درخواست تایوان برای ‘کمک بینالمللی’ در مواجهه با چین

تسای اینگ-ون، رئیس جمهور تایوان، از کشورهای جهان خواسته است که با حمایت بینالمللی از تایوان، به آن برای مواجهه با چین کمک کند.
او این مساله را پس از آن مطرح کرد که شی جین پینگ، رئیس جمهور چین، بر موضع کشورش درباره پیوستن تایوان به چین تاکید کرد و گفت چین در این خصوص حق استفاده از زور را برای خود محفوظ میداند.
خانم تسای با اشاره به اظهارات آقای شی گفت: “امیدواریم که جامعه بینالمللی این مساله را جدی بگیرد و با اعلام حمایت، به ما کمک کند.”
با به قدرت رسیدن کمونیستها در چین و گریختن اعضای دولت ملیگرا به تایوان، این جزیره از سال ۱۹۴۹ عملا از چین استقلال یافته، اما از آنجا که چین همچنان آن را تحت حاکمیت خود میداند، کشورهای معدودی با تایوان روابط دیپلماتیک رسمی دارند.
- شی جینپینگ: تایوان به چین خواهد پیوست و باید بپیوندد
- هشدار رئیس جمهور چین به جداییطلبان
- تلاش معاون ترامپ برای کاستن اهمیت مکالمه با رئیسجمهور تایوان
تسای اینگ-ون روز شنبه در جلسهای در تایپه، پایتخت تایوان، گفت وضعیت دموکراسی و حقوق بشر در چین و همچنین استفاده آن از تهدیدهای نظامی باعث میشود که تایوان به چین اعتماد نداشته باشد.
خانم تسای گفت حاضر به مذاکره بدون قید و شرط با چین است. این در حالی است که چین میگوید تایوان بخشی جداییناپذیر و غیرقابل مذاکره از آن کشور است.
سه روز پیش شی جین پینگ، رئیس جمهور چین، گفت تایوان میتواند در قالب “یک کشور، دو نظام” به چین بازگردد. این مدل در مورد هنگ کنگ نیز اجرا شده است.

خانم تسای، که پیشتر چنین پیشنهادی را رد کرده، گفت چین باید تلقی خود از خواست مردم تایوان را اصلاح کند و متوجه شود که “زورگویی” در این خصوص راهگشا نیست.
روز جمعه آقای شی در دیداری با فرماندهان ارشد، بدون اشاره مستقیم به مساله تایوان از نیروهای نظامی چین خواست تا آمادگی خود را برای نبردهای احتمالی بالا ببرند.
چین در چند سال اخیر ادعای حاکمیت بر تایوان را پررنگتر از قبل مطرح میکند و بر کشورهای دیگر فشار آورده است تا روابط دیپلماتیک خود با تایوان را قطع کنند، در غیر این صورت نمیتوانند با چین رابطه داشته باشند.
آمریکا مهمترین حامی بین المللی تایوان محسوب میشود.
عباس عراقچی، معاون وزارت خارجه ایران که هفته گذشته با هیئت طالبان نیز دیدار و گفتوگو کرده، امروز، شنبه (۱۵دی/جدی) وارد کابل شد.
ارگ ریاست جمهوری افغانستان اعلام کرده که آقای عراقچی با اشرف غنی رئیس جمهوری افغانستان دیدار و دو طرف درباره اهمیت مناسبات همهجانبه دولت با دولت، روند صلح به رهبری و مالکیت افغانها و چگونگی استفاده بهتر از بندر چابهار ایران بحث و تبادل نظر کردهاند.
براساس اعلام ارگ ریاست جمهوری افغانستان، آقای عراقچی در رابطه به دیدار اخیر مقامات ایرانی با طالبان به آقای غنی گزارش داد و از تعهد دولت و کشورش به اصل رهبری و مالکیت حکومت افغانستان در تداوم روند صلح افغانستان اطمینان داد.
در خبرنامه ارگ آمده که دراین دیدار تاکید شده تا در تمام ابعاد با هماهنگی بیشتر کار صورت گیرد تا نتیجه موثر در پیداشته باشد.
وزارت خارجه افغانستان نیز اعلام کرده که آقای عراقچی در کابل با ادریس زمان، معاون وزارت خارجه افغانستان دیدار کرده و قرار است با دیگر مقامهای ارشد این کشور نیز دیدار و گفتگو کند.
خبرگزاری رسمی ایران، ایرنا نیز گزارش داده که هدف از سفر امروز آقای عراقچی به کابل “گفتوگو با مقامات افغانستان پیرامون مذاکرات صلح این کشور” است.
قرار است که در این سفر آقای عراقچی با عبدالله عبدالله، رئیس اجرایی و صلاح الدین ربانی، وزیر خارجه حکومت وحدت ملی افغانستان نیز دیدار و گفتوگو کند.
سفر آقای عراقچی به کابل یک روزه اعلام شده است.

- وزارت خارجه ایران: با طالبان در تهران مذاکره کردیم
- نقشه راه پروسه کابل؛ آزمایش آخرین شانس صلح با طالبان؟
- ‘حصول توافق بر سر رهایی هزاران زندانی طالبان نزدیک است’
‘با طالبان مذاکره کردیم’
هفته گذشته وزارت خارجه ایران از سفر هیأت طالبان به تهران و مذاکره با این گروه برای “یافتن راهکار و مساعدت برای پیشبرد روند صلح” افغانستان خبر داد.
بهرام قاسمی، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران گفته بود که هیئت طالبان روز (یکشنبه ۹ دی /۳۰ دسامبر) در تهران با عباس عراقچی معاون وزارت خارجه گفتوگوی مفصلی داشته است.
روز گذشته محمود واعظی، رئیس دفتر رئیسجمهوری ایران گفته بود که مذاکرات با طالبان “با هماهنگی دولت افغانستان انجام میشود.”
آقای واعظی گفت: “من در هیچ گزارشی ندیدهام که دولت افغانستان از مذاکرات ایران و طالبان ناراضی باشد. پیش از آغاز مذاکرات با طالبان، با دولت افغانستان صحبت داشتهایم.”
- طالبان: سفر به تهران در راستای جلب حمایت سیاسی کشورهای منطقه است
- مذاکرات ایران-طالبان؛ افغانستان: تلاشهای صلح از طریق دولت صورت گیرد
- امیدواری خلیلزاد به صلح با طالبان پیش از انتخابات ریاست جمهوری
صبغت احمدی، سخنگوی وزارت خارجه افغانستان در واکنش به اظهارات آقای واعظی به بیبیسی گفت: دولت افغانستان از تلاش هر کشوری برای آوردن صلح در افغانستان استقبال میکند، اما این گفتوگوها باید به رهبری و مالکیت افغانها باشد.”
در گذشته مقامهای افغانستان و آمریکایی در مواردی ایران را به حمایت از طالبان و حتی فراهمسازی تسلیحات به این گروه متهم کردهاند، اتهامهایی که مقامات ایران همواره آن را رد کردهاند.
تعویق انتخابات ریاست جمهوری افغانستان، وزن کشی مواضع متضاد
ایرنا : کمیسیون انتخابات افغانستان 9 دی ماه جاری اعلام کرد که انتخابات ریاست جمهوری را به دلیل چالش های فنی، سه ماه به تعویق خواهد انداخت که این تصمیم مورد استقبال ریاست جمهوری افغانستان، سازمان ملل متحد و سفارت آمریکا و مخالفت احزاب سیاسی و برخی نامزدان احتمالی قرار گرفت.
«عبدالبدیع صیاد» رئیس کمیسیون مستقل انتخابات افغانستان این تصمیم را شامگاه یکشنبه هفته جاری در یک کنفرانس مطبوعاتی در کابل اعلام کرد و از 29 تیر ماه سال 1398آینده به عنوان زمان جدید برای برگزاری انتخابات ریاست جمهوری این کشور نامبرد.
طبق برنامه اعلام شده قرار بود انتخابات ریاست جمهوری افغانستان 31 فروردین ماه سال 1398 برگزار شود که به گفته صیاد وجود مشکلات فنی، پیش رو بودن زمستان و چالش هایی که در روند آماده سازی وجود دارد این زمان سه ماه به تعویق افتاده است.
قرار است همزمان با انتخابات ریاست جمهوری ، انتخابات شورای استانی، شورهای شهرستان ها و انتخابات مجلس در استان غزنی که به دلیل ناامنی و اختلافات مردم از دور گذشته بازمانده بود، برگزار شود.
ریاست جمهوری افغانستان به عنوان اولین نهاد داخلی این کشور از این تعویق سه ماهه استقبال و اعلام کرد که به رغم آن که برگزاری انتخابات در زمان تعیین شده، خواست رئیس جمهوری بود اما این که کمیسیون انتخابات به عنوان یک نهاد مستقل تصمیم گرفته است زمان آن را سه ماه به تعویق اندازد از این تصمیم حمایت می کند.
سازمان ملل متحد نیز به عنوان یک سازمان معتبر بین المللی و ناظر و همکار در افغانستان در بخش های انتخابات، حقوق بشر، صلح و کمک های بشر دوستانه با این تصمیم کمیسیون انتخابات افغانستان همراهی کرد و گفت که برای انتخابات و مدیریت سالم، حاضر به همکاری است و از این تصمیم کمیسیون حمایت می کند.
«جان بس» سفیر آمریکا هم از تعویق انتخابات ریاست افغانستان حمایت کرد و گفت که کمیسیون باید مدت زمان کافی داشته باشد تا انتخابات سالم را برگزار کند اما وی گفت که هیچ گونه مدیریت نادرست قابل قبول نیست.
اما احزاب سیاسی و نامزدان احتمالی انتخابات ریاست جمهوری افغانستان بگونه ای دسته جمعی با این تصمیم کمیسیون انتخابات افغانستان ابراز مخالفت کردند و پیشنهادهای متفاوتی ارایه کردند.
دفتر مطبوعاتی «محمد حنیف اتمر » مشاور سابق امنیت ملی ریاست جمهوری و یکی از نامزدهای احتمالی انتخابات ریاست جمهوری افغانستان اعلام کرد که کمیسیون تحت اهرم فشار دولت این تصمیم را گرفته و انتخابات را سه ماه به تعویق انداخته است.
اتمر که نظر خود را با صدور یک اطلاعیه بیان داشته افزوده است که برگزاری انتخابات سالم و به موقع، یکی از پایههای اساسی نظام دموکراتیک و مبتنی بر قانون است که تعارض با آن می تواند لطمه بزرگی بر بدنه نظام وارد سازد.
در ادامه نوشته است که تصمیم اخیر کمیسیون انتخابات مبنی بر تعویق برگزاری انتخابات ریاست جمهوری تحت فشار حکومت باعث تشدید بی اعتمادی مردم و بی اعتبار ساختن نهادهای مستقل ملی شده است.
اتمر تاکید کرده که تاخیر در انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در مغایرت صریح با قانون اساسی است و برای تعویق انتخابات ریاست جمهوری توجیه قانونی و منطقی ارایه نشده است.
وی برگزاری چهار انتخابات بصورت همزمان را خارج از ظرفیت و محدوده توانمندی کمیسیون مستقل انتخابات دانسته و گفته است که پافشاری بر برگزاری چهار انتخابات می تواند کشور را با بحران جدی روبرو سازد.
اتمر افزوده است که طبق قانون اساسی، عمر کاری حکومت فعلی در اول خرداد ماه سال 1398 به پایان می رسد و تداوم کار حکومت پس از این تاریخ فاقد مشروعیت سیاسی و حقوقی است و برای رهبری حکومت فعلی لازم است تا پس از اتمام دوره قانونی خود از قدرت کناره گیری نماید.
شماری دیگر از احزاب سیاسی افغانستان هم با این تصمیم کمیسیون مخالفت کردند و تأکید بر کناره گیری اعضای کمیسیون انتخابات کرده اند.
احزاب سیاسی تصریح کردند، تا زمانی که تغییرات اساسی در رهبری کمیسیونهای انتخاباتی بوجود نیاید با مدیریت فعلی مسئولان کمیسیون های انتخاباتی، برگزاری انتخابات ریاست جمهوری هم مثل انتخابات مجلس مسخره خواهد بود.
«حشمت الله ارشد» یکی از سخنگویان حزب اسلامی گفته است که ما خواهان به تعویق افتادن انتخابات ریاست جمهوری نبودیم ، بلکه خواهان برگزاری انتخابات در زمان تعیین شده هستیم.
وی اضافه کرد: حال که برگزاری انتخابات ریاست جمهوری به تعویق افتاده است ما تلاش می کنیم تا اعضای رهبری کمیسیونهای انتخاباتی برکنار شوند و افراد کار آشنا به جای آنها تعیین شوند.
وی تصریح کرد: مسئولان کنونی کمیسیونهای انتخاباتی بی کفایت هستند و آنها توان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری را ندارند و باید تغییرات کلی در ساختار مدیریت کمیسیونهای انتخاباتی بوجود آید.
به باور اغلب احزاب ، سران حکومت با تعویق انتخابات ریاست جمهوری بهانه ای برای بقای حکومت خود می جویند تا زعامت خود را بالای مردم افغانستان تحمیل کنند.
«محمد ناطقی»، از اعضای حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان هم گفت که ما با تاخیر انتخابات ریاست جمهوری موافق نبودیم و احزاب سیاسی برعملی شدن اصلهای مانند استفاده کامل از فناوری در روز انتخابات ریاست جمهوری، تغییر سیستم انتخابات از رای غیر قابل انتقال به رای قابل انتقال، نظارت جدی بر انتخابات و تغییرات اساسی در رهبری کمیسیونهای انتخابات در زمان تعویق انتخابات ریاست جمهوری تاکید خواهند کرد.
«احمد ولی مسعود» رئیس جریان سیاسی وفاق ملی می گوید که تعویق سه ماهه انتخابات ریاست جمهوری می تواند زمینه ساز آن شود تا این انتخابات به دلیل عدم اراده دولت و ضعف کمیسیون انتخابات تا زمان نامعلوم به تعویق انداخته شود.
مسعود که خود یکی از نامزدان احتمالی انتخابات ریاست جمهوری نیز هست، دیروز 11 دی ماه در کنفرانس مطبوعاتی در کابل از تعویق طولانی مدت انتخابات ریاست جمهوری ابراز نگرانی کرد.
مسعود گفت که کمیسیون انتخابات نتوانست روند انتخابات مجلس را به گونه ای درست مدیریت کند و افتضاح انتخاباتی را به وجود آورد، نگرانیهای جدی وجود دارد که در انتخابات ریاست جمهوری نیز اشتباهات گذشته تکرار شود.
کمیسیون انتخابات افغانستان که در 28 و 29 مهر ماه امسال انتخابات مجلس نمایندگان را در 32 استان و پنجم آبان ماه بعد همین انتخابات را در استان قندهار که از دور اول جا مانده بود برگزار کرد ، قرار بود در اول دی ماه جاری نتیجه نهایی آن انتخابات را اعلام کند که تاکنون موفق به اعلام نتایج ابتدایی هم نشده است.
با توجه به حجم شکایات و نارضایتی احزاب و نامزدان از روند برگزاری انتخابات مجلس و میزان تقلب و نابسامانی هایی که در آن انتخابات خود نشان داد ، بسیاری به توانمندی کمیسیون انتخابات برای برگزاری بدون حاشیه انتخابات ریاست جمهوری تردد دارند.
اگر چه وزن اجرایی ریاست جمهوری افغانستان به عنوان یکی از ذینفع ها و سفارت آمریکا به عنوان خالق دولت وحدت ملی و سازمان ملل متحد به عنوان عنصر محافظه کار در روند برگزاری انتخابات در برابر مخالفت احزاب سیاسی و نامزدان احتمالی برای تعویق انتخابات هم سنگ نیست اما این تضاد مواضع می تواند باور مردم را به روند انتخابات و استقلال کمیسیون برای اخذ تصمیم درست با تردید روبرو کند.
به نظر می رسد که این تردید چیزی نباشد که امروز جامعه افغانستان با توجه به دورنمایی که آمریکا با روند مذاکرات صلح با طالبان در حال ترسیم آن است، بتواند هضم کند.
در حمله طالبان در بغلان دستکم ده مامور پلیس کشته شدند

منابع محلی ولایت بغلان در شمال افغانستان تایید کردند که در حمله گروه طالبان به دو پاسگاه پلیس در این ولایت ۱۰ سرباز پلیس افغان جان خود را از دست دادهاند.
عبدالحی نعمتی، والی ولایت بغلان، به بیبیسی گفت که حمله شورشیان شب گذشته (۱۲جدی/دی) در ناحیه سوم امنیتی شهر پلخمری، مرکز ولایت بغلان اتفاق افتاده است.
به گفته آقای نعمتی در این حمله به جنگجویان طالبان نیز تلفاتی وارد شده است اما آمار دقیقی در این مورد وجود ندارد.
در همین حال گروه طالبان با نشر اعلامیهای ادعا کرده که در این حمله ۲۰ سرباز پلیس افغان به دست نفرات این گروه کشته شدند.
طالبان با ‘حفر تونل’ به پایگاه ارتش افغانستان در قندهار حمله کردند

منابع محلی در جنوب افغانستان تایید کردند گروه طالبان با “حفر تونل ۸۰۰ متری” توانسته است مواد انفجاری را زیر یک پایگاه ارتش در ولسوالی میوند ولایت قندهار “جابجا و منفجر کند”.
یک منبع موثق به بیبیسی گفت در این انفجار ۶ سرباز ارتش کشته و ۶ نفر دیگر زخمی شدهاند.
غفور احمد جاوید، سخنگوی وزارت دفاع افغانستان وقوع حمله به یک پایگاه ارتش در ولسوالی میوند را تایید کرده اما درباره چگونگی این حمله از جمله حفر تونل ابراز نظر نکرده است. به گفته این وزارتخانه، در این حمله ۱۰ سرباز ارتش افغانستان کشته و زخمی شدهاند.
گروه طالبان مدعی است که در این حمله ۳۵ سرباز افغان کشته و ۴۰ سرباز دیگر زخمی شدهاند.
- شماری از زندانیان زن در قندهار ‘قصد ترک زندان را ندارند’
- پنج زندانی با حفر تونل از زندانی در ولایت بلخ فرار کردند
گفته میشود که این انفجار حوالی ساعت ۱۱ شب گذشته ( یازده جدی/دی) به وقوع پیوست و بعد از انفجار، نیروهای طالبان و ارتش با هم درگیر شدند.
افراد طالبان در سال ۱۳۹۰ توانستند از طریق حفر تونل چند صد متری بیش از چهار صد زندانی خود را از زندان مرکزی شهر قندهار فرار دهند.

اما و اگرهای تاخیر انتخابات افغانستان؛ چه کسی مسئول است?
به گزارش خبرگزاری تسنیم، همزمان با نزدیک شدن زمان انتخابات ریاست جمهوری افغانستان و تغییر تاریخ برگزاری آن بار دیگر تنشهای انتخاباتی بالا گرفته است.
بر اساس قانون اساسی افغانستان قرار بود انتخابات ریاست جمهوری افغانستان یک ماه قبل از پایان کار دولت کنونی این کشور در تاریخ 31 فروردین ماه سال آینده برگزار شود.
اما کمیسیون انتخابات افغانستان بنا به دلایلی تاریخ برگزاری انتخابات ریاست جمهوری این کشور را تغییر داده و برگزاری انتخابات را به 20 تیرماه سال آینده به تعویق انداخته است.
اتحادیه نهادهای ناظر بر روند انتخابات
اتحادیه نهادهای ناظر بر روند انتخابات افغانستان در واکنش به تعویق انتخابات این کشور نشست مشترکی را برگزار کرد و خواستار برکناری اعضای رهبری کمیسیون انتخابات این کشور شد.
اعضای این اتحادیه تصریح کردند که اصلاحات جزئی مشکلی را حل نمیکند باید اعضای کمیسیون انتخابات این کشور برکنار شوند و برخی از آنها نیز به دادستانی معرفی شوند.
«خلیل روفی» رئیس نهاد آموزشی جوانان و از اعضای این اتحادیه تصریح کرد، هفت نفر از اعضای کمیسیون انتخابات از جمله رئیس دبیرخانه، روسای ولایتی که به فساد اداری متهم هستند باید برکنار شوند.
وی افزود: تخلفات انتخاباتی، فساد مالی و تقلب جرم محسوب میشود و دادستانی کل باید با اعضای کمیسیون انتخابات افغانستان برخورد کند.
اتحادبه نهادهای نظارت کننده بر روند انتخابات از جامعه بینالمللی خواسته است تا از این روند حمایت سیاسی کند و به عنوان کشورهای متحد دولت افغانستان سکوت خود را درباره انتخابات بشکنند.
با اعضای رهبری کمیسیون انتخابات برخورد شود
سایر نهادهای ناظر بر روند انتخابات نیز خواستار تحت پیگرد قرار گرفتن اعضای کمیسیون انتخابات این کشور شدهاند.
«نعیم اصغری» از اعضای بنیاد انتخابات آزاد عادلانه افغانستان اعلام کرد که اصلاحات گسترده باید در سطح رهبری کمیسیون انتخابات این کشور انجام شود.
وی افزود: اصل قانون مجازات و مکافات نباید در برخورد با کمیسیون انتخابات افغانستان نادیده گرفته شود.
«حبیب شینواری» از اعضای دیدبان شفافیت انتخابات افغانستان نیز تصریح کرد، کمیسیون انتخابات این کشور باید به مردم توضیح دهد که چرا انتخابات را برای 3 ماه به تعویق انداخته است.
وی افزود: کمیسیون انتخابات افغانستان باید به مردم توضیح دهد که در طول این تاخیر چه اصلاحاتی را در این کمیسیون انجام میدهد.
تاخیر در برگزاری انتخابات ریاست جمهوری پذیرفتنی نیست
ائتلاف بزرگ ملی افغانستان که مجموعی از احزاب بزرگ و قدرتمند این کشور را در خود جا داده است نیز با انتشار بیانیهای، مخالفت صریح خود را با تاخیر انتخابات ریاست جمهوری این کشور اعلام کرد.
این ائتلاف دولت و کمیسیون انتخابات را به نادیده گرفتن تعهدات و تخلفات آشکارا در روند انتخابات این کشور متهم کرده است.
در این بیانیه به لزوم برگزاری به موقع انتخابات، استفاده از فناوری بیومتریک، تغییر نظام رای واحد و نظارت احزاب سیاسی بر این روند تاکید شده است.
مداخله دولت و تعویق انتخابات ریاست جمهوری افغانستان
«محمدناطقی» رئیس کمیته احزاب سیاسی افغانستان نیز در بیانیه با تعویق انتخابات ریاست جمهوری این کشور اعلام مخالفت کرده و خواستار برگزاری به موقع انتخابات ریاست جمهوری این کشور شده است.
این کمیته مداخله دولت افغانستان و مدیریت ضعیف کمیسیون انتخابات این کشور را عامل تاخیر در انتخابات ریاست جمهوری این کشور عنوان کرده است.
در بیانیه آمده است که نظام رای واحد باید به نظام رای چندبعدی تغییر کند و روند انتخابات از زمان آغاز تا انجام باید با استفاده از سامانه بیومتریک صورت بگیرد.
تلاش دولت برای مهندسی انتخابات ریاست جمهوری
حزب محور مردم افغانستان اعلام کرد که تصمیم تاخیر در زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری این کشور به دستور دولت افغانستان صورت گرفته است.
این حزب از دولت افغانستان خواسته است تا از مداخله در امور انتخاباتی خودداری کند.
«داودعلی نجفی» عضو حزب محور افغانستان در نشست خبری تصریح کرد، تصمیم کمیسیون انتخابات برای تاخیر در راستای اصلاحات نیست بلکه برای مهندسی انتخابات اتخاذ شده است.
وی افزود: تاخیر در تاریخ برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در مخالفت صریح با ماده 61 قانون اساسی این کشور قرار دارد.
عضو حزب محور مردم اظهارداشت: با توجه به مشکلات جدی در انتخابات پارلمانی، بدون اعمال اصلاحات در کمیسیون انتخابات نمیتوان انتخابات ریاست جمهوری این کشور را به درستی برگزار کند.
دولت یا آمریکا چه کسی مسئول تاخیر در انتخابات است؟
دولت افغانستان بویژه تیم اشرف غنی بارها از سوی جریانهای سیاسی و نهادهای ناظر بر روند انتخابات به مداخله در امور کاری کمیسیون انتخابات این کشور متهم شدهاند.
اما اخیرا گزارشهایی نیز از اعمال فشار توسط آمریکا بر دولت افغانستان برای تعویق انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در برخی از رسانههای داخلی این کشور منتشر شده است.
روزنامه «مسیر» در گزارشی تصریح کرد که آمریکا بر دولت افغانستان فشار وارد کرده تا انتخابات ریاست جمهوری آینده این کشور را برای چندین ماه به تعویق اندازد.
این در حالی است که پیش از این نیز افشاگریهایی از مداخله خارجیها و اعضای تیم اشرف غنی برای مداخله در انتخابات پارلمانی منتشر شده بود.
آمریکا با نظر داشتن اینکه مردم و برخی از جریانهای سیاسی افغانستان با حضور آمریکا در کشورشان مخالفند این مسئله را درک میکند که اگر دولت جدیدی با آرای مردم روی کار آید با ادامه حضور آمریکا در افغانستان مخالفت خواهد کرد.
از سوی دیگر، حکومت وحدت ملی که مبنای قانونی و محوبیت مردمی ندارد و از سوی احزاب و جریانهای سیاسی طرد شده است به جز آمریکا حامی خاصی ندارد به همین دلیل هم برای ادامه بقایش مجبور به اطاعت بدون قید و شرط از سیاستهای آمریکا است.
بنابراین دولت آمریکا با زیر پا گذاشتن دموکراسی، قانون و خواستههای مردم افغانستان تلاش میکند تا از طریق ناامنی و دامن زدن به تنشهای سیاسی مانع برگزاری انتخابات شود و زمینه ادامه کار حکومت وحدت ملی را فراهم کند.
در حال حاضر نیز که عمر حکومت وحدت ملی رو به پایان است آمریکا و دولت افغانستان وانمود میکنند که خواستار برگزاری انتخابات هستند اما گمانهزنیها درباره عدم برگزاری انتخابات در این کشور به قوت خود باقی هستند.
فرارسیدن سال 2019 به همه شما دوستان مبارک باد.
جنوری 2019 میلادی
آدم کشی گروههای وابسته به سیا در افغانستان
به گزارش خبرگزاری تسنیم ، «نیویورک تایمز» فاش کرد که تیمهای تعقیب مبارزه با تروریسم در ولایتهای «ننگرهار» و «خوست» واقع در شرق این کشور توسط عاملان سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) استخدام شدهاند، تجهیز و آموزش داده میشوند.
این نشریه آمریکایی نوشت که این یگانها در عملیاتی مخفیانه بدون محدودیت قوانین درگیری که به منظور حفاظت از غیرنظامیان طراحی شده است به حملات شبانه، شکنجه و کشتار میپردازند.
بر اساس این گزارش و به نقل از مقامات ارشد افغان و خارجی دو تن از موثرترین و بیرحمترین نیروها در خوست و ننگرهار واقع در شرق افغانستان بطور عمده توسط سیا حمایت میشوند.
به گفته مقامات ارشد افغان رهبری این یگانها توسط افغانستان نمایشی است و تنها نمایندگانی از کابل برای هماهنگی این نیروها حضور دارند. تایید پیش از یورش یا در دقایقی پیش از حمله مقامات افغان یا حتی پس از عملیات از آن مطلع میشوند.
سازمان ملل نیز از کشته شدن غیرنظامیان و «گزارشهای مداوم و موثق از تخریب عمدی اموال غیرنظامیان، بازداشت غیرقانونی آنها» و دیگر موارد از این دست توسط این یگانها ابراز نگرانی کرده است.
سازمان ملل بطور ویژه با اشاره به نیروها در خوست تصریح کرد که این یگان خارج از ساختار دولت افغانستان با «نبود شفافیت و تداوم مصونیت» فعالیت میکند.
«خوشحال خان» از ساکنان شهرستان «بتیکوت» ننگرهار دربار حمله این نیروها به روستای محل اقامتش گفت: وقتی این نظامیان حمله کردند ابتدا گمان کرده آنها تروریستهای داعش هستند و پس از منفجر کردن دروازه شروع به شلیک کردند.
وی تصریح کرد که این نیروها «انگلیسی» و «پشتو» صحبت میکردند.
منافع افغانستان بیثبات برای آمریکا؛ سناریوهای «ترامپ» برای خصوصیسازی جنگ
«الکساندر کنیازف» کارشناس سیاسی روس در گفتوگو با خبرنگار دفتر منطقهای خبرگزاری فارس با اشاره به تصمیم «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا برای کاهش حضور نظامی این کشور در افغانستان به بررسی ابعاد مختلف این موضوع و تأثیرات آن بر امنیت منطقه به ویژه آسیای مرکزی پرداخت.
فارس: شما در مورد تصمیم رئیس جمهور آمریکا در مورد کاهش تعداد نظامیان این کشور در افغانستان چه نظری دارید؟ این تصمیم تا کجا قابل اجرا است؟
کنیازف: این تصمیم باید از 2 جهت مورد توجه قرار داده شود. یکی اینکه وضعیت داخلی آمریکا با توجه به اختلاف مواضع و منافع نخبگان این کشور با مشکلاتی مواجه شده و همزمان ضرورت صرفه جویی در هزینههای مربوط به توسعه نفوذ «واشنگتن» در کشورهای خارجی پیش آمده است.
رئیس جمهور آمریکا با سیستم ذخایر فدرال مشکل داشته و کاهش هزینههای نظامی میتواند گذشتی در برابر بانکداران آمریکایی تلقی شود و تصمیم اعلام خروج نظامیان آمریکا از سوریه نیز تا حدودی به این موضوع ارتباط دارد.
نکته بعدی این است که آمریکا برای تحقق اهداف خود در افغانستان نیاز به حضور گسترده نظامی ندارد و بسیاری از اقدامات مورد نظر واشنگتن در این کشور توسط شرکتهای خصوصی نظامی برآورد شده و در واقع حضور متخصصین نظامی آمریکایی عمدتا برای تامین عملکرد موثر نیروی هوایی آمریکا در این کشور لازم میباشد.
آمریکاییها ضمن کاهش تعداد نظامیان، از اجرای بخشی از تعهدات خود مبنی بر آموزش نیروهای افغان که طبق موافقتنامه امنیتی باید انجام دهند، منصرف شده و برخی از امور را به نظامیان عربستان سعودی و امارات که در افغانستان مستقر میباشند واگذار خواهند کرد.
مسلما آمریکاییها به هیچ وجه برنامه کمک به دولت افغانستان برای کنترل بر کل خاک این کشور را در دستور کار نداشته بلکه هرج و مرج وضعیت افغانستان را به نفع خود میدانند.
برای واشنگتن بحث مهم این است که بر بخشهای کلیدی و قبل از همه زیرساختهای مهم نظیر فرودگاهها، بزرگراهها، گذرگاههای مهم مرزی با کشورهای همسایه، برخی از تاسیسات مربوط به سرویسهای امنیتی کنترل داشته باشد.
البته ارائه کمکهای نظامی به دولت کابل نیز جزئی از اهداف حضور آمریکا در افغانستان دانسته میشود.
در مجموع به نظر میرسد که برای تحقق این اهداف، آمریکا حضور حدود 7 هزار نظامی خود در افغانستان را کافی میداند.
البته این احتمال هم بعید نیست که کاهش حضور نظامی آمریکا در افغانستان در عمل اتفاق نیفتاده بلکه بیشتر با هدف تبلیغات سیاسی صورت گرفته باشد که از آن استفاده داخلی و بین المللی خواهد شد.
فارس: این تصمیم ترامپ چه تاثیری بر روند مذاکرات با طالبان میتواند داشته باشد؟
کنیازف: مخاطب آمریکا در رابطه با اعلام کاهش حضور نظامی خود در افغانستان به احتمال زیاد بخشی از رهبران طالبان میباشند که در حال مذاکره با واشنگتن هستند.
خروج نیروهای خارجی از افغانستان شرط اصلی طالبان برای مذاکره است اما مذاکره کنندگان طالبان اعلام کردند که ارائه برنامه خروج نیروهای آمریکا قابل قبول بوده و به نظر میرسد که بیانیه ترامپ بخشی از این برنامه میباشد.
خروج جزئی یا صحنه سازی خروج نظامی آمریکا از افغانستان به بخشی از طالبان که متمایل به مذاکره و سازش میباشند، اجازه میدهد مدعی شوند که واشنگتن متقاعد به گذشت شده و از این طریق مذاکرات مستقیم نمایندگان آمریکا با طالبان دنبال میشود.
با اقدام آمریکا موقعیت طالبان و داعش برای بیثباتسازی افغانستان در حال جابهجایی است
یک تحلیلگر مسائل آسیا با بیان اینکه «ارائه راهحلهای مقطعی از طرف آمریکاییها برای حل مسائل افغانستان به طور طبیعی به شکست منجر میشود»، گفت: به نظر میرسد عملا جای طالبان و داعش برای بیثبات کردن افغانستان در حال جا به جایی است و آمریکا باید کمک کند داعشی که در افغانستان آورده را خارج کند.
نوذر شفیعی با اشاره به آخرین تحولات در افغانستان و تصمیم آمریکا بری خروجی بخشی از نیروهایش از این کشور اظهار کرد: آمریکاییها باید منطقه را بهعنوان یک مجموعه امنیتی در نظر بگیرند، اینکه فقط خواسته باشند یک قطعه از پازل را جا به جا کنند طبیعتا جواب نمیدهد، به هر حال در منطقهای که طالبان فعالیت میکند، نه تنها مجموعهای از منافع گروهها و دولتها در گیر است، بلکه بیرون از منطقه نیز درگیر است.
وی تصریح کرد: نمیتوانید بدون اینکه اختلافات هند و پاکستان را در نظر بگیرید، انتظار داشته باشید پاکستان به طالبان برای صلح فشار آورد، به خصوص اینکه آمریکاییها و هندیها جای پای وسیعی در افغانستان دارند و این حساسیت پاکستان را بر میانگیزد، به همین دلیل شاهد هستیم که داعش را از سوریه و عراق جمع کرده و به افغانستان آوردند که این اتفاق منافع کشورها را در این منطقه به خطر میاندازد.
این عضو سابق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس همچنین بیان کرد: شاید به همین دلیل باشد که برخی از کشورهای منطقه رغبتی برای ورود به مذاکرات صلح یا استقرار امنیت به شکلی که آمریکاییها میخواهند نداشته باشند. بنابراین هر کسی که میخواهد مسائل منطقه را حل کند باید آن را به صورت مجموعهای، در نظر گیرد، که بعید میدانم حل مجموعهای مسائل مد نظر آمریکاییها باشد، زیرا چنین چیزی در ذهن آمریکاییها نیست و ارائه راه حلهای مقطعی آنها به طور طبیعی به شکست منجر میشود.
وی درباره اینکه چرا طالبان افغانستان پیشنهاد کابل برای برگزاری مذاکره در ماه آینده میلادی در عربستان را رد کرد؟ گفت: طالبان نسبت به حضور آمریکا در خاک افغانستان حساس است، طالبان در تفکرات خود انعطاف زیادی نشان دادند و طالبان امروز دیگر طالبان گذشته نیست، بنابراین متناسب با انعطافهایی که این گروه در درون خود به وجود میآورد باید به همان میزان راه برای ورود آنها جهت ورود به حکومت باز باشد.
این تحلیلگر مسائل آسیا همچنین اظهار کرد: اینکه فقط از طالبان بخواهیم وارد جریان صلح شود، بدون اینکه سهم منطقی و معقولی از قدرت را برای آنها در نظر بگیریم، به نظر میآید راه به جایی نمیبرد.
شفیعی در ادامه ابراز کرد: مساله دیگر اینکه آمریکاییها از در خارج شدند، اما از پنجره وارد شدند. یعنی اینکه درست است در حال مهار طالبان بوده و آن را وارد پروسه صلح در افغانستان کردهاند، اما از آن طرف در حال تقویت داعش هستند، بنابراین عملا جای طالبان و داعش برای بی ثبات کردن افغانستان و محیط پیرامونی آن در حال جا به جایی است و این در کلیت بازی با شرایط افغانستان تغییری ایجاد نخواهد کرد، بنابراین آمریکا باید کمک کند داعشی که در افغانستان آورده را خارج کند.
این کارشناس مسائل سیاسی همچنین افزود: بنابراین، در این زمان یک شرایط افغانی – افغانی را خواهیم داشت که عبارت است از طالبان افغانی به علاوه دولت افغانستان که اختیار به این دو گروه داده میشود تا با یکدیگر وارد تعامل شوند.
وی در پایان گفت: اگر بحثها به صورت منطقی پیش رود، میتوان انتظار گرفتن نتیجه را داشت، اما اگر در جایی که منفعت آمریکاییها اقتضا کند یک سیاست را دنبال کنند و اگر در جای دیگری منفعت شان اقتضا کند سیاست دیگری را پیش ببرند، این گونه عمل کردن طبیعتا راه به جایی نمیبرد.
افزایش تردیدها به عملکرد کمیسیون انتخابات افغانستان
کمیسیون انتخابات افغانستان که پس از دو ماه از زمان برگزاری انتخابات مجلس موفق به اعلام نتیجه اولیه آن نشده و بتازگی زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سال 1398 را هم به تعویق انداخت، شک و تردیدهای زیادی را به توانایی آن در برگزاری انتخابات ریاست جمهوری بوجود آورده است.
به گزارش ایرنا، انتخابات ریاست جمهوری سال 1393 افغانستان که بین دو تیم پیشتاز به رهبری «محمداشرف غنی» و «عبدالله عبدالله» به دور دوم کشانده شد و پس از برگزاری دور دوم انتخابات، ادعای تقلب گسترده از طرف هردوتیم صورت گرفت.
ادعاها تا حدی پیش رفت که بروز بحران ناشی از انتخابات را در این کشوربوجود آورد و این وضعیت با مداخله وزیر امور خارجه وقت آمریکا برخلاف پیش بینی قانون اساسی افغانستان به نام دولت وحدت ملی ایجاد شد.
«محمداشرف غنی» با میانجیگری «جان کری» رئیس جمهوری و «عبدالله عبدالله» رئیس اجرایی انتخاب شدند و هردو تعهد کردند که اصلاحات اساسی را در کمیسیون انتخابات بوجود خواهند آورد تا مشکلات مشابهی در انتخابات های بعدی بروز نکند.
اما اصلاحات در کمیسیون نزدیک به دو سال به تأخیر افتاد و در سال سوم بخشی از تغییرات در کمیسیون اعمال شد اما کارشناسان و احزاب سیاسی آن را ناکافی دانسته و به توانایی کمیسیون شک و تردیدهای را وارد کردند.
اما دولت و کمیسیون هردو انتقادهای سیاسیون و احزاب را رد کردند و آن را مداخله سیاسی دانستند و کمیسیون از بهار سال 1397 با آمادگی برای برگزاری انتخابات مجلس آغاز کرد و در 28 و 29 مهرماه گذشته امسال انتخابات مجلس را در 33 استان این کشور برگزار کرد که با اتهامهای تقلب نیز روبه رو شد.
هرچند کمیسیون با پذیرفتن کوتاهی و تقلب مدعی شد که به تمام تخلفات و تقلب ها رسیدگی کرده و اجازه نخواهند داد که آراء غیرمعتبر جای آراء معتبر را بگیرد و قرار بود در دی ماه نتایج نهایی انتخابات مجلس اعلام شود.
آنچه تاکنون از نتیجه کار کمیسیون به رسانه ها و مردم داده شده است نه تنها کمیسیون موفق به تفکیک آراء معتبر و غیرمعتبر نشده بلکه نتیجه اولیه انتخابات را هم بطور کامل نتوانسته اعلام کند.
احزاب سیاسی افغانستان پیش از این گفته بودند که اگر وضعیت کاری کمیسیون با روند کنونی ادامه پیدا کند شک دارند که بتوانند انتخابات ریاست جمهوری را برگزار کنند.
احزاب سیاسی افغانستان تأکید کرده بودند که اگر کمیسیون انتخابات نتواند نتیجه قابل قبول را برای احزاب و نامزدهای مجلس اعلام کند، نه تنها نتیجه را نمی پذیرند بلکه به تشکیل دولت موقت پیش از انتخابات ریاست جمهوری سال آینده فکر خواهند کرد.
طی روزهای گذشته گزارش های تائید ناشده منتشر گرید که زمان انتخابات ریاست جمهوری افغانستان به تعویق خواهد افتاد که این خبرها واکنش های شماری از افراد را در پی داشت.
«محمد حنیف اتمر» مشاور سابق امنیت ملی ریاست جمهوری و از افراد نزدیک به رئیس جمهوری که چند ماه پیش از سمت خود استعفا کرد و به آمادگی برای نامزد شدن در انتخابات ریاست جمهوری پرداخت، به خبر تعویق انتخابات واکنش نشان داد و گفت که اگر چنین خبری حقیقت داشته باشد، دولت در پی مهندسی انتخابات ریاست جمهوری است.
وی تأکید داشت که انتخابات ریاست جمهوری باید در زمان معین آن که 31 فروردین ماه سال 1398 است، برگزار شود و هرگونه تأخیر را نادرست خواند.
اما کمیسیون انتخابات بر توانایی های خود در برگزاری انتخابات مجلس و ریاست جمهوری تأکید کرده و ادعاهای احزاب را کارشکنی عنوان کردند.
«بنیاد انتخابات شفاف افغانستان» (تیفا) که یک نهاد داخلی این کشور برای نظارت انتخاباتی ایجاد شده است در نهم دی ماه مدعی شد که کمیسیون انتخابات با اعضا و ساختار فعلی خود، ظرفیت برگزاری انتخابات ریاست جمهوری را ندارد.
تیفا تاکید کرد که کمیسیون انتخابات با تشکیلات و اعضای فعلی خود به هیچ وجه نمیتواند به سمت برگزاری شفاف و عادلانه انتخابات ریاست جمهوری برود و باید تغییرات اساسی در کمیسیون به میان آید.
«صغرا سعادت» سخنگوی تیفا به رسانه ها گفت: بررسیهای آنها نشان می دهد که کمیسیون انتخابات دچار ضعفهای جدی است و نمی تواند انتخابات ریاست جمهوری را مدیریت کند.
وی افزود: هر چند کمیسیون از بروز برخی اصلاحات سخن گفته اما این اصلاحات تغییرات شکلی بیش نخواهد بود و با تغییرات شکلی پوشاندن ضعف های کمیسیون ممکن نیست.
کمیسیون انتخابات افغانستان بدنبال این ادعاها اعلام کرد که به دلیل مشکلات فنی و سردی زمستان نمی تواند انتخابات ریاست جمهوری را در 31 فروردین ماه سال 1398 برگزار کند و به همین دلیل زمان آن را سه ماه به تعویق انداخته و در 29 تیرماه سال آینده انتخابات ریاست جمهوری برگزار خواهد شد.
«عبدالبدیع صیاد» در کنفرانس مطبوعاتی گفت که زمان ثبت نام نامزدان انتخابات ریاست جمهوری در 13 دی ماه آغاز می شود، در حالی که این کمیسیون شنبه گذشته اول دی ماه را برای ثبت نام اعلام کرده بود و تاکنون 27 تن بسته های معلوماتی برای نامزدها را از کمیسیون تحویل گرفته اند که احتمال دارد همه آنها ثبت نام کنند.
پس از این تصمیم کمیسیون انتخابات نهاد ریاست جمهوری افغانستان اولین واکنش را در باره این تصمیم داشته و معاون سخنگوی ریاست جمهوری از این تصمیم کمیسیون استقبال کرد.
«شاه حسین مرتضوی» با فاصله اندک از کنفرانس کمیسیون در این رابطه اعلام کرد: هیچ شکی وجود ندارد که خواست دولت افغانستان به برگزاری انتخابات به موقع بوده، اما کمیسیون مستقل انتخابات به عنوان یک اداره مستقل در مشورت با تمامی جوانب دخیل در روند انتخابات از جمله احزاب سیاسی، نامزدان احتمالی ریاست جمهوری، جامعه جهانی و نهادهای ناظر بر انتخابات و با در نظرداشت مسائل فنی، جلوگیری از تکرار اشتباهات انتخابات مجلس فیصله نمود تا انتخابات ریاست جمهوری در 29 تیر ماه 1398 برگزار گردد.
وی اضافه کرد که حکومت افغانستان با احترام به کمیسیون مستقل انتخابات و با در نظرداشت ملحوظات مختلف که از سوی کمیسیون انتخابات مطرح گردیده است، آماده است تا با کمیسیون در برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در تیر ماه سال 1398 همکاری همه جانبه نماید.
از سوی دیگر گفته می شود که امکان دارد تنها مشکلات را که کمیسیون برای تأخیر انتخابات ریاست جمهوری برشمرده است، در میان نباشد و موضوع صلح هم که اکنون بین آمریکا، طالبان و سه کشور حامی آن گروه در جریان است، بی در اثر در تأخیر انتخابات نباشد.
زیرا به نقل از «زلمای خلیل زاد» نماینده ویژه آمریکا در امور صلح افغانستان هم خبرهای منتشر شده بود که خواستار تعویق انتخابات ریاست جمهوری گردیده و گفته بود که تا شش ماه دیگر کار صلح افغانستان پیشرفت خواهد کرد.
تشکیل دولت موقت و شرکت طالبان در آن هم از جمله خبرهایی بود که در رسانه ها دست بدست می شد اما مورد تائید رسمی قرار نگرفته است.
با گذشت نزدیک به پنج سال از عمر دولت وحدت ملی افغانستان که برخلاف قانون اساسی این کشور پا گرفت، انتخابات سال آینده با احتمال چالش مواجه است و پچیدگی اوضاع سیاسی و مشکلات دیگری را برای مردم افغانستان در پی خواهد داشت.
تاخیر در برگزاری انتخابات ریاست جمهوری افغانستان؛ آیا دولت تبانی کرده است؟
به گزارش خبرگزاری تسنیم ، با وجود گذشت چند روز از آغاز روند ثبت نام نامزدان انتخابات ریاست جمهوری افغانستان، کمیسیون انتخابات این کشور از تاخیر 3 ماهه در زمان برگزاری انتخابات این کشور خبر داده است.
کمیسیون انتخابات افغانستان اعلام کرد که پس از مشورت با احزاب سیاسی و نهادهای ناظر، زمان برگزاری انتخابات این کشور را به تعویق انداخته است.
بنابراین انتخابات ریاست جمهوری افغانستان به جای 31 فروردین قرار است در 29 تیرماه سال آینده همزمان با انتخابات شوراهای شهرستانها و شوراهای ولایتی برگزار شود.
اگر چه کمیسیون انتخابات افغانستان دلیل این کار را مشکلات فنی در استفاده از سیستم بیومتریک و سردی هوا عنوان کرده است اما احزاب سیاسی این کمیسیون را به تبانی با دولت افغانستان متهم میکنند.
احزاب سیاسی افغانستان تصریح کردند که کمیسیون انتخابات علیرغم ادعای صورت گرفته هیچ مشورتی درباره تاخیر 3 ماهه در برگزاری انتخابات با آنها انجام نداده است.
ائتلاف بزرگ ملی افغانستان که از چندین حزب بزرگ و کوچک تشکیل شده است کمیسیون انتخابات را به نقض اصل بی طرفی در روند انتخابات ریاست جمهوری این کشور متهم کرده است.
«فضل رحمان اوریا» سخنگوی ائتلاف بزرگ ملی افغانستان به «8 صبح» گفت: در تاریخ تعیین شده بنا بر قانون اساسی دوره کاری رئیس جمهور پایان یافته و پس از آن اشرف غنی صلاحیتهای خود را از دست میدهد.
انتخابات پارلمانی در 28 مهرماه برگزار شد که با مشکلات بسیاری از جمله عدم گشایش مراکز انتخاباتی، مشکلات فنی در سامانههای بیومتریک و تخلفات گسترده انتخاباتی همراه بود.
سخنگوی ائتلاف بزرگ ملی افغانستان با اشاره به مشکلات انتخابات پارلمانی در این کشور تصریح کرد: کمیسیون انتخابات افغانستان توانمندی برگزاری 4 انتخابات بطور همزمان را ندارد.
وی افزود: اگر کمیسیون کنونی افغانستان انتخابات ریاست جمهوری، پارلمانی در غزنی، شوراهای شهرستانها و شوراهای ولایتی را به صورت همزمان برگزار کند نتایج آن برای احزاب سیاسی پذیرفتنی نخواهد بود.
یکی از دلایلی که کمیسیون انتخابات برای توجیه تاخیر 3 ماهه در برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ارائه کرده اعمال اصلاحات در کمیسیونهای انتخاباتی این کشوراست.
اما احزاب سیاسی بر این باورند که کمیسیون انتخابات نمیتواند در مدت 3 ماه اصلاحات لازم در این زمینه را بوجود آورد زیرا تنها تغییر نظام انتخاباتی میتواند کارساز واقع شود.
«محمد ناطقی» رئیس کمیته احزاب سیاسی افغانستان نیز اظهار داشت: کمیسیون انتخابات درباره تعویق انتخابات ریاست جمهوری این کشور با احزاب سیاسی مشورت نکرده است.
وی بی کفایتی اعضای کمیسیون انتخابات، فقدان ظرفیت و بی نظمی در این کمیسیون را از دلایل اصلی تاخیر در برگزاری انتخابات ریاست جمهوری این کشور عنوان کرد.
رئیس کمیته احزاب سیاسی افغانستان خاطرنشان کرد، اصلاحات در رهبری کمیسیون انتخابات، استفاده از بیومتریک در تمام روند انتخابات و تغییر نظام رای واحد میتواند تاخیر در انتخابات ریاست جمهوری را توجیه کند.
ناطقی تصریح کرد که احزاب سیاسی برای تحقق این موارد تلاش میکنند و امیدوار هستند که این تاخیر بتواند زمینه اجرایی شدن این اصلاحات را تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری این کشور فراهم کند.
مخالفت با تعویق انتخابات تنها به احزاب سیاسی محدود نشده و نهادهای ناظر بر این روند نیز تصمیم کمیسیون انتخابات درباره تغییر تاریخ برگزاری انتخابات ریاست جمهوری این کشور را غیر قانونی دانستهاند.
نهادهای ناظر بر روند انتخابات افغانستان بر این باورند که کمیسیون انتخابات توان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری این کشور را ندارد بنابر این دولت افغانستان باید رهبری این کمیسیون را تغییر دهد.
«یوسف رشید» رئیس اجرایی بنیاد انتخابات آزاد و عادلانه افغانستان گفت: اگر با این کمیسیون به انتخابات ریاست جمهوری به پیش برویم، مردم اعتماد نخواهند کرد.
وی افزود: از سوی دیگر نیز این کمیسیون توان مدیریت انتخابات را ندارد بنابر این انتخابات ریاست جمهوری این کشور به بحران کشیده خواهد شد.
«نعیم ایوب زاده» رئیس بنیاد انتخابات شفاف افغانستان نیز پیش از این گفته بود که کمیسیون انتخابات تحت تاثیر دولت قرار دارد و دولت این کشور نیز قصد برگزاری انتخابات ریاست جمهوری را ندارد.
این در حالی است که کمتر از 4 ماه به زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری این کشور باقی مانده است اما ظاهرا انتخابات ریاست این کشور با سرنوشت نامشخصی روبرو شده است.
بر اساس قوانین انتخاباتی افغانستان هرگونه تغییر در تاریخ برگزاری انتخابات ریاست جمهوری افغانستان باید از سوی کمیته ویژه رهبری این کشور مورد تائید قرار گیرد.
رئیس جمهور، نماینده شورای امنیت ملی، روسای پارلمان و سنا، رئیس دادگاه عالی ، دادستان کل، قاضی القضات و رئیس کمیسیون نظارت بر قانون اساسی از اعضای این کمیته محسوب میشوند.
هنوز مشخص نشده است که آیا کمیسیون انتخابات این کشور در نظر دارد تا تمام طی مراحل قانونی برای تاخیر در برگزاری انتخابات ریاست جمهوری این کشور را انجام دهد و یا خیر؟
دولت افغانستان با وجود مخالفت گسترده احزاب سیاسی از تاخیر در تاریخ برگزاری انتخابات ریاست جمهوری این کشور توسط کمیسیون انتخابات استقبال کرده است.
از سوی دیگر، گمانههای وجود دارند که ممکن این اقدام کمیسیون انتخابات بر اثر فشار آمریکا و کشورهای غربی بر این کمیسیون صورت گرفته باشد.
زیرا «زلمیخلیلزاد» نماینده ویژه واشنگتن پیش از این نیز خواستار تاخیر برگزاری انتخابات ریاست جمهوری این کشور شده بود.
وی پیش از این تاکید کرده بود که بهتر است انتخابات ریاست جمهوری افغانستان پس از توافق صلح با گروه طالبان برگزار شود تا زمینه پیوستن این گروه به روند سیاسی در این کشور فراهم شود.
روزنامه مسیر چاپ کابل اخیرا گفته که آمریکا و کشورهای غربی در افغانستان به خاطر روند گفتوگوهای صلح با طالبان و اعمال اصلاحات در کمیسیون انتخابات خواستار این تاخیر شدند.
پیش از این نیز مداخله آمریکا، انتخابات ریاست جمهوری افغانستان سال 2014 میلادی به بحران کشیده شد و باعث تشکیل حکومت وحدت ملی در این کشور شد.
کارشناسان هشدار میدهند که مداخله دوباره آمریکا میتواند بار دیگر انتخابات ریاست جمهوری افغانستان را به بحران کشیده و باعث تشدید بحران در این کشور شود.
دولت افغانستان با وجود مخالفت گسترده احزاب سیاسی از تاخیر در تاریخ برگزاری انتخابات ریاست جمهوری این کشور توسط کمیسیون انتخابات استقبال کرده است.
این در حالی است که کمتر از 4 ماه به زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری این کشور باقی مانده اما ظاهرا انتخابات ریاست این کشور با سرنوشت نامشخصی روبرو شده است.
سفر هیئت طالبان به ایران قبل از نشست صلح در عربستان
بهرام قاسمی، سخنگوی وزارت خارجۀ ایران میگوید که هدف از نشست طالبان با مقامات ایرانی “تعیین مواردی برای گفت و گو میان طالبان و حکومت افغانستان” است.
به گزارش اسپوتنیک به نقل از طلوع نیوز، در آستانۀ برگزاری نشست صلح در جده، وزارت خارجۀ ایران میگوید که نمایندهگان طالبان روز یک شنبه به تهران رفتهاند و گفتوگوها را در پیوند به روند صلح افغانستان با این کشور آغاز کردهاند.
بهرام قاسمی، سخنگوی وزارت خارجۀ ایران میگوید که هدف از این نشست “تعیین مواردی برای گفت و گو میان طالبان و حکومت افغانستان” است.
به گفتۀ وی، این هیئت طالبان تاکنون با معاون وزیر خارجه ایران گفت و گو کرده است، اما طالبان تاکنون در این باره ابراز نظر نکرده اند.
این در حالیست که قرار است تا چند روز دیگر چهارمین نشست ایالات متحده و گروه طالبان در شهر جدۀ عربستان سعودی برگزار شود.
حکومت افغانستان میگوید هیئتش را در این نشست میفرستد، اما گروه طالبان گفته اند که با هیئت حکومت افغانستان دیدار نخواهند کرد.
نمایندهگان طالبان، در نشست ابوظبی نیز که چندی پیش برگزار شده بود، دیدار با هیئت حکومت افغانستان را رد کردند.
مسئله مذاکرات صلح افغانستان در گوشههای مختلف جهان، منجمله در مسکو مطرح است.
به تاریخ ۹ نومبر در مسکو، پایتخت روسیه کنفرانس درمورد افغانستان پشت درهای بسته بزگزار شد که برای نخستین بار در کنفرانس بینالمللی به چنین سطح، هیئت دفتر سیاسی طالبان در دوحه نیز اشتراک ورزید. در این دیدار اعضای شورای عالی صلح افغانستان نیز شرکت ورزیده بود.
آیا دیپلوماسی خلیلزاد به بنبست میخورد؟
۸ صبح : به نظر میرسد که طالبان به این نتیجه رسیدهاند که واشنگتن نیروهای نظامیاش را از افغانستان بیرون میکند. نشر گزارشهای ضد و نقیض در مورد خروج بخشی از نیروهای نظامی امریکا تا بهار سال آینده و نظر مسلط در رسانههای امریکایی مبنی بر خستهگی مفرط هیات حاکمهی امریکا از جنگ افغانستان گروه طالبان را به این نتیجه رسانده است که آنان به هر صورت در میدان جنگ پیروز میشوند و حتا در میز مذاکره هم از دولت امریکا امتیازهای کلان میگیرند. طالبان شاید به این نظر باشند که اگر آنان امتیاز بدهند یا ندهند، واشنگتن نیروهایش را بیرون میکند. این گمان آنان سبب شده است که دیگر به مذاکره با دولت افغانستان فکر نکنند.
تمام مطالباتی که طالبان از امریکا دارند به دولت افغانستان مربوط است. روابط عمومی طالبان میگوید که آنان میخواهند روی موضوع فهرست سیاه، زندانیان، رسمیت دفتر قطر و موضوع خروج نیروهای امریکایی از افغانستان با جانب امریکا گفتوگو کنند. اما تمام این موضوعات به دولت افغانستان مربوط است. زندانیان طالبان در زندانهای افغانستان نگهداری میشوند که ادارهی آن به دست وزارتهای داخله، دفاع و سازمان امنیت ملی است. پروندهی این زندانیان هم در محاکم افغانستان در گردش است. آنان در خاک ایالات متحده زندانی نیستند که طالبان بخواهند در مورد سرنوشت آنان با واشنگتن مذاکره کنند. موضوع فهرست سیاه هم به دولت افغانستان تعلق دارد. دولت افغانستان حق دارد از شورای امنیت ملل متحد بخواهد که در فهرست سیاه تغییر بیاید. هیچ مرجع دیگر نمیتواند در غیاب دولت افغانستان در این مورد فیصله کند. وقتی دولت افغانستان نخواهد دفتر قطر هم رسمیت نمییابد. دولت افغانستان در سال ۲۰۱۳ با افتتاح رسمی دفتر قطر مخالفت کرد.
در مورد حضور نیروهای امریکایی و ناتو در افغانستان هم دولت افغانستان طرف قرارداد ایالات متحده و سازمان پیمان آتلانتیک شمالی است. ناتو و امریکا بدون سند و مدرک در افغانستان حضور ندارند و تغییر در این اسناد هم کار دولتها است. در این هیچ تردیدی نیست که حضور نظامی امریکا در افغانستان با منافع امنیتی این کشور پیوند دارد. امریکاییها از القاعده آسیب دیدهاند و نظامیان این کشور میگویند که میخواهند مطمین شوند که بار دیگر القاعده در این بخش از جهان صاحب پایگاهها امن و محیط آزاد برای نشوونما نمیشود. در این مورد طالبان، امریکا و دولت افغانستان میتوانند به صورت سه جانبه گفتوگو کنند. اگر طالبان بار دیگر به گفتوگو با دولت افغانستان حاضر نشوند، دیپلوماسی خلیلزاد به بنبست روبهرو میشود.
آنچه که دیپلوماسی خلیلزاد را بیش از همه ضربه زد، گزارشهای رسانههای ایالات متحده در مورد کاهش نیروهای امریکایی در قلمرو افغانستان بود. این گزارشها طالبان را به این باور رساند که ایالات متحده در هر صورت افغانستان را ترک میکنند و شورای کویته نیاز ندارد که در میز مذاکره به خلیلزاد و دولت افغانستان امتیاز بدهد. آقای خلیلزاد پس از نشست آخر ابوظبی گفت که طالبان اشتباه کردند که با دولت افغانستان مذاکره نکردند و اگر آنان در این موضعشان تجدید نظر نکنند، سودی متوجهشان نمیشود.
خلیلزاد همچنان گفت که طالبان درصورتی که به دوام جنگ فکر کنند باید بدانند که ایالات متحده در کنار نیروهای امنیتی و دولت افغانستان است و هیچ گاهی آنان را رها نمیکند. این موضع قاطع خلیلزاد حامیان خارجی طالبان را در موضع ضعیفتر قرار داد. اما مدتی از این گفتههای خلیلزاد نگذشته بود که رسانههای معتبر امریکایی به نقل از منابعی در درون دولت امریکا گزارش دادند که ترمپ دستور کاهش نیروهای نظامی امریکایی مستقر در افغانستان را صادر کرده است. قصر سفید و پنتاگون یک هفته در این مورد سکوت کردند تا این که یکی از سخنگویان شورای امنیت ملی امریکا به میدان آمد و گفت که ترمپ در مورد کاهش نیروهای امریکایی در افغانستان هیچ تصمیمی نگرفته است و به وزارت دفاع هم در این مورد دستور نداده است. این اعلام موضع دیرهنگام شورای امنیت ملی امریکا باز هم سبب کاهش ابهام و اضطراب نشده است. هنوز سخنگوی ترمپ، شخص آقای خلیلزاد یا وزیر خارجهی امریکا در مورد گزارشهایی مبنی بر خروج ناگهانی و عاجل بخشی از نیروهای امریکایی از افغانستان، سخن روشن نگفتهاند. تا موضع امریکا قبل از مذاکرات جده در این مورد روشن نشود، موضع خلیلزاد در این نشست ضعیف خواهد بود. تا موضع امریکا در مورد وضعیت نیروهایش در افغانستان از سوی مقامهای بلندپایهی این کشور به وضاحت اعلام نشود، هیات طالبان و دیپلوماتهای اماراتی، عربستانی و پاکستانی، به حرفهای خلیلزاد باور نمیکنند.
روشن است که در نشست جده خلیلزاد و هیات عربستان و امارات از طالبان خواهند خواست که هرچه زودتر با نمایندهگان دولت افغانستان مذاکره کنند. اما طالبان به دلیل موضع مبهم واشنگتن در مورد وضعیت نیروهای امریکایی در افغانستان به این درخواست پاسخ رد خواهند داد. آنان میخواهند از واشنگتن بشنوند که نیروهای امریکایی خارج میشوند. آنان فکر میکنند که واشنگتن با آنان سندی را مبنی بر پایان جنگ امضا خواهد کرد و بعد میدان را به طالبها و حامیان خارجیشان رها خواهد ساخت. به نظر نمیرسد که در این وضعیت طالبان امتیاز بدهند. آنان به این باور رسیدهاند که ترمپ کل نیروهای امریکایی را از افغانستان بیرون میکند و به همین دلیل هیچ نیازی به مذاکره با دولت افغانستان ندارند. طالبان مثل جنگجویان ضد شوروی دههی هشتاد فکر میکنند که با خروج نیروهایی امریکایی ظرف چند هفته یا در نهایت چند ماه کل افغانستان را با نیروی نظامی اشغال میکنند.
روند مذاکره با طالبان وقتی به آرامی پیش میرود که این گروه به این نتیجه برسد که امریکا مصمم به حمایت از دولت افغانستان در صورت دوام جنگ توسط طالبها است. اگر طالبان به این نتیجه برسند که نیروهای امریکایی در صورت دوام جنگ خارج نمیشوند و گزارشهای رسانههای امریکایی در مورد خروج نیمی از نیروهای نظامی ایالات متحده از افغانستان صحت ندارد، در آن صورت، روند مذاکره شکل دیگری اختیار خواهد کرد.
طالبان قبلاً به این باور رسیده بودند که نیروهای امریکایی با تشدید جنگ خارج نمیشوند. آقای خلیلزاد هم باری گفت که طالبان به او گفتهاند که نمیتوانند با دوام جنگ پیروز شوند و به همین دلیل تلاش میکنند که جنگ افغانستان یک راهحل سیاسی پیدا کند. اما با گزارشهای اخیر در مورد خروج بخشی از نیروهای امریکایی از افغانستان، شاید محاسبهی طالبان تغییر کرده باشد. ایالات متحده باید روشن میکرد که اگر طالبان در نشست جده امتیاز ندهند، چه میکند.
اما و اگرهای خروج آمریکا از افغانستان
تصمیم دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا برای کاهش تعداد نیروهای نظامی خود در افغانستان، این موضع ایران و پاکستان را ثابت کرد که هیچ راه حل نظامی برای پایان جنگ افغانستان وجود ندارد.
به گزارش ایرنا، تصمیم دونالد ترامپ برای کاهش هفت هزار نیروی نظامی خود از حدود 14 هزار نیروی آمریکایی، نشان می دهد که ایالات متحده در رسیدن به اهداف خود در افغانستان موفق نبوده است.
پیش از این، آمریکا دولت پاکستان را به دلیل شکست هایش در افغانستان متهم می کرد، اتهاماتی که پاکستان آن را تکذیب کرده و گفته است که اقدامات دولت اسلام آباد، برای بازگرداندن صلح به افغانستان بسیار مهم است.
ایران و پاکستان که در حال حاضرجمع زیادی از پناهندگان افغانستان را پذیرایی می کنند، همیشه برای حل مسالمت آمیز جنگ افغانستان و پایان آوارگی مردم این کشور تاکید داشته اند.
حال، ایالات متحده این روزها پس از هزینه پول فراوان و صرف زمان زیاد در افغانستان، به این واقعیت پی می برد که نمی تواند در جنگ افغانستان پیروز شود.
آمریکا این تصمیم را زمانی گرفت که زلمای خلیل زاد فرستاده ویژه ترامپ در حال مذاکره با کشورهای منطقه برای صلح افغانستان بود.
با این حال، این تصمیم ترامپ مبنی بر خروج از افغانستان، مخالفانی نیز در وزارت دفاع آمریکا داشته است و پرسش اینجاست که تصمیم وی برای خروج از افغانستان، در راستای اعتمادسازی و به نتیجه رسیدن مذاکرات طالبان با افغانستان بوده یا فقط تصمیم رئیس جمهوری آمریکا.
*** پایان جنگ افغانستان هیچ راه حل نظامی ندارد
«رحیم الله یوسف زی» تحلیلگر ارشد مسائل افغانستان در پاکستان در گفت و گو با خبرنگار ایرنا در خصوص تصمیم ترامپ برای خروج نیروهای نظامی این کشور از افغانستان گفت که هیچ راه حل نظامی برای پایان درگیری های افغانستان وجود ندارد و آمریکایی ها نیز این مهم را پیش از این متوجه شده اند، اما این واقعیت را قبول نمی کردند.
وی گفت:یکی از اهداف ترامپ مبنی بر خروج بخشی از نیروهای نظامی آمریکا از افغانستان این است که می خواهند به مردم آمریکا بگویند که او به وعده های انتخاباتی خود پایبند است.
یوسف زی اضافه کرد:در جریان رقابت های ریاست جمهوری آمریکا، ترامپ به مردم این کشور وعده داد که نیروهای آمریکایی را از کشورهای دیگر خارج می کند و اعلام کرد که تداوم جنگ در افغانستان بی مورد بوده و ازحضور در این کشور انتقاد کرده بود.
این تحلیلگر در ادامه گفت: ترامپ امیدوار است که پیامی را به دولت افغانستان داده تا این دولت را با خود همراه کند، زیرا در دولت نیز اختلاف نظر وجود دارد که آیا به طالبان امتیازات بیشتری بدهد یا خیر.
کارشناس امور افغانستان گفت:البته این اظهارات ترامپ گام بسیار مهمی است.
یوسف زی اضافه کرد:آمریکایی ها نمی خواهند اعلام کنند که در افغانستان با مشکل مواجه شده و به عبارت دیگر در این کشور شکست خورده اند، ولی این مهم واقعیتی است که نتوانسته اند طالبان را شکست دهند.
به گزارش ایرنا، این نخستین بار طی 17 سال گذشته است که ایالات متحده آمریکا برای ارائه راه حل سیاسی در این خصوص تلاش می کند، ولی هنوز نمی تواند شکست ها را بپذیرد و از سویی این واقعیت وجود دارد که ایالات متحده هرکجا از نظر نظامی مداخله کند، به جای سامان دادن، در مسیر تنش زایی آن منطقه حرکت می کند.
ایالات متحده و طالبان پیش از این، مذاکرات صلح خود را در امارات متحده عربی برگزار کردند و وعده داده اند که مجددا نشستی در راستای حل و فصل اختلافات و تحقق پروسه آشتی ملی افغانستان برگزار می کنند.
ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان نیز در بیانیه ای گفته است که مذاکرات آینده باید پس از مشورت و مشاوره دو طرف با رهبران مربوطه ادامه یابد.
برخی کارشناسان بر این عقیده اند که خروج ایالات متحده از افغانستان ممکن است که سناریویی باشد که با توجه به نگرانی های جدی در مورد افغانستان اعلام شده باشد، ولی با وجود همه این اوصاف همه ذینفعان باید تلاش های جدی برای موفقیت مذاکرات افغانستان انجام دهند.
پاکستان تاکنون گامهایی برای تسهیل گفت وگوی آمریکا و طالبان برداشته است.
«شاه محمود قریشی» وزیر امور خارجه پاکستان اخیرا در سفر منطقه ای خود، به چهار کشور – افغانستان، ایران، چین و روسیه سفر کرد و این مهم نشان می دهد که پاکستان می خواهد همسایگان افغانستان را برای تضمین حل و فصل جامع مسأله افغانستان مشارکت دهد.
اوایل دی ماه جاری نیز علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران نیز به افغانستان سفر کرد.
دریابان علی شمخانی نماینده مقام معظم رهبری و دبیرشورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران که در صدر هیاتی از مقامات عالی سیاسی، نظامی و امنیتی به کابل سفر کرده بود، با حمدالله محب همتای افغانستانی خود دیدار و پیرامون مسایل دوجانبه، منطقهای و بینالمللی گفت و گو کرد و افزود:گفت و گوهای ایران با طالبان با اطلاع دولت افغانستان بوده است.
دریابان شمخانی در دیدار خود لزوم فعال تر شدن سازو کارهای مشورتی میان نهادهای امنیت ملی دو کشور برای تحقق اهداف و توافقات فی مابین را مورد تاکید قرار داد.
وی با اشاره به گفت وگوهای ایران با طالبان به منظور کمک به رفع مشکلات امنیتی موجود در افغانستان، گفت: مجموعه ارتباطات و گفت وگوهای انجام شده با طالبان با اطلاع دولت افغانستان بوده و این روند همچنان ادامه خواهد یافت.
شمخانی با اشاره به توافقات سازنده نشست امنیتی منطقهای که با حضور دبیران و مشاوران امنیت ملی ایران، افغانستان، روسیه، چین و هند در تهران برگزار شد گفت: ایجاد ساز و کارهای مبتنی بر گفت وگوی مستمر و مشارکت فعال کشورهای منطقه در فرایندهای امنیتی می تواند تضمین کننده ثبات و توسعه پایدار برای ملت های منطقه باشد.
کارشناسان و تحلیلگران سیاسی معتقدند که وضعیت افغانستان همیشه به طور مستقیم بر پاکستان تاثیر می گذارد و پاکستان و کشورهای منطقه به شدت خواهان صلح در افغانستان هستند. علاقه همه ذینفعان این است که نیروهای امریکایی افغانستان را ترک کنند.
استقبال آمریکائیان از پایان یافتن اشغالگری نظامی این کشور
18 سال حضور آمریکا در افغانستان و کشته شدن 217 هزار نفر و هزینه کردن میلیاردها دلار بودجه در جنگ های خارجی ، نگرانی شهروندان آمریکا نسبت به ادامه دخالت ها و همچنین استقبال آنان از پایان این جنگ ها را در پی داشته است.
دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا سرانجام بعد از 18 سال جنگ طولانی مدت در افغانستان که برای ایجاد به اصطلاح صلح و ثبات در کشور آغاز شده بود، خواستار خروج نیروهای نظامی آمریکا از افغانستان شد.
در این میان با توجه به آنکه در طول 18 سال گذشته بودجه کلانی از آمریکا به طرح های جنگی برون مرزی اختصاص داده شده بود، با انتشار خبر خروج نیروهای نظامی موجی از خشنودی مردمان آمریکا را فرا گرفت.
مرکز پژوهشی دانشگاه هاروارد اخیراً نتیجه نظرسنجی از مردم آمریکا منتشر کرده که طی این گزارش اکثر مردم شرکت کرده از طرح خروج نیروهای نظامی آمریکا از افغانستان و سوریه استقبال کردهاند.
بر اساس این نظرسنجی، بیش از 52 درصد از شهروندان آمریکایی حضور یافته در این نظر سنجی خواهان خروج آمریکا و 48 درصد خواهان ادامه حضور نیروهای آمریکا در افغانستان و سوریه شدهاند.
پیش از این وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) اعلام کرد که جنگ افغانستان سالانه ۴۵ میلیارد دلار برای مالیات دهندگان آمریکا هزینه دارد.
رندال شریور، مسئول بخش آسیا وزارت دفاع آمریکا در جریان سخنرانی خود در کمیته روابط خارجی سنای امریکا گفت که هزینه جنگ در سال ۲۰۱۸ در افغانستان حدود ۴۵میلیارد دلار برآورد شده است.
پنتاگون همچنین مدعی است از سال ۲۰۰۱ میلادی (آغاز عملیات امریکا در افغانستان)٬ امریکا در جنگ افغانستان حدود ۶۸۰ میلیارد دلار هزینه کرده است، علاوه بر این تعداد تلفات نظامیان این کشور در جنگ افغانستان تا پایان سال 2018 میلادی را دو هزار و 215 نفر اعلام شده است. همچنین، از آغاز لشکرکشی آمریکا به افغانستان از سال 2001 تاکنون حدود 20 هزار و 200 نظامی آمریکایی نیز زخمی شده اند.
دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا در دستوری تازه از مقامهای نظامی این کشور خواسته است تا روند خروج دستکم هفت هزار سرباز آمریکایی مستقر در افغانستان را طی ماههای آینده آغاز کنند.
رسانههای آمریکایی به نقل از دو مقام ارشد وزارت دفاع امریکا روز پنجشنبه 29 آذر، عنوان کردند که رئیس جمهوری دونالد ترامپ در نظر دارد تا در چند ماه آینده حدود نیمی از سربازان آمریکایی را از افغانستان خارج کند.
پیش از این جیمز متیس، وزیر دفاع آمریکا، گفته بود که کشورش برنامهای برای خروج نیروهایش از افغانستان ندارد.
پرونده “اسرائیل در افغانستان”
به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم ، نخستین گمانهزنیهای تأییدنشده از حضور رژیم صهیونیستی در افغانستان طی سالهای گذشته در برخی رسانههای افغانستان و جهان منتشر شد، مبنی بر اینکه تعدادی از نیروهای اسرائیلی بهکمک ناتو در پایگاه هوایی «شیندند» در غرب افغانستان مستقر شده و در حال فعالیت هستند.
رژیم صهیونیستی اطمینان دارد که در جهان اسلام از محبوبیت برخوردار نیست و حضورش در کشوری که مردمش احساس همدردی با ملت فلسطین دارند، حساسیتبرانگیز خواهد شد، از همین رو برای حفظ وجهه بینالمللی و موفقیت در دنبال کردن سیاست خارجی خود در منطقه، از شگردهای خاصی برای فعالیت در افغانستان استفاده کرده است.
نخستین گزارشها از حضور رژیم صهیونیستی در افغانستان
برخی گزارشها از رسانههای افغانستان بهنقل از «مرکز مطالعات امنیت ملی تلآویو» میرسانند که ناتو در سالهای گذشته نیروهای نظامی و جاسوسهای رژیم اسرائیل را در پایگاه هوایی «شیندند» در محدودهای خاص و مستقل مستقر کرده است.
این پایگاه هوایی با هزینهای بالغ بر 184 میلیون دلار بازسازی شده تا «موساد» بتواند فعالیتهای جاسوسی خود را از این طریق دنبال کند.
«مرکز مطالعات امنیت ملی تلآویو» هشدار داده است که آمریکا و اسرائیل باید نفوذ تهران بر رسانههای افغانستان را جدی بگیرند.
همچنین بر اساس این گزارش تلآویو، برای مقابله با همکاری ایران، حزبالله و حماس علیه اسرائیل، بررسیهای مناسب برای تعامل با بازیگران منطقهای در افغانستان جهت مقابله با نفوذ جمهوری در منطقه حائز اهمیت ارزیابی شده است.
این نهاد اطلاعاتی رژیم صهیونیستی مدعی شده است که تنها راه برای اسرائیل جهت توسعه روابط تلآویو با کابل میتواند از طریق هند باشد، زیرا «دهلینو» در حال تقویت قدرت نرم خود در افغانستان برای تضعیف روابط اسلامآباد است.
البته این در حالی است که برقراری رابطه پاکستان با رژیم اسرائیل را نیز نمیتوان اقدامی دور از ذهن تلقی کرد؛ «پایگاه آفتاب» در این باره مینویسد: از سالها قبل، ژنرال «پرویز مشرف» نخست وزیر پیشین پاکستان و بعضی دیگر از مقامات این کشور از نزدیک شدن به اسرائیل پشتیبانی، و ذهنیت مردم این کشور و منطقه را در این راستا آماده کرده بودند.
کماندوهای اسرائیلی با هویت آمریکایی در افغانستان و عراق
در اواخر سال 1396، روزنامه «روسیسکا گازیتا» چاپ مسکو از حضور کماندوهای ویژه رژیم اسرائیل با هویت آمریکایی در جنگ افغانستان و عراق خبر داد.
این گزارش بهنقل از برخی رسانههای عربی افزود که طرح وارد شدن گروهی 90نفره از نیروهای ویژه اسرائیلی به خاک افغانستان روی دست تلآویو است.
نکته حائز اهمیت حضور آنها استفاده از تابعیت و هویت آمریکایی است و در همین راستا در پایگاههای نظامی آمریکا در افغانستان ساکن میشوند.
کار ویژه این گروه تمرین عملیات واقعی در زمینه جنگ میدانی با گروههای اسلامگرا در خارج از اراضی اشغالی و هدف آنها کسب مهارتهای ویژه اطلاعاتی برای نبرد با گروههایی همچون حزبالله لبنان است که دارای پشتوانه مردمی هستند.
نکته مهم این مسئله، پشتیبانی آمریکا از مداخلات و نقض استقلال کشورها است به این دلیل که افغانستان و رژیم صهیونیستی با یکدیگر هیچ روابطی ندارند بنابراین وارد کردن نیروهای اسرائیلی با تابعیت و هویت آمریکایی، نوعی نقض استقلال افغانستان است.
علاوه بر این، کماندوهای اسرائیلی از تمامی مصونیتهای وضعشده برای سربازان آمریکایی برخوردارند.
کماندوهای رژیم صهیونیستی تعداد زیادی از شهروندان افغانستانی را خواهند کشت و این قانون آنها را در برابر پیگردهای بینالمللی قانونی مصون خواهد داشت؛ چراکه تابعیت آمریکایی آنها دارای مصونیت قضایی است.
تأکید آمریکا به پنهانکاری درباره حضور رژیم صهیونیستی در افغانستان
گفته میشود بهرغم هشدارهای آمریکا به رژیم اسرائیل در علنی شدن حضورش در افغانستان، اسرائیل یک واحد از نیروهای مخصوص موسوم به «ماتکال» یا واحد 262 را به افغانستان فرستاد.
این واحد که در اواسط دهه 60 تشکیل شد، متشکل از یهودیان عربتبار و عربزبان آفریقایی و آسیایی بود که بهلهجههای مختلف عربی صحبت میکردند و یونیفورم ارتشهای عربی و اسلامی میپوشیدند. وظیفه سازمانی آنها رخنه به عمق مناطق هدف در خاورمیانه و انجام عملیاتهای تخریبی و جاسوسی بود.
برخی از آنها لباس ارتش پاکستان را میپوشیدند. تعدادی از افراد این گروه، برای رخنه در مراکز هستهای پاکستان در کویته و انجام عملیات تخریبی در درون آن آموزش دیده بودند.
رژیم اسرائیل بهعلت عدم مشروعیت سیاسی در منطقه و حتی صحنه جهانی و دغدغه امنیتی، بر سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی خود تکیه زیادی دارد.
«شین بت» یا سازمان امنیت عمومی رژیم اسرائیل در داخل و سازمان امنیت خارجی (موساد) در خدمت سیاست خارجی و امنیت ملی اسرائیل است.
بهنظر میرسد رژیم صهیونیستی از طریق ایجاد مراکز استراق سمع، جاسوسی الکترونیکی، نصب رادار و پایگاههای جمعآوری اطلاعات زمینی در مناطق نزدیک به شرق ایران و شمال پاکستان و همچنین مجاورت چین با افغانستان و حتی نیمنگاهی به روسیه در راستای تحقق اهداف استراتژیک خود که فشار امنیتی بر این کشورها است، گام برمیدارد.
البته پیش از این سیاستمداران عراقی از این موضوع ابراز نگرانی کردهاند، چرا که از حضور نیروهایی اسرائیلی با هویت آمریکایی در عراق بیم دارند؛ زیرا گزارشهای موثق اطلاعاتی حاکی از حضور نیروهای اسرائیلی در پایگاههای عراق و کردستان عراق است.
نزدیکشدن اسرائیل به مرزهای ایران
پیش از ناامنیهای گسترده و حملات سنگین گروه طالبان بر ولایت فراه نیز گزارشهایی از حضور مستشارهای اسرائیلی و عربستانی در برخی خبرگزاریهای افغانستان منتشر شده بود.
«خاورمیانه» در اوایل سال جاری نوشت: سیاستهای مشترک آمریکا، عربستان و اسرائیل برای نزدیک شدن به مرزهای ایران و تضعیف جمهوری اسلامی منجر به این شده است که مستشاران عرب و اسرائیلی در ولایت «فراه» اقدام به فعالیتهای مشکوک و سازماندهیشده کنند.
نمایندگان پارلمان افغانستان نیز از حضور این نیروهای عرب و اسرائیلی در «هرات» و «فراه» ابراز نگرانی کردند که حضور این نیروها سبب بیثباتی در غرب کشور خواهد شد.
بهنظر میرسد آنچه گزارش تحت عنوان پروژه ناامنسازی ولایتهای غربی افغانستان و مرز ایران توسط عربستان و اسرائیل با حمایت مالی آمریکا یاد میکند، پس از حملات گسترده گروه طالبان به این ولایت خنثی شد.
خاورمیانه در رابطه با دلیل حضور اسرائیل در افغانستان، میگوید: موفقیت تیم مخالف آمریکا در پارلمان عراق و پیروزی حزبالله لبنان آخرین شکستهایی بود که آمریکا و متحدانش متحمل شدند و این کار سبب شد که جنگ را به افغانستان بیاورند و از این راه بر ایران فشار وارد کنند.
آگاهان امور بر این باورند که حالا جنگ نیابتی چند کشور منطقه و جهان در سراسر افغانستان جریان دارد؛ از جنگ نیابتی هند و پاکستان تا جنگ اطلاعاتی و نظامی روسیه و آمریکا و از جنگ نیابتی عربستان تا جنگ بهانهجویانه آمریکا با ایران، چین و هند و چندین جنگ دیگر در این کشور جریان دارد و این جنگ همهروزه از مردم افغانستان قربانی میگیرد.
آگاهان، حکومت وحدت ملی را در امر کوتاه کردن دست سازمانهای اطلاعاتی منطقه و جهان ناکام میدانند و حضور سازمانهای جاسوسی همچون موساد را موجب بحرانآفرینی بیشتر در افغانستان ذکر میکنند.
اعزام نیروهای اسرائیلی برای انتقال داعش به افغانستان
اخیراً نیز گزارشهایی از حضور نظامیان رژیم اسرائیل در افغانستان با هویت آمریکایی منتشر شد که در حال انتقال نیروهای داعش از عراق و سوریه به افغانستان هستند.
پایگاه خبری «وترنز تودی» اعلام کرد که نظامیان اسرائیلی از سال 2004 تاکنون برای آنچه آموزش نیروهای پلیس افغانستان و مبارزه با مواد مخدر میخوانند به این کشور اعزام شدهاند.
این پایگاه خبری آمریکایی در ادامه تصریح کرد که حقیقت اما کاملاً متفاوت است و نظامیان اسرائیلی برای انجام عملیات علیه ایران و همچنین کمک به تیمهای عملیاتی سیا و موساد برای انتقال تروریستهای داعش از عراق و سوریه به افغانستان اعزام میشوند.
منابعی در پایگاه هوایی «جلالآباد» میگویند که سازمانهای جاسوسی موساد و سیا حدود 18 ماه پیش مراکز آموزشی داعش را در افغانستان ایجاد کردند و از طریق پروازهای قراردادی از ترکیه و عراق تروریستها را به افغانستان منتقل میکنند.
نتیجه
حضور نظامیان اسرائیلی در افغانستان در حالی گزارش میشود که افغانستان با رژیم صهیونیستی هیچ روابط دیپلماتیکی ندارد و حضور این نیروها با هویت جعلی، نقض آشکار تمامیت ارضی افغانستان است.
افغانستان بهدلیل تسلط نداشتن بر بیشتر خاک خود و همچنین بیخبری از پایگاههای نظامی آمریکا، قربانی هر نوع سیاستهای سلطهطلبانه آمریکا و رژیم اسرائیل و اهداف منطقهای آنها شده است.
تلآویو برای نزدیک شدن به مرزهای ایران و تضعیف جمهوری اسلامی تلاش کرده است با هویت آمریکایی وارد خاک افغانستان شود و بهطور نامحسوس فعالیتهای خود را بهدور از چشم رسانهها و دولت افغانستان ادامه میدهد.
افغانستان باید بهطور قاطع با این اقدامات اسرائیلیها و آمریکاییها برخورد کند و منافع کشورهای همسایه خود و سایر کشورهای اسلامی را که مخالف هر نوع سیاست اسرائیل در سرزمینهای اشغالی و دیگر نقاط جهان است، درنظر بگیرد.
بحران افغانستان نیازمند تعامل و همکاریهای منطقهای است و حضور اسرائیل که در همکاری با عربستان و آمریکا در افغانستان صورت گرفته است، نتیجهای غیر از شعلهور شدن این بحران در پی ندارد و نیازمند این است که این حضور رسانهای شود و با موضع رسمی دولت افغانستان محکوم گردد.
اصرار دولت و اجتناب طالبان از مذاکره مستقیم
دولت افغانستان طی یک دهه گذشته همواره بر گفت و گوی مستقیم با طالبان تأکید و این گروه از پذیرش آن اجتناب می کند و بر مذاکره مستقیم با آمریکا اصرار دارند و این بار نیز برای نشست پیش رو در جده عربستان نیز تکرار شد که این وضعیت آینده صلح افغانستان را پیچیده تر می کند.
به گزارش ایرنا، نشست ابوظبی که در 26 آذر ماه امسال برگزار شد و در آن گروه طالبان حاضر به دیدار و گفت و گوی با نمایندگان اعزامی دولت افغانستان نشد ، ناراحتی دولت وحدت ملی این کشور را برانگیخت و رئیس جمهوری افغانستان اعلام کرد که نشست ابوظبی پیچیدگی روند صلح را بیشتر از پیش آشکار ساخت و نشان داد که طالبان به سیاست جنگ طلبانه خود تأکید دارد.
برخی کارشناسان سیاسی معتقدند که «محمد اشرف غنی» رئیس جمهوری افغانستان در واکنش به همین اقدام طالبان ، دست به تغییر آرایش دفاعی و امنیتی کابینه زد و دستور تشدید حملات تهاجمی علیه طالبان را به وزیران جدید دفاع و کشور داد.
در نشست ابوظبی طالبان با نمایندگان سه کشوری که در گذشته حاکمیت این گروه را بر افغانستان طی سال های 1374 تا 1377 خورشیدی را برسمیت شناخته بودند ، به علاوه آمریکا مذاکره کرد که به نتیجه ملموسی نرسید، اما توافق کردند که برای پیگیری گفت و گوها ، نشست بعدی را در یکی از آن سه کشور همراه در دوره حکومت امارت اسلامی طالبان در افغانستان، یعنی عربستان ، امارات متحده عربی و پاکستان برگزار شود.
اکنون گفته می شود که تا دو هفته آینده در ادامه نشست ابوظبی ، نشست پنج جانبه قبلی در «جده» عربستان تکرار خواهد شد اما باز طالبان وقوع هر گونه گفت و گو را با دولت افغانستان رد کرده است.
پس از نشست ابوظبی «شاه محمود قریشی» وزیر خارجه پاکستان در دوشنبه هفته گذشته به کابل سفر کرد و با مقامات بلند پایه دولت وحدت ملی دیدار و گفت و گو کرد.
هر چند طی 18 سال گذشته هرازگاهی که مقامات پاکستانی به کابل سفر کرده اند، موضوع اصلی و جزئیات گفت وگوی آنها با دولت افغانستان در اختیار رسانه ها قرار نمی گیرد و همواره چند کلمه تکراری که عبارت از بهبود روابط دو کشور، موضوعات اقتصادی است، منتشر می شود.
این بار هم چنین سنتی رعایت شد و افزون بر آن وزیر خارجه پاکستان گفت که طالبان را برای گفت و گوی صلح آماده خواهد کرد و تأمین صلح افغانستان را وظیفه کشورهای منطقه دانست.
اما پس از بازگشت سفر منطقه ای که وی به تهران، چین و روسیه هم داشت، روزنامه «نیشن» پاکستان به نقل از مقامات بلند پایه دولت پاکستان نوشت که نمایندگان طالبان و دولت وحدت ملی را متقاعد کرده است که در آینده نزدیک روی شرایط خود برای رسیدن به صلح به گونه مستقیم بحث کنند.
«ذبیح الله مجاهد» که به عنوان سخنگوی طالبان در فضای مجازی شناخته می شود ، پس از آن که خبر طی دو روز گذشته بین کاربران دست بدست شد، در توئیتی نوشت که طرف اصلی مذاکرات این گروه آمریکاست و در مورد خروج نیروهای این کشور از افغانستان بحث می شود.
وی تأکید کرد که هیچ برنامه ای برای دیدار با دولت افغانستان ندارند و خبرهایی که در رسانه ها منتشر شده است را بی اساس خواند.
این که چه چیزی طالبان را واداشته تا چنین سخت گیرانه در برابر درخواست دولت افغانستان که اصرار بر دیدار مستقیم با آنها دارد مقاومت کند ، نیازمند تامل است.
اما مقاومت طالبان در برابر پذیرش نشستن پشت میز مذاکره با دولت وحدت ملی این گمانه ها را تشدید می کند که پشت پرده گفت و گوهای تدارک دیده شده از سوی آمریکا برای صلح افغانستان توافقات دیگری نیز انجام شده است و برخی از افراد و نهادهای نظارتی افغانستان به همین دلیل نسبت به سودمند بودن تداوم این گونه گفت و گوها ابراز تردید کرده اند.
«عبدالرئوف ابراهیمی» رئیس مجلس افغانستان روز گذشته در نشست علنی مجلس گفت که دولت افغانستان در نشست های صلح کنار گذاشته شده است و از این برگزاری این گونه گفت وگوها ابراز نگرانی کرد.
«سید اکبر آغا» یکی از فرماندهان ارشد اسبق گروه طالبان و رئیس «شورای عالی راه نجات» کنونی باور دارد که روند فعلی گفت و گوهای صلح به دلیل یکجانبه گرایی آن به ناکامی خواهد انجامید.
اکبر آغا گفته است که تاکنون هر گفت و گو و نشستی که برگزار شده است یا نمایندگان طالبان در آن حضور نداشته یا نمایندگان دولت افغانستان که به همین دلیل تداوم این نشست ها هم محکوم است و هم به شکست خواهد انجامید.
وی حضور آمریکا و نظامیان خارجی، مداخله کشورهای منطقه ، عدم حاکمیت شریعت اسلامی ، فساد اداری و عدم ظرفیتهای علمی و سیاسی در دولت و گروه طالبان را عامل تداوم جنگ و شکست روند مذاکرات صلح می داند.
«خانه صلح افغانستان» یکی از نهادهای مدنی افغانستان نیز از ادامه گفت و گوی طالبان و آمریکا نگران است و آن را مشکوک می داند.
«نعیم ایوب زاده» عضو خانه صلح افغانستان در نشستی مطبوعاتی در کابل گفت که مردم افغانستان نگران گفت وگوهای مشکوک هستند.
ایوب زاده گفت که مذاکراتی زیر نام صلح بین طالبان و آمریکا دچار نواقص جدی است و این روند به طالبان مشروعیت بین المللی داده است.
وی از عدم حضور مردم، زنان، جامعه مدنی و جوانان در این نشست های صلح انتقاد کرد و گفت توافقی که از برآیند این مذاکرات بدست بیاید هم تضمین کننده ثبات امنیت نخواهد بود.
اما شورای عالی صلح افغانستان با ابراز امیدواری برای پیشرفت صلح افغانستان انتظار دارد که در نشست عربستان طالبان تحت فشار بیشتری قرار داده شوند تا موانع گفت و گوی صلح برداشته شود.
«احسان طاهری» سخنگوی این شورا با استقبال از هرگونه فرصتی که با هماهنگی دولت افغانستان در روند گفت وگوهای صلح ایجاد شود، این فرصت ها را منتهی به صلح خوانده و از آن اعلام حمایت و پشتیبانی کرد و گفت: در نشست جده ، کشورهای تاثیر گذار در روند صلح افغانستان شرکت خواهند کرد و این نشست می تواند در روند صلح افغانستان موثر واقع شود.
رسانه های افغانستان روز گذشته اطلاعیه ای را به نام «ملا یعقوب» فرزند رهبر سابق طالبان و معاون کنونی این گروه در غرب افغانستان منتشر کرده اند که وی از انکار طالبان برای گفت و گوهای مستقیم با دولت افغانستان انتقاد کرده است و آن را دلیل رسیدن آسیب جدی به طالبان دانسته است.
وی در اطلاعیه خود گفته است که طالبان باید در دور بعدی مذاکرات برای اعتبار گروه طالبان هم شده با نمایندگان دولت گفت وگو کنند و رهبران طالبان نباید منافع شخصی خود را بر منافع جمعی ترجیح دهند.
البته مجاهد این اطلاعیه را تقلبی خوانده و از طرفداران طالبان خواسته که به این شایعات توجه نکند.
«امید میثم» سخنگوی ریاست اجرایی دولت وحدت ملی افغانستان پس از انکار طالبان بازهم تأکید دارد که گفت و گوی صلح با رهبری و مالکیت افغان ها به پیش می رود و کشورهایی که با طالبان گفت و گو می کنند، نقش تسهیل کننده را دارند.
رئیس جمهوری افغانستان دیروز با «ملک سلمان» پادشاه عربستان گفت و گو تلفنی انجام داد و در اطلاعیه ریاست جمهوری افغانستان آمده است که غنی از سلمان برای همکاری در رابطه با تأمین صلح در کشورش قدردانی کرده است.
بر اساس آن چه تاکنون از روند گفت و گوهای صلح افغانستان میان آمریکا و سه کشور هم پیمان او با طالبان در اختیار مردم و سیاست مداران افغانستان گذاشته شده است ، همه نگران بیرون ماندن دولت افغانستان به عنوان یکی از طرف های اصلی جنگ با طالبان از روند مذاکرات است و این قشر باور دارند که هرگونه توافقی که بدون حضور دولت و مردم افغانستان بدست آید، محکوم به شکست است و باعث قطع جنگ و تأمین امنیت نخواهد شد.
افغانها منتظر سال مرگبارتری هستند
بعد از یکسال خونریزی در افغانستان، افغانها انتظار دارند در سال 2019 به دلیل کاهش نیروهای آمریکایی در افغانستان و انتخابات ریاست جمهوری، خشونتها افزایش یابد.
به گزارش ایسنا، برنامه دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا برای کاهش تعداد سربازان آمریکایی در افغانستان پیش از دستیابی به توافق صلح با طالبان، امیدها برای بسیاری از افغانها مبنی بر پایان جنگ 17 ساله را از بین برد. اگرچه کاخ سفید تایید نمیکند اما برخی براساس شواهد پیشبینی میکند که افغانستان حتی با پیشی گرفتن از سوریه به مرگ بارترین منطقه جنگی در طول امسال هم تبدیل شده است.
برخی مردم افغانستان میگویند که آنها ترس زیادی نسبت به آینده دارند در حالی که طالبان و داعش امنیت افغانستان را بیشتر از گذشته به چالش کشانده و روزانه حملاتی علیه غیرنظامیان و نیروهای امنیتی انجام میشود.
محمد حسین یک دانشجوی مهندس برق در کابل میگوید: هر روز بدتر میشود. چهار پنج سال پیش وضعیت امنیت در افغانستان بهتر از الان بود حتی زمانی که حملهای در کابل انجام نمیشود ما انتظار داریم که اتفاقی رخ دهد.
ذبیح الله شیرزاد که یک شرکت جمع آوری زباله در پایتخت افغانستان دارد گفت، او نمیتواند سالی مرگ بارتر از سال 2018 را تصور کند. البته ممکن است سال 2019 مرگبارتر هم باشد.
این مرد 42 ساله اعلام کرد: ما در سال جدید مرگ وخونریزیهای بیشتری خواهیم داشت. من نسبت به مذاکرات صلح خوش بین نیستم.
این اظهارات تیره و تاریک مردم افغانستان تایید کننده نظر سنجی گالوپ در ماه اکتبر است. براساس این نظرسنجی سطح بالای از مردم افغانستان به شدت نسبت به آینده بدبین هستند.
همچنین یک بنیاد مطالعاتی آسیا در ماه دسامبر اعلام کرد: بیش از 60 درصد از افغانها بر این باور هستند که این کشور در مسیر اشتباه حرکت کرده و هیچ مسئله نسبت به اوایل سال 2018 تغییر نکرده است.
در نیمه اول امسال مرگ غیرنظامیان در سطح بالای بوده و طالبان توانسته حملات بیشتری عیله نیروهای افغانستان انجام دهد. در طول امسال بیشترین حملات انتحاری از زمان شروع جنگ در سال 2001 انجام گرفت. به طور مثال براثر انفجار یک آمبولانس بمب گذاری شده در یکی از خیابانهای شلوغ کابل در ماه ژانویه بیش از 100 نفر کشته و صدها نفر دیگر زخمی شدند.
خونریزیها در افغانستان با استراتژی خصمانهتر ترامپ برای این کشور تشدید شد. براساس این استراتژی هزاران سرباز آمریکایی بیشتر در عملیات رزمی به کار گرفته شدند و همچنین نیروی هوایی نیز حملات بیشتری علیه طالبان و داعش انجام داد. براساس برخی آمارها تعداد مرگ و میر در طول امسال بیش از 40 هزار نفر بوده است که این رقم تقریبا برابر با میزان کل کشته شدهها در یمن و سوریه است.
همچنین افغانستان مرگ بارترین کشور برای خبرنگاران بوده است. در طول امسال 15 نفر از کارکنان رسانهها کشته شدند از جمله عکاس و راننده خبرگزاری فرانسه.
به علاوه در این میان 250 هزار تن خانههای خود را ترک کردهاند. آژانسهای بشر دوستانه و امداد رسانی به دنبال تهیه غذای کافی و سرپناه برای آواره شدگان هستند. هزاران نفر از خانوادههای آواره در پناهگاههای موقت مانده و حتی برخی از آنها برای پرداخت بدهی و خرید غذا دختران جوان خود را میفروشند.
توماس روتینگ رئیس مشترک شبکه تحلیلی افغانستان اعلام کرد: امسال سال بسیار بدی بود وضعیت در افغاسنتان به هیچ وجه پیشرفت نکرد.
با این حال برخی ناظران بر این باور هستند اگر شرایط به خوبی پیش برود احتمال شنیدن اخبار خوب در سال 2019 وجود دارد. آتش بس سه روزه در ماه ژوئن توسط افغانها به طور گسترده جشن گرفته شد. مردم افغانستان با جنگجویان طالبان عکس گرفته و به آنها بستنی میداند. این اتفاق نشان دهنده میزان علاقه هر دو طرف برای برقرای صلح است.
لطف الله نجفی زاده رئیس شبکه خبری طلوع میگوید: همچنین علاقه شورشیان طالبان برای دیدار با مقامات آمریکایی برای انجام مذاکرات در ماههای اخیر نیز میتواند نشانه خوبی باشد که منجر به توافق شود.
وی ادامه داد: من فکر میکنم افغانستان سال 2019 را با برخی موفقیتها پیش ببرد. من امیداوم که این سال یک سال تاریخی برای مردم افغانستان باشد.
اما داود مرادیان مدیرکل موسسه مطالعات استراتژیک افغانستان هشدار داد که کاهش تعداد نیروهای آمریکا پیش از هرگونه توافق باعث جنگ داخلی حتی در ابعاد منطقهای شود.
روتینگ رئیس مشترک شبکه تحلیلی افغانستان گفت: واشنگتن باید نیاز افغانستان را برای صلح را در راس تمایلات خود مبنی بر خروج نیروها و صرفه جویی در هزینهها قرار دهد.
وی با بیان اینکه سیاست آمریکا در افغانستان ناکارآمد است، گفت: آنها به جای اینکه حلال مشکلات باشند بانی بروز مشکلات هستند.
همچنین یکی از مسائل کلیدی در سال 2019 انتخابات ریاست جمهوری افغانستان خواهد بود که در ابتدا قرار بود در 20 آوریل برگزار شود اما اکنون احتمال دارد که این انتخابات به تابستان به تعویق بیفتد.
اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان در نظر دارد که در این رقابت شرکت کند. این مسئله ممکن است باعث ایجاد موج جدیدی از خشونتها مشابه با خشونت رخ داده در انتخابات پارلمانی گذشته شود.
مرادیان با وجود تمام این بحثها میگوید: اما بعد از سالها جنگ در افغانستان، افغانها اکنون بیشتر منعطف هستند و این کشور میتواند نجات پیدا کند. بسیاری از افغانها یاد گرفتهاند که با درد شدید جنگ بجنگند. این درد نمیتواند آنها را از داشتن زندگی طبیعی باز دارد.
تلاش افغانستان برای افزایش سهم خود از بازار زعفران
افغانستان کشت زعفران را از سال 2007 میلادی آغاز کرد و بعد از آن تا امروز هر سال تولید این محصول رو به افزایش است و امسال این رقم به مرز نزدیک به 14 هزار کیلوگرم رسیده است.
به گزارش ایرنا، کشت زعفران نخست به عنوان محصول جایگزین برای ترغیب کشاورزان افغانستان پیشنهاد شد تا جای گیاه خشخاش که پایه تولید مواد مخدر است قرار گیرد و با برداشت 500 کیلو گرم در سال نخست گام اول برداشته شد و در سال 2014میلادی میزان تولید زعفران به بیش از دو هزار کیلو گرم رسید.
از آن سال کار آموزش کشاورزان برای کاشت زعفران به صورت جدی آغاز شد که توزیع پیاز آن در استان های دیگر افغانستان و آموزش کشاورزان در این راستا تشدید شد و در حال حاضر در 33 استان افغانستان زعفران کشت می شود.
«اکبر رستمی» سخنگوی وزارت کشاورزی افغانستان به ایرنا گفت که سال گذشته 10 هزار و 600 کیلو گرم زعفران در افغانستان تولید شد و امسال بیش از سه تن نسبت به سال گذشته بر تولید این محصول افزوده شده و به 14 تن رسیده است.
رستمی مدعی شد که امسال هم زعفران افغانستان از نظر کیفیت در جهان رتبه اول خود را حفظ کرده است و به عنوان زعفرانی با کیفیت برتر شناخته شد.
به گفته سخنگوی وزارت کشاورزی افغانستان، 90 درصد زعفران تولید شده سال 1396 به خارج از کشور صادر شده است اما وی رقم درآمد ارزی از این محل را در اختیار نداشت.
به گفته وی در سال 1397 نزدیک به یک هزار و 500 کشاورز برای کاشت این محصول در افغانستان آموزش دیدند و 180 دستگاه خشک کن زعفران در اختیار آنها قرار گرفته است.
سال گذشته شش مرکز بسته بندی زعفران در افغانستان ساخته شده بود و همچنین یک مرکز برای میزان سنجش کیفیت نیز در هرات به بهره برداری رسیده بود.
البته وزارتخانه کشاورزی افغانستان چندی پیش از تکمیل و راه اندازی پنج مرکز بسته بندی جدید زعفران در سال جاری خبر داده است.
گزارش هایی هم در افغانستان و ایران منتشر شده است که زعفران ایرانی به افغانستان قاچاق می شود و از این طریق به کشورهای دیگر صادر می شود که باعث نگرانی دولت های ایران و افغانستان شده است.
مقامات افغان به این باور هستند که ورود زعفران بی کیفیت از ایران به افغانستان و صادرات آن از این مسیر به کشورهای خارجی به اعتبار زعفران افغانستان آسیب می زند.
«نصیر احمد درانی» وزیر کشاورزی افغانستان در ماه آبان امسال در مجلس نمایندگان افغانستان گفت که سال گذشته این کشور 10 هزار و 600 کیلو گرم زعفران تولید کرد اما میزان صادرات آن به 15 تن رسید که این خود نشان دهنده واردادت غیر قانون زعفران به افغانستان و صادرات دوباره آن از این کشور است.
وی گفت که واردات زعفران از ایران به افغانستان غیر قانونی است و وزارت کشاورزی افغانستان در تلاش است تا جلو این واردات را بگیرد.
افغانستان که به گفته مقاماتش طی سه سال گذشته توانسته کیفیت خود را در سطح نخست حفظ کند ، مدعی است که با خطر بذر نامرغوب نیز روبرو است.
به گفته درانی واردات پیاز زعفران نیز به خاطر احتمال انتقال امراض گیاهی و اثر منفی آن بر تولید و احتمال کاهش برداشت و افت سطح کیفی زعفران به افغانستان ممنوع است.
«علی حسینی» یکی از اعضای شورای ملی زعفران جمهوری اسلامی ایران هم به رسانه های داخلی ایران گفته بود که زعفران ایران به این دلیل به افغانستان قاچاق می شود که روند صادرات آن از مسیر افغانستان به کشورهای دیگر با توجه به معافیت های گمرکی موجود برای افغانستان می تواند منافع بیشتری برای صادر کنندگان داشته باشد و این واردات و صادرات دوباره به شکل کلی توسط خود اتباع افغان انجام می شود.
افغانستان برای رشد سهم خود در تجارت حوزه کشاورزی خود و صادارت میوه های تازه و خشکبار از جمله زعفران و «چلغوز» اقدام به راه اندازی دهلیزهای هوایی به کشورهای هند، ترکیه، اروپا، عربستان، قزاقستان و چین کرده است و در آذر ماه آخرین دهلیز هوایی به سمت چین گشوده شد و با ارسال 15 تن چلغوز افتتاح شد.
بر اساس گزارش وزارت کشاورزی افغانستان قرار بود طبق طرح بلند مدتی افغانستان طی پنج سال آینده به تولید 14 تن زعفران در سال برسد اما در سال زراعی 1397 پیش از پایان برنامه پنج ساله این هدف محقق شده است.
وزارت کشاورزی افغانستان هم چنان به روند توزیع پیاز زعفران بین کشاورزان و تلاش برای افزایش مزارع این گیاه ادامه می دهد و طبیعی است که ایران به عنوان نخستین تولید کننده زعفران در جهان باید در مورد تامل کند و با استفاده از تجارب بیشترش به بهبود روند تولید و ارتقای بسته بندی بپردازد تا در رقابتی سالم بتواند سهم بازار خویش را حفظ کند.
آمریکا ، روی طلای قرمز افغانستان هم دست گذاشت
ایرنا – در ادامه غارت منابع طبیعی افغانستان توسط آمریکایی ها طی سالیان گذشته ، اکنون نیز نیروهای نظامی ایالات متحده عمده صادرات زعفران این طلای قرمز افغانها را در انحصار خود گرفته اند.
منابع خبری اعلام کرده اند که به تازگی سربازان ارتش آمریکایی در افغانستان شرکتی چند میلیون دلاری با نام «رومی اسپایس» در این کشور تأسیس کرده و محصول زعفران بسیاری از کشاورزان افغان را با قیمت بسیار کم میخرند، این در حالی است که زعفران خریداری شده ارزان را در بازار جهانی به بیش از چهار هزار دلار در هر پوند میفروشند.
به گفته روزنامه نظامی استریپ، آمریکاییها تنها برای ایجاد امنیت و ثبات به کشور افغانستان اعزام نشدهاند بلکه در مدت حضور خود در این کشور به دنبال غارت سرمایههای غنی افغانستان از جمله زعفران هستند.
بسیاری از کارشناسان اقتصادی بر این باورند که در صورت ادامه کاهش صادرات و قیمت زعفران، احتمال آنکه بسیاری از کشاورزان افغان مجدداً به کاشت محصولات افیونی مانند تریاک گرایش پیدا کنند بسیار زیاد است در نتیجه دولت باید هر چه زودتر عوامل اصلی ویران کردن اقتصادی داخلی و سرمایه غنی افغانها را از بین ببرد.
به گزارش ایرنا به نقل از روزنامه نظامی استریپ، با تداوم حضور نیروهای نظامی آمریکا در افغانستان و ادامه جنگ طولانی مدت 17 سال در این کشور، زعفران یکی از سرمایههای غنی افغانستان به دلیل ایجاد فضای ناامن و بیثبات در کشور در چند سال اخیر با کاهش شدید صادرات و افت قیمت همراه بوده است.
کشاورزان افغان که از کاشت محصولات افیونی مانند تریاک به سمت کاشت زعفران گرایش پیدا کردهاند شدیداً از انحصار نیروهای آمریکایی بر صادرات زعفران افغانستان اعتراض میکنند.
پیش از این نیز خبرگزاری صدای افغان (آوا) طی گزارشی به حضور شرکت بلک واتر در افغانستان و استخراج ثروت معادن طبیعی این کشور اشاره کرده بود.
به گفته مقامات افغانی، اریک پرنس مؤسس شرکت خصوصی امنیتی بلک واتر به دنبال استخراج طلا و مس از معادن کشور افغانستان است.