مدیر سیا ‘چند هفته پیش با رهبر کره شمالی ملاقات کرد‘
رسانه های آمریکایی گزارش می دهند که مایک پمپئو مدیر سیا برای ملاقاتی محرمانه با کیم جونگ اون رهبر کره شمالی چند هفته پیش به این کشور سفر کرده بود.
مقام های آمریکایی به روزنامه واشنگتن پست گفتند که آن ملاقات برای زمینه سازی گفتگوهای مستقیم دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا و آقای کیم در تعطیلات آخر هفته عید پاک (روزهای ۳۱ مارس و اول آوریل) انجام شد.
رئیس جمهور آمریکا ساعاتی پیشتر گفته بود که مقام های آمریکایی گفتگوهای مستقیمی با کره شمالی داشته اند که هدف آن مقدمه چینی برای اجلاس تاریخی رهبران دو کشور است.
او گفت “ما گفتگوهای مستقیمی …. در سطوح فوق العاده بالا داشته ایم” و افزود که پنج محل بالقوه برای انجام ملاقات میان او و کیم جونگ اون رهبر کره شمالی بررسی می شود.
او درحالی که در فلوریدا با شینزو آبه نخست وزیر ژاپن دیدار می کرد در این مورد اظهار نظر کرد. این دومین بار است که آقای ترامپ در ویلای شخصی خود مارالاگو در فلوریدا از شینزو آبه استقبال می کند.
آقای آبه “شهامت” رئیس جمهور آمریکا در پذیرش ملاقات با رهبر کره شمالی را ستود.
در توکیو این نگرانی وجود داشته است که طرح های آقای ترامپ برای مذاکرات دوجانبه ممکن است ژاپن را به حاشیه براند.
آقای ترامپ روز سه شنبه یادآوری کرد که دو کشور “در مورد مسال کره شمالی کاملا اتفاق نظر دارند.”
با این حال ناظران می گویند که هدف آقای آبه از این سفر قانع کردن آقای ترامپ نسبت به پرهیز از انحراف از موضع سرسختانه غرب علیه کره شمالی تا جای ممکن است.
سارا سندرز سخنگوی کاخ سفید در دیدار رهبران حاضر بود
اجلاس چه زمانی برگزار خواهد شد؟
آقای ترامپ ماه پیش با پذیرش پیشنهاد پیونگ یانگ برای گفتگوهای مستقیم جامعه جهانی را غافلگیر کرد.
دیدار رئیس جمهور آمریکا با رهبر کره شمالی رویدادی بی سابقه خواهد بود.
آقای ترامپ گفت که اجلاس یا اوائل ماه ژوئن “یا کمی پیش از آن” برگزار خواهد شد.
کره شمالی چند دهه است که به دلیل نقض جدی حقوق بشر و دنبال کردن سلاح های اتمی در سرپیچی از قوانین بین المللی و تحریم های سازمان ملل در انزوای شدید به سر می برد.
این کشور تاکنون شش آزمایش اتمی انجام داده است و موشک هایی را آزمایش کرده که توانایی رسیدن به خاک آمریکا را دارد.
اما برگزاری المپیک زمستانی در کره جنوبی در سال جاری دریچه ای غیرمنتظره به روی دیپلماسی گشود.
آمریکا و ژاپن در پی تقویت روابط درمیانه بحران کره شمالی
ترامپ: کرهشمالی ‘گوش شنوا’ ندارد
کیم جونگ اون برای نخستین بار رسما به مذاکره با آمریکا اشاره کرد
‘کره شمالی در مورد برچیدن سلاح های اتمی با آمریکا مذاکره خواهد کرد‘
نامزد وزارت خارجه آمریکا: “جنگطلب نیستم“
رئیس دفتر روحانی: مشکلی در توزیع ارز وجود ندارد
محمود واعظی، رئیس دفتر حسن روحانی، رئیس جمهور ایران گفته است در حال حاضر مشکلی در تامین و توزیع ارز وجود ندارد و در سیاستهای جدید ارزی سعی شده تمامی کسانی که نیاز به ارز دارند در تصمیمگیریها لحاظ شوند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) آقای واعظی، امروز چهارشنبه (بیست و نهم فروردین) در حاشیه جلسه هیات دولت به خبرنگاران گفته است: “کسانی که عادت کردهاند تمام تعطیلاتشان را به خارج بروند، خب نروند. نمیخواهم بگویم نروند؛ میخواهم بگویم وقتی کسی میخواهد از ارز همه ملت ایران این چنین استفاده کند، ما باید قوانینی بگذاریم که این ارز به همگان تعلق پیدا کند.”
دولت ایران هفته پیش قیمت دلار را ۴۲۰۰ تومان اعلام کرد و گفت فروش ارز به قیمتی به جز آنچه اعلام شده “قاچاق تلقی خواهد شد”.
خبرگزاری مهر دیروز در گزارشی گفته بود که خرید و فروش ارز به صورت تلفنی و در فضای مجازی رونق بسیاری دارد و بین ۴۸۰۰ تا ۵۲۰۰ تومان معامله میشود.
بخشنامه ممنوعیت استفاده از پیامرسانهای خارجی در دستگاههای دولتی
مرکز مدیریت راهبردی افتای (امنیت فضای تولید و امنتیت اطلاعات) ریاست جمهوری در بخشنامهای به کلیه دستگاههای اجرایی، استفاده از پیام رسان های خارجی در تمامی نهادها و موسسات دولتی و عمومی غیردولتی را ممنوع اعلام کرده است.
در متن بخشنامه این مرکز آمده است: “به استناد بند ۷ مصوبه شورای عالی فضای مجازی با موضوع سیاستها و اقدامات ساماندهی پیام رسان های اجتماعی، میبایست کلیه نهادها و موسسات دولتی و عمومی غیر دولتی هرگونه تبلیغات خود در محیط پیام رسان های اجتماعی را صرفا از طریق پیام رسان های اجتماعی داخلی که به صورت رسمی از سوی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات اعلام می شود انجام دهند.”
در این بخشنامه همچنین آمده است: “بدیهی است هرگونه استفاده از پیام رسانهای اجتماعی خارجی برای مکاتبات اداری و ارائه خدمات اداری کماکان ممنوع است.”
پارسایی درخصوص آمار تصادفات ۱۰ سال اخیر: ۲۴۱ هزار و ۲۳۶ نفردرتصادفات کشته شدند، یعنی به ازای هرشغل یک نفر کشته. این چه اشتغالزایی است. به ازای ایجاد هر شغل دوزن سرپرست خانوار به وجود آمده است؛ ضمن اینکه به ازای ایجاد هر شغل ۲ کودک یتیم شدند. جان ایرانی مهمتر از کالای ایرانی است.
وزیر نیروی ایران: خشکترین سال را در نیم قرن اخیر تجربه میکنیم
رضا اردکانیان وزیر نیرو در ایران گفته است “ما خشکترین سال را در نیم قرن اخیر تجربه میکنیم. در برخی از مناطق فلات مرکزی مثل زایندهرود اصفهان این خشکی بیشتر است. تا به حال چنین خشکی را سد زایندهرود از زمان تاسیسش به یاد ندارد”.
ظریف: واکنش ایران به خروج از برجام خوشایند آمریکا نخواهد بود
محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه ایران گفته است گاگر آمریکا تصمیم به خروج از برجام بگیرد واکنشی از سوی ایران و جامعه بین المللی خواهد دید که این واکنش اصلا برای آنها خوشآیند نخواهد بود”.
فرمانده نیروی دریایی ارتش ایران: ناوشکن دماوند تا آخر سال عملیاتی میشود
حسین خانزادی فرمانده نیروی دریایی ارتش ایران به خبرگزاری فارس گفته است که ناوشکن دماوند تا آخر سال مجددا عملیاتی میش
ود.
این ناوشکن که در منطقه چهارم نیروی دریایی ایران در بندر انزلی در دریای خزر ماموریت داشت، بیستم دی ماه سال گذشته با موجشکن ساحلی برخورد کرد.
نیروی دریایی ارتش ایران “افزایش سرعت باد و طوفان شدید” را علت حادثه عنوان کرده است.
کشتی جنگی دماوند در زمستان سال ۱۳۹۱ در مراسمی با حضور محمود احمدینژاد، رئیس جمهور وقت، و فرماندهان ارشد نظامی در دریای خزر به آب انداخته شد و پس از طی کردن مراحل آزمایشی دو سال پس از این تاریخ رسما به ناوگان نظامی در خزر پیوست.
از دماوند به عنوان بزرگترین کشتی جنگی ایران در دریای خزر و یکی از اصلیترین شناورهای این نیرو یاد میشود
وزیر دفاع ایران در بغداد
سرتیپ امیر حاتمی وزیر دفاع ایران برای سفری رسمی وارد بغداد شده است. وزیر دفاع ایران هنگام ورود در سخنانی گفت که با هدف گسترش روابط و همکاری های نظامی و امنیتی بین دو کشور و بررسی آخرین تحولات منطقه از جمله حمله اخیر موشکی به سوریه به عراق سفر کرده است.
حسن روحانی به همسایگان ایران: می خواهیم همسایه خوبی برای شما باشیم
president.ir
حسن روحانی رئیس جمهور ایران در مراسم رژه روز ارتش جمهوری اسلامی سخنرانی کرده و گفته است: به دنیا می گوییم که هر سلاحی که نیاز داشته باشیم را عمدتا تولید می کنیم یا اگر لازم باشد، آن را تهیه می کنیم و منتظر سخن، موافقت و نظر مثبت آنها نبوده، نیستیم و نخواهیم بود. در عین حال به کشورهای منطقه نیز اعلام می کنیم که سیاست ایران نسبت به شما حسن همجواری است. ما می خواهیم همسایه خوبی برای شما باشیم و شما همسایه خوبی برای ما باشید. ما قصد تجاوز به شما را نداریم و همانطور که فرماندهی کل قوا در روز عید مبعث تصریح کردند ما نیازی نداریم به منافع یا سرزمین دیگران تجاوزی داشته باشیم. چراکه کشوری بزرگ با منابعی عظیم و ملتی فرهیخته داریم و در طول صدها سال قبل هیچگاه ایران کشور متجاوزگر به کشورهای همسایه و منطقه نبوده است.
حکم اعدام بهمن ورمزیار اجرا شد
کامران حمزه دادستان همدان از اجرای حکم اعدام بهمن ورمزیار متهم پرونده یک سرقت مسلحانه در زندان همدان خبر داده است.
پیشتر گفته شده بود که اجرای این حکم با دستور آیت الله علی خامنه ای متوقف شده اما دادستان همدان این موضوع را رد کرده و گفته توقف اعدام این فرد به دلیل مشکل قضایی بوده است.
داداستان همدان گفته با رفع این مشکل، حکم اعدام بهمن ورمزیار اجرا شده است. او به جزئیات این مشکل قضایی اشاره نکرده است.
دفتر آیت الله خامنه ای فیلترینگ تلگرام را محتمل خواند
KHAMENEI.IR
همزمان با افزایش تلاشها برای بستن شبکه اطلاعرسانی تلگرام در ایران، پایگاه اطلاعرسانی دفتر حفظ نشر و آثار آیتالله خامنهای اعلام کرد که فعالیتش را در این شبکه متوقف خواهد کرد.
در اطلاعیه دفتر رهبر ایران پیشبینی شده که شبکه تلگرام متوقف خواهد شد هرچند تاریخی برای آن اعلام نشده است.
کانال تلگرام رهبر ایران که تا صبح امروز، چهارشنبه ۲۹ فروردین، بیش از یک میلیون عضو داشت، اعلام کرده که “برای رفع انحصار پیامرسان تلگرام” و حمایت از شبکههای داخلی، از این به بعد در پیامرسانهای داخلی گپ، آیگپ و سروش فعالیت خواهد کرد.
بر اساس اخباری که در یک ماه گذشته از قول مقامهای مختلف در ایران منتشر شده، هر لحظه امکان دارد تلگرام در ایران مانند روسیه بسته شود.
صبح امروز، چند دقیقه اختلال در این پیامرسان باعث نگرانی کاربرانی شد که برای امور روزانه خود به این شبکه متکی هستند. این اختلال بعد از یک ساعت رفع شد.
نزدیکترین معتمد اردوغان چه پیامی به کابل آورده است؟
اطلاعات روز : نخستوزیر دولت ترکیه، بنعلی یلدیریم همراه با یک هیأت بلندپایهی دولتی در نخستین سفرش به افغانستان، از طرح صلح افغانستان با طالبان حمایت کرد و از گروه طالبان خواست که این فرصت تاریخی را از دست ندهد.
آقای یلدیریم دیروز وارد کابل شد و پس از دیدار با داکتر عبدالله عبدالله رییس اجراییهی افغانستان، در یک نشست خبری مشترک ظاهر شد.
رییس اجراییهی افغانستان گفت که در ۱۷ سال گذشته، دولت ترکیه در بازسازی افغانستان نقش تأثیرگذاری داشته و پس از این روابط دو کشور در عرصههای مختلف گستردهتر از این خواهد شد. همچنان آقای عبدالله افزود که ماه آیندهی میلادی (می) یک کمیسیون مشترک اقتصادی در این کشور برگزار میشود که روی گسترش روابط اقتصادی، سرمایهگذاری و رفع چالشها بازرگانی میان دو کشور بحثهایی صورت میگیرد. در همین حال نخستوزیر ترکیه گفت که شماری از وزیران کشورش نیز در این سفر او را همراهی میکنند و قرار است با همتایان افغانستانیشان تفاهمنامههایی امضا کنند.
دو مقام یادآور شدند که روی مسایل گسترش روابط اقتصادی، امنیتی، سرنوشت عبدالرشید دوستم، معاون نخست رییسجمهور غنی، چگونگی مدیریت مکتبهای افغان-ترک، برگشت مهاجران افغانستانی و گفتوگوهای صلح صحبت کردهاند.
حمایت از گفتوگوهای صلح
نخستوزیر دولت ترکیه، از تلاشهای اخیر دولت افغانستان در زمینهی صلح با طالبان حمایت کرد. آقای یلدیریم طرح صلح دولت افغانستان را برای طالبان یک فرصت تاریخی خواند. او همچنان گفت که دولتاش آماده است که تجربههای جنگ و صلح خود را با دولت افغانستان شریک کند و برای آوردن صلح در افغانستان کمک کند.
بن علی یلدیریم گفت که کشورش برای برگزاری نشست سهجانبهی افغانستان-پاکستان-ترکیه زمینهسازی میکند.
دولت افغانستان، در دومین نشست «پروسهی کابل» که در نهم حوت سال گذشته در کابل برگزار شد، طرحی را در زمینهی مذاکره و صلح با طالبان ارایه کرد. در این طرح، دولت افغانستان پیشنهاد کرده که حاضر است با گروه طالبان، بدون هیچ نوع پیششرطی در هر کشوری که طالبان بخواهند، مذاکره کند، اعضای طالبان را مورد عفو عمومی قرار بدهد، برایشان در کابل دفتر باز کند و در نهایت آنها را بهعنوان یک حزب سیاسی بهرسمیت بشناسد.
طالبان هنوز پاسخ روشنی نداشته، اما گفتهاند که حاضر اند با دولت امریکا وارد گفتوگو شود. رییسجمهور افغانستان امیدوار است که گروه طالبان تا آخر ماه اپریل با کاهش حملات تروریستی، به این طرح چراغ سبز نشان بدهد.
مشخصشدن سرنوشت عبدالرشید دوستم
داکتور عبدالله عبدالله رییس اجراییهی افغانستان، با اشاره به مسألهی عبدالرشید دوستم معاون نخست ریاستجمهوری، گفت که در این مورد با نخستوزیر ترکیه صحبت کرده است.
آقای عبدالله گفت که این مسأله از مسایلی است که باید روی آن کار شود و دولت افغانستان میخواهد همهی مردم افغانستان در سایهی نظام و بهگونهی متحد کنار هم زندگی کنند.
او بهطور تلویحی گفت: «شخصیتهای شاخص افغانستان هر کدام در میان مردم تأثیراتی دارند. روی این موضوع با روحیهی دوستانه بحث کردیم و این بحث را ادامه میدهیم.»
آقای دوستم معاون نخست ریاستجمهوری، سال گذشته از سوی رقیب سنتیاش احمد ایشچی متهم به بدرفتاری جنسی شد. او مدعی بود که جنرال دوستم و محافظانش او را در شهر شبرغان، ولایت شمالی جوزجان ربوده و مورد آزار جنسی قرار دادهاند. پس از این دادستانی کل افغانستان پروندهیی برای آقای دوستم باز کرد و گفت که به این مسأله رسیدگی میکند. در پی آن بود که معاون نخست ریاستجمهوری افغانستان در ۲۹ افغانستان را ترک کرد و حالا نزدیک به یک سال است که در کشور ترکیه به سر میبرد.
موافقتنامهی دوجانبه برای برگرداندن پناهجویان
رسانهها بهتازگی اعلام کرده است که دولت ترکیه بیش از ۶۰۰ پناهجوی افغانستانی را از این کشور اخراج کرده است. به گزارش بیبیسی روز شنبه صدها پناهجوی افغانستانی از ترکیه به کابل برگردانده شدهاند. حالا نخستوزیر ترکیه میگوید از دو سال به اینسو نزدیک به ۱۵۰ هزار پناهجو افغانستانی به این کشور سرازیر شدهاند. آقای یلدیریم گفت که مقامهای دو کشور در مورد برگشتاندن پناهجویانی که بهطور داوطلبانه خواهان برگشت به افغانستاناند، به تفاهم رسیدهاند.
رییس اجراییهی افغانستان هم گفت که در مسألهی پناهجویان تغییر جدیدی نیامده و براساس تفاهمنامهی سالهای گذشته، وزارت داخله و سفارت افغانستان در آنکارا با مقامهای ترک صبحت کرده و قرار است پناهجویانی که از مرزهای ایران و یونان بازداشت میشوند و دیگر پناهجویانی که خواهان برگشت به افغانستان هستند، دو دولت زمینهی برگشتاندن آنها را فراهم کنند.
تسریع واگذاری مدیریت مکتبهای افغان-ترک به دولت ترکیه
پس از کشوقوسهای فراوان در مورد واگذاری مدیریت مکاتب افغان-ترک به دولت ترکیه، سرانجام در ماه حوت سال ۱۳۹۶ وزیران معارف افغانستان و ترکیه، تفاهمنامهیی امضا کردند که براساس آن مدیریت این مکاتب بهطور رسمی به دولت ترکیه واگذار شد. پیش از این، این مکاتب را مؤسسهیی متعلق به فتح الله گولن مدیریت میکرد. دولت ترکیه، آقای گولن را به کودتای نافرجام سال ۲۰۱۶ این کشور متهم کرد و سپس او را اخراج کرد.
براساس این تفاهمنامه قرار است شمار مکتبهای افغان-ترک در افغانستان به ۲۸ باب و شمار دانشآموزان آن به ۱۸۰۰۰ تن افزایش یابند. حالا شمار مکتبهای افغان-ترک در افغانستان ۱۴باب است که حدود ۸ هزار دانشآموز دارد.
داکتر عبدالله عبدالله در این مورد گفت بهزودی آموزگاران جدید از ترکیه میآید و پس از این قرار است وزارت معارف افغانستان و بنیاد معارف ترکیه بهطور مشترک از این مکتبها نظارت خواهد کرد. او افزود که هدف از انتقال مدیریت این مکتبها، بهبود در کیفیت و کمیت این این مکتبهاست.
پیش از این وزیر معارف پیشین افغانستان، ابراهیم شینواری گفته بود که بهدلیل منافع ملی افغانستان و ارزش روابط دو کشور و همچنان برای بهبود کیفیت آموزش دانشآموزان، مدیریت مکتبهای افغان-ترک را بنا به درخواست دولت ترکیه به بنیاد معارف این کشور واگذار میکند.
دستور جدید ترامپ به سازمان «سیا» و توجیه جدید کشتار غیرنظامیان در افغانستان
به گزارش فارس ، روزنامه واشنگتن پست در گزارش اخیرش اعلام کرد که ترامپ به سازمان سیا دستور داده تا در جریان حملات هوایی خانوادههای افراد را نیز هدف قرار دهد.
بر اساس این گزارش، ترامپ این دستور را پس از تماشای یک ویدیو که در آن نیروهای آمریکایی برای حمله منتظر خروج یک تروریست از محل زندگی اش بوده صادر کرده است.
رئیس جمهور آمریکا در حالی این دستور را صادر کرده است که در حملات هوایی اخیر نیروهای آمریکایی در بدخشان، وردک، لوگر و سایر ولایتهای افغانستان بسیاری از غیرنظامیان کشته و زخمی شدند.
«لعل گل لعل» رئیس سازمان حقوق بشر افغانستان در واکنش به این موضوع به «ویسا» گفت: جرم یک عمل فردی است و کشتار غیرنظامیان بر مبنای شک و یا اتهام به دور از قوانین بینالمللی و نقض حقوق بشر است.
«نادرخان کتوازی» نماینده پکتیا نیز هشدار داد که کشتار بستگان و اعضای خانواده طالبان و یا سایر افراد غیرنظامی به اتهام ارتباط با مخالفان مسلح واکنش مردم را در پی داشته و آتش جنگ را تشدید خواهد کرد.
ترامپ در حالی این فرمان را صادر کرده است که بسیاری از حملات هواپیماهای بدون سرنشین در افغانستان از سوی سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا موسوم به «سیا» صورت میگیرند.
در بیش از یک دهه گذشته نیروهای آمریکایی در افغانستان بسیاری از غیرنظامیان افغان را به گمان ارتباط با طالبان را در میدان های جنگ هدف قرار دادند که از عوامل تشدید جنگ در این کشور محسوب میشود.
برخی از کارشناسان بر این باورند که با صدور دستور جدید ترامپ نیروهای آمریکایی به بهانه هدف قرار دادن اعضای خانواده تروریستها، کشتار غیرنظامیان افغان را نیز توجیه خواهند کرد.
این در حالی است که سالانه هزاران غیرنظامی افغان بر اثر جنگ در افغانستان کشته میشوند و حملات هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا یکی از عوامل اساسی تلفات غیرنظامیان در این کشور محسوب میشود.
دیورند مرز شناخته شده و قبول شده است
جاوید کوهستانی از آگاهان مطرح سیاسی و رییس حزب نهضت آزادی و دموکراسی افغانستان، از خط مرزی میان افغانستان و پاکستان به عنوان یک «مرز شناخته شده و قبول شده» یاد کرده میگوید که زمامداران افغانستان طی سالهای متمادی با عدم رعایت حق حاکمیت خود و همسایه با شعار کاذب «لر و بر» فضای زیست باهمی را برای همتباران شان در دو سوی خط دیورند تلخ کردهاند.
دایفولادی : آقای کوهستانی که فارغ تحصیل از رشتههای نظامی و فلسفه است، با اشاره به سفر اخیر شاهد خاقانن عباسی نخست وزیر پاکستان به کابل و دیدارش با رهبران حکومت وحدت ملی در باره چگونگی تامین صلح در افغانستان، میافزاید که پرخاشگری زمامداران افغانستان در باره واقعیت خط دیورند، آگاهانه به تداوم بحران ناشی از جنجال بالای خط مرزی میان دو کشور تلاش کردهاند. جاوید کوهستانی که در پستهای مهم امنیتی و سیاسی در دوران حکومت مجاهدین و همچنین پس از آن کار کرده است، در صفحه فیسبوکش نوشته است: «اين حقيقت مسلم است ديورند مرز شناخته شده و قبول شده است، زمامداران افغان ساليان متمادى با عدم رعايت حق حاكميت خود و همسايه با پر خاشگری كه هرگز به منافع كشور نبوده است، نه تنها به ملت خود ظلم روا داشتهاند، بلكه با شعار كاذب لر و بر فضای زيست باهمى را در آن سوی مرز نيز به كام همتباران خويش تلخ كردهاند.» او در این نوشتهی خود تاکید کرده است: «باگذشت زمان در حالیكه همه مردم فقط براى صلح، امنيت و رفاه اجتماعى مىانديشند و همواره از تاثيرات منفى افراطيت مدارس آنسوى سرحد شكايت دارند و در حالیكه ضرورت مبرم به صلح داريم و از پاكستان تقاضای همكاری داريم، متاسفانه با ناديده گرفتن واقعيتهاى موجود، مستقيم و يا غيرمستقيم با نقض حاكميت و تماميت ارضى ديگران و عدم تمكين به مرز ديورند بهمثابه سرحد قبول شده به بحران و تداوم آن آگاهانه مىكوشيم.»
داعیهی پشتونستانخواهی
جاوید کوهستانی معتقد است که هنوزهم برخی از زمامداران افغانستان مانند زمامداران قبلی با بازی با کارت قومی «خواب اتک» میبینند و داعیه پشتونستانخواهی سر میدهند. او تاکید کرده که این زمامداران بهجای حل تنشها بحرانسازی میکنند.
جاوید کوهستانی معتقد است که خواب اتک دیدن و شعار دادن پشتونستانخواهی، به نفع امروز و فردای افغانستان نیست. او نوشته است که هرچند پشتونهای آن طرف خط دیورند نیز «برادران و همتباران» شهروندان افغانستان هستند، اما تعیین خط مرزی میان دو کشور در یک دوره تاریخی صورت گرفته و زمامداران افغانستان نیاز دارند تا با این موضوع برای بیرون رفت افغانستان از بحران، با عقلانیت و واقعیتهای موجود در منطقه و همچنین منافع و مصالح عمومی برخورد کنند. این آگاه سیاسی و نظامی نوشته است: «با شعارهای تحريك كننده هرگز مانند گذشته راه بهجایی نمىبريم و فرصتهای موجود را نيز از دست خواهيم داد. در روابط امروز اين شعار حامى و جيزگر قوی ندارد، بهتر است با تكيه بر تجربه رژيمهاى قبلى در جستجوی يك راه معقول و ختم بحران در مرزهای خود باشيم و تا بتوانيم از حريم و وطن دفاع كنيم، از كوبيدن هم در ميخ و هم به نعل جز مشكلات بیشتر، دستآورد ديگر نخواهيم داشت.»
خط دیورند از جنجال برانگیزترین موضوع میان افغانستان و پاکستان به شمار میرود. برخی از آگاهان معتقدند که لاینحل ماندن مساله دیورند، یکی از عوامل تداوم ناامنی در افغانستان پنداشته میشود. به اعتقاد این آگاهان، دولت پاکستان از ثبات در افغانستان هراس دارد و هرگاه این کشور به ثبات سیاسی و امنیتی برسد، ممکن بحث خط دیورند را با پاکستان مطرح سازد.
خط مرزی دیورند که بیش از دو هزار کیلومتر طول دارد، معاهده آن در سال ۱۸۹۳ میلادی توسط عبدالرحمان خان پادشاه وقت افغانستان و سر مورتیمر دیورند وزیر خارجه وقت هند بریتانیایی به امضا رسید. برخی از مقامهای دولت افغانستان این خط مرزی را به رسمیت نمیشناسند و حتی صحبت کردن در باره آن را غیرمعقول و تقابل با ارزشهای این کشور تلقی میکنند.
نیکلاس کی سفیر بریتانیا در کابل نیز، در ماه نوامبر گذشته از دیورند به عنوان خط مرزی رسمی میان افغانستان و پاکستان یاد کرده بود. او گفته بود که خط دیورند از دیدگاه جامعه جهانی یک مرز رسمی است و پاکستان حق دارد برای مدیریت مرزهایش بالای این خط حصار بکشد.
اما حنیف اتمر مشاور امنیت ملی اشرفغنی رییسجمهور افغانستان، به اظهارات سفیر بریتانیا در کابل در باره خط مرزی دیورند واکنشی تند نشان داد و سفیران کشورهای خارجی مقیم در کابل باید از ارزشهای تاریخی افغانستان از جمله خط دیورند خود را آگاه ساخته و به آن احترام بگذارند.
پیش از این، طرح رسمی بودن خط مرزی دیورند میان افغانستان و پاکستان، جنجالهای زیادی را میان برخی از سیاستمداران در داخل کشور خلق کرده است.
عبداللطیف پدرام از اعضای مجلس نمایندگان و رهبر حزب کنگره ملی، سال گذشته گفته بود که دیورند یک خط مرزی رسمی است و دولت افغانستان نیز این خط را به رسمیت شناخته است. این اظهارات آقای پدرام واکنشهای تند نمایندگان و سیاستمداران پشتون را در قابل داشت. اکثر سیاستمداران پشتون از دیورند به عنوان یک خط فرضی یاد میکنند.
حضـورِ ناگـزیرانۀ ناتـو در افغانستان
دبیرکل پیمان اتلانتیکِ شمالی یا ناتو به تازهگی اعلام کرده که در صورت ضرورت، به میدانهای نبرد افغانستان و عراق برخواهند گشت. او هرچند تأکید کرده که آموزش نیروهای این کشورها مؤثرترین راه برای مبارزه با دهشتافکنی میباشد، ولی ناتو را ملزم دانسته که تا پایانِ جنگ این کشورها را رها نکند.
سخنانِ کمپیشینۀ دبیرکل ناتو دو پیـامِ مهم را میتواند برساند: نخست اینکه ناتو به عنوان مهمترین ماشین جنگی کشورهای غربی، هنوز نسبت به این کشورها و بهویژه افغانستان نگرانیها دارد و رفعِ این نگرانیها که عمدتاً از دخالتهای کشورهای حامی تروریسم و یا کشورهای همکار با آنها نشأت میگیرد، برای ناتو دغدغهبرانگیز است و این سازمان نمیتواند در قبال چنین وضعیتی منفعل و بیتفاوت باشد. افغانستان با ناتو پیمان اسـتراتژیک امضا کرده و اگر کمکهای نظامی این سازمان به نیروهای امنیتی کشور دوباره آغاز شود، به هیچ صورت تخطی قوانین بینالمللی پنداشته نمیشود.
ناتو و کشورهایی مثل امریکا و جرمنی پیشبینی کرده بودند که پس از سال ۲۰۱۴ میلادی، وضعیت جنگی در افغانستان به صورت کمسابقه بهبود مییابد و دیگر نیازی به حضور نظامیان خارجی در این کشور باقی نمیماند. اگر بحث همکاریهای ناتو با افغانستان مطرح باشد، این موضوع از طریق آموزش به سربازان کشور و ارایۀ جنگافزارها میتواند تأمین شود. اما گذشت زمان از سال ۲۰۱۴ به اینسو نشان داد که حامیان تروریستها در افغانسـتان نه تنها کاهش نپذیرفتهاند، بل بر تعداد و کمکهای آنها نیز افزوده شده است. اطلاعاتی در دست هست که روسیه به دلیل نگرانیهایی که از پیشروی داعش در افغانستان و بعداً به کشورهای آسیای میانه به عنوان حیاط خلوتِ خود دارد، با طالبان رابطه برقرار کرده و هرچند ادعا میکند که این روابط فقط در سطح دیدارهای کوتاه و تبادلۀ معلومات و تشویق این گروه به پیوستن به روند صلح هست، اما نشانههای در شمال کشور و به ویژه ولایات فاریاب و سرپل موجود است که تسلیحات نظامی روسیه در اختیار طالبان قرار گرفته است.
اگر بهراستی روسیه دچار چنین محاسبۀ اشتباهآمیز بهخاطر رقیب دیرینۀ خود امریکا در افغانستان شده باشد، واقعاً جای تأسف و افسوس دارد، چون نهتنها به طولانی شدنِ جنگ افغانستان کمک مستقیم میکند، بل باعث کشته شدنِ هزاران فرد بیگناه غیرنظامی نیز میگردد که از سالها به اینسو طعمِ تلخ جنگ و ویرانی را میچشند.
روسیه به عنوان یکی از قدرتهای مهم در منطقه باید به روند صلح در افغانستان کمک کند؛ زیرا این کمترین راه و کمهزینهترین زمینه برای رسیدن به هدفهایش میتواند باشد. پایان جنگ افغانستان، به معنای پایان حضور ناتو و امریکا در منطقه میتواند باشد که این موضوع هم به نفعِ روسیه و هم به نفعِ کشورهایی چون چین و ایران خواهد بود.
ما به عنوان شهروندان افغانسـتان از حضور نظامیان خارجی در کشورِ خود راضی نیستیم ولی بر اساسِ یک محاسبۀ سرانگشتی، بد را بر بدتر ترجیح دادهایم. ما روزهای سختی در این کشور داشتهایم که بخش بزرگِ آن را دولت اتحاد شوروی سابق رقم زده است. ما پس از شکست دولت تحت حمایت شوروی سابق، دچار خانهجنگی شدیم که هستی مادی و معنویِ ما را به یغما برد و هزاران انسانِ بیگناه را قربانی گرفت. برای ما در شرایط فعلی، نبود ناتو به معنای برگشت به آن سالهاست که به هیچ صورت آن را نمیخواهیم.
کشورهای همسایه و ذیدخل در مسایل افغانستان باید درک کنند که حضور امریکا و ناتو به دلیل عشقِ بیپایانِ ما به نیروهای غربی نیست، بل از سرِ ناچاری و درماندهگی است. اگر همسایۀ شروری چون پاکستان در پی براندازی ما نمیبود، هیچ نیـازی به نیروهای خارجی در افغانستان پیدا نمیشد. اگر کشورهای منطقه دست به دستِ هم میدادند و تروریسم را از منطقه جمع میکردند، هیچ نیازی نبود که وابستهگی ما به ناتو و یا کشورهای غربی همچنان باقی بماند. این نیاز تا زمانی پا برجاست که حمایت از تررویسم وجود داشته باشد.
از سوی دیگر، روسیه در محاسباتِ خود گاه دچار اشتباههای بزرگی میشود. بهترین همکاری در مبارزه با داعش، ایجاد رابطۀ خوب و استراتژیک با افغانستان است. نیروهای داعش باید از طریق نهادهای امنیتی کشور سرکوب و تار و مار شوند و نه از طریق کمک به گروههای خطرناکِ افراطیِ دیگری مثل طالبان. طالبان و داعش در نگاه استراتژیک هیچ تفاوتی نسبت به یکدیگر ندارند. ایدیولوژی طالبانی، همان ایدیولوژی و طرز فکر داعش با پوششی دیگر است.
پیـام دومِ دبیرکل ناتو به مردم افغانستان این بود که نسبت به وضعیتِ کشور دچار تزلزل نشوید؛ هرچند گرفتارِ یک حکومتِ ناکاره و تنبل هستید، ولی آنها نمیگذارند که صلحِ غیرعادلانه در افغانستان برقرار شود. همین لحظه مردم افغانستان نگران عملکرد دولت در عرصۀ تأمین صلح و پیشنهادهایی اند که به طالبان و دیگر گروههای شورشی داده شده است. صـلح باید آبرومندانه و ترقیخواهانه باشد نه منافیِ ارزشها و دستاوردهایی که طی شانزده سالِ گذشته به قیمتِ گزاف بهدست آمده است. ناتو به این صورت خواست این پیـام را به مردم افغانستان بدهد که هیچ صـلحی در معامله با چنین ارزشهایی به وجود نخواهد آمد.
حکومت کنونیِ افغانستان و حکومتی که بهزودی در نتیجۀ انتخاباتِ ریاستجمهوری به میان خواهد آمد، باید بدانند که مردم افغانستان از برنامۀ صلحی حمایت و استقبال میکنند که اولاً در آنها ریشههای جنگ مورد مطالعه قرار گرفته باشد، ثانیاً اراده و خواستِ مردم شامل تمام گروهها و اقشار در آن لحاظ شده باشد و ثالثاً برقراری آن هیچ برخورد و منافاتی با ارزشها و دستاوردهای هفده سالِ اخیر پیدا نکند. از نظر مردم افغانستان، صلحی که در آن به دموکراسی و آزادی بیـان تعرض شود، نهتنها صلح نیست، بلکه بازگشتی وحشتناک به گذشتۀ پُر از خشم و خشونت بهحساب میآید. در چنین حالتی، مردم از حضور نیروهای ناتو و جامعۀ جهانی، نه از روی هوس، بلکه از سرِ ناچاری حمایت میکننـد.
نقش امریکا در تولید مواد مخدر در افغانستان
افغانستان کشوری است که با بحرانات مختلف دست به گریبان می باشد. به نظر اول تصور میشود که همین بحرانات مداخله نیروهای خارجی را در این کشور تحریک نموده است.
در مطلب منتشره در نشریه «مشرق»، چاپ ایران در ادامه گفته شده، ولی در جمله تضادهای عمده به سطح داخلی و خارجی مساله مواد مخدر افغانستان قرار دارد، به خاطریکه برای مبارزه با آن و تروریزم امریکا توانسته بر واردساختن قطعات نظامی ده ها کشور غربی به افغانستان دست یابد.
طبق گزارش اداره سازمان ملل متحد در باره مواد مخدر و جنایات، نسبت افزایش تجارت مواد مخدر هر سال تقریباً 100 هزار نفر میمیرند. قاچاق مواد مخدر همچنان تروریستان را ثروتمند می سازد و گروه های افراطی را تقویت میکند که صلح و امنیت مردم ملکی جهان را تهدید میکنند. در چنین وضع یگانه وسیله مبارزه با تولید و تجارت مواد مخدر افغانی بسیج مساعی تمام جامعه جهانی محسوب میشود.
بیش از 16 سال از آغاز مداخله چندین هزار نظامی دول خارجی به افغانستان سپری شده، اما، طبق معلومات رسمی و غیررسمی، سطح تولید و تجارت غیرقانونی مواد مخدر به مقایسه سال 2001 بیش از 100 برابر، از زمانیکه امریکا مبارزه با تریاک در افغانستان آغاز کرده، افزایش یافته است. در سال 2015 تولید مواد مخدر را در حدود 3300 تن تشکیل میداد، ولی در سال جاری، طبق احصائیه رسمی، این رقم به 4800 تن رسیده است. سطح کتلوی تولید و قاچاق مواد مخدره نه تنها مشکلات عظیم اجتماعی و سیاسی در خود افغانستان ایجاد میکنند، بلکه نگرانی دول منطقه، به ویژه ایران را، تقویت میکند که از این بیشتر از دیگران متضرر میشود.
افزایش تولید کاملاً پرمنفعت مواد مخدر در افغانستان قبلاً بعد از شکست حکومت حزب دموکراتیک خلک، یعنی در دوران رخ داد، وقتیکه عملاً فروپاشی ساختار دولتی این کشور صورت گرفت. در حال حاضر این مشکل باعث نگرانی جدی همسایگان افغانستان و تمام جامعه جهانی میگردد.
طالبان (سازمان ممنوع در فدراسیون روسیه — تبصره مدیریت مسوول) بعد از رسیدن به قدرت و تحکیم حاکمیت خود بر بخش اعظم خاک افغانستان در رابطه به تولید مواد مخدر به فکر اعتبار بین المللی خود افتادند.
حکومت طالبان به خاطر نشان دادن چهره شایسته خود، مسوولیت و توانایی در امر اداره افغانستان به جامعه جهانی و مقابله با فشار بین المللی در سال 2000 مصوبه راجع به ممنوعیت کشت خشخاش و تولید مواد مخدر صادر نمود. جالب اینکه، این مصوبه تولید مواد مخدر را بطور قابل ملاحظه کاهش داد.
ولی در سال 2001 امریکا، با استناد بر امتناع طالبان از سپردن اسامه بن لادن مظنون عمده به سازماندهی حملات تروریستی 11 سپتمبر، به بهانه مبارزه با تروریزم در افغانستان مداخله کردند. آنگاه تولید مواد مخدر در افغانستان یکبار دیگر شدیداً افزایش یافت. جالب اینکه، در طول همه این مدت کشورهای غربی فقط حالا به این توجه مبذول داشتند که تروریستان از مدرک تجارت مواد مخدر مفاد به دست می آورند.
در زمینه حضور نظامیان امریکا و ناتو در افغانستان با گذشت هر سال تولید مواد مخدر در خاک این کشور به سرعت زیاد افزایش می یابد. قابل یاداوری است که در بخش اعظم مناطق تولیدکننده مواد مخدر نیروهای انگلیسی و امریکایی مستقرند که وظیفه آنها، ظاهراً، مبارزه با مواد مخدر می باشد.
طبق گزارش دفتر سازمان ملل متحد در باره مبارزه با مواد مخدر در افغانستان، مرکز اساسی تولید مواد مخدر ولایت هلمند می باشد. طبق آمار موجود، 60% تمام مواد مخدر در همین ولایت تولید میشوند. قبل از خروج نیروهای خارجی در سال 2014 در منطقه شورابک ولایت هلمند بزرگترین پایگاه نیروهای انگلیسی — امریکایی اعمار شده بود. تولید بزرگ مقیاس مواد مخدر در جوار بزرگترین پایگاه نظامی خارجی در خاک افغانستان باعث بدگمانی شدید محافل سیاسی و اجتماعی در باره دست داشتن نظامیان خارجی در کشت خشخاش و قاچاق چنین مواد پردرآمد میگردد.
در سال 2013 وزارت مبارزه با مواد مخدر افغانستان اعلام داشت که در سال اخیر در کشور 5500 تن مواد مخدر تولید شده بود و در سال بعد سطح تولید به 6400 تن رسیده بود. در ولایت هلمند در 100 هزار هکتار زمین خشخاش کشت میشود. در سال 2015، یعنی بعد از خروج نیروهای امریکایی و کاهش قطعات ناتو و تشکیل حکومت وحدت ملی، حجم تولید مواد مخدر را در افغانستان 3200 تن تشکیل داده بود. در سال 2016 این رقم به 4800 تن رسید. باوجود این، در وزارت مبارزه با مواد مخدر افغانستان و نمایندگی سازمان ملل متحد در کابل بعد از اعلان استراتیژی نو امریکا در افغانستان اعلام داشتند که در سال 2017 در 328000 هکتار زمین خشخاش کشت میشود که به اندازه 63%، نسبت به سال گذشته بیشتر است.
بیشترین مزارع خشخاش در ولایات هلمند، قندهار و روزگان، جای که نیروهای خارجی مستقرند، وجود دارند. دهقانان محلی میگویند که طی 24 ساعت در این ولایات هلیکوپترها و طیارات بر زمین فرود می آیند، در آنها مواد مخدر بار میکنند و بعداً به جهت نامعلوم پرواز میکنند.
گفته میشوند که امریکایان مزارع خشخاش را در افغانستان بصورت منظم افزایش میدهند. خارجیان این کار را در هلمند در سال 1985 آغاز کرده بودند، ولی با حمایت آنها تولید با شدت تمام در حال حاضر نیز دوام دارد.
کارشناسان افغان میگویند که خارجیان، به ویژه امریکایان، از تولید و تجارت غیرقانونی مواد مخدر در افغانستان مفاد به دست می آورند. اگر امریکایان و نظامیان دیگر ناتو در تجارت مواد مخدر دست نمی داشتند، پس در این صورت مواد مخدر تولیدشده در افغانستان به اروپا نمی رسید، به خاطریکه ارسال مواد مخدر به آنجا با چنین مقیاس از توان قاچاقچیان محلی خارجی می باشد. برای حمل و نقل کالای ممنوع، بشمول مواد مخدر، طیارات ترانسپورت نظامی که از سرحدات افغانستان بدون تلاشی و کنترول عبور میکنند، استفاده میشود.
تا به حال 17 سال از توسعه منظم مزارع خشخاش سپری شده، ولی امریکا و ناتو فقط حالا، چند ماه قبل، اعلام داشته که جداً قصد دارند به مواد مخدر مبارزه نمایند و حتی به این ارتباط بر مناطق که در آنها گویا کارخانجات تولید مواد مخدر وجود داشتند، یک سلسله ضربات هوایی انجام داده اند.
طوریکه تجارب گذشته نشان میدهند، ایالات متحده از هر اقدام حد اقل دو منفعت بدست می آورد. پلان مشابه واشنگتن به بسیار خوبی در افغانستان تحقق یافته است. این کشور آسیایی مزارع بسیار بزرگ خشخاش دارد که بصورت شرطی به دو بخش تقسیم شده اند. بخش اول تحت کنترول طالبان قرار دارد. واقعیت اینست که بعد از مداخله نیروهای امریکا، طالبان به کشت خشخاش اجازه دادند و از آن با تمام امکانات جهت تمویل مخارج خود حمایت میکنند و حتی به دهاقین بصورت مستقیم و غیرمستقیم کریدیت ها میدهند. بخش دیگر مزارع خشخاش در مناطق قرار دارند که در آنها فعالیت های محاربوی جریان دارند و یا نیروهای خارجی آنها را کنترول میکنند. حکومت افغانستان این مناطق را اداره کرده نمی تواند و یا اصلاً راجع به وضع فاجعه بار که در آنجا وجود دارد، بصورت علنی صحبت نمی کند.
شرایط کشت خشخاش در هردو منطقه از همدیگر تفاوت زیادی ندارند، به خاطریکه در همه جا مواد مخدر اکثراً به حمایت گروه های مافیایی خارجی، تروریستان و نظامیان خارجی تولید میشوند و مسیر ترافیک مواد مخدر از طریق چند مسیر معین عبور میکند. صحبت بر سر صادرات خوب معلوم به بخش های مختلف اروپا از طریق خلیج فارس، به هند و کشورهای اطراف آن از طریق پاکستان و همچنان انتقالات هوایی از طریق میدان های هوایی نظامی که تحت کنترول نیروهای امریکایی در ولایات مختلف افغانستان قرار دارند، مطرح می باشد.
امریکا، با کسب 50 تا 100 میلیارد دالر مفاد از تجارت مواد مخدر افغانی، به آرامی بحرانات در کشورهای اسلامی را اداره میکند، از تروریستان حمایت مینماید و حکومت های که مورد پسند آنها نیستند، در کشورهای اسلامی سرنگون می سازد.
وضع در حال حاضر به اندازه وخیم شده که سهم افغانستان در تولید جهانی مواد مخدره به 93% رسیده و خشخاش در این کشور تقریباً در همه جا کشت میشود. در عین حال برخی رهبران محلی و ماموران دولتی نیز در تجارت مواد مخدر دست دارند. گروه های تروریستی نیز مصروف تجارت مواد مخدر می باشند.
نمایندگان رسمی روسیه بارها فعالیت های امریکا و نیروهای ایتلافی را در افغانستان، منجمله نسبت اختیارنمودن خاموشی در باره تولید مواد مخدر و حمایت آنها از تولید و قاچاق مواد مخدر، انتقاد نموده و در باره امتناع امریکا و ناتو از مبارزه با این شر اظهار شک و تردید نموده اند.
این سوال مطرح میشود که تا به کی افغانان و ملل دیگر کشورهای منطقه قصد تحمل عواقب فاجعه بار تجارت مواد مخدر دارند؟ پاسخ به این سوال روشن است. اوضاع تا وقتی تغییر نخواهد کرد، تا امریکا از تولید و تجارت مواد مخدر افغانی نفع می برد و مخارج خود را به حساب آن جبران میکند. از قرار معلوم، کشورهای منطقه، به ویژه آنهایی که بیشتر از دیگران با عواقب فاجعه بار تجارت مواد مخدر روبرو میشوند، باید در عمل جهت مبارزه با تجارت غیرقانونی مواد مخدر باهم متحد شوند. در غیر این صورت ما در آینده نمی توانیم کاهش صادرات مواد سمی افغانی را انتظار داشته باشیم.
محموله های افغانستان ازخاک ازبکستان به چین صادر می شود
به گزارش پایگاه خبری ‘ پودروبنی ‘، این توافق در جریان سفر محمد حمید طهماسبی وزیر راه افغانستان به تاشکند پایتخت ازبکستان و مذاکرات مسئولان دو کشور بدست آمد.
براساس این توافق ،برای حمل و نقل محموله های افغانستان به چین از دالان حمل و نقل جدید« تاشکند – اندیجان – اوش – ایرکشتام – کاشگار» استفاده می شود و وسایل نقلیه محموله ها را از طریق گردنه ایرکشتام در قرقیزستان که از سطح دریا در 3.5 هزار متر بلندی واقع است و کوتاه ترین مسیر جاده ای از وادی فرقانه ازبکستان به چین به شمار می رود ، به این کشور می رسانند .
افغانستان محموله های خود را از مزار شریف از طریق راه آهن تا ایالت اندیجان ازبکستان حمل می کند و سپس با کامیون ها بطور ترانزیتی از ازبکستان و قرقیزستان به منطقه کاشگار چین می رساند .
همچنین یک مرکز حمل و نقل و لجستیکی چند منظوره برای ایجاد تسهیلات لازم حمل و نقل در ا یستگاه راه آهن آختاچی ایالت اندیجان ازبکستان با هدف انتقال محموله ها به چین ایجاد شده است .
به گزارش وزارت تجارت خارجی ازبکستان درمذاکرات انجام گرفته در تاشکند توسعه همکاری های این کشور و افغانستان در حوزه های بازرگانی و اقتصادی و حمل و نقل از جمله ترانزیتی بررسی و اعلام شد ، تحقق این مهم به اجرای بموقع قراردادهای تجاری و رساندن حجم گردش تجاری دو کشور در چند سال آینده به یک میلیارد دلار کمک خواهد کرد .
در این مذاکرات همچین آمادگی ازبکستان و افغانستان برای سرعت بخشیدن به کارهای اجرای طرح ساخت خط آهن مزار شریف – هرات اعلام و بر ضرورت تهیه بموقع توجیه فنی و اقتصادی این طرح برای جذب سرمایه گذاری مورد نیاز، تاکید شد .
کاهش اراضی افغانستان توسط دریای آمو به نفع کشورهای همسایه
سیلابها و آبخیزیهای بهاری دریای آمو همه ساله با تخریب مناطق رهایشی و زمینهای زراعتی اطراف آن هزاران هکتار زمین افغانستان را به کام دریای آمو فرو میبرد.
در اخیر ماه فبروری سال جاری، مسوولان دولتی افغانستان و ازبکستان در شهر ترمز ازبکستان ملاقات نمودند و مسایل مربوط به دریای آمو، منجمله تحکیم سواحل این دریا را به بحث گرفتند.
در این ملاقات که به ابتکار وزارت انرژی و آب افغانستان صورت گرفته بود، علاوه بر مسوولان این وزارت، نمایندگان وزارت امور خارجه، وزارت دفاع ملی و شورای امنیت ملی جمهوری افغانستان نیز شامل هیأت جانب افغانستان بودند.
محمد تمیم بهادرزی، رئیس پروژه سازی وزارت انرژی و آب در مصاحبه با اسپوتنیک درمورد هدف و دستاوردهای این سفر گفت که این سفر در کل برای ابراز “حسن نیت” برگزار شده بود و آغازی برای همکاریهای دوجانبۀ بعدی میباشد. به گفتهٔ وی، مناطق که در کنار دریای آمو قرار دارند، بهخصوص ولسوالی شورتیپه ولایت بلخ، شهرک حیرتان و دیگر ولسوالیهایی که در این طرف مرز با ازبکستان قرار دارند، با تهدید جدی آبخیزیهای دریای آمو روبرو اند.
آقای بهادرزی گفت: “دولت افغانستان تصمیم گرفته است تا روی تحکیمات سواحل دریای آمو با کشورهای همسایه نیز گفتگو داشته باشد که اگر به موافقه برسند یکی از مسایل مهم تخنیکی بحث تحکیمات است که باید تحکیمات دوجانبه و همزمان صورت بگیرد، زیرا اگر یکی از طرفین تحکیمات میکند، طبعاً به طرف مقابل آسیب میرساند”.
رئیس پروژه سازی وزارت انرژی و آب جمهوری اسلامی افغانستان یکبار دیگر به آسیبپذیری مناطق افغانستان اشاره نموده گفت که در نتیجه گفتگوها تصمیم بر این شد تا از مناطق آسیبپذیر در افغانستان دیدار به عمل آید و مشکلات مردم ارزیابی شود. آقای بهادرزی افزود: “وزارت انرژی و آب در این چند سال تلاشهایی را در حد امکانات انجام داده، بعضی پروگرامهایی روی دست داشته و تا حدی از تخریبات جلوگیری نموده است”.
آقای بهادرزی خاطر نشان ساخت که تمام خواستهای جانب افغانستان در یک فضای دوستانه و صمیمانه برای جانب ازبکستان گفته شد و این جلسه آغاز پروسهٔ جلسات و مذاکرات روی مسایل مربوط به دریای آمو و ایجاد یک کمیتهٔ مشترک دو کشور بوده است.
رئیس پروژه سازی وزارت انرژی و آب در اخیر افزود: “وزارت انرژی و آب همه روزه در صدد اینست تا برای حالات اضطراری در نقاط آسیبپذیر آمادگی داشته باشد، این کار جریان دارد، اما دولت میخواهد تا یک کار بنیادی و اساسی بر دریای آمو شود، کاری که بتواند ما را از مشکلاتی که سیلابها و تلاطم دریا بوجود میآورند، نجات دهد که جانب افغانستان کارهای خود را انجام میدهند، و بحث مذاکرات یک آغاز بود که طرف مقابل نیز حسن نیت داشت، پذیرایی خوب صورت گرفت و آنها علاقمندی دارند که در مراحل بعدی با افغانستان همکاری داشته باشند”.
حاجی محمد عبده، نماینده مردم بلخ در مجلس نمایندگان در مصاحبه با اسپوتنیک گفت که در فصل بارندگیها و آبخیزیها دریای آمو خسارات زیادی را به ولایات همجوار آن از قبیل کندز، بلخ و جوزجان وارد میکنند. این نماینده مردم بلخ در پارلمان کشور گفت: “ولسوالیهای ولایت بلخ که در جوار این دریا قرار دارند و همیشه و هر سال متضرر میشوند عبارت از ولسوالی کلدار، شورتیپه و شهرک بندری حیرتان میباشند”.
آقای عبده همچنان اشاره نمود که علاوه بر خسارات مالی و تخریب تاسیسات و زمینهای زراعتی در سواحل دریای آمو، همه ساله بخشی از اراضی و خاک این مناطق در کام دریای آمو فرو میروند.
این عضو مجلس نمایندگان افغانستان افزود: “دولت افغانستان بار بار در این رابطه از جانب پارلمان و از جانب مردم ولایت بلخ مورد بازپرس قرار گرفته که چرا دولت به سرنوشت این اراضی توجه ندارد. ما امیدواریم که حکومت افغانستان در یک مذاکره سازنده با کشورهای همسایه افغانستان مثل تاجکستان، ازبکستان و ترکمنستان هم مشکل ارضی را حل کند تا خاک افغانستان که در نخست تبدیل به بستر دریا و سپس جز آن طرف دریا یعنی به خاک کشورهای همسایه تبدیل میشود، حل شود و هم بتواند سواحل دریای آمو را تحکیمکاری کند، تا از تخریب بیشتر جلوگیری صورت بگیرد”.
آقای عبده این سیلابهای را بسیار خطرناک خوانده، گفت: “مرکز ولسوالی شورتیپه، مکتب و مسجد این ولسوالی را آب بُرده و در این اواخر نیز تخریبات ادامه دارد، که بعضی نقاط شهرک بندری حیرتان فعلاً با تهدید جدی سیل قرار گرفته اند”.
این نماینده مردم بلخ تصریح کرد: “گرچه تقاضای مردم بلخ این بوده که حکومت یک پروژه جدی را روی دست بگیرد که در این پروژه هم تحکیمکاری شود و هم از تخریبات بیشتر جلوگیری شود، اما متاسفانه تاهنوز اقدامات بسیار جدی و قناعتبخش از جانب دولت صورت نگرفته و هنوز هم دولت تحت فشار است که در این رابطه توجه زیادی را به خرج دهد”.
دریای آمو پرآبترین دریای آسیای میانه است که از کوههای پامیر سرچشمه گرفته و حدود ۱۱۲۶ کیلومتر از آن در قسمت مرزهای شمالی افغانستان با تاجکستان، ازبکستان و ترکمنستان جاری است. در سواحل دریای آمو شیرخان بندر و بندر حیرتان قرار گرفته، که کالاهای صادراتی یا وارداتی افغانستان به کشورهای آسیای میانه از این طریق مبادله میشوند.
باشندگان ولایات شمالی و شمالشرقی کشور بارها از تخریبات دریای آمو و بیتوجهی حکومت شکایت کردهاند، اما هنوز اقدام مؤثر و کارسازی در این زمینه از سوی حکومت مرکزی و محلی صورت نگرفته است.
چرایی کارشکنی آمریکا در روند صلح افغانستان
به گزارش خبرگزاری تسنیم، «سلمان رفیع شیخ» پژوهشگر و تحلیلگر روابط بینالملل و امور خارجی و داخلی پاکستان در «گلوبال ریسرچ» نوشت: پس از گذشت حدود 17 سال از حمله آمریکا به افغانستان جنگ در این کشور تمام نشده است و آمریکای اشغالگر نیز به اهداف خود در این کشور نرسیده است؛ بنابراین واشنگتن از طرق مختلف از تحقق صلح در این کشور جلوگیری میکند.
این کارشناس پاکستانی افزود: در حالی که آمریکا به ظاهر تلاشهای خود برای ایفای نقش در گفتوگوهای صلح افغانستان را افزایش داده، شواهد کافی برای اثبات این وجود دارد که «جعلی و گمراهکننده» هستند و هدف نهایی واشنگتن مبنی بر تبدیل افغانستان به پایگاهی استراتژیک دائمی در منطقه را مخفی نگه میدارد.
رفیع در توصیف اهداف آمریکا گفت که واشنگتن میخواهد تا با استفاده از افغانستان بر کشورهای آسیای مرکزی، روسیه و پروژه «یک راه، یک جاده» چین نظارت داشته باشد؛ از اینرو آمریکا اتهامزنی به روسیه را آغاز کرده است.
وی با اشاره به آغاز اتهامزنیهای آمریکا به روسیه همزمان با تلاشهای مسکو برای برگزاری نشستهای صلح در افغانستان و دعوت از کشورهای منطقه برای نشست در این کنفرانسها گفت که این اتهامها در نشست اخیر صلح در تاشکند بسیار آشکار بود.
این در حالی است که اخیرا نیز فرمانده ارشد ارتش آمریکا مدعی شد که روسیه در تجهیز تسلیحاتی طالبان افغان نقش دارد و سلاحهای روسی از طریق تاجیکستان قاچاق شده و در اختیار طالبان قرار میگیرد.
گفتنی است که این ادعای ژنرال آمریکایی توسط مقامات روس و تاجیکستانی تکذیب شد.
رفیع افزود که آمریکا در پی حضور نظامی بلند مدت در افغانستان است، حضوری که واشنگتن دیگر نمیتواند بدون حمایت بازیگران کلیدی منطقه آن را ادامه دهد و بنابراین این کشور تلاشهای خود را برای افزایش فعالیتهای دیپلماتیک در آسیای مرکزی تشدید کرده است.
از این طریق آمریکا ضمن کسب حمایت کشورهای آسیای مرکزی برای ادامه حضور نظامیاش در افغانستان قادر به ایجاد مسیر جایگزینی برای خط تدارکات نظامیان خود خواهد شد بدون آنکه به پاکستان و یا روسیه نیازی داشته باشد.
این کارشناس مسایل سیاسی در ادامه اما تحقق این اهداف آمریکا را بعید دانست، زیرا کشورهای آسیای مرکزی از افزایش حضور داعش در افغانستان نگران هستند. این گروه تروریستی بر خلاف طالبان خواستار گسترش فعالیتش به دیگر کشورها است و با تروریستهای فعال در این مناطق از جمله جنبش اسلامی ازبکستان نیز ارتباط دارد.
از سوی دیگر نیز همکاری کشورهای آسیای مرکزی با آمریکا به معنی تحمل حضور طولانی نظامی این کشور در افغانستان و جنگی بیپایان در نزدیکی کشورهای آسیای مرکزی است که این خطر گسترش ناامنی به این کشورها را در پی دارد.
نقش طالبان در کشته شدن فرمانده داعش در شمال افغانستان
به گزارش خبرگزاری تسنیم، گروه طالبان و اعضای داعش در ولایت «جوزجان» در شمال افغانستان طی شش ماه گذشته همواره درگیر شدهاند که تلفاتی را برای دو طرف در پی داشته است.
«قاری حکمت» حدود سه سال پیش به بیعت گروه تروریستی داعش درآمد و ده نفر از اتباع ازبکستانی را در ترکیب چهار زن و شش مردم به شهرستان «قوش تپه» این ولایت دعوت کرد.
گروه طالبان بارها در شهرستانهای «درزاب» و «قوش تپه» با اعضای داعش درگیر شدهاند.
«پژواک» نیز درباره اقدامات تروریستی اخیر این فرمانده داعشی مینویسد: شش تن از کارمندان صلیب سرخ به قتل رسیدند، دو روستا در شهرستان قوش تپه به آتش کشیده شد و دهها تن از افراد دولتی و غیردولتی نیز توسط قاری حکمت کشته شدند همچنین تعداد زیادی از مردم از شهرستانهای درزاب و قوش تپه آواره شدند.
«فقیر محمد» فرمانده پلیس ولایت جوزجان نیز گفته که این فرمانده داعشی همراه با «قاری احمد» از اعضای کلیدی این گروه تروریستی کشته شده است.
وی افزود: اعضای داعش ابتدا قاری حکمت را دفن کردند اما صبح امروز با نبش قبر، جسد این فرمانده داعشی را به روستای «مریم» در شهرستان درزاب انتقال دادهاند.
از سوی دیگر، ساکنان شهرستان درزاب با اشاره به درگیریهای بین داعش و طالبان تاکید میکنند که قاری حکمت توسط افراد گروه طالبان کشته شده است.
«سمیع الله» ساکن روستان «مغل» شهرستان درزاب به رسانهها گفته که افراد طالبان و داعش درگیر شده بودند که قاری حکمت در این درگیری کشته شده است.
این در حالی است که اوایل هفته جاری منابع امنیتی افغان اعلام کردند که «قاری حکمت» فرمانده گروه تروریستی داعش در ولایت جوزجان با یکی از معاونانش در حملات هوایی نیروهای افغان و آمریکایی کشته شده است.
گفته میشود که افراد داعشی در مراسمی «مولوی حبیب الرحمان» از ساکنان شهرستان «چمتال» ولایت بلخ در شمال افغانستان را به فرماندهی انتخاب کردهاند.
استیضاحی که به استجواب رسـید…
ماندگار : نمایندهگان مجلس روز شنبه رییس عمومی امنیت ملی را به نشست استیضاح دعوت کردند، اما این دعوت به صورتِ غیرمترقبه به نشست استجواب تغییر ماهیت داد و این نشست به درخواست معصوم استانکزی رییس عمومی امنیت ملی، سرّی اعلام شد. نخست، سوال این است که چرا نشست استیضاح به نشست استجواب تغییر شکل داد؟
هفتۀ گذشته، همایون همایون معاون اول مجلس نمایندهگان ورق استیضاح معصوم استانکزی رییس امنیت ملی را ترتیب کرده بود؛ اما نشست روز شنبۀ مجلس با آقای استانکزی، استجواب بود که برخی نمایندهگان در این مورد هیأت اداری را مورد انتقـاد نیز قرار دادند. نفیسه عظیمی یک عضو مجلس در این مورد گفت که استجواب و استیضاح جزو صلاحیتهای اساسیِ نمایندهگان مجلس است، ولی رییس مجلس از موقفِ حکومت دفاع میکنـد.
دوم، چرا مجلس با درخواستِ آقای استانکزی موافقت کرد و نشست سری برگزار شد؟ آیا واقعاً آقای استانکزی چنان حرفهای مهمی داشت که دلالت بر سرّی بودنِ آنها داشته باشد؟
در اینکه امنیت ملی، نهادی استخباراتیست که اطلاعاتِ سری را در اختیار دارد، حرفی نیست؛ اما وقتی اطلاعاتِ سریِ ما قبل از اینکه روی میز رییسجمهوری و یا مقامهای مسوول قرار بگیرد، روی میز کشورهای همسایه قرار میگیرد، چه چیزی میتواند سری باقی بماند. از زمانِ آقای کرزی رییسجمهوری پیشین روایت میکنند که روزی میـان او و وزیرخارجه جنجال لفظی صورت گرفت. جناب وزیر چون عصبانی شد، به کرزی گفت آنچه را که ما در شورای امنیت فیصله میکنیم، پیش از آنکه به نوشتار در بیاید، روی میز جنرالان آیاسآی پاکسـتان قرار میگیرد. میگویند در این جنجال لفظی، وزیر خارجۀ وقت به صورت مشخص، کریم خرم رییس دفتر آقای کرزی را متهم به فعالیتهای جاسوسانه کرده بود.
به این صورت، مشخص میشود که خیلی مسایل در این کشور پیشتر از آنکه سری باشند علنی اند و یا بسـیاری از مسایل سری که از مردم پنهان نگه داشته میشوند، بهراحتی در معرض دیدِ استخبارات بیگانه قرار میگیرد. این نوشته به هیچ صورت در پی آن نیست که اتهامی اینچنینی را به رییس امنیت ملی وارد کند، ولی چنـد نکته بدون شک قابل تأمل است. اول اینکه: همایون همایون معاون اولِ مجلس نمایندهگان در برابر خبرنگاران، اتهامهای مشخصی را به آدرس ریاست امنیت ملی وارد کرد. او اعلام کرد که رییس امنیت ملی در پی حذفِ اوست و با توطیهگری تلاش دارد که شخصیتِ او را ترور کند. آیا در نشست روز شنبه هیچ حرف و سخنی در این خصوص مطرح نشده است؟ آیا آقای همایون پرسشی در این مورد نداشته است؟
اگر پرسشها در این حد بوده، کجایِ آن سری است و باید از چشـم مردم پنهان نگه داشته شود؟ کسی در فضای همهگانی اتهاماتی بر یکی از مقامهای دولتی وارد کرده و مردم در جریان این اتهامها قرار دارند، آیا لازم نبود که آقای استانکزی پاسخهای خود را بدون هراس مطرح میکرد؟
آقای استانکزی بارها متهم به کمکاری و بیخبری از مسایل امنیتی شده و بارها وقتی حادثۀ انتحاری در یکی از شهرهای کشور و به ویژه کابل اتفاق افتاده، اولین کسی که انگشت انتقاد به سوی او دراز شده، همین آقای استانکزی رییس امنیت ملی بوده است. آیا در نشست مجلس، چیزی در این خصوص مطرح نشـده است؟ چرا پاسخهای آقای استانکزی به چنین پرسشها و اتهامها باید سری باشند؟ وقتی گفته میشود که هیأت اداری مجلس از حکومت جانبداری میکند، به این معنا بوده نمیتواند که از آقای استانکزی در مجلس ورشکسته و غیرمشروع حمایت صورت گرفته است؟
آقای استانکزی از چهرههای جنجالی کابینۀ افغانستان است؛ کسی است که بیشترین بار ملامتی را تا به حال کشیده ولی هرگز به روی خود نیـاورده است. از او به عنوان فرد فاقد صلاحیتِ کاری، ناتوان، غیرحرفهیی و مشکوک یاد میشود ولی در نشست مجلس با سری اعلام شدن، روی همه چیز به گونهیی خاک ریخته میشود. مگر از طریق رسانههای کشور بارها شاهد نبودهایم که از سوی آگاهانِ مسایل سیاسی و امنیتی، آقای استانکزی متهم به این شده که او یک انجنیر است و او را به استخبارات و مسایل امنیتی غرضی نیست؟ آیا او بارها توسط سیاسیونِ کشور به داشتن رابطه با گروههای دهشتافکن متهم نشد؟ آیا بر او اتهام وارد نکردند که در برخی حملات تروریستی به ویژه بر جانِ تظاهرکنندهگان کابل، دست داشته است؟
کجای این مسایل، مسایلِ سری اند که مجلس نمایندهگان نشستِ خود را از چشم خبرنگاران پنهان برگزار کرد؟ مردم حق دارند که بدانند رییس امنیت ملیِ آنها که نورچشمی رییس حکومت نیز هست، چه پاسخهایی در مورد مسـایل کشور دارد. او برای تأمین امنیتِ مردم چه کارهایی کرده و تا چه اندازه توانسته به وظایف خود عمل کند.
از جانب دیگر، چرا مجلس نشست استیضاح را به نشستِ استجواب جایگزین کرد؟ آیا واقعاً آنگونه که گفته میشود، در جریان آمدن رییس امنیت ملی به تالار مجلس اتفاقهایی افتاده که نشست را نیز تغییر داده است؟
نشست سری رییس امنیت به جای اینکه به پرسشها پایان دهد، پرسشهای تازه را به وجود آورده و آقای استانکزی به این سادهگی نمیتواند از زیر بارِ مسوولیتهایش شانه خالی کنـد.
اگر امروز مجلسِ فاقد صلاحیت و مشروعیت نتوانست از او آنگونه که توقع میرفت بازخواست کند، بدون شک روزی فرا میرسد که وی در برابر مردم، پاسخگوی وضعیتِ نابسامانِ امنیتی کشور باشد. زیرا بر اساس بسیاری از ارزیابیها، مشکل اساسی امنیت افغانستان برمیگردد به ضعفِ رهبریِ ادارههای استخباراتی کشور در انجام وظایف و رسالتهایشان. آقای استانکزی بیهیچ تردیدی یکی از این رهبران است که صرفاً بهدلیلِ رفاقت با شخص رییس حکومت، در رأس مهمترین ادارۀ امنیتی کشور قرار گرفته و قصد دارد با بهرهجویی از این رابطه، به حضور ناکامِ خود در ریاست امنیت ملی ادامه دهد.
روند صلح و استفاده ابزاری حکومت در جهت کمپاینهای انتخاباتی
پیام آفتاب : حکومت وحدت ملی در جریان نشست «پروسه کابل» بسته پیشنهادی صلح را به گروه طالبان ارایه کرد که بربنیاد این پیشنهاد، حکومت بدون پیششرط با طالبان گفتگو خواهد کرد و از این گروه میخواهند که به عنوان یک حزب سیاسی در کابل دفتر نمایندگی باز نمایند. افزون برآن حکومت متعهد شده که امنیت سران و اعضای این گروه را در داخل افغانستان تامین نموده و زمینه صدور پاسپورت، آزادی سفر به مناطق مختلف کشور، دسترسی آنها به رسانهها و انتقال خانوادههای شان را فراهم میسازد و همچنان در صورت رسیدن به یک توافق، زندانیان این گروه را آزاد کرده و از لیست سیاه سازمان ملل خارج میکنند.
البته در این بسته به پیششرطهای نیز اشاره شده است، به گونهی که ساختار سیاسی مذاکرات صلح باید با آتشبس و به رسمیت شناختن طالبان به عنوان یک حزب سیاسی صورت بگیرد و در مقابل طالبان نیز باید دولت افغانستان را به رسمیت شناخته و به قانون اساسی احترام بگذارند و دست از خشونتها بردارند.
حکومت از جامعهی جهانی خواسته است که آنان باید به صورت هماهنگ و از راههای دیپلوماتیک از طرح صلح دولت افغانستان با طالبان حمایت کنند. همچنان یک ابتکار همه جانبه با کشورها و سازمانهای منطقهی برای هماهنگسازی پروسه کابل نیز انجام شود و در جهت جلوگیری از تحریف متون دینی برای توجیه جنگهای جاری از سوی گروههای مخالف دولت، گفتگوهای جدی با رهبران جهان اسلام نیز صورت بگیرد.
بعد از نشست دوم کابل، کنفرانس دیگری در جهت برقراری صلح و ثبات در افغانستان به میزبانی ازبکستان نیز برگزار شد که در آن نمایندگان بیش از 20 کشور مهم چهان حضور داشتند و از استقرار صلح و امنیت در کشور حمایت کردند و نیز تعهد سپردند که در آوردن آشتی ملی و پایان دادن به جنگ و خشونت، افغانستان را یاری خواهند کرد.
اما نگرانیهای جدی در زمینه برقراری صلح و ثبات و نحوه عملکرد حکومت در برابر طالبان وجود دارد و به رفتار دولتمردان افغانستان با دیده شک و تردید نگاه میشود؛ زیرا با توجه به تلاشهای چندین ساله دولت برای برقراری صلح با طالبان و انجام حملات انتحاری، انفجاری و اقدامات مسلحانه در برابر منافع ملی کشور و به خاک و خون کشانیدن غیر نظامیان از سوی این گروه، در پاسخ به ندای صلح خواهی دولت و مردم افغانستان، افکار عمومی جامعه را نسبت به این اقدامات بیباور ساخته است. از اینرو بسیاری به این باور اند که حکومتها با روند برقراری صلح و ثبات در کشور سیاسی برخورد کرده و اراده قوی برای انجام این امر مهم را نداردند.
غلام حسین ناصری، نماینده میدان وردک در مجلس نمایندگان در این زمینه میگوید که هرچند صلح یک نیاز جدی برای شهروندان و دولت افغانستان است؛ اما متاسفانه یک چشم انداز روشنی تا هنوز وجود ندارد و نشستهای کابل و تاشکن نیز همان مسیر گذشته را دنبال میکند و از پرداختن به جزئیات خودداری کرده و روی کلیات میچرخد.
آقای ناصری به این باور است که هنوز گامهای اساسی برای برقراری صلح و ثبات در کشور برداشته نشده است؛ زیرا بر پایی صلح و امنیت نیاز به اجماع ملی، اجماع منطقهی و اجماع جهانی دارد که متاسفانه هیچ یک از اینها وجود ندارد و این یک راه طولانی پیش روی افغانستان قرار دارد.
وی با انتقاد از بسته پیشنهادی حکومت به طالبان، گفت:«پیشنهاد حکومت افغانستان در کل با کمال تاسف یک بسته بود که ما دربست نظام، حکومت، سرزمین، قلمرو و همه و همه چیز را در اختیار طالبان قرار دهیم. با کمال تاسف که طالبان از این بسته حمایت نکردند و تا هنوزهم معلوم نیست که چگونه از آن پشتی بانی میکنند». این نماینده مردم همچنان تاکید کرد که اگر طالبان این پیشنهاد را نپذیرفت و به گفتگوهای صلح حاضر نشد، باز حکومت کدام بسته پیشنهادی را دارد که بتواند از حیثیت و آبروی مردم افغانستان دفاع نماید؟
به باور آقای ناصری هیچ قرایین و شواهدی برای برقراری صلح و ثبات در کشور دیده نمیشود؛ زیرا تا هنوز معلوم نیست که حکومت افغانستان با کدام طالب میخواهد صلح نماید؛ با شبکه حقانی، با بخش ملا هیبت الله یا با گروه ملا رسول و امثال آنها که باید تعاریف مشخصی از اینها وجود داشته باشد و امیدواری بالای 50 درصد را برای شهروندان کشور به وجود بیاورند.
حاجی محمد عبدُه، نماینده بلخ در مجلس نمایندگان نیز صلح را یک نیاز جدی برای افغانستان عنوان میکند و میگوید که حکومت و مردم افغانستان از چندین سال به این سو داعیه صلح خواهی را بلند کرده و زمانی این امر تحقق مییابد که طالبان به خواستههای مردم افغانستان احترام گذاشته و آن را بپذیرد.
وی ابراز امیدواری کرد که طالبان به این بسته پیشنهادی صلح حکومت پاسخ مثبت بدهند و دست از جنگ و خشونت بردارند و خواستهها و اهداف خود را از طریق مبارزات سیاسی و در چارچوب قوانین نافذه کشور دنبال نمایند. آقای عبده همچنان نسبت به نتایج نشست تاشکن در برقراری صلح در کشور ابراز خوشبینی میکند؛ زیرا به باور وی تمامی کشورهای شرکت کننده در این نشست از استقرار صلح و ثبات در افغانستان حمایت کردند و این میتواند بر طالبان و حامیان آنها فشارهای لازم را وارد کنند تا آنان به پای میز مذاکره حاضر شوند.
این عضو مجلس نمایند هرچند صلح را یک نیاز جدی میداند؛ اما قربانی کردن ارزشهای به دست آمده را در راه صلح نیز ناموجه عنوان میکند و از حکومت میخواهد که حول محورهای بچرخد که این ارزشها به خطر مواجه نشود؛ زیرا مردم افغانستان برای به دست آن آرزشها هزینههای سنگینی پرداخت کرده اند.
این در حالی است که بسیاری از کارشناسان برخی از رهبران احزاب سیاسی پیشنهاد بسته صلح حکومت به طالبان را نوعی امتیازدهی و زیاده روی میدانند و به این باورند که حکومت در حال سازش با برخی گروههای کوچک طالبان برای ادغام آنان با حکومت است. گروههای که هیچ تاثیری بر روند و ثبات در کشور ندارند و از این اقدامات به عنوان کمپاین انتخاباتی آینده استفاده میکند.
فضل احمد معنوی، رییس پیشین کمیسیون مستقل انتخابات، تلاشهای حکومت برای برقراری صلح با طالبان را یک برنامه ریزی برای انتخابات آینده میداند و به این باور است که حکومت هیچ نیت و ارادهی برای آوردن صلح ندارد و از جانب مخالفین نیز تا کنون چراغ سبزی نشان داده نشده است. به باور آقای معنوی زمانی صلح بهمیان خواهد آمد که تصمیم گیرندگان واقعی بخواهند و این را همه میدانند که این چند نفر حکومتی و سیاسیون سر سفره حکومت تصمیم گیرندگان واقعی نیست؛ بلکه این تصمیمات در سطح بالا و کشورهای مقتدر گرفته میشود.
آقای معنوی سفر نخست وزیر پاکستان را نمایشی و در جهت کاهش فشارهای جامعه جهانی بر این کشور میداند و این گونه رفت و آمدها را برای برقراری صلح در کشور مفید نمیداند؛ زیرا تصمیم گیرندهی اصلی سیاست پاکستان حکومت ملکی این کشور نیست، بلکه نظامیان پاکستان است. وی همچنان صدور اعلامیه مشترک این نشست را تکراری و به ضرر افغانستان عنوان کرد؛ زیرا در بخشی از این اعلامیه آمده است که هر دو طرف متعهد شدند تا از اظهار نظر در برابر هم اجتناب نمایند و این موضوع زبان افغانستان را بسته کرده و دست پاکستان را در انجام اقدامات مخرب آن باز میکند؛ زیرا اعتراضات افغانستان باعث فشارهای جامعه جهانی بر این کشور شده بود و اسلام آباد از سوی کشورهای جهان تحت فشار قرار داشت، اما اکنون با سکوت مقامات کابل، فشارها بر این کشور نیز کاهش خواهد یافت.
آقای معنوی در باره تلاشهای حکومت برای پیوستن طالبان به روند صلح افغانستان به این باور است که برخی از گروهای کوچک طالبان که از مدتها پیش با حکومت رابطه نزدیکی داشته به این روند خواهد پیوست که هیچ تاثیری بر میادین جنگ در کشور نخواهد داشت. وی در این زمینه بیان داشت:« باور من این است که در پایان روز شاید ملا رسول که شاخه جدا شده از طالبان است و بیشتر از یک سال به این طرف روابط نزدیک با حکومت دارد و حتی تمویل میشود و امکانات دریافت میکنند، سر انجام پیوستن خود را با حکومت اعلام خواهد کرد و حکومت یک استفاده ابزاری و تبلیغاتی از این انجام میدهد و هیچ گونه تاثیری در میدان جنگ تسلیمی یک گروه کوچک ندارد و این بازیهای است که متاسفانه با آوردن بعضی دیگرا (گلبدین حکمتیار) هم انجام دادند؛ اما هیچ گونه تاثیری مثبت بجا نگذاشت و بار دیگر این روند تکرار میشود».
اما علاوه از گروههای سیاسی، کمیسیون مستقل حقوق بشر نیز از محقق نشدن عدالت و زیر پا شدن ارزشهای حقوق بشری و حقوق قربانیان جنگ در افغانستان در خلاء گفتگوهای حکومت با مخالفین نیز نگران است و به این باور است که صلح باید در سایه عدالت و ارزشهای حقوق بشری انسانها تامین شود و اگر چنین نشود در حقیقت بخشی از حقوق اساسی شهروندان و قربانیان جنایتهای جنگی پایمال میشود.
دکتر سیما سمر، رییس کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در این زمینه میگوید که ما همیشه از اسقرار صلح در کشور حمایت کردیم و به این باور هستیم که در جنگ هیچ کسی برنده نیست؛ اما صلحی که در آن عدالت و ارزشهای حقوق بشری افراد تامین نشود، آن صلح پایدار نخواهد بود و عدالت هم به معنی اعدام کردن افراد نیست؛ بلکه حد اقل مرهم گذاری بر زخمهای قربانیان است.
بانو سمر تاکید کرد که کمیسیون مستقل حقوق بشر بعد از پیوستن گلبدین حکمتیار، رهبر حزب اسلامی به روند صلح حکومت افغانستان، نشست خبری برگزار کرد و اعلام نمود، در قدم اول هیچ کس حق ندارد که حق دیگران را ببخشد و دوم کسی حق بخشیدن جرایم جنگی و جرایم ضد بشری را نیز ندارد؛ زیرا این موارد جزء جرایم بین المللی محسوب میشود و سوم هیچ کسی، حقی قایل شدن امتیازات بیشتر به افرادی که سبب کشتار، اذیت و آزار و قتل عام همگانی شده باشد را ندارد؛ زیرا قرار بود که به اعضای حزب اسلامی زمین و خانه داده شود و حالا نیز گمان میرود که در پوشش آمدن مهاجرین به افراد این حزب زمین توزیع شود.
رییس کمیسیون حقوق بشر افغانستان این سیاست حکومت وحدت ملی را نادرست عنوان کرد؛ زیرا به گفته وی این روش فرهنگ معافیت را ترویج میکند و گروهای مسلح را تشویق میکنند که با انجام اعمال جنایت کارانه، در سطح قرار بگیرید که از این امتیازات برخوردار شوند که اتخاذ این سیاست غلط است و باید تغییر کند.
خانم سمر گفت که ما در زمینه محاکمه جنایت کاران جنگی تا جای که در توان داریم دادخواهی خواهیم کرد و خواستار بازنگری جدی در نظام عدلی و قضایی کشور هستیم و افزون بر آن ما خواهان مداخله دادگاه بین المللی لاهه نیز هستیم، به ویژه در بخش جرایم جنگی و جرایم ضد بشری که در افغانستان رخ داده است و ما بارها از دادگاه ” آی سی سی ” خواستیم که در این زمینه اقدام نماید.
رییس کمیسیون حقوق بشر افغانستان خواستار بر قراری صلح همگانی و فراگیر که در آن تمام شهروندان، به ویژه قربانیان جنگ و زنان اشتراک داشته باشند، شد و از حکومت خواست که صلح را برای تامین منافع افراد و اشخاص در نظر نگیرد؛ بلکه منافع جمعی مردم افغانستان در آن مطرح باشد و اشتراک قربانیان و زنان باید در تمام مراحل آن، چه در بخش پیشنهاد، چه دربخش مذاکره و چه در مرحله تطبیق توافق نامه، فراهم شود.
در طی 16 سال گذشته تلاشهای زیادی انجام شد که تا کنون به نتیجهی نرسیده است و همواره گروه طالبان پاسخ صلح خواهی دولت را با انجام حملات انتحاری و انفجاری و عملیات مسلحانه برضد نیروهای امنیتی داده است و هیچگاه به پای میز مذاکره حاضر نشده است.
اخراج صدها شهروند افغانستان از شهر ارزروم ترکیه
وزارت امور داخله ترکیه اعلام نموده است که این افراد تا پایان هفتهٔ جاری به کابل انتقال داده خواهند شد..
به گزارش اسپوتنیک به نقل از رویترز، مقامات ترکیه از اخراج حدود ۶۰۰ پناهجوی غیرقانونی افغان که در شرق این کشور زندگی میکنند، خبر داده اند.
این پناهجویان افغان که از طریق ایران وارد خاک ترکیه شده اند تا پایان هفته جاری دوباره به کابل فرستاده خواهند شد.
وزارت داخله ترکیه با نشر یک اعلامیه گفته است که پروسه اخراج ۵۹۱ پناهجوی افغان در ولایت شرقی ارزروم تکمیل شده و قرار است آنها توسط یک طیارهٔ چارتر شده به روزهای شنبه و یکشنبه آینده به کابل منتقل شوند.
وزارت داخله ترکیه همچنان گفته است: “به تعقیب تکمیل روند اخراج پناهجویان غیرقانونی در سایر ولایات ترکیه، روند اخراج پناهجویان در روزهای آینده تسریع خواهد یافت”.
روزنامه ترکی حریت اخیراً گزارش داده است که طی چند ماه اخیر، هزاران پناهجوی افغان وارد ترکیه شده اند، این پناهجویان جهت رسیدن از سرحد به شهر ارزوروم، این مسیر را روزها پیاده طی نموده اند.
قابل یادآوریست که ترکیه یگانه کشوری نیست که پناهجویان افغان را به صورت اجباری از آن کشور اخراج می کند. در حدود دو سال گذشته، شماری از کشور های اروپایی به شمول آلمان، ناروی، هالند و برخی دیگر کشورهای اروپایی نیز صدها پناهجوی افغان را به صورت جبری از آن کشور اخراج کرده اند.
حکومت آلمان قوانینی را تصویب کرده که براساس آن روند اخراج پناهندگانی که درخواست هایشان در آن کشور رد گردیده، آسان شود.
۲۰هزار پناهجوی افغانی در سه ماه اخیر از مرز ایران وارد خاک ترکیه شدند
به گزارش خبرگزاری تسنیم، در سه ماه اخیر تعداد مهاجران افغانی که از طریق خاک ایران وارد ترکیه شدهاند، افزایش قابل ملاحظهای داشته است. بسیاری از این مهاجران در مرز ایران و ترکیه بهصورت پیاده وارد شهرهای ایغدیر، آغری و وان میشوند. هزاران نفر از آنها در شهر ارزروم خودشان را به کمپ اسکان موقت مهاجران معرفی میکنند.
«متین چراباتیر» رئیس مرکز تحقیقات پناهندگی و مهاجرت ترکیه میگوید: در سه ماه اخیر بیش از 20 هزار پناهنده افغانی از مرز ایران وارد خاک ترکیه شدهاند که تعداد کمی از آنها افغانیهای مقیم ایران هستند و اغلب مستقیماً از افغانستان به ترکیه آمدهاند. این پناهندگان بهخاطر فقر و بیکاری و عدم توانایی تأمین نیازهای اساسی خود مهاجرت میکنند و بسیاری از آنها امید خود برای حل مشکلات سیاسی و اقتصادی توسط دولت افغانستان را از دست دادهاند.
بر اساس آمار کمیساریای عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان، 170 هزار افغانی تا پایان ماه مارس سال جاری، درخواست پناهندگی خود را بهصورت رسمی در دفتر این کمیساریا در ترکیه بهثبت رساندهاند.
بر اساس این آمار، 3.5 میلیون سوریهای مهاجر در ترکیه و 365 هزار مهاجر از کشورهای دیگر، درخواست پناهندگی خود را در دفتر کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در ترکیه بهثبت رساندهاند.
بر این اساس افغانیها بعد از سوریها بیشترین درخواست پناهندگی در ترکیه را داشتهاند.
بخشی از پناهندگان افغانی در کمپ بازگرداندن مهاجران در ارزروم با ظرفیت 1500نفری اسکان مییابند اما چند ماهی است که ظرفیت این کمپ تکمیل شده است و بسیاری از پناهندگان افغانی در خیابانهای ترکیه آواره هستند.
«عبدالله آیاز» مدیر اداره مهاجرت وزارت کشور ترکیه با اشاره به اینکه ترکیه سالهاست با معضل مهاجران افغانی مواجه است، از حجم بیسابقه ورود غیرقانونی افغانیها در 20 روز اخیر خبر داد و گفت: اقدامات قانونی برای اخراج پناهندگان افغانی در حال انجام است و تا به امروز بیش از 3 هزار پناهنده افغانی به کشور خود بازگردانده شدهاند. این مهاجران از راه ایران وارد ترکیه شده بودند و بهدلیل ادامه فعالیتهای تروریستی و مشکلات اقتصادی کشور خود را ترک کردهاند.
وی تأکید کرد: پروسه اخراج 591 پناهجوی افغانستان در استان ارزوروم تکمیل شده و قرار است آنان توسط یک هواپیمای چارتر در روزهای آینده به کابل انتقال یابند و همچنین روند اخراج مهاجران در استانهای دیگر هم سرعت بیشتری گرفته است.
لازم به ذکر است که در هفته گذشته، در نتیجه تصادف مرگبار مینیبوس حامل مهاجران افغان در ترکیه دستکم 16 نفر کشته شدند. گفته شد که این مینیبوس گنجایش 14 نفر را داشت، اما بیش از 50 پناهجوی افغانی سوار بر آن شده بودند و مینیبوس پس از برخورد با یک تیر چراغ برق آتش گرفت.
گفتنی است در سالهای اخیر، صدها هزار افغان بهخصوص جوانان بهدلیل گسترش ناامنی و مشکلات اقتصادی در افغانستان با قبول خطرات جدی از طریق قاچاقچیان انسان، دست به مهاجرت زدهاند و ترکیه یکی از اصلیترین راه پناهجویان افغانی برای مهاجرت به یکی از کشورهای اروپایی است.
ترکیه تنها کشوری نیست که پناهجویان افغانی را بهصورت اجباری از آن کشور اخراج میکند. در دو سال گذشته، شماری از کشورهای اروپایی بهخصوص آلمان، نروژ و هلند هزاران پناهجوی افغانی را بهصورت اجباری از کشورهای خود اخراج کردهاند.
حتی حکومت آلمان ادعا کرده است که افغانستان یک کشور امن است و قوانینی را تصویب کرده است که بر اساس آن روند اخراج پناهندگان افغانی تسهیل شود.
منبع نفاق بین سنی ها و شیعه ها
بن سلمان منبع اصلی نفاق فعلی بین سنی ها و شیعه های جهان میباشد
روزنامه اسرائیلی هاآرتص: بن سلمان بین اهل سنت و اهل تشیع شکاف ایجاد کرده است.
اسپوتنیک به نقل از اطلس، هاآرتص در مطلبی در مورد بن سلمان ولیعهد عربستان نوشته است که این شخصیت عربستانی به دلیل دشمنی با ایران، عامل تشدید شکاف بین اهل سنت و اهل تشیع است.
این نشریه در یادداشتی به قلم شولمو آوینری نوشته است که محمد بن سلمان ولیعهد سعودی عاملی است برای تشدید اختلافات بین شیعیان و سنی ها، سلمان با تشدید دشمنی با ایران باعث شده است تا بین این دو مذهب شکاف ایجاد شود.
در قسمتی از این یادداشت آمده است: «هرچند که تحرکات بنسلمان از جانب برخی کشورهای سنی مانند مصر و اردن و دولت دونالد ترامپ و همچنین بنیامین نتانیاهو در اسرائیل مورد حمایت قرار گرفته، اما اقدامات او موفقیتآمیز تلقی نشده و همچنان این سوال وجود دارد که آیا رفتار ولی عهد سعودی میتواند به ثبات منطقه کمک کند؟».
روزنامه هاآرتص می نویسد که دخالت نظامی سعودیها در یمن باعث کشته شدن هزاران نفر و ایجاد فاجعه انسانی شده و میلیونها یمنی را در معرض گرسنگی قرار داده است.
در بخش دیگری یادداشت این روزنامه آمده است که قیام یک تعداد شاهزادگان با حمایت بخشی از اشخاص با نفوذ وعده از شیعه های عربستان که در نواحی شرقی این پادشاهی زندگی میکنند، باعث سقوط این رژیم گردد.
پاکستان از روسیه تجهیزات نظامی خریداری میکند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در اسلامآباد، «خرمدستگیرخان» وزیر دفاع پاکستان از خرید تجهیزات نظامی روسی خبر داد.
وی افزود: پاکستان علاقه زیادی به خرید تانکهای تی 90 از روسیه دارد و آماده امضای قرار داد برای دریافت طولانی مدت این نوع تانک است.
دستگیرخان تأکید کرد: برای خرید جنگنده یو 35 در حال مذاکره با مقامات روسیه هستیم و به زودی در این زمینه به توافق خواهیم رسید.
وی افزود: قرارداد همکاری دفاعی پاکستان و روسیه در سال 2014 به امضا رسید و دو کشور با انجام رزمایشهای مشترک روابط نظامی با یکدیگر را گسترش دادند.
دستگیرخان اظهار داشت: بعد از امضای قرارداد دفاعی بالگردهای ام آی 35 و تجهیزات نظامی از روسیه خریداری کردیم و امیدواریم بتوانیم روابط دفاعی با این کشور را گسترش دهیم.
وزیر دفاع پاکستان ادامه داد: اسلامآباد و مسکو هر دو علاقهمند به ایفای نقش مثبت برای استحکام،امنیت و اجرای نظام دموکراسی در افغانستان هستند.
وی با تقدیر و تشکر از اقدامات روسیه برای برقراری امنیت در افغانستان از بقیه کشورهای تأثیرگذار بر اوضاع این کشور درخواست کرد از شیوه روسها پیروی کنند.
روسیه میزبان کنفرانس دفاعی- امنیتی 2018 با هدف بررسی امنیت جهانی است که به مدت 2 روز در مسکو برگزار میشود.
علاوه بر پاکستان نمایندگانی از کشورهای اروپا، آفریقا،آمریکای لاتین و ایران در کنفرانس دفاعی بینالمللی روسیه حضور دارند.
از سوی دیگر اختلافات پاکستان و آمریکا ادامه دارد و اسلامآباد روابط خود را با مسکو گسترش داده است.
تحولات انتخاباتی پاکستان| احتمال پیوستن «چوهدری نثار» به حزب تحریک انصاف افزایش یافت
به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از اکسپرس نیوز، عمران خان رهبر حزب تحریک انصاف اعلام کرد: در جریان انتخابات سال 2013 سران دو حزب نواز و مردم با صرف هزینه فراوان تقلب گستردهای را رقم زدند ولی این بار اجازه نخواهیم داد که این اتفاق رخ دهد.
وی افزود: متاسفانه در جریان انتخابات سال 2013 نواز شریف و آصف علی زرداری افسران مورد اعتماد خود را به عنوان ناظر انتخاباتی به شعب رای گیری فرستادند و همین باعث شد تا تقلب گستردهای را شاهد باشیم.
این سیاستمدار مطرح پاکستانی به پرونده فساد اقتصادی نواز شریف اشاره کرده و گفت: خاندان نواز ابتدا وجود فساد اقتصادی را رد میکردند ولی وقتی مستندات را مشاهده کردند مجبور شدند قبول کنند که پولشویی کردهاند.
وی که در مراسم ویژه پیوستن «رمیش کمار» نماینده سابق حزب نواز در پارلمان به حزب تحریک انصاف سخن میگفت به صورت ضمنی به احتمال پیوستن چوهدری نثار وزیر کشور سابق پاکستان اشاره کرده و احتمال پیوستن او را رد نکرد.
گفتنی است که چوهدری نثار یکی از تاثیرگذارترین چهرههای حزب نواز است و یکی از پشتوانههای اصلی این حزب به حساب میآید ولی حدود یک سال است که ارتباطش با نواز شریف دچار چالش شده و سران حزب نواز تاکنون موفق به جلب رضایت او نشدهاند.
وزیر کشور سابق پاکستان دوست قدیمی عمران خان نیز محسوب میشود و بارها در اظهار نظرهای خود از رهبر حزب تحریک انصاف به عنوان یک فرد لایق یاد کرده است.
در صورتی که چوهدری نثار عضو تحریک انصاف شود، محبوبیت این حزب و در پی آن مقبولیتشان در انتخابات آتی به شدت افزایش خواهد یافت.