشور چین، قرقیزستان، تاجیکستان، افغانستان و ایران، ظاهر ساخته است.
وی به مسیر جدید راه لاجورد اشاره کرد که از افغانستان آغاز و با عبور از ترکمنستان، آذربایجان، گرجستان به ترکیه و اروپا می رسد و گفت که اولین محموله تجاری افغانستان از این مسیر در 29 دسامبر با موفقیت به ترکیه رسید.
«سوشماسوراج» وزیر خارجه هند هم در این نشست به نقش چابهار اشاره کرد و آن را قابل‌ اعتمادترین مسیر تجاری برای انتقال کالا به افغانستان و کشورهای منطقه دانست.
وی گفت که بندر چابهار می‌ تواند به ‌عنوان بهترین الگوی مشارکت میان سه کشور هند، افغانستان و ایران برای پشت سر گذاشتن موانع در رسیدن به اهداف مشترک به‌ حساب آید.
وزیر خارجه هند گفت کشورش اولین محموله گندم خود را از طریق بندر چابهار به افغانستان ارسال کرده است و در ماه گذشته نیز یک شرکت هندی دفتر خود در چابهار را افتتاح و عملیاتی شدن بندر شهید بهشتی چابهار را نیز آغاز کرد.
وی گفت: هند همچنین به دنبال توسعه راه آهن چابهار- زاهدان نزدیک به مسیر جاده زرنج دلاآرام است که هند پیش از این در افغانستان ساخته است.
سوراج در این نشست برای پیشبرد مشارکت توسعه میان هند و کشورهای آسیای مرکزی پیشنهاد تشکیل گروه توسعه هند و آسیای مرکزی را ارائه کرد و گفت ما مطمئن هستیم که این گروه پیشنهادات ارائه خواهند کرد.
وزیر خارجه هند همچنین از تعهد دولت هند در قبال بازسازی اقتصاد افغانستان و هدایت روند مذاکرات صلح این کشور با محوریت دولت کابل سخن گفت و همچنین از سرمایه گزاری سه میلیارد دلاری در بخش زیربنا و توسعه افغانستان خبر داد.
وی برای موثر بودن سرمایه گذاری و پیشرفت اقتصادی و توسعه ای منطقه به مبارزه جدی با تروریسم اشاره کرد و گفت تا زمانی که تروریسم از بین برده نشود هیچگونه سرمایه گذاری موثر نخواهد بود.
وی خاطر نشان کرد که دهلی از مردم و دولت افغانستان حمایت می ‌کند و در تلاش برای ساختن یک کشور دموکرات، صلح ‌آمیز و با ثبات حمایت خواهد کرد.
ازبکستان طی 10 سال گذشته تلاش های خود را برای گسترش روابط، ایفای نقش سیاسی و اقتصادی در منطقه بویژه افغانستان مضاعف کرده است و تاکنون در راستای گفت وگوهای صلح افغانستان با طالبان نیز نشست های برگزار کرده است.
نشست روز گذشته در سمرقند ازبکستان نشان می دهد که هند و کشورهای آسیای میانه علاقه مندی دو طرفه برای وصل شدن و تجارت دارند و به همین دلیل هم همکاری با افغانستان را برای رسیدن به اهداف خود مورد تأکید قرار دادند.
این نشست هرچند دستاورد مشخص و قابل ملاحظه ای نداشت اما نفس آن که متفاوت از دیگر نشست های سیاسی بود، برای افغانستان و منطقه با اهمیت خواهد بود، زیرا با تحقق گفته های مقامات این کشورها همه از آن نفع خواهند برد.

سناریوهای طالبان در چانه‌زنی با آمریکا؛ چرا مذاکرات قطر لغو شد؟

«الکساندر کنیازف» کارشناس مسائل آسیای مرکزی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری فارس در بیشکک با اشاره به کنسل شدن مذاکرات بین نمایندگان «طالبان» و مقامات آمریکا اظهار داشت: انصراف طالبان از شرکت در مذاکرات با نمایندگان دولت آمریکا احتمالا یک گام تاکتیکی است و بر ضد منافع «واشنگتن» می‌باشد.

وی در ابتدا تصریح کرد: دیدگاه‌های رؤسای طالبان با تکیه بر عوامل مختلف بسیار پراکنده است و برخی شرکت کنندگان در درگیری‌های افغانستان از جمله متحدان آمریکا علاقمند به حضور در مذاکرات و پروسه عادی سازی وضعیت این کشور نیستند.

این کارشناس ادامه داد: منافع این افراد و رؤسای طالبان بسیار متفاوت است و برای برگزاری مذاکرات موفق در مرحله اول سازگاری بین نمایندگان این سازمان لازم است.

کنیازف گفت: این مذاکرات برای آمریکا نقش بزرگی دارد و «RAND corporation» مرکز تحلیلی آمریکایی در توافقنامه پیشنهادی برای دولت افغانستان توصیه تغییر سیستم سیاسی افغان‌ها از جمله تصویب قانون اساسی جدید طی 18 ماه، ایجاد دولت موقت و کاهش اختیارات رئیس جمهور را داده است.

این کارشناس افزود: مقامات «کابل» ابتکارات مذکور را نپذیرفتند و بر تعیین شرایط عادی سازی تنها توسط قدرت‌های افغان تأکید کردند اما احتمال اجرای بندهای این مرکز همچنان وجود دارد.

وی خاطر نشان کرد: قرار است طی 18 ماه نظامیان خارجی خاک افغانستان را ترک می‌کنند اما در صورت درخواست رسمی از طرف دولت کابل، آنان توانایی حفظ نیروهای خود در این کشور را دارند.

کنیازف تصریح کرد: نمایندگان طالبان خواستار دریافت برنامه گسترده خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان هستند و این اساس اظهارات «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا است و خروج بخشی از نظامیان واشنگتن برای برخی اعضای طالبان بستر خوبی برای ادامه مذاکرات فراهم می‌کند.

این تحلیلگر عنوان کرد: همچنین رسانه‌های آمریکایی مطالب مختلفی درباره شکست واشنگتن در افغانستان منتشر می‌کنند و در واقع از دیدگاه نظامی واشنگتن اینجا شکست خورده اما به غیر از حوزه نظامی دیگر حوزه‌های مهم نیز وجود دارد.

وی گفت: برای مقامات آمریکایی حفظ زیرساخت‌های نظامی در افغانستان، امکانات برای استفاده از آن و ابرازهای سیاسی برای هدایت این کشور بسیار مهم است زیرا برای رسیدن به اهداف اشاره شده حضور نظامیان لازم نمی‌باشد.

کارشناس مسائل آسیای مرکزی اظهار داشت: شرکت‌های نظامی خصوصی آمریکایی نیز برخی مسائل را حل می‌کنند و در واقع کارشناسان نظامی این کشور در افغانستان تنها برای فعالیت در فرودگاه‌ها حضور داشتند.

کنیازف افزود: با کاهش تعداد سربازان آمریکایی برخی توافقنامه‌های دوجانبه بین واشنگتن و کابل از جمله در زمینه آموزش نظامیان افغان لغو می‌شود و احتمالا طالبان چنین شرایطی را قبول کرده و برای قانونی کردن خود و دریافت مواضع کلیدی در افغانستان تلاش می‌کند.

این کارشناس خاطر نشان کرد: امروز طالبان که توسط «مسکو» و «پکن» به عنوان عامل اصلی در برخی پروسه‌های سیاسی شناخته می‌شود مواضع خاص خود را دارد.

تحلیلگر روس تصریح کرد: طالبان توانایی درخواست امتیازات جدیدی از طرف آمریکا دارد و تأخیر در مذاکرات به نفع دیگر قدرت‌های سیاسی در افغانستان است.

این کارشناس ادامه داد: اگر انتخابات ریاست جمهوری بدون درگیری‌های جدی بین دولت و اپوزیسیون برگزار شود مواضع رئیس جمهور جدید تا حدودی تقویت خواهد شد.

کنیازف گفت: اما برگزاری انتخابات ریاست جمهوری بدون درگیری‌ بسیار دشوار است و این تحولات از وجود تضاد قابل توجهی در این کشور خبر می‌دهد.

وی در پایان اظهار داشت: مواضع ضعیف دولت کابل از جمله «اشرف غنی» رئیس جمهور و «عبدالله عبدالله» رئیس اجرائی افغانستان به طالبان امکان انصراف از مذاکرات و تعیین شرایط جدید را می‌دهد.

آمریکا خواستار حفظ «پایگاه‌های دائمی» در افغانستان است

نشریه پاکستانی به نقل از مقامات ارشد و آگاه از گفت‌وگوهای صلح افغانستان نوشت که واشنگتن در مذاکرات با طالبان خواستار حفظ پایگاه‌های دائمی در افغانستان شده است.

به گزارش اسپوتنیک، به نقل از روزنامه پاکستانی the express tribune یک مقام ارشد از روند گفت‌وگوهای صلح افغانستان اظهار داشت که خواسته‌های اصلی امریکا در دیدارهای نمایندگان این کشور با طالبان حفظ پایگاه‌های نظامی در افغانستان و ارائه تضمین در این باره بوده که خاک افغانستان برای حملات علیه غرب و دیگر کشورها مورد استفاده قرار نخواهد گرفت.
به گزارش «اکسپرس تریبون»، امریکا و متحدان غربی-عربی‌اش نیز در مقابل پس از توافق صلح کمک‌های مالی قابل ملاحظه‌ای برای بازسازی افغانستان اختصاص خواهند داد.
این در حالی است که طالبان همواره خواستار خروج همه نیروهای امریکا از افغانستان است.
این مقام که خواست نامش فاش نشود تاکید کرد: واشنگتن خواستار حفظ «پایگاه‌های دائمی» این کشور در افغانستان است.
امریکا همچنین مدعی شده که این پایگاه‌ها نقشی در امنیت افغانستان نخواهد داشت و هدف از ادامه این حضور برای «ثبات منطقه‌ای» است.
اکسپرس تریبون افزود، حضور دائمی پایگاه‌های نظامی امریکا مخالفت روسیه، ایران و حتی چین را در پی خواهد داشت و کشورهای نام برده بیم آن دارند که واشنگتن ممکن است از خاک افغانستان علیه پیشبرد اهداف استراتژیک خود در منطقه استفاده کند.
تاکنون مقامات امریکایی و یا طالبان نسبت به گزارش‌ها درباره درخواست کاخ سفید برای حفظ دائمی پایگاه‌های نظامی در افغانستان واکنشی نشان نداده‌اند.

استرالیا خواستار ماندن آمریکا در افغانستان است

وزیر امور خارجه استرالیا روز دوشنبه برای نخستین بار به طور رسمی خواستار تجدید نظر آمریکا و باقی ماندن نیروهای نظامی این کشور در افغانستان شد .

به گزارش ایرنا رسانه های آمریکایی به نقل از دونالد ترامپ رئیس جمهوری این کشور در آخرین ماه سال 2018 اعلام کردند که آمریکا نیمی از 14 هزار نیروهای نظامی خود را از افغانستان خارج خواهد ساخت.
گزارش تارنمای وزارت خارجه استرالیا حاکی است ماریس پین وزیر امور خارجه این کشور در اظهاراتی روز دوشنبه تاکید کرد که استرالیا برای نخستین بار به شدت از این طرح آمریکا ابراز نگرانی می کند.
وی گفت: باید کارهای بیشتری دراین زمینه انجام شود و فکر می کنم که این مساله برای استرالیا بسیار مهم خواهد بود اگر شرکای ما در مورد اهداف مشترک تغییر جهت دهند.
شبکه خبری نیوز کورپ استرالیا نیز به نقل از ‘پیتر لیهی’ که فرمانده ارتش استرالیا در سال های 2002 تا 2008 بوده نیز هشدار داد: عدم تعهد آمریکا در قبال تعهداتش در خاورمیانه منجر به این موضوع خواهد شد که استرالیا در مورد متحدانش تجدید نظر داشته باشد.
وی درگفت وگو با این شبکه افزود: مشکلات این موضوع از آن جا ناشی می شود که دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا واکنش مناسبی برای ایجاد یک استراتژی پایدار ندارد.
فرمانده پیشین ارتش استرالیا با سوال قرار دادن رفتارهای ترامپ گفت: استرالیا چه واکنشی می تواند داشته باشد اگر به طور مستمر در موقعیت هایی قرار گیرد که آمریکا تعهداتش را در قبال شرکا و استراتژی اش را در جهان تغییر دهد؟
وی افزود: علاوه براین مساله دیگر این است که استرالیا باید در مورد اتکا به آمریکا به عنوان متحدش در دراز مدت اطمینان داشته باشد.
وی که اکنون مدیر مرکز امنیت ملی دانشگاه کانبراست افزود: رها کردن افغانستان و خروج نیروهای ارتش آمریکا از این کشور می تواند نیروهای نظامی استرالیا به خطر اندازد.
این فرمانده پیشین ارتش استرالیا گفت: استرالیا می تواند مراقب نیروهای خود در افغانستان باشد، اما اگر طالبان متشکل شود، ممکن است حملات خود را افزایش دهد.
طبق گزارش تارنمای ارتش استرالیا ، این کشور به عنوان یکی از متحدان اصلی آمریکا، پس از حادثه برج های دوقلودر آمریکا ، نیروهای نظامی خود را در سال 2001 به افغانستان اعزام کرد.
براساس این گزارش، قریب به 26 هزار نفر از نیروهای نظامی استرالیا طی سال های 14-2001 در افغانستان حضور داشتند و در عملیات نظامی دراین کشور نظامیان آمریکایی را همراهی کرده اند.
علاوه براین در طول یک دهه 14 نفر از نظامیان استرالیایی در افغانستان کشته شدند. تعداد زیادی مجروح و عده زیادی نیز دچار بیماری های جسمی و روحی وروانی شده اند.
اگرچه دولت استرالیا هنوز به طور رسمی اعلام نکرده که چه تعداد از نیروهای نظامی این کشور در افغانستان باقی مانده اند اما گزارش های رسانه ای حاکی از حضور 300 تا 400 نفر نیروی نظامی این کشور در افغانستان است.
تحلیلگران استرالیایی حضور نیروهای نظامی در افغانستان را شرکت در طولانی ترین جنگ در تاریخ این کشور ارزیابی کرده اند.
دولت اسکات موریسون نخست وزیر استرالیا در ماه گذشته پس از اعلام دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا مبنی بر خروج نیروهای این کشور از سوریه و افغانستان اعلام کرد ، کانبرا برای خروج نیروهایش از خاورمیانه اقدام نخواهد کرد.
این درحالی است که پیشتر نتایج تحقیقات ‘سامانتا کرامپوئتز’ مشاور امنیت دفاعی استرالیا در رسانه های استرالیا منتشر شد که براساس آن، نیروهای ویژه نظامی استرالیا درافغانستان متهم به ارتکاب جنایات جنگی شده اند.
در این تحقیق براساس برخی اطلاعات طبقه بندی شده ای که بخشی از آن آشکار شده موارد بدرفتاری ناشی از مصرف مواد مخدر، مشروبات الکی، خشونت های داخلی و اعمال

 

 

 

ترامپ مخفی کردن گفتگوهای خود با پوتین را رد کرده است

• حق نشر عکسREUTERSImage captionدیدار دونالد ترامپ با ولادیمیر پوتین درسال ۲۰۱۷ در هلسینکی

دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، مخفی نگاه داشتن جزئیات گفتگوهای خود با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه را در سال ۲۰۱۷ رد کرد و گفت “چیزی را مخفی نکرده است.”

رئیس جمهور آمریکا به گزارش واشنگتن پست واکنش نشان می داد.

براساس این گزارش آقای ترامپ در سال ۲۰۱۷ بعداز گفتگوهای دوساعته با ولادیمیرپوتین در هلسینکی دفترچه یادداشت مترجم خود را از او گرفته است تا جزئیات این گفتگوها انتشار پیدا نکند.

به گفته مقامات پیشین دولت آمریکا تاکنون چنین رفتاری از دیگر روسای جمهور آمریکا دیده نشده است.

• کاخ سفید تحقیقات اف‌بی‌آی را در مورد عملکرد ترامپ ‘مضحک’ خواند
• جیمز کومی: ترامپ گفت ‘من انتظار وفاداری دارم’
• انتقاد شدید ترامپ از ‘دروغ های’ رییس سابق اف بی آی
• متحدان رییس جمهوری آمریکا مدیر سابق اف‌بی‌آی را دروغگو خواندند

پیش از این نیویورک تایمز درگزارشی که جمعه ۱۱ ژانویه (۲۱ دی) انتشاریافت نوشت که پلیس فدرال آمریکا (اف بی آی) در تحقیقات خود هم چنین به این مسئله پرداخته است که آیا بعد از اخراج جیمز کومی، رئیس پیشین اف بی آی در سال ۲۰۱۷ دونالد ترامپ مخفیانه با روسیه همکاری می‌کرده است یا خیر.

به ادعای نیویورک تایمز این موضوع درنهایت به تحقیقات مولر افزوده شد.

پلیس فدرال اف بی آی تحت نظر رابرت مولر بازرس ویژه تحقیقاتی را درمورد احتمال دخالت روسیه برای تاثیرگذاری برانتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ و همکاری ستاد انتخاباتی ترامپ با روسیه انجام می دهد که درمراحل پایانی است.

بررسی احتمال اخراج جیمز کوبی رئیس پیشین اف بی آی برای جلوگیری از روند رسیدگی قضایی در خصوص پرونده روسیه نیزاز مسائل دیگردر این تحقیقات است.

جیمز کومی، رییس پیشین اف‌بی‌آی که در زمان باراک اوباما به این سمت منصوب شده بود، درمه ۲۰۱۷ به خاطر اختلافاتش با دونالد ترامپ ازسمتش برکنار شد.

در آن زمان گفته شد که آقای ترامپ، جیمز کومی را به دلیل عملکرد نامطلوبش در رسیدگی به ماجرای جنجالی ایمیل‌های هیلاری کلینتون اخراج کرده است.

واکنش دونالد ترامپ به این گزارش ها

دونالد ترامپ می‌گوید که دیدار او با ولادیمیرپوتین،رئیس جمهور روسیه در هلسینکی مانند دیدارهای متداول او با هررئیس جمهوردیگر» بوده است و گفتگوهای خوبی با رئیس جمهورروسیه در مورد “مسائل بسیار مثبت” مانند اقتصاد داشته است و می‌افزاید: “همه می توانستند از صحبت های ما اطلاع پیدا کنند.”

سارا سندرس، سخنگوی کاخ سفید این ادعاها را چنان غیرواقعی خوانده است که “حتی ارزش پاسخ دادن ندارد.”

دونالد ترامپ همواره گفته است که “هیچ‌گونه همکاری” با روسیه در کار نبوده است.

 

ترزا‌ می: ماندن در اتحادیه اروپا فاجعه‌بار و نابخشودنی است

نخست‌وزیر بریتانیا هشدار داده که خارج نشدن این کشور از اتحادیه اروپا، عواقبی فاجعه‌بار برای اعتماد عمومی مردم به سیاستمداران خواهد داشت. دو روز مانده به رأی‌گیری درباره توافقنامه خروج در مجلس بریتانیا، ترزا می در مقاله‌ای بار دیگر از نمایندگان خواسته آن را تصویب کنند. همه پیش‌بینی‌ها حاکی از رد شدن این توافقنامه در مجلس است. جرمی کوربین، رهبر حزب کارگر تأکید کرده که راه خروج از بن‌بست سیاسی بر سر برگزیت، برگزاری یک انتخابات زودرس پارلمانی است.    بهرنگ تاج‌دین گزارش می‌دهد.

یک روحانی ناراضی از وضع موجود در ایران خلع لباس شد

یک روحانی ناراضی از وضع موجود در ایران خلع لباس شد. حسن آقامیری جزو آن دسته از روحانیون جنجالی است که منبرش، همیشه جای انتقاد به رویه‌های حکومت، و مهمتر از آن، به اوضاع فرهنگی و اجتماعی ایران بود.

سیاوش اردلان گزارش می‌دهد.

 

راهبرد ‘جدید’ ایران و اسرائیل در سوریه

بنیامین نتانیاهو خبری را تایید کرده که یک روز قبل، رییس ستاد ارتش اسرائیل آن را به یک روزنامه آمریکایی گفته بود. حمله های سازمان یافته متعدد به نیروهای ایرانی و یا نظامیان همسو با سپاه پاسداران به عنوان سیاست مرکزی در سوریه. نخست وزیر اسرائیل گفته تازه ترین این حمله ها، بمباران انبار مهمات سپاه در یک پایگاه هوایی سوریه در کمتر ۴۸ ساعت اخیر بوده. گادی آیزنکوت رییس ستاد ارتش اسرائیل به روزنامه نیویورک تایمز گفته بود که در دو سال اخیر حمله های اسرائیل به ایران و حزب الله به شکلی تقریبا روزانه دنبال شده است. به گفته او تلاشی به منظور عقیم کردن یک برنامه بلند پروازانه ایران. برنامه ای برای تشکیل ارتشی چند ملیتی با حضور یکصدهزار شیعه در سوریه است.

مجید خیام‌دار گزارش می‌دهد.

 

بانک جهانی؛ افق اقتصاد جهان تیره و تار خواهد شد

حق نشر عکسBILL CLARK/GETTY IMAGESImage captionاین گزارش آسمان اقتصادی کشورهای متمول به ویژه آمریکا را خاکستری‌تر پیش‌بینی کرده است

بانک جهانی می‌گوید روند رشد اقتصاد جهانی در دو سال آینده آهسته خواهد شد. بخشی از این پیش‌بینی به کمرنگ‌شدن تاثیر بخشودگی‌های مالیاتی منتج از لایحه دونالد ترامپ نسبت داده شده که رشد اقتصادی آمریکا را هم به طور چشم‌گیری کاهش خواهد داد.

بانک جهانی در گزارش سالانه جدید خود رکود در رشد اقتصادی جهان طی سال ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ را پیش‌بینی کرده و گفته ابرهای خاکستری افق آینده اقتصاد را فرا خواهند گرفت.

بنابر این گزارش رشد اقتصادی طی سال جاری و سال آینده (۲۰۲۰) رقمی حدود ۲.۸ یا ۲.۹ خواهد بود.

البته در این گزارش اخبار خوبی هم مورد اشاره گرفته است از جمله “رکورد آرام” که از نظر اقتصاددانان از میانه‌های سال گذشته میلادی (۲۰۱۸) آغاز شده و با روندی منظم و تدریجی ادامه داشته است.

این پیش‌بینی‌ها اکثرا متوجه کشورهای متمول به ویژه آمریکاست که همچنان اقتصاد آن با سرعت در حال گسترش است و از این نظر شتابی سریع‌تر از اقتصاد حوزه یورو و یا ژاپن دارد.

بانک جهانی پیش‌بینی کرده است اقتصاد آمریکا با افول اثرات کاهش مالیات‌ها که دونالد ترامپ آن را دستاورد بزرگ سال اول ریاست‌جمهوری خود می‌نامد، کم‌کم شاهد کاهش رشد اقتصادی خواهد بود به طوری که در سال ۲۰۲۱ رشد اقتصادی این کشور به 1.6 درصد کاهش پیدا خواهد کرد. این در حالی است که سال گذشته (۲۰۱۸) آمریکا شاهد رشد اقتصادی ۲.۹ درصدی بود.

حق نشر عکسGETTY IMAGES

با وجود این، بانک جهانی “رکود اقتصادی” نظیر آنچه در سال ۲۰۰۸ روی داد را برای آمریکا و یا سایر اقتصادهای بزرگ جهان پیش‌بینی نکرده است اما برخی از اقتصاددانان در داخل آمریکا از احتمال وقوع یک بحران و رکود عمیق اقتصادی دیگر در سال ۲۰۲۰ سخن می‌گویند.

موضوع خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا هم در گزارش جدید بانک جهانی مورد توجه قرار گرفته است.

در گزارش پیش‌بینی شده چنانچه فرآیند خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا بدون توافق میان طرفین و به یک باره صورت گیرد، تبعات آن به طور مستقیم بروی اقتصاد بریتانیا و محدوده یورو اثر منفی خواهد گذاشت و پیامدهای آن دامن‌گیر اروپای شرقی و آمریکای شمالی که شرکای اصلی این دو غول اقتصادی هستند هم خواهد شد.