آمریکا سربازان تازه‌نفس به افغانستان فرستاد

شمار این سربازان قبلا هزار نفر اعلام شده بود

وزارت دفاع آمریکا اعلام کرده که یک تیپ (لوا) از نیروهای تازه نفس را به افغانستان اعزام کرده که هدف آن جنگ با طالبان و متقاعد کردن این گروه به صلح است.

شمار این سربازان که به افغانستان اعزام شده‌اند، اعلام نشده ولی قبلا ژنرال جان نیکلسون، فرمانده نیروهای آمریکایی در افغانستان گفته بود که شمار این نیروها هزار نفر است. با اعزام این سربازان شمار نیروهای آمریکایی در افغانستان به بیش از ۱۵ هزار نفر می‌رسد.

بر اساس اعلام وزارت دفاع آمریکا ماموریت تیپ تازه اعزام شده، کمک به نیروهای امنیتی افغانستان و افزایش موثریت آنان است.

• در حمله هوایی نیروهای آمریکایی ۲۵عضو داعش در شمال افغانستان کشته شدند
• گفت‌وگوی تلفنی ترامپ و غنی، نیاز افغانستان به نیروی نظامی تازه
• دو نظامی آمریکایی در منطقه اچین ولایت ننگرهار کشته شدند

قرار است که این سربازان نیروهای ارتش افغانستان را در سطح هنگ (کندک) و تیپ آموزش دهند که شامل نیروهای مشاور و “حمایت از خود” نیز می‌شوند.

به نظر می‌رسد که حضور نیروهای حمایت از خود در ساختار این نیروها، به دلیل جلوگیری از حمله خودیباشد.

حملات خودی از سال ۲۰۱۲ در میان نیروهای افغان افزایش یافت و بعد دامن نیروهای بین‌المللی را گرفت که بیشتر به آن حملات “سبز علیه آبی” گفته می‌شود، چرا که نفوذی‌های طالبان از پوشش نیروهای افغان برای حمله به نیروهای بین‌المللی استفاده می‌کنند.

رنگ سبز به کلاه سبز سربازان ارتش افغانستان و آبی به کلاه آبی نیروهای بین‌المللی اشاره دارد.

فرمانده نیروهای تازه اعزام شده، سرهنگ اسکات جکسون، گفته که این نیروها آموزش‌های ویژه دریافت و تجهیزات مخصوص نیز دارند. به گفته او تمامی سربازان اعزامی به صورت داوطلبانه در این ماموریت شرکت کرده‌اند.

شمار سربازان آمریکایی قبلا ۱۴ هزار نفر اعلام شده بود

فرمانده این نیروها که قبلا در عراق نیز ماموریت انجام داده، افزوده که نیروهای ارتش افغانستان در هشت سال گذشته تغییرات فوق العاعده داشته‌اند.

این نیروها قرار است که با شش تیپ و ۳۶ واحد مانوری در عملیات کشت زنی مشترک با نیروهای افغانستان و بین‌المللی شرکت کنند.

هر تیپ ارتش افغانستان دارای سه هزار الی و ۵ هزار سرباز هستند.

• پیشنهاد اعزام سه‌هزار نیروی آمریکایی به افغانستان
• استقبال افغانستان از اعزام ۳۵۰۰ نیروی تازه‌نفس آمریکایی

به گفته وزارت دفاع آمریکا قرار است این نیروها در سراسر افغانستان از ولایت شمالی بلخ تا ولایت‌های قندهار و هلمند در جنوب به نیروهای افغان در خط مقدم جبهه مشوره دهند.

آنها علاوه بر نیروهای رزمی ارتش افغانستان به مراکز آموزشی ارتش ملی افغانستان نیز مشوره‌های لازم را ارائه خواهند داد.

قبل از این نیز فرماندهان نیروهای آمریکایی در افغانستان اعلام کرده بودند که این نیروها به واحدهای ۳۰۰ تا ۴۰۰ نفری تقسیم خواهند شد و در فصل نو جنگی در عملیات ضد طالبان در سال ۲۰۱۸ در خطوط مقدم نبرد به نیروهای افغان مشورت خواهند داد.

در زمان ریاست جمهوری باراک اوباما اعلام شده بود که گروه طالبان دیگر “دشمن آمریکا نیست” و نبرد با این گروه برای حدود دو سال متوقف شد، اما با اعلام راهبرد جدید دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا، سرکوب گروه طالبان و سایر گروه‌های شورشی در دستور کار قرار گرفت.

فشار بر پاکستان و سایر حامیان گروه طالبان نیز بخشی از استراتژی جدید آمریکا برای افغانستان و جنوب آسیای است.

 

حکم دادگاه کالیفرنیا: قهوه‌فروشی‌ها باید درباره خطر سرطان هشدار دهند

در روند برشته‌کردن قهوه، ماده آکریل‌آمید تولید می‌شود که می‌تواند عامل سرطان شود.

یک دادگاه ایالت کالیفرنیا حکم داده است فروشندگان قهوه باید به خریداران هشدار دهند که وجود یک ماده شیمیایی در قهوه می‌تواند سرطان‌زا باشد.

قاضی دادکاهی در لس‌آنجلس گفته است استارباکس و حدود ۹۰ قهوه‌فروشی دیگر در هشداردادن به خریداران درباره یک ماده احتمالا سمی که در روند برشته‌کردن قهوه تولید می‌شود، کوتاهی کرده‌اند.

“شورای آموزش و پژوهش درباره مواد سمی”، یک گروه غیرانتفاعی مستقر در کالیفرنیا، از این شرکت‌های فروش قهوه به دادگاه شکایت کرده بود.

استدلال این گروه در دادگاه این بود که چون آکریل‌آمید در قوانین کالیفرنیا یک ماده سرطان‌زا حساب می‌شود، فروش آن باید همراه با هشدار باشد.

دادگاه هم به نفع این گروه رای داد و حکم کرد که شرکت‌های قهوه‌فروشی نباید از قانون معاف باشند.

الیهو برلی، قاضی دادگاه، در حکمش نوشته است قهوه‌فروشی‌ها نتوانسته‌اند استدلالشان را ثابت کنند که “مصرف قهوه به نفع سلامت بشر است”.

این شرکت‌ها فرصت دارند در این باره تجدیدنظر بخواهند و تا ۱۰ آوریل، کمتر از دو هفته دیگر، برایش وقت دارند.

طبق بیانیه اتحادیه ملی قهوه آمریکا، این صنایع قصد دارند درباره این حکم از دادگاه فرجام بخواهند.

آکریل‌آمید چه‌قدر خطرناک است؟

آکریل‌آمید در مواد غذایی دیگری مانند نان برشته، چیپس، ته‌دیگ و سوسیس برشته هم وجود دارد.

آکریل‌آمید وقتی تولید می‌شود که مواد غذایی نشاسته‌دار برای مدتی طولانی در دمای بالا برشته می‌شوند، کبابی می‌شوند یا سرخ می‌شوند.

پژوهش‌ها بر حیوانات نشان داده که این ماده شیمیایی در اندازه زیاد، از عوامل تولید غده در بدن است. این یعنی به طور بالقوه می‌تواند عامل ایجاد سرطان در بشر هم باشد.

کارشناسان سلامت غذایی در بریتانیا و اروپا می‌گویند این ماده، مایه نگرانی‌های جزئی است.

در بیانیه اتحادیه ملی قهوه آمده است: “برچسب‌های هشدار درباره سرطان روی قهوه می‌تواند گمراه‌کننده باشد. راه‌نمای تغذیه خود دولت آمریکا می‌گوید که قهوه می‌تواند بخشی از سبک‌زندگی سالم باشد.”

در این شکایت که سال ۲۰۱۰ ثبت شده، از دادگاه خواسته شده است برای تک‌تک افرادی که از سال ۲۰۰۲ در کالیفرنیا در معرض آکریل‌آمید قرار گرفته‌اند، جریمه‌ای تا سقف ۲۵۰۰ دلار از شرکت‌های قهوه‌فروشی گرفته شود.

دادگاه در مرحله بعدی‌اش درباره این جریمه‌ها تصمیم می‌گیرد ولی گزارش شده است که برخی شرکت‌های قهوه‌فروشی پذیرفته‌اند در همین مرحله مصالحه کنند و برچسب‌های هشدار درباره این ماده شیمیایی را نصب کنند.

اخیرا در سال ۲۰۱۶ سازمان بهداشت جهانی، از مجموعه سازمان ملل متحد، قهوه را از فهرست مواد احتمالا سرطان‌زا کنار گذاشت.

سال گذشته هم پژوهش بر حدود نیم میلیون نفر از کشورهای اروپایی به این نتیجه رسید که نوشیدن سه فنجان قهوه در روز، می‌تواند برای سلامتی مفید باشد.

ولی کارشناسانی که به نتیجه این تحقیقات با تردید می‌نگرند، می‌گویند غیرممکن است که بتوان با اطمینان گفت قهوه در حفاظت از سلامت بدن نقشی دارد.

هشدار محققان پزشکی بریتانیا: نان را زیادی برشته نکنید

 

مراسم تدفین فلسطینی‌های کشته شده در مرز اسرائیل و غزه

 

 

حق نشر عکسAFP/GETTY IMAGESImage captionدرگیری‌ها در مرز اسرائیل و غزه رخ داد

در پی کشته شدن شانزده فلسطینی به ضرب گلوله سربازان اسرائیلی، محمود عباس، رییس تشکیلات خودگردان فلسطینی یک روز عزای عمومی اعلام کرد.

مراسم تدفین تعدادی از فلسطینی‌هایی که روز جمعه در مرز غزه و اسرائیل کشته شدند، امروز برگزار می‌شود.

در اولین روز از اعتراض‌های شش هفته‌ای فلسطینی‌ها در مرز غزه و اسرائیل، درگیری‌‌هایی با نیروهای اسرائیلی رخ داد و دست کم شانزده فلسطینی کشته و صدها نفر دیگر هم مجروح شدند.

واکنش‌ها به کشته‌شدن ‘۱۶ فلسطینی’ در تیراندازی‌های اسرائیل

هشدارها در مورد ‘پیامدهای خطرناک’ انتقال سفارت آمریکا به بیت المقدس

فلسطینی‌ها تصمیم دارند بر سر حق پناهجویان فلسطینی برای بازگشت به خانه‌هایشان در جایی که حالا اسرائیل است، به مدت شش هفته راهپیمایی کنند.

فلسطینی‌ها در آستانه سالگرد تاسیس اسرائیل، با شعار “راهپیمایی بازگشت”، از دیروز (جمعه ۳۰ مارس، ۱۰ فروردین)، تجمع اعتراضی و تحصن را در مرز غزه با اسرائیل آغاز کردند.

روز ۱۴ مه سال ۱۹۴۸، با خروج نیروهای بریتانیایی از بندر حیفا، شورای خلق یهود ایجاد کشور مستقل اسرائیل را اعلام کرد. فلسطینیان روز ۱۵ مه را روز فاجعه (یوم النکبة) می‌نامند.

در نیویورک، شورای امنیت سازمان ملل این خشونت‌ها را محکوم کرد اما اعضای شورا نتوانستند بر سر یک بیانیه در مورد آن به توافق برسند.

آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل خواهان انجام تحقیقات مستقل و شفاف در مورد کشته شدن فلسطینی‌ها شده است.

محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی، خواهان اقدام فوری شورای امنیت در این ارتباط شده بود.

مناطق نزدیک به رام‌الله هم شاهد درگیری‌هایی بود

اما نماینده اسرائیل از شورای امنیت سازمان ملل به خاطر تشکیل جلسه در ایام عید پسح، از اعیاد یهودیان، انتقاد کرده است.

دنی دنون پیش از این جلسه، در بیانیه‌ای کتبی، حماس را مقصر خواند.

ارتش اسرائیل معترضان را به پرتاب سنگ و بمب آتش‌زا متهم کرده است.

سارا لی ویتسون، مدیر بخش خاورمیانه دیدبان حقوق بشرآمار کشته شدگان را تکان‌دهنده خوانده است.

خانم ویتسون گفته است این آمار، “پرسش‌های جدی درباره استفاده سابقه‌دار اسرائیل از گلوله‌های واقعی برای کنترل اعتراض‌ها ایجاد می‌کند.”

از سال ۲۰۱۴، روز جمعه مرگبارترین روز در مناقشه میان اسرائیل و فلسطینی‌ها بوده است.

 

سخنان کاپیتان هواپیمای مسافربری روسیه درباره بازرسی آن در بریتانیا

ویتالی میتروفانوف، کاپیتان هواپیمای مسافربری روسیه که در فرودگاه هیترو بریتانیا مورد بازرسی قرار گرفت، اعلام کرد ماموران گمرک بریتانیا در جستجوی اشیای ممنوعه در آن بودند.

به گزارش اسپوتنیک، ویتالی میتروفانوف در مصاحبه با تلویزیون روسیه ضمن بیان این مطلب افزود گروهی متشکل از 6-5 نفربه همراه سگ حدود ده دقیقه از هواپیما بازرسی کردند اما هیچگونه سندی را در اینباره تنظیم نکرده و دلیل بازرسی خود را به کاپیتان هواپیما ذکر نکردند.
کاپیتان هواپیمای مسافربری روسیه خاطرنشان کرد ماموران گمرک بریتانیا حق بازرسی از هواپیمای روسی را نداشتند چون طبق مقررات موجود فقط برنامه اروپایی ایمنی هواپیماها (SAFA) یا هواپیمایی کشوری روسیه از چنین حقی برخورداراست.
وزارت خارجه روسیه خشم خود را به خاطر اقدامات طرف بریتانیایی ابراز کرده است.

 

اعتراف اسرائیل به سقوط پهپادش در لبنان

نظامیان اسرائیلی اعتراف کردند که دیشب پهپاد آنها به علت نقص فنی در جنوب لبنان سقوط کرده است.

به گزارش اسپوتنیک در اطلاعیه ارتش اسرائیل اضافه می شود نظامیان در حال بررسی جزئیات این حادثه هستند و خطر افتادن اطلاعات باارزش به دست دشمن وجود ندارد.
نوع و ماموریت پهپاد ارتش اسرائیل اعلام نشده است.

 

جدیدترین نوع تانک روسی تی 90 ام

ارتش روسیه امسال اولین تانک های مدرنیزه شده تی 90 ام موسوم به “پراریو3” را دریافت خواهد کرد.

به گزارش اسپوتنیک، این مطلب را یک منبع آگاه اعلام کرد.
بخشی از تانک های تحویلی به ارتش ،تانک های بازسازی شده و بخش دیگری تانک های کاملا نو خواهند بود.
یوری باریسوف، معاون وزیر دفاع روسیه در ماه فوریه اعلام کرد این وزارتخانه هر سال 200 دستگاه از انواع گوناگون تانک های جدید را دریافت خواهد کرد.

 

ولیعهد عربستان: اسد در قدرت می ماند

محمد بن سلمان آل سعود، ولیعهد عربستان سعودی در مصاحبه با روزنامه تایمز اعلام کرد بشار اسد رئیس جمهور سوریه در قدرت خواهد ماند.

به گزارش اسپوتنیک، محمد بن سلمان ضمنا ابراز امیدواری کرد رهبر سوریه “عروسکی” در دستان ایرانیان نباشد.
ولیعهد عربستان گفت”: بشار (رئیس جمهورسوریه) می ماند اما من معتقدم اینکه ایرانیان هرکاری که بخواهند انجام دهند به نفع بشار نیست”.

 

انتقال هزاران شبه نظامی ازعربیل به ادلب در سوریه

بیش از 38 هزار شبه نظامی به همراه اعضای خانواده آنها از منطقه عربیل به منطقه کاهش تنش در ادلب سوریه منتقل شده اند.

به گزارش اسپوتنیک، دفتر مطبوعاتی وزارت دفاع روسیه ضمن اعلام این مطلب افزود ماموران پلیس و نظامیان ارتش دولتی سوریه تحت کنترل افسران مرکز روسی مصالحه طرفهای درگیر و نمایندگان جمعیت هلال احمر سوریه در امتداد مسیرحرکت شبه نظامیان، امنیت آنها را تامین می کنند.
عربیل در مرکز ریف دمشق واقع شده است

آیا نمایندگی تجاری روسیه در لندن بسته خواهد شد؟

دولت بریتانیا در حال بررسی مسئله تعطیل نمایندگی تجاری روسیه در لندن در رابطه با “قضیه اسکریپال” است.

به گزارش اسپوتنیک، این مطلب را روزنامه تلگراف با استناد به منابع خود اعلام کرده است.
این منابع گفتند نمایندگی تجاری روسیه “لانه جاسوسان” است و انحلال آن در دست بررسی قرار دارد.
سرگئی اسکریپال، جاسوس بریتانیا و یولیا ، دخترش روز 4 مارس در شهر سالزبری بریتانیا مسموم شدند. طرف بریتانیایی ادعا می کند که دولت روسیه در مسمومیت اسکریپال با ماده А234 دست داشته است اما مسکو این اتهام را اکیدا رد می کند. به دنبال بریتانیا ، تعدادی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا و همچنین آمریکا، کانادا، نروژ، اوکراین ودیگر کشورها تصمیم گرفتند در رابطه با قضیه سالزبری دیپلمات های روسی را اخراج کنند. علاوه بر این آمریکا سرکنسولگری روسیه در شهر سیاتل را تعطیل کرد

ابراز تمایل ناتو به گفتگوی سازنده با روسیه

ژنرال چک پتر پاول، رئیس کمیته نظامی ناتو اعلام کرد این اتحادیه خواستار گفتگوی سازنده با روسیه است.

به گزارش اسپوتنیک به نقل از نشریه Aktualne، ژنرال چک ضمن بیان این مطلب افزود:” نتا زمانی که روسیه طبق اصول حقوق بین المللی عمل نکند، بازگشت به انواع کلاسیک همکاری ممکن نخواهد بود”.
رئیس کمیته نظامی ناتو ابراز عقیده کرد که “قضیه اسکریپال” بر روابط روسیه و ناتو تاثیر گذاشته است.
وی افزود:”کشورهای عضو اتحادیه اتلانتیک شمالی به اتفاق آرا معتقدند این حمله نقض موازین و توافقنامه های بین المللی را بوضوح نشان داد”.
سرگئی اسکریپال، جاسوس بریتانیا و یولیا ، دخترش روز 4 مارس در شهر سالزبری بریتانیا مسموم شدند. طرف بریتانیایی ادعا می کند که دولت روسیه در مسمومیت اسکریپال با ماده А234 دست داشته است اما مسکو این اتهام را اکیدا رد می کند. به دنبال بریتانیا ، تعدادی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا و همچنین آمریکا، کانادا، نروژ، اوکراین ودیگر کشورها تصمیم گرفتند در رابطه با قضیه سالزبری دیپلمات های روسی را اخراج کنند. علاوه بر این آمریکا سرکنسولگری روسیه در شهر سیاتل را تعطیل کرد.

تشدید دوباره تحریم ها علیه کره شمالی

شورای امنیت سازمان ملل متحد، تحریم هایی علیه 21 شرکت حمل و نقل، 27 کشتی و یک فرد را به علت نقص تحریم ها علیه کره شمالی تصویب نمود.

به گزارش اسپوتنیک، کمیته شورای امنیت سازمان ملل متحد به پیشنهاد آمریکا، تحریم هایی علیه 21 شرکت حمل و نقل، 27 کشتی و یک فرد را تصویب نمود.
تحریم کنونی، علیه شرکت ها و افرادی که با کره شمالی کار می کنند وضع شده است. از زمان تصویب قطعنامه های شورای امنیت، روابط تجاری با کره شمالی بسیار محدود شده است.
هدف از این اقدام ها، توقف خرید و فروش توسط نفت و زغال سنگ از راه دریا توسط پیونگ یانگ است.
نیکی هیلی، سفیر ایالات متحده در سازمان ملل متحد، در بیانیه ای گفت: «تصویب این لیست تحریم های تاریخی یک نشانه واضح از اتحاد جامعه بین المللی در تلاش های خود برای اعمال فشار بر رژیم کره شمالی است».

 

ادامه حملات لفظی آمریکا به سپاه پاسداران

آمریکا به خاطر حمایت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران از نیروهای حوثی در یمن ابراز نارضایتی کرد.

به گزارش اسپوتنیک، در بیانیه سارا ساندرز، سخنگوی کاخ سفید منتشره در سایت دفتر ریاست جمهوری آمریکا ضمن بیان این مطلب گفته می شود:” سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران به مختل کردن روند سیاسی ادامه داده، به عملیات نظامی شدت بخشیده و با ارسال اسلحه به حوثی ها و دیگران ثبات منطقه را بر هم می زند”.
به عقیده کاخ سفید نیروهای حوثی یمنی با “حملات موشکی بی خردانه خود از جمله حمله موشکی روز یکشنبه” به عربستان روند حل و فصل سیاسی تحت نظارت سازمان ملل را بر هم می زنند. ضمنا آمریکا قول داد به کمک رسانی به شرکایش برای دفاع آنها از خود ادامه دهد.
روز 26 مارس اطلاع حاصل شد که پدافند هوایی عربستان هفت موشک شلیک شده از خاک یمن را رهگیری کرده است. به گزارش رسانه های سعودی در نتیجه این حملات قطعات یکی از موشک ها به روی یک شهروند مصر افتاد و وی جان خود را از دست داد.
در یمن از سال 2014 درگیری داخلی ادامه دارد. در یک طرف این نزاع شورشیان حوثی جنبش شیعه ” انصارالله” و در طرف دیگر آن ارتش دولتی و شبه نظامیان وفادار به عبدربه منصور هادی، رئیس جمهور یمن قرار دارند. از سال 2015 ائتلاف عربی به ریاست عربستان سعودی پشتیبانی نظامی از نیروهای دولتی را برعهده دارند. به نظر می رسد ، ایران از حوثی هایی که صنعا پایتخت یمن و بخش قابل توجهی از کشور را تحت کنترل دارند به طور غیر رسمی حمایت می کند.

 

نقشه جدید ائتلاف سعودی علیه ایران

موشک های انصارالله ساخت ایران است و از ضاحیه بیروت به یمن منتقل می شود.

به گزارش اسپوتنيک به نقل از مهر، «ترکی المالکی» سخنگوی ائتلاف عربی به رهبری عربستان برای تجاوز به یمن مدعی شد که موشک های انصارالله ساخت ایران است.

وی در حین نمایش لاشه موشک هایی که گفته می شود از سوی یمن به عربستان شلیک شده است اعلام نمود: “این موشک ها ساخت ایران است و افزود که رویکرد و روش ایران این است که اقدامات متجاوزانه خود در منطقه را انکار کند”

سخنگوی رسمی ائتلاف عربستان تصريح کرد، اسناد و مدارکی که اثبات می کند ایران در حمایت از حوثی ها (انصارالله یمن) دست دارد ارائه شده است.

در یمن از سال 2014 درگیری داخلی ادامه دارد. در یک طرف این نزاع شورشیان حوثی جنبش شیعه ” انصارالله” و در طرف دیگر آن ارتش دولتی و شبه نظامیان وفادار به عبدربه منصور هادی قرار دارند. از سال 2015 ائتلاف عربی به ریاست عربستان سعودی پشتیبانی نظامی از نیروهای دولتی را برعهده دارند. به نظر می رسد ، ایران از حوثی هایی که صنعا پایتخت یمن و بخش قابل توجهی از کشور را تحت کنترل دارند به طور غیر رسمی حمایت می کند.

بازرسی بدون دلیل پلیس بریتانیا از هواپیمای روسی

پلیس بریتانیا، هواپیمای ایرفلوت را در فرودگاه هیترو لندن مورد بازرسی قرار دادند.

به گزارش اسپوتنیک به نقل از سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه ، پلیس بریتانیا، بدون هیچ توضیحی هواپیمای ایرفلوت را در فرودگاه هیترو لندن مورد بازرسی قرار دادند.
ماریا زاخارووا، سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه در این خصوص گفت: هواپیمای حاوی مسافران پرواز لندن — مسکو آماده پرواز بود که، کارکنان پلیس بریتانیا به دلیل بازرسی از خدمه هواپیمای روسی خواستند تا از آنجا خارج شوند. مقامات بریتانیا توضیحی برای دلایل و اهداف بازرسی هواپیما نداده اند.
پلیس بریتانیایی از خدمه، از جمله کاپیتان خواستند تا هواپیما را ترک کند. اما کاپیتان هواپیما اعلام نمود که باید در حضور او این بازرسی انجام شود، زیرا طبق قوانین کاپیتان حق ترک هواپیما را ندارد، این کار در نهایت با حضور کاپیتان صورت گرفت.
گفتنی است، سرگئی اسکریپال، جاسوس بریتانیا و یولیا ، دخترش روز 4 مارس در شهر سالزبری بریتانیا مسموم شدند. طرف بریتانیایی ادعا می کند که دولت روسیه در مسمومیت اسکریپال با ماده А234 دست داشته است اما مسکو این اتهام را اکیدا رد می کند. به دنبال بریتانیا ، تعدادی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا و همچنین آمریکا، کانادا، نروژ، اوکراین ودیگر کشورها تصمیم گرفتند در رابطه با قضیه سالزبری دیپلمات های روسی را اخراج کنند.

 

پايان عمليات خروج فیلق الرحمن از غوطه شرقی

ژنرال روسي، خبر از پايان قريب الوقوع عملیات خروج فیلق الرحمن از غوطه شرقی در سوريه داد.

به گزارش اسپوتنيک، عملیات خروج أعضاى گوه فیلق الرحمن و خانواده هايشان از غوطه شرقی در حال اتمام است. روز جمعه، ژنرال يورى یوتوشنکو رئیس مرکز روسيه در عمليات نظامي در سوريه اين خبر را اعلام نمود.

به نقل از اين ژنرال روس: “عملیات کمک هاي بشردوستانه در شرق غوطه ادامه دارد. عملیات خروج اعضاى گروه فیلق الرحمن و خانواده هايشان از اين منطقه در سوريه نزديك به پايان است”.

گفتني است، پس از تشدید اختلافات بین قطر و عربستان شاهد درگیری های خونینی بین جیش الاسلام از یک طرف و فیلق الرحمن و جبهه النصره از طرف دیگر می باشیم.

اکنون سه فاکتور خارجی چهره سوریه را مشخص می کنند ، فاکتورهایی که استراتژی و درک دقیق از منافع ملی خود داشته و آماده اند از این منافع دفاع نمایند. این ها کشورهای روسیه، ایران و ترکیه هستند. برخی از کارشناسان مطمئنند که کشورهای مذکور حتی می خواهند سوریه را بین خود تقسیم کنند و این در واقع تا حدی درست است اینکه مسکو، آنکارا و تهران تصمیم خواهند گرفت کجا، چطور و بر منافع چه کسی در سرزمین سوریه نظارت کنند.

انتشار جزئیات موشک شلیک شده یمنی‌ها به عربستان

موشک بالستیک یمنی ها از نوع “بدر 1” و به شرکت “آرامکو” در عربستان شلیک شده بود.

به گزارش اسپوتنیک به نقل از تسنیم، شرکت نفتی “آرامکو” واقع در جیزان عربستان هدف حمله موشکی ارتش یمن قرار گرفت.

جزئیات این موشک شلیک شده منتشر شده است. در واقع، یگان موشکی ارتش یمن روز پنجشنبه یک فروند موشک بالستیک کوتاه برد از نوع “بدر 1” به شرکت “آرامکو” در جیزان شلیک کرد.

این دومین موشک بدر است که شرکت نفتی آرامکو در جیزان واقع در جنوب عربستان را هدف قرار می‌دهد. از سوی دیگر، ارتش یمن روز پنجشنبه از یک موشک بالستیک جدید به‌نام “بدر” رونمایی کرد که در داخل این کشور ساخته شده است.

پیش از این خبرگزاری رویترز به نقل از بیانیه انصارالله در روز دوشنبه اعلام کرد: “تا زمانی که بمباران یمن متوقف نشود، موشکهای بیشتری به عربستان شلیک خواهد کرد”.
صالح صماد، رئیس شورای سیاسی انصارالله در برابر ده ها هزار نفر در صنعا، پایتخت یمن از پیشرفت موفقیت آمیز قدرت نظامی حوثی ها سپاسگذاری نمود.

 

هشدار روسیه به آمریکا درباره اقدامات تحریک آمیز علیه دیپلمات های خود

وزارت امور خارجه روسیه، به زودی در خصوص اقدامات تحریک کننده آمریکا و اخراج دیپلمات های روس تصمیم می گیرد.

به گزارش اسپوتنیک به نقل از وب سایت وزارت امور خارجه روسیه، روسیه به آمریکا در خصوص اخراج دیپلمات های خود هشدار می دهد و به زودی در خصوص اقدامات تحریک آمیز آمریکا در خصوص دیپلمات های خود تصمیم می گیرد.
در این بیانیه آمده است: ” اعمال تحریک آمیز علیه دیپلمات های روسی در ایالات متحده آمریکا در روزهای اخیر تشدید شده است. پس از اعلام اخراج 60 نفر از کارکنان موسسات دیپلماتیک روسیه از آمریکا، سازمان های اطلاعاتی در حال ساخت تلاش برای تماس با آنها (دیپلمات های روس) هستند”.
گفتنی است، سرویس های اطلاعاتی آمریکا در حال تلاش برای سو استفاده از شرایط پیچیده دیپلمات های روسی هستند و سعی بر برقراری ارتباط ضمنی با آنها دارند.
گفتني است، سرگئی اسکریپال، جاسوس بریتانیا و یولیا ، دخترش روز 4 مارس در شهر سالزبری بریتانیا مسموم شدند. طرف بریتانیایی ادعا می کند که دولت روسیه در مسمومیت اسکریپال با ماده А234 دست داشته است اما مسکو این اتهام را اکیدا رد می کند. به دنبال بریتانیا ، تعدادی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا و همچنین آمریکا، کانادا، نروژ، اوکراین ودیگر کشورها تصمیم گرفتند در رابطه با قضیه سالزبری دیپلمات های روسی را اخراج کنند.

پرتاب موفقیت آمیز موشک حامل “ماهواره نظامی سایوز 2.1” در روسیه

وزارت دفاع روسیه، موشک حامل ماهواره نظامی سایوز 2.1 بی در روسیه را با موفقیت به فضا پرتاب نمود.

به گزارش اسپوتنیک، موشک « سایوز-2-1 بی» با موفقیت، ماهواره نظامی فضایی وزارت دفاع روسیه را به مدار زمین رساند.

در گزارش منتشره شده توسط وزارت دفاع روسیه آمده است:”موشک حامل که 29 ماه مارس در ساعت 20.38 دقیقه به وقت مسکواز پایگاه فضایی در حال آزمایش «پلستسک» (در آرخانگلسک روسیه) پرتاب شد در وقت تعیین شده به مدار زمین رسید”.

گفتنی است، مراحل پیش از پرتاب ماهواره حامل این راکت با موفقیت انجام شده است و در مدار ماهواره‌ ای ارتش روسیه قرار گرفته است. این ماهوارۀ نظامی روسیه، با موفقیت ارتباط خود را با زمین برقرار نمود.

این چهارمین پرتاب موفق «سایوز 2.1» در سال 2017 است.

 

جنگ تریاک ؛

امریکا چگونه در افغانستان با مواد مخدر مبارزه می‌کند؟

آوا : افغانستان کشور درگیر بحران‌های مختلف است. در ظاهر قضیه چنین بحران‌هایی پای نظامیان خارجی را به این کشور کشانده و یکی از پدیده‌های مورد اختلاف در سطح داخلی و خارجی مسئله مواد مخدر افغانستان است؛ چیزی که آمریکا به زعم خود پای ده‌ها کشور غربی را برای مبارزه با آن و همچنین مبارزه با تروریسم به این کشور باز کرد.

براساس اطلاعات اداره مبارزه با جرم و مواد مخدر سازمان ملل متحد، افزایش قاچاق مواد مخدر سالانه موجب مرگ حدود ۱۰۰ هزار نفر می شود. همچنین قاچاق مواد مخدر موجب تقویت مالی تروریست ها و توسعه شبکه های افراط گرایی می شود که امنیت و صلح را تهدید می کنند. در چنین شرایطی تحکیم تلاش های جامعه بین المللی تنها راه مقابله با تولید و قاچاق موادمخدر از مبدا افغانستان است.
اکنون که حدود ۱۶ سال از حضور هزاران نظامی غرب به افغانستان می‌گذرد، آمارهای رسمی و غیررسمی نشان می‌دهد که میزان تولید و قاچاق مواد مخدر بیشتر از ۱۰۰ برابر نسبت به سال ۲۰۰۱ (سال آغاز مبارزه آمریکا با این مواد افیونی) رسیده است. تولید موادمخدر در سال ۲۰۱۵ حدود ۳۳۰۰ تن بود؛ اما امسال براساس اعلام رسمی، به ۴۸۰۰ تن رسیده و حجم بالای تولید و قاچاق موادمخدر ضمن اینکه مشکلات زیاد اجتماعی و سیاسی در افغانستان را به بار آورده زمینه‌ساز افزایش نگرانی کشورهای منطقه به ویژه کشورهای که بیشتر قربانی آن شده مانند ایران را برانگیخته است.
سابقه رشد کشت و تولید مواد مخدر به عنوان کشت پرسود در افغانستان به دوران شکست دولت طرفدار اتحاد جماهیر شوروی در سرزمین افغان ها برمی گردد، یعنی زمانی که در عمل ساختارهای رسمی در افغانستان فروپاشید و در تمام مدتی که جنگ برای اخراج اشغالگران دولت کمونیست شوروی جریان داشت، کشت مواد مخدر به مانند سرطان ریشه دواند و با استقرار گروه طالبان در صحنه سیاسی افغانستان رشدی مضاعف یافت و تا امروز این معضل برای همسایگان و جامعه بین المللی نگرانی هایی جدی ایجاد کرده است.
هرچند در اوایل حکومت طالبان تولید مواد مخدر افزایش یافت؛ اما با سرعت گرفتن روند استحکام ساختار سیاسی طالبان و شکل گیری تشکیلات حاکمیتی و تبدیل شدن این گروه مسلح به یک دولت مستقر و مسلط بر بیشترین بخش خاکی افغانستان تلاش کردند چهره دولت خود را در عرصه بین المللی بهبود بخشند.
حکومت طالبان برای عرضه چهره ای موجه، مسؤول و توانمند برای مدیریت افغانستان به جامعه جهانی و در پاسخ به بخشی از فشارهای بین المللی در اواخر سال ۲۰۰۰ میلادی فرمان ممنوعیت کشت و تولید مواد مخدر را صادر کرد و جالب آن که این دستور میزان تولید را به شدت کاهش داد و آن دسته از مصرف کنندگان مواد مخدر که هنوز زنده هستند؛ افزایش یکباره قیمت مواد را در اوایل دهه ۸۰ خورشیدی کاملا به خاطر دارند.
اما در سال ۲۰۰۱ میلادی وقتی آمریکا و هم پیمان هایش به بهانه خودداری دولت طالبان از تحویل «اسامه بن لادن» به عنوان مظنون اصلی حملات ۱۱ سپتامبر با شعار ریشه کنی تروریست به افغانستان هجوم آوردند؛ دوباره کشت و تولید مواد مخدر در این کشور روند صعودی به خود گرفت و جالب آن که هرگز از آن روز تا امسال این نکته بدیهی که فروش مواد منبع درآمد تروریست هاست مورد توجه غربی ها قرار نگرفت.
با حضور نظامیان آمریکا و ناتو در افغانستان و گذشت هر سال کشت و تولید مواد مخدر بصورت چشم گیری در پهنه این کشور افزایش یافت و جالب آن که بیشتر این مناطق با محل حضور فزیکی نظامیان انگلیس و آمریکا که برای مبارزه با طالبان می جنگیدند، منطبق بود.
براساس گزارش دفتر سازمان ملل متحد در بخش مبارزه با مواد مخدر در افغانستان ولایت هلمند مرکز اصلی تولید مواد مخدر شمرده می شود و گزارش ها حاکی است که ۶۰ درصد کل مواد مخدر افغانستان در این ولایت کشت و تولید می شود. پیش از خارج شدن نظامیان خارجی از افغانستان در سال ۲۰۱۴ یکی از بزرگترین پایگاه نظامی انگلیس و آمریکا در ولایت هلمند، در منطقه ای به نام «شورابک» ساخته شده بود.

بیشترین کشت و تولید مواد مخدر آن هم در اطراف یکی از بزرگترین پایگاه های نظامیان خارجی در افغانستان شک و تردیدهای جدی را در محافل سیاسی و افکار عمومی این کشور در مورد دست داشتن نظامیان خارجی در کشت و قاچاق این مواد سود آور بوجود آورده است.
وزارت مبارزه با مواد مخدر افغانستان در سال ۲۰۱۳ اعلام کرد که در آن سال ۵ هزار و ۵۰۰ تن مواد مخدر در افغانستان تولید شده است و این تولید در سال بعد به ۶ هزار و ۴۰۰ تن رسید. وزارت مبارزه با مواد مخدر افغانستان در گزارش خود افزود که در سال ۲۰۱۳ نزدیک به ۱۰۰ هزار هکتار زمین در هلمند زیر کشت خشخاش رفته بود. در سال ۲۰۱۵؛ یعنی یک سال بعد از خروج نیروهای آمریکایی و کاهش نظامیان ناتو و استقرار دولت وحدت ملی افغانستان، میزان تولید مواد مخدر در افغانستان ۳ هزار و ۲۰۰ تن گزارش شد و این رقم در سال ۲۰۱۶ به ۴ هزار و ۸۰۰ تن رسید؛ اما وزارت مبارزه با مواد مخدر افغانستان و دفتر سازمان ملل متحد در کابل، بعد از آن که راهبرد جدید نظامی آمریکا را برای افغانستان اعلام کردند،  گفتند که در سال ۲۰۱۷ میلادی، ۳۲۸ هزار هکتار زمین در افغانستان زیر کشت خشخاش رفته که نسبت به سال قبل آن، ۶۳ درصد افزایش را نشان می دهد.
مارک کولن؛ نماینده دفتر سازمان ملل متحد در بخش مبارزه با مواد مخدر چندی قبل در نشستی خبری در کابل گفت که تنها در «هلمند» ۶۳ هزار و ۷۰۰ هکتار زمین زیر کشت خشخاش رفته که ۷۹ درصد نسبت به سال قبل آن افزایش یافته و این به آن معناست که نصف تریاک افغانستان تنها در هلمند کشت شده است. نماینده سازمان ملل متحد در این نشست افزود که رقم تولید در هر هکتار به ۲۷.۳ کیلوگرام رسیده که نسبت به سال ۲۰۱۶، ۱۵ درصد بیشتر شده و میزان تولید به مرز ۹ هزار تن رسیده و این میزان تولید بیشترین سطح تولید در تاریخ افغانستان است.

برخی از کارشناسان افغانستان بر این باور اند که نظامیان خارجی مستقر در افغانستان در کشت، تولید و قاچاق مواد مخدر سهم فعال دارند. آنها همچنین اعلام کردند که ولایت های «قندهار»، «هلمند» و «ارزگان» خود زمین هایی تحت کشت تریاک دارند  که به رغم در تیررس بودن نیروهای خارجی بدون هیچ مشکلی محصولاتش برداشت می شوند. کشاورزان محل مدعی هستند که بالگردها و هواپیماها شبانه روز در ولایت های شان فرود می آیند و با بارگیری مواد مخدر دوباره محل را به سمت مقاصد نامعلومی ترک می کنند.
گسترش زمین های زیر کشت تریاک و قاچاق مواد مخدر را یک برنامه امریکایی در افغانستان می خواند و سابقه شروع کشت خشخاش و تشویق به تولید مواد مخدر را در هلمند به خارجی ها در سال ۱۳۶۴خورشیدی ارجاع می دهد و معتقد است که اکنون نیز با پشتیبانی آنها ادامه دارد.
این کارشناسان بر این باورند که خارجی ها به ویژه آمریکایی ها از کشت و قاچاق مواد مخدر در افغانستان سود می برند و اگر دست آمریکایی و نظامیان ناتو در پشت کشت و قاچاق مواد مخدر نباشد، چگونه امکان پذیر است که مواد مخدر این کشور از اروپا سر درآورد؛ زیرا ارسال مواد مخدر افغانستان به اروپا در این حجم از توان قاچاقچیان محلی خارج است. هواپیماهای نظامی خارجی که بدون هیچگونه نظارت و بازرسی دولت افغانستان به این کشور وارد یا خارج می شوند، برای انتقال کالاهای غیر قانونی از جمله مواد مخدر می توانند مورد استفاده قرار گیرند.
از این می توان به این جمع بندی رسید که کشت مواد مخدر در ۱۶ سال گذشته افزایش یافته است و بیشترین بخش مواد مخدر افغانستان در ولایت هایی کشت و تولید می شود که نظامیان انگلیسی و آمریکایی در آن حضور گسترده داشته اند.
اکنون پس از نزدیک به ۱۷ سال از گسترش منظم کشت و تولید مواد مخدر در ماه های اخیر آمریکا و ناتو اعلام کرده اند که در مبارزه علیه مواد مخدر جدی عمل خواهند کرد و در همین ارتباط نیز چندین حمله هوایی علیه اماکنی را اجرا کردند که مدعی بودند کارخانه های تولید مواد مخدر است.

همان طور که سوابق نشان داده، آمریکا از هر اقدامی حداقل دو نوع سود را می‌برد که واشنگتن این طرح را با حضور در افغانستان به خوبی اجرا کرده است. افغانستان بزرگ ترین کشتزارهای موادمخدر را دارد، که بیشتر در دو نوع منطقه قرار دارند. بخش اول کشتزارها در مناطق تحت کنترل طالبان است. طالبان پس از حضور آمریکا مجوز کشت این مواد افیونی را صادر و از آن جهت تأمین نیازهای خود حمایت کرد و حتی به کشاورزان به صورت مستقیم و غیرمستقیم وام داده و می‌دهد. بخش دیگر کشتزارها در مناطق جنگی و یا مناطق تحت کنترل نظامیان خارجی است، مناطقی که دولت افغانستان در آن یا تسلط نداشته و یا جرات پرده‌برداری از رویدادهای تلخ آن را ندارد.
شرایط کشت در هر دو نوع منطقه آن چنان فرقی ندارد؛ زیرا حامیان تولید موادمخدر در تمام مناطق بیشتر گروه‌های مافیایی خارجی، تروریست‌ها و نظامیان خارجی بوده و راه‌های خروج و انتقال فرآورده‌های آن به خارج از کشور نیز چند راه مشخص است. انتقال مواد مخدر از طریق کشورهای حاشیه خلیج فارس به بخش‌هایی از اروپا، انتقال آرام مواد مخدر از طریق پاکستان به کشورهای هند و کشورهای همسایه آن، انتقال هوایی مواد مخدر به بخش‌هایی از اروپا و آمریکا از فرودگاه‌های نظامی نظامیان خارجی در ولایت‌های مختلف افغانستان راه‌های رسمی و شناخته‌ای اند که با حمایت آمریکا ایجاد و توسط گروه‌های مافیایی این انتقالات صورت می‌گیرد.  بنابراین این مسئله که کشتزارهای مواد مخدر افغانستان در کدام منطقه و تحت کنترل کدام گروه است در ماهیت موضوع هیچ تفاوتی ندارد،  حاصل آن تحمیل ضررهای جبران ناپذیر این مواد افیونی به بشریت و ایجاد و ادامه بی‌ثباتی در افغانستان و منطقه است.
آمریکا با سودی بین ۵۰ تا ۱۰۰ میلیارد دالر در سال حاصل از مواد مخدر افغانستان به راحتی بحران کشورهای اسلامی را مدیریت، تروریست‌ها را حمایت و اقدام به براندازی دولت‌های اسلامی می‌کند، ضمن اینکه سازمان‌های اطلاعاتی، نظامی و حتی بخش‌هایی از دولت آمریکا از ناحیه همین سود تغذیه می‌شود. به نظر می رسد واشنگتن به هیچ وجه حاضر به نابودی این سود کلان نیست؛ زیرا این سود علاوه بر اینکه آمریکا را به هدف حضور در منطقه خطر رسانده،  این حضور را تثبیت هم کرده است. بنابراین ناتو و واشنگتن موادمخدر افغانستان را به خوبی مدیریت و حداقل به بهترین وجه از آن استفاده کرده و نیازی به مبارزه با این سود نمی‌بیند.
این در حالی است که برخی از فرماندهان محلی و مقامات دولتی افغانستان هم در تجارت موادمخدر این کشور سهیم هستند. این افراد ذی‌نفوذ محلی بیشتر در مناطق ناامن فعالیت کرده و در کنار برخی از افراد مسلح غیرمسؤول و گروه‌های تروریستی به تجارت مواد مخدر و کسب سود و درآمد از این طریق می‌پردازند.
این وضعیت اکنون به جایی رسیده که افغانستان ۹۳ درصد کل مواد مخدر جهان را تولید می کند و تقریباً در سراسر این کشور خشخاش کشت می شود. اراضی افغانستان در حالی زیر کشت خشخاش می رود که نظامیان آمریکایی حضور گسترده ای در این کشور دارند؛ اما هیچ مبارزه مؤثری علیه کشت این گیاه، تولید و قاچاق مواد مخدر انجام نمی دهند. از سوی دیگر مواد مخدری که در افغانستان تولید می شود به کشورهای همسایه از جمله روسیه از راه آسیای میانه، ایران و… قاچاق می شود و به همین دلیل آمریکا با آن مبارزه نمی کند تا مقابله ای با حضور این بلای خانمان سوز در این کشورها نکرده باشد.
از همین رو مقام های روس بارها از عملکرد آمریکا و نیروهای غربی در افغانستان از جمله حمایت توام با سکوت از تولید و قاچاق مواد مخدر در این کشور انتقاد کرده اند. روسیه به تازگی با توجه به افزایش قابل توجه تولید، کشت و قاچاق مواد مخدر در افغانستان، در بیانیه ای خودداری آمریکا و سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) از مبارزه با این پدیده را بسیار مشکوک و حیرت آور خواند.
اما جای تأمل است که افغانستانی‌ها و کشورهای منطقه تا چه زمانی با پیامدهای مواد مخدر دست‌ و پنجه نرم خواهند کرد که بدون شک پاسخ آن روشن است،  تا زمانی که آمریکا تولید و قاچاق موادمخدر افغانستان را سود خود دانسته و از ناحیه آن تمام نیازهای مالی خود را برآورده کند. به نظر می رسد کشورهای منطقه به ویژه کشورهای که بیش ترین پیامدهای تلخ تولیدات موادمخدر افغانستان را می‌چشند باید روی چگونگی مبارزه با موادمخدر و قطع منافع کلان آمریکا از ناحیه این مواد افیونی به اجماع برسند، در غیر آن نباید انتظار کاهش تولیدات مواد مخدر افغانستان را داشته باشیم.

 

طالبان: راه‌پیمایی صلح ممنوع!

جمهور :  پس از اعلام فراخوان راهپیمایی بی‌سابقه ضد جنگ در ولایت هلمند، مرکز قدرت طالبان، این گروه از معترضان خواسته است تا در مناطق زیر کنترل آنها راهپیمایی نکنند، در غیر آن، این گروه مسؤولیت پیامدهای آن را بر عهده نخواهد داشت.
در عوض، طالبان با بیان اینکه نبرد آنها برای “تامین صلح بوده” و “اشغال امریکایی” آنها را وادار به جنگ کرده است، از مردم هلمند خواسته‌اند تا در مقابل پایگاه امریکایی در هلمند دست به تظاهرات اعتراضی بزنند.
در بیانیه طالبان گفته شده که به باور این گروه، “دشمنان از نام معترضان استفاده سوء می‌کنند و خدای ناخواسته، اگر اتفاقی افتاد، مسؤولیت آن را این گروه بر عهده نخواهد داشت.”
براساس فراخوان این راهپیمایی، قرار است صدها نفر روز پنجشنبه (۹ حمل) مسیر دوصد کیلومتری میان لشکرگاه و موسی قلعه را که در کنترل طالبان است، پیاده بپیمایند.
هدف این راهپیمایی گرفتن تعهد از گروه طالبان و دولت افغانستان برای پایان جنگ خوانده شده است.
موضع گیری طالبان در برابر این حرکت اعتراضی، کاملا قابل پیشبینی بود؛ زیرا مبنای تفکر طالبانی، بر پایه ضدیت با صلح و حرکت های صلح آمیز و عدالت طلبانه استوار است.
این گروه در طول بیش از دو دهه از حیات سیاسی و نظامی خود، یکی از سیاه ترین فصل های تاریخ افغانستان در جنگ علیه آزادی، امنیت، مدنیت و عدالت را رقم زده است.
از سوی دیگر، اگر واقع بینانه نگاه کنیم، استدلال این گروه در لزوم تظاهرات مردم هلمند در برابر پایگاه نظامیان امریکایی نیز موجه و معقول است؛ زیرا یک طرف اصلی معادله جنگ افغانستان، امریکا است.
به بیان دیگر، این حضور نظامی غرب به رهبری امریکاست که فعالیت گروه های تروریستی مانند طالبان را توجیه می کند و دست کم برای بخشی از مردم، به حضور و فعالیت تروریزم به دلیل جبهه گیری اش بر علیه امریکا و متحدانش «مشروعیت» می بخشد.
این همان چیزی است که همزیستی امریکا و طالبان در هلمند و سایر بخش های افغانستان را نیز کاملا توجیه پذیر می سازد.
امریکا می تواند یک روزه بساط قدرت طالبان در هلمند را برچیند؛ اما می داند که نخستین پیامد این امر، پایان یافتن سلطه و قدرت امریکا در افغانستان به ویژه هلمند که مرکز تولید و ترانزیت مواد مخدر جهان نیز هست، خواهد بود و این چیزی نیست که با منافع و اهداف راهبردی امریکا سازگار باشد.
بنابراین، یکی از عوامل اصلی استمرار جنگ و از موانع بزرگ و جدی در مسیر صلح افغانستان، امریکا و ائتلاف به اصطلاح ضد تروریزم به رهبری آن کشور است.
صرف نظر از اینها، مردم هلمند اما قربانیان مظلوم جنگی اند که هیچ ارتباطی با آنها ندارد. آنها نه مشتاق سلطه و حضور نیروهای امریکایی اند و نه از حاکمیت رژيم طالبان، دل خوشی دارند.
تدارک راهپیمایی بی سابقه ضد جنگ هم نشان داد که مردم هلمند از همه طرف های درگیر این جنگ بی ربط، به ستوه آمده اند و متنفر اند.
آنها خواستار زندگی، آزادی،‌ امنیت، عدالت و حاکمیت بر وطن و سرزمین و خانه خویش اند. این حق اولیه و بدیهی هر بشری است که سهمی از زمین دارد؛ اما هم امریکا و هم طالبان، همین حق ابتدایی را از مردم هلمند و میلیون ها نفر دیگر از ساکنان افغانستان، دریغ کرده اند و با تحمیل جنگی بی ربط، غیر عادلانه، ضد انسانی، جنایت بار و خونین بر آنان، ترور و وحشت و خشونت و کشتار و مرگ و خون ریزی را برای آنها به ارمغان آورده اند.
اگرچه طالبان اجازه ندادند تا این حرکت اعتراضی تاریخی، کامل شود؛ اما نفس تدارک و برنامه ریزی آن، می تواند مبنا و مستمسکی ارزشمند برای سازمان های ضد جنگ و هواداران صلح در سراسر جهان قرار بگیرد تا با تأسی و تبعیت از این ابتکار، همه طرف های درگیر در جنگ افغانستان را مجاب و مجبور به در نظر گرفتن حق حیات و زندگی ساکنان بومی و صاحبان اصلی این سرزمین بکنند و اجازه ندهند که صلح و جنگ افغانستان، بیش از این، عرصه ای برای بازی های بزرگ قدرت های خارجی برای نیل به اهداف و امیال و آمال و آماج سلطه گرانه شان قرار بگیرد.

 

نیاز به نقش و تقویت احزاب سیاسی در نظام انتخابات

مسئولیت شکل دهی و تقویت احزاب سیاسی ملی و مقتدر بدوش کیست؟

آیا استدلال نبوِدِ احزاب سیاسی ملی در ایجاد نظام انتخابات اکثریتی، یک استدلال منطقی، موجه، عادلانه و در راستای مردم سالاری و شکل گیری ملت شهروند و مدنی است؟

چه دیدگاه و طرحی در مورد احزاب سیاسی در جهت ثبات و توسعۀ سیاسی عادلانه و پایدار ملی و نجات افغانستان از تقابل و تعارض قومی و عبور از قومی سازی سیاست به سیاست مدنی، موجه است؟ با نقش احزاب سیاسی در نظام انتخاباتی یا بدون احزاب سیاسی؟

خطای تاریخی محمدظاهرشاه و خبط عمدی حامد کرزی

      در مورد احزاب سیاسی: محمدظاهر شاه در دهۀ دموکراسی از توشیح قانون احزاب امتناع کرد، در حالی که دموکراسی در نبود احزاب سیاسی بصورت قانونمند و مدنی، بی مفهوم و غیر عملی است. تبعات این خطای تاریخی شاه برای ثبات و توسعۀ سیاسی و اجتماعی افغانستان  بسیار غم انگیز، ویرانگر و خونین بود:

• مرگ مصیبت بار نوزاد دموکراسی معیوب دهۀ اخیر سلطنت.
• رقابت احزاب سیاسی برای تصاحب و غصب قدرت از طریق کودتای نظامی و فرو رفتن احزاب در وابستگی بیشتر به کشورهای خارجی، به خصوص به استخبارات این کشور ها از کی. جی . بی(KGB) تا آی.اِس. آی.(ISI).
•  سقوط افغانستان در بی ثباتی و جنگی که تا امروز ادامه دارد.

حامد کرزی با جلوگیری از ایجاد نظام انتخاباتی تناسبی و یا حد اقل مختلط، راه را به نقش و تقویت احزاب سیاسی بست. در حالی که وظیفه و وجیبۀ او در ریاست نظام حاکم سیاسی که از آدرس دموکراسی به این ریاست و رهبری دست یافته بود، تقویت ارزش ها و الزامات این نظام در جهت توسعۀ پایدار سیاسی و اجتماعی شمرده می شد. تقویت احزاب سیاسی از الزامات چنین نظام است.

اگر در افغانستان احزاب سیاسی ملی و مقتدر شکل نگرفته است، مسئولیت آن را حاکمان نظام سیاسی کشور بدوش دارند. حامدکرزی در واقع و در عمل، به دموکراسی و ارزش ها و روش های آن وقعی نگذاشت. او خود را در نقش شاه، و احزاب سیاسی، نهاد های مدنی و رهبران و شخصیت های سیاسی جامعه را در نقش خوانین و “مُشران”(بزرگان)جامعۀ سنتی می دید و با شیوۀ ارباب رعیتی، در سیاست، اداره و مدیریت کشور عمل می کرد. از این جهت وی به تقویت احزاب سیاسی اعتنایی نکرد و اعتقادی به آن نداشت. در سایۀ چنین بی اعتنایی و بی باوری، قانون انتخابات نه با سیستم تناسبی و حتی مختلط، بلکه  با نظام اکثریتی، تدوین و تصویب شد تا از نقش و تقویت احزاب سیاسی در افغانستان جلوگیری شود و جامعه، همچنان سنتی و ارباب رعیتی و سیاست در این جامعه، قومی و قبیله ای باقی بماند. چنین شد، و به جای شکل گیری احزاب سیاسی ملی و فرا قومی و تقویت اندیشۀ مدنی ملت شهروند و جامعۀ شهروندی، ده ها و صد ها شورا و انجمن های قومی اعلان موجودیت کردند و جامعه به خصوص جامعۀ روشنفکری و سیاسی با بریدن از اندیشۀ ملی و مدنی وارد کوچه های بن بستِ تنگ و تاریک قوم و قبیله شدند.

چرا احزاب سیاسی تقویت شود؟

تقویت احزاب سیاسی که ابتدایی ترین و مبرم ترین راه آن، ایجاد زمینۀ مساعد قانونمند برای احزاب در مبارزۀ مدنی مشارکت و کسب قدرت از راه انتخابات است، سیاست را در افغانستان از حالت قومی و قبیله ای به مدنیت متحول می سازد.

کسانیکه در افغانستان علی رغم تعلق و وابستگی شان به هویت های مختلف و متفاوت قومی، قبیله ای، زبانی، مذهبی، سیاسی و اجتماعی جانبدار ثبات و توسعۀ عادلانه و پایدار در تمام عرصه های حیات اجتماعی هستند و از تحول جامعۀ قومی و قبیله ای به جامعۀ شهروندی و ملت شهروند حمایت می کنند و در آرزوی ایجاد یک افغانستان با ثبات، پیشرفته و برخوردار از عدالت اجتماعی، وحدت ملی و دولت مقتدر ملی به سر می برند، به این نکته توجه کنند که که بدون تقویت احزاب سیاسی، این آرزو محقق نمی شود. احزاب سیاسی مقتدر و فراگیر ملی در فرایند تقویت احزاب شکل می گیرد، نه در روند ضعف و انحطاط احزاب سیاسی. و این امر از وجایب یک دولت ملی معتقد و متعهد به ثبات و توسعۀ پایدار سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در افغانستان است.

 

دیپلمات آمریکایی در مورد راهبرد ترامپ با مقامات پاکستان گفت و گو کرد

به گزارش ایرنا، ‘محمدفیصل’سخنگوی وزارت امور خارجه پاکستان روز پنجشنبه در نشست خبری هفتگی خود حضور ولز در اسلام آباد را تایید کرد.
به گزارش رسانه های پاکستان، ولز در دیدار با همتای پاکستانی خود درباره اوضاع افغانستان و همچنین فرآیند صلح در این کشور گفت و گو کرده است.
با توجه به اینکه ایالات متحده آمریکا و پاکستان در زمینه همکاری های بلند مدت با یکدیگر ارتباط دارند، ولز نیز در دیدار خود با معاون وزیر امور خارجه پاکستان بر لزوم افزایش همکاری مشترک در راستای تحقق صلح و ثبات در افغانستان و منطقه تاکید کرد.
دو طرف همچنین در خصوص افزایش همکاری های دو جانبه به توافق رسیدند.
در گزارش رسانه های پاکستان به نقل از بیانیه وزارت امور خارجه آمریکا آمده است: ولز در اسلام آباد با برخی از مقامات نهادهای بین المللی و اعضای بخش خصوصی نیز دیدار کند.
سفر این دیپلمات ارشد آمریکایی به پاکستان درحالی انجام می شود که زمزمه هایی درخصوص تصمیم دولت ترامپ برای سلب جایگاه پاکستان به عنوان متحد غیرناتوی آمریکا و بررسی تحریم های سیاسی علیه اسلام آباد شنیده می شود.
روز  چهارشنبه  سخنگوی ارتش پاکستان نیز طی نشست خبری در شهر راولپندی اعلام کرد:اگر اقدامات ضدتروریستی پاکستان در جنوب آسیا نبود، آمریکا امروز تبدیل به قدرت جهانی نمی شد.
پیش تر این دیپلمات ارشدآمریکایی اواسط ماه جاری میلادی در واشنگتن گفته بود که واشنگتن معتقد است که پاکستان می تواند نقش مهمی برای تغییر رویکرد طالبان افغانستان و ترغیب آنان برای آمدن به میز مذاکره ایفا کند.

آمریکا کمک‌های نظامی به پاکستان را متوقف می‌کند

روزنامه اردو زبان اوصاف چاپ پاکستان در گزارشی نوشت: واشینگتن، خود را برای تحریم سیاسی و توقف دائم کمک‌های نظامی به پاکستان آماده می‌کند.

این روزنامه در گزارشی نوشت:اداره سیاست خارجی آمریکا با انتشار گزارشی افشا کرد که می‌تواند پاکستان را مورد تحریم سیاسی قرار داده و کمک‌های نظامی که هم‌اکنون از سوی دولت ترامپ، به صورت موقتی متوقف شده را نیز برای همیشه متوقف کند.
براساس این گزارش، دولت آمریکا بررسی ممنوعیت صدور روادید برای برخی دولتمردان این کشور را نیز آغاز کرده‌است.
این بیانیه از قول برخی از نمایندگان ارشد آمریکا آروده است که پاکستان به رغم توقف کمک‌های نظامی، در اقدام علیه افراط گرایان افغان در خاک خود ناکام مانده و آمریکا نیز هر اقدامی را که برای منافع ملی خود و دفاع از نمایندگان خود ضروری می‌داند، انجام خواهد داد.
به گزارش ایرنا پس از انتشار پیام تویتری ضد پاکستانی ترامپ در نخستین روز سال میلادی جاری، شکاف روابط میان پاکستان و آمریکا افزایش پیدا کرد.
ترامپ در آن پیام با انتقاد از پاکستان گفته بود که آمریکا با اعطای ۳۳ میلیون دالر به پاکستان ظرف ۱۵ سال گذشته حماقت کرده و پاکستان در قبال آن چیزی جز فریب و دروغ تحویل واشینگتن نداده‌است.
پس از آن، وزارت امور خارجه آمریکا با لغو همکاری امنیتی با پاکستان نام این کشور را در فهرست کشورهای ناقض آزادی مذاهب قرار داد. هیتر نوئرت نیز پس از آن اعلام کردکه تا زمان اقدام اسلام‌آباد علیه شبکه حقانی و طالبان افغان با این کشور همکاری نخواهد کرد.
از سوی دیگر پاکستان نیز با رد اتهامات آمریکا گفت که اسلام‌آباد بیشترین اقدام را در راستای مبارزه با تروریسم انجام داده ولی واشینگتن مسئولیت شکست‌های خود را به گردن دیگران می‌اندازد.

 

تاپی؛ پروژه‌ای فراتر از اهداف اقتصادی/بعید است گاز ترکمنستان به هندوها برسد

اسدالله قره‌خانی درباره کلید خوردن اجرای خط لوله تاپی و موضع ایران در قبال این پروژه اظهار داشت: چند سال قبل پاکستان، هند و ایران توافقنامه‌هایی تحت عنوان خط لوله صلح امضا کرده و کار اجرایی آن انجام شد و به شکل نمادین نخست وزیر پاکستان و رئیس جمهور ایران در نقطه صفر مرزی این دو خط لوله را به هم وصل کردند. ایران هم در داخل سرزمین کار را انجام داد اما آمریکا با فشار به پاکستان و هند موضوع را مختل کرد. ما خوشبختانه چون طرح توسعه‌ای را در ایرانشهر داشتیم و فازهای مختلف پتروشیمی تعریف کرده بودیم بنابراین سرمایه‌گذاری‌ها هدر نرفت ضمن اینکه بخشی از گاز در چابهار و بخشی هم به استان سیستان‌وبلوچستان ارسال شد. سخنگوی کمیسیون انرژی افزود: این کشورها تحت فشارهای بین‌المللی به اجرایی شدن پروژه رغبت پیدا نکردند، ضمن اینکه اختلاف هند و پاکستان نیز مانع بود، البته در قراردادی با قطر گاز را از مسیر ال ان جی تامین کردند، این فشارها وجود داشت تا اینکه عربستان هم بخشی از هزینه‌های اجرای آن طرح تحت عنوان خط لوله تاپی را با مشارکت کشورهای ترکمنستان، افغانستان، پاکستان و هند در مخالفت با ایران برعهده گرفت و اکنون کار به شکل نمادین آغاز شده ضمن اینکه طالبان هم اعلام حمایت کرده است. این نماینده مجلس با بیان اینکه بعید است که این پروژه به اهداف اولیه‌ای که برای آن درنظر گرفته‌اند دست یابد، تصریح کرد: اولا 80 درصد منطقه‌ای که این خط عبور می‌کند در دست طالبان و داعش است و طالبان اجازه نمی‌دهد منفعت ترانزیت این خط جدای از مصرف خود افغانستان که حدود 500 میلیون دلار است به سمت دولت مرکزی که در تخاصم با آنها است، برود. علاوه بر آن اختلافات پاکستان و افغانستان نیز فراتر از منافع اقتصادی است چون بحث بر سر کشمیر است و اختلافات ریشه‌دار فرهنگی را تحت‌الشعاع خودش قرار می‌دهد به این دلایل بعید است که به نتیجه مطلوب برسد. وی با بیان اینکه آمریکا و عربستان تمام تلاش خود را می‌کنند که فرصت‌ها را از ما بگیرند، یادآور شد: خط لوله تاپی از سوی قدرت‌های بزرگ حمایت می شود وگرنه خود این کشورها می‌دانند که مطمئن‌ترین مسیر تامین انرژی برای هند و پاکستان و افغانستان؛ ایران است.

 

کتاب القاعده و خواهرانش؛ روايتگر حضور بن‌لادن در “افغانستان”

به گزارش خبرگزاري ميزان، القاعده و خواهرانش اثر «کميل الطويل» عنوان کتابي است که توسط موسسه مطالعات انديشه سازان نور در ايران به چاپ و نشر رسيده است.
اگرچه کتاب «القاعده و خواهرانش» در سال 1391 منتشر شده است، اما به جرأت مي‌توان گفت يکي از جذاب‌ترين کتاب‌ها در حوزه شناخت القاعده و سازمان‌هاي جهادي است.
اين کتاب ضمن درک ضرورت‌‌ها و الزام‌هاي تبارشناسي القاعده، با محور قراردادن تاريخچه مشروح مبارزات مسلحانه سازمان‌هاي جهادي فعال در سه کشور مصر، ليبي و الجزاير که در آن سالها به رغم ضعف و محدوديت‌هاي القاعده همچنان جزو عناصر مقاوم و جدي اين سازمان محسوب مي‌شدند، تلاش دارد نحوه شکل‌گيري القاعده و نقش و ارتباط مجاهدين مصري، ليبيايي و الجزايري با سازمان اسامه بن لادن را واکاوي کند.
در اين کتاب مطالب قابل توجهي درباره حضور گروه‌هاي تشکيل دهنده القاعده در افغانستان و پاکستان و ساختارسازي مجدد آنها در اين کشورها ارائه شده است.
نويسنده که از روزنامه‌نگاران مطرح روزنامه الحياه است، به علت اقامت در لندن و ارتباط با محافل اسلام‌گرا به ويژه در دهه 90 که رهبران و عناصر جهادي حضوري پررنگ در پايتخت انگليس داشتند، توانسته است اطلاعات مفصل، جديد و تا حد زيادي قابل اعتماد در خصوص عملکرد مجاهدين جمع‌آوري و آنها را در قالب کتابي با عنوان القاعدة و اخواتها منتشر کند.
نقل قول‌ها و خاطراتي که از رهبران اين سازمان‌ها بيان شده است، اين کتاب را خواندني‌تر مي‌کند.
در بخش از اين کتاب آمده است: نمي‌توان تاريخ القاعده را جدا از تاريخ گروه‌هاي جهادي ديگر روايت کرد که بيشترشان با پايان «جهاد افغانستان» در اواخر دهه 80 و آغاز دهه 1990، شکل گرفتند.
مصر دهه 80 به هيچ وجه براي فعاليت مجاهدين جديدي که پس از ترور سادات به تازگي از زندان آزاد شده بودند، آماده نبود.
در نتيجه آنان از مصر به سمت بهترين انتخاب ممکن يعني افغانستان مهاجرت کردند. اخبار «رشادت‌هاي» مجاهدين هر روز در محافل اسلامي بر زبان‌ها رانده مي‌شد.
شبکه‌هايي که از بازداشت‌هاي پس از ترور سادات نجات يافته بودند، راه خود را به سوي افغانستان و پاکستان پيدا کردند و اعضايشان نيز مخفيانه رفقاي سابق خود را به پيوستن به خود تشويق و تحريک مي‌کردند.
اين چنين مجاهدين مصري از طريق عربستان يا کشورهاي اروپايي راه خود را از زندان‌هاي کشورشان به سوي اردوگاه‌هاي افغانستان تغيير دادند.

 

 

طالبان در جستجوی سازش با دولت

طالبان گزینه سازش برای آغاز مذاکرات صلح را جستجو دارند.

ضمیر کابلوف نماینده خاص رئیس جمهور روسیه در امور افغانستان و رئیس دیپارتمنت دوم آسیا وزرات خارجه روسیه بعد از ختم کنفرانس بین المللی در امور افغانستان که در تاشکند برگزار شد، طی مصاحبه اختصاصی به آژانس اسپوتنیک گفت که طالبان در جستجوی گزینه قابل قبول را برای مذاکرات صلح با دولت کابل جستجو دارند.

به نظر وی، در بین طالبان رای کامل اکثریت برای شرکت این سازمان در مذاکرات صلح وجود ندارد. جنبش طالبان- تشکیل یکپارچه نظامی- سیاسی نیست. در راس این جنبش “شورای کویته”  وجود دارد. برعلاوه نمایندگی ها هم با خود دارد. تا کنون تعداد رهبری طالبان که علاقمندی به صلح با دولت دارند، اکثریت نیستند. دیگر اینکه بر علاوه شورا، قوماندانان بزرگ نیز وجود دارد که مستقلانه علیه دولت می جنگند. بین قوماندان و شورا نیز سو تفاهم وجود دارد. قوماندانان هر نوع مذاکره با دولت کابل را رد می نمایند».

کابلوف افزود: «مساله جستجو گزینه قابل پذیرش برای طالبان غرض مذاکره با دولت کابل نیز سوال بسیار پیچیده است. تا کنون این قضیه تحت جرو بحث ها قرار دارد و طالبان در جستجوی گزینه قابل پذیرش برای سازش با دولت بریا اکثریت طالبان هستند».

آقای کابلوف در حاشیهٔ نشست خبری پیرامون نشست تاشکند در گفتگو با اسپوتنیک گفت: “شرکت کردن طالبان در انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری تنها راه حضور آن‌ها در قدرت است”.
آقای کابلوف تأکید کرد که در صورت تمایل طالبان به مذاکرات صلح، روسیه حاضر است همزمان به دولت افغانستان و طالبان کمک مشورتی کند.
او با اشاره به نشست تاشکند گفت: “این کنفرانس شبیه مذاکرات آستانه در مورد سوریه است و تنها راه صلح نیست. بهترین راه برای صلح و سهم دادن به طالبان شرکت آن‌ها در انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری است. این تنها راه حضور آن‌ها در قدرت است”.
نمایندهٔ خاص رئیس جمهور روسیه در امور افغانستان در مورد نقش روسیه در این پروسه گفت: “دو طرف باید این پروسه را بین خود کنترول کنند، اگر از ما بخواهند ما آماده استیم تا مشوره بدهیم. روسیه بر خلاف شماری دیگر از همکاران، عادت دارد که مشوره‌های خود را به کسی تحمیل نکند”.

 

هدف آمریکا از سیاست دوگانه و متناقض در قبال صلح افغانستان

آمریکا با فرار از این واقعیت که خروج مسئولانه نیروهای خارجی از افغانستان تنها راه واقعی پایان جنگ و کلید گشایش در روند صلح است از مذاکره با طالبان خودداری کرده و سیاست دوگانه در روند صلح در پیش گرفته است.

به گزارش خبرگزاری تسنیم، افزایش مستمر نظامیان آمریکایی و حملات هوایی در افغانستان همزمان با فراخوان صلح دولت افغانستان نشان‌دهنده تناقض آشکار سیاست واشنگتن در قبال صلح با طالبان در این کشور است.

پس از اعلام استراتژی واشنگتن در قبال افغانستان تعداد نیروهای ناتو و آمریکایی در ظرف یک سال از 8 هزار و 400 نفر به بیش از 16 هزار نفر و حملات هوایی نیز به چندین برابر افزایش یافته است.

در حالی که بسیاری از کارشناسان نظامی و سیاسی در افغانستان بر این باورند که جنگ افغانستان راه‌حل نظامی ندارد، اما تشدید آتش جنگ و افزایش نظامیان آمریکایی تناقض آشکار گفتار و کردار مقامات آمریکایی در افغانستان را برملا می‌کند.

اخیراً «هیدر ناوئرت» سخنگوی وزارت خارجه آمریکا گفته بود که از نظر آنها جنگ افغانستان راه‌حل نظامی ندارد و طرف‌های درگیری در نهایت باید با یکدیگر مصالحه کنند.

این اظهارات وی همزمان با اعزام ناوگان جنگنده‌های (A-10) موسوم به تندر بولت به پایگاه نظامی قندهار و اعزام صدها مشاور ویژه نظامی آمریکایی که در میدان‌های جنگ حضور خواهند یافت، مطرح می‌شود.

برخی از کارشناسان بر این باورند که مقامات آمریکایی با اعمال سیاست دوگانه در روند صلح افغانستان تلاش می‌کنند تا طالبان را عامل ادامه جنگ در این کشور نشان داده و افکار عمومی را از عامل اساسی ناامنی‌ها که حضور نظامیان آمریکایی است به‌سمت دیگری منحرف کنند.

• آمریکا تلاش می‌کند طالبان را به‌عنوان یک گروه آشتی‌ناپذیر معرفی کند

در حالی که بسیاری از کارشناسان حضور نیروهای خارجی در افغانستان را عامل اساسی ادامه جنگ و بن‌بست در روند مذاکرات صلح دولت با گروه طالبان می‌دانند اما آمریکا تلاش می‌کند تا طالبان را به‌عنوان یک گروه آشتی‌ناپذیر و جنگ‌طلب معرفی کند.

طالبان نیز برای پاسخ به این اتهامات با صدور بیانیه‌ای برای مذاکره با آمریکا به‌شرط خروج نیروهای خارجی از افغانستان اعلام آمادگی کرد.

این گروه با درک این مسئله که حل بحران افغانستان از طریق جنگ ممکن نیست در یک ماه گذشته دو بار آمریکا را به مذاکره دعوت کرده است اما مقامات آمریکایی با فرار از این واقعیت که حضور آنها در افغانستان دیگر برای مردم افغانستان، کشورهای منطقه و همسایه قابل قبول نیست از مذاکره با طالبان طفره می‌روند.

در نتیجه آمریکا برای مقصر جلوه دادن طالبان در مقابل پیشنهاد مذاکرات این گروه از آنها خواسته است تا با دولت افغانستان وارد مذاکره شوند.

چند روز پیش «آلیس ویلز» معاون وزیر خارجه در امور آسیای مرکزی و جنوب آسیا در مؤسسه مطالعات صلح آمریکا در واشنگتن گفت طالبان نباید انتظار مذاکره مستقیم با دولت آمریکا را داشته باشد.

وی در ادامه تصریح کرده بود که آمریکا تنها زمانی آماده مذاکره با طالبان خواهد شد که این گروه با حضور در میز مذاکرات و گفت‌وگو با دولت افغانستان حاضر شود.

اما طالبان این مسئله را درک می‌کنند که دولت افغانستان صلاحیت تصمیم‌گیری درباره خروج نیروهای خارجی از این کشور را ندارد و تنها آمریکا می‌تواند درباره این مسئله تصمیم بگیرد.

همچنین اعلام حمایت طالبان از پروژه تاپی، دستور رهبری این گروه برای درختکاری و یا توافق غیررسمی این گروه با وزارت آموزش و پرورش افغانستان نشان می‌دهد که طالبان در حال تغییر از یک گروه جنگی به یک گروه تعامل‌پذیر است که در صورت پایان جنگ می‌تواند در ساختار سیاسی این کشور سهیم شود.

• خروج مسئولانه نیروهای خارجی کلید پایان جنگ افغانستان

اگرچه طالبان یکی از پیش‌شرط‌های اساسی‌شان را برای مصالحه با دولت افغانستان و توقف جنگ خروج نیروهای خارجی از افغانستان اعلام کردند اما جریان‌ها و احزاب سیاسی و مردم افغانستان و حتی برخی از کشورهای منطقه همچون روسیه و چین طرفدار خروج ناگهانی نیروهای خارجی از افغانستان نیستند.

بنابراین پیشنهاد مذاکره طالبان به آمریکا می‌تواند زمینه‌ساز خروج مسئولانه و تدریجی نیروهای خارجی از افغانستان و پایانی بر جنگ طاقت‌فرسای افغانستان باشد.

آنچه مسلم است آمریکا به‌دنبال برقراری صلح و ثبات در افغانستان نیست، زیرا اگر آنها حاضر به مذاکره با طالبان شوند و با ارائه ضمانت‌های بین‌المللی به خروج تدریجی‌شان از افغانستان به این گروه اطمینان بدهند دولت افغانستان و طالبان نیز می‌توانند از طریق مذاکرات صلح سایر اختلافاتشان را حل کنند و به توافق دست یابند.

از سوی دیگر، طالبان و سایر مخالفان مسلح با خروج نیروهای خارجی از افغانستان دیگر حمایت مردمی‌‌شان را از دست خواهند داد، زیرا جنگ با دولت افغانستان دیگر توجیهی نخواهد داشت.

• تکیه بر تشدید آتش جنگ سیاست آمریکا برای ادامه حضور در افغانستان

در حالی که بین کشورهای منطقه، دولت افغانستان و حتی طالبان درباره اینکه بحران افغانستان راه‌حل نظامی ندارد اجماع وجود دارد اما آمریکا با تشدید آتش جنگ تلاش می‌کند تا مانع تحقق روند صلح در افغانستان شود.

زیرا در صورت برقراری صلح، پایان بحران و ناامنی در افغانستان آمریکا دیگر توجیهی برای حضور نظامی خود در این کشور نخواهد داشت.

آنها از طریق ادامه ناامنی‌ها خواستار حضور نظامی طولانی‌مدت در افغانستان هستند و به همین دلیل با تلاش‌های منطقه‌ای کشورهایی مانند چین و روسیه در روند صلح افغانستان مخالفت می‌کنند.

افزایش مستمر نظامیان آمریکایی، افزایش حملات هوایی و خودداری از مذاکره با طالبان خود گواه این مسئله است که آمریکا از طریق آتش‌افروزی خواستار ادامه جنگ در افغانستان است.

در برخی از موارد کارشناسان و مقامات سابق آمریکایی نیز به این مسئله اذعان کردند.

سرهنگ «ویلکرسن» رئیس دفتر «کالین پاول» وزیر خارجه پیشین آمریکا گفته بود که به‌‌خاطر موقعیت ژئوپولیتیک افغانستان، آمریکا تلاش می‌کند تا در 50 سال آینده در افغانستان حضور نظامی خود را حفظ کند.

• مبارزه با تروریسم دروغ افشاشده آمریکا

از زمانی که آمریکا و متحدانش به‌بهانه مبارزه با تروریسم و ادعای دموکراسی به افغانستان حمله کردند، نزدیک به دو دهه گذشته است، اما با وجود این، ناامنی‌ و فقر به‌صورت بی‌سابقه در این کشور افزایش یافته، بی‌عدالتی و فساد در این کشور بیداد می‌کند.

ادامه مداخلات آمریکا در سایر کشورهای منطقه و حمایت بی‌پرده واشنگتن از گروه تروریستی داعش در عراق، سوریه و حالا در افغانستان نشان داد که آمریکا هرگز به‌دنبال صلح و یا برقراری ثبات در هیچ یک از کشورهای منطقه نیست و در مورد افغانستان نیز استثنایی وجود ندارد.

اگرچه مردم افغانستان در بدو ورود نیروهای آمریکایی به کشورشان فریب شعارهای بشردوستانه آنها را خوردند اما با درک واقعیت‌ها و تجربه تلخ از حضور آنها در کشورشان دیگر به آمریکا اعتمادی ندارند و شعارهایی مانند دموکراسی و مبارزه با تروریسم نیز برای آنها رنگ باخته و خریداری ندارد.

به‌نظر بسیاری از کارشناسنان امور سیاسی بحران افغانستان راه‌حل نظامی ندارد و در حضور نظامیان خارجی در افغانستان نیز هیچ چشم‌اندازی برای پایان جنگ و برقراری صلح در این کشور وجود ندارد.

بنابراین بزرگترین کمکی را که آمریکا می‌تواند برای روند صلح و پایان جنگ در افغانستان انجام دهد خروج مسئولانه از این کشور است و مقامات آمریکایی نیز باید درک کنند که آنها به افغانستان تعلق ندارند، چه دیر یا زود آنها در نهایت باید خاک این کشور را ترک کنند.

پروژه آمریکایی داعش؛ مهار ایران یا بی‌ثبات‌سازی افغانستان

تامین امنیت راهبردی‌ترین رویکرد جمهوری اسلامی ایران در منطقه برای حفظ تمامیت ارضی و دفاع از سرزمین در مقابله با گروه‌های تروریستی به ویژه داعش است. ایران در دکترین دفاعی خود همواره به‌عنوان یکی از قدرت‌مند ترین کشورهای منطقه بهترین راهبردهای سیاسی و امنیتی را اتخاذ کرده است. اما حضور داعش در کشوری مانند افغانستان که به نوعی امنیت آن با امنیت ایران هم ارتباط پیدا می‌کند این ضرورت را ایجاد کرده تا مقوله امنیت بیش از پیش مورد توجه قرار داشته باشد.

به گزارش ایسنا، در صورتی که امنیت افغانستان به مخاطره بیفتد و تهدیداتی را متوجه ایران کند، حتما ایران وارد صحنه شده و به‌عنوان یک بازیگر مهم منطقه‌ای مواضعی را اتخاذ می‌کند.

گروه تروریستی تکفیری داعش پس از این‌که جغرافیای خود را در منطقه به ویژه عراق و سوریه از دست داد، اکنون در مناطق نا امنی از افغانستان که همسایه شرقی ایران است حضور پیدا کرده و می‌تواند تهدیدی برای آسیای مرکزی، ‌اروپا و کشورهای همسایه باشد.

البته داعش در افغانستان در تقابل با گروه طالبان قرار گرفته است و حامیانش را برای حضور در این منطقه دعوت کرده تا بتواند مجددا جایگاه از دست رفته خود را احیا کند.

«گروه داعش از سال 2014 ادعای خلافت جهانی کرده و از تمامی ابزارها و امکانات و با کمک حامیان منطقه‌ای، آمریکایی و اسرائیلی برای تثبیت پایگاه و جایگاه خود استفاده کرده و اقداماتی را در زمینه قاچاق انسان،‌ مصادره و سرقت، تجارت مواد مخدر،‌تجارت نفت انجام داده و حتی از فعالیت‌های مجرمانه نیز درآمدزایی داشته است»

اما آن‌چه واقعیت است، این‌که آمریکا به دنبال ادامه سیاست‌های بی ثبات سازی خود در خاورمیانه، از آن‌ها در افغانستان که خود طی دو دهه اخیر درگیر جنگ داخلی بوده حمایت می‌کند تا بتواند اهداف و پروژه خود را در منطقه به پیش ببرد. در واقع آمریکا پس از شکست‌هایی که در خاورمیانه و منطقه داشته است تلاش می کند تا بتواند سیاست‌های خود را از این طریق پیش برده و وجهه خود را ترمیم بخشد.

محسن پاک آئین رییس سابق ستاد افغانستان وزارت خارجه ایران معتقد است؛ آمریکا پیش‌بینی می‌کرد  داعش در سوریه و عراق سقوط  کرده و حاکمیت خود را از دست می‌دهد؛ بنابراین  از حدود 6 ماه پیش چنین طراحی کرد که نیروهای داعش به طرف افغانستان گسیل شوند، بنابراین مقصد بعدی داعش افغانستان شد و نیروهایی هم که از سوریه و عراق فرار می‌کردند  اولین مقصدشان این کشور قرار گرفت.

وی تاکید می‌کند؛ ادامه حضور داعش در افغانستان یک تهدید جدی برای اروپا، افغانستان و کشورهای همسایه آن است و کاخ سفید از این اهرم برای بی ثبات سازی افغانستان، محاصره چین، تهدید روسیه و مهار ایران استفاده می‌کند.

البته دولت افغانستان هم در این شرایط بیکار نمی‌نشیند و حتما برای مبارزه با آن‌ها تلاش‌ می‌کند،‌ اما همکاری‌های منطقه‌ای به ویژه با  کشورهای همسایه می‌تواند کمک خوبی در این زمینه باشد.

افغانستان تقریبا دو دهه با طالبان درگیری داشته و خسته از جنگ بوده و دچار نوعی بی‌ثباتی شده است و مردم این کشور نمی‌توانند بپذیرند که گروه دیگری بخواهد وارد عمل شده و اقداماتی را انجام دهد. شواهد هم نشان می دهد داعش نمی‌تواند دوام زیادی در افغانستان بیاورد زیرا جامعه این کشور پذیرای آن‌ها نیستند.

به نظر می‌رسد اهداف داعش تنها حضور در افغانستان نیست، بلکه قصد دارد با حمایت آمریکا تهدیداتی را برای ایران، روسیه و یا چین ایجاد کرده و فعالیت‌هایش را در آسیای مرکزی و کشورهای این حوزه که شرایط مستعدتری را دارا هستند، گسترش دهد و ناامنی‌ را در بخش‌هایی از حوزه جغرافیایی که به روسیه نزدیک‌تر است، ایجاد کند.

دیپلماسی قوی میان کشورهای منطقه به ویژه آن دسته از کشورهایی که داعش برای آن‌ها خطر و تهدید است می‌تواند به برون رفت از این مشکل کمک کند و حتی می‌توان به دولت افغانستان کمک کرده و آن‌ها را نسبت به خطرات آینده داعش آگاه کرد.

«داعش گروهی افراطی سنی در خاک عراق و سوریه بوده و تهدید مستقیمی برای کشور عمدتا شیعه ایران و متحدان آن تلقی می‌شود. تجربه غم‌انگیز قتل عام ایزدی‌های عراق و وجود حقایق و اسناد فراوان از جنایت‌ها و خشونت‌ها علیه شیعیان عراقی، هیچ شک و شبهه‌ای در خصوص خطرات وتهدیدهای تسلط احتمالی اسلام گرایان باقی نمی‌گذارد. البته تهران دارای تجربیاتی در مقابله با گروه تروریستی افراطی سنی جیش العدل  است که در مناطق مرزی با پاکستان در جنوب شرق این کشور فعالیت می‌کند».

بر همین اساس، نوذر شفیعی کارشناس مسائل شبه قاره و آسیا معتقد است؛ داعش یک ماموریت هم در داخل افغانستان و هم برون مرزی دارد و او در افغانستان هم عمدتا شیعیان را هدف قرار می‌دهد و به نظر می‌رسد یک جریان فرقه‌ای پشت کار داعش قرار دارد.

وی همچنین بیان می‌کند؛ اینکه این اقدامات بتواند داعش را به عنوان نیروی موثر در افغانستان جا بیندازد و باعث شکل‌گیری دولت اسلامی خراسان شود، بعید است.

شرایط امنیتی در افغانستان به ویژه پس از حضور ناتو در این کشور تهدیداتی را متوجه کشورهای همسایه می‌کند و احتمال افزایش ناآرامی‌ها و سرایت آن به خارج از کشور هم وجود دارد. چه رسد به این که در کنار همه این تحولات اعم از شرایط داخلی کشور، تلاش‌های طالبان برای مذاکره با آمریکا و یا تقابل با گروه داعش و همین طور تحرکات این گروه در مناطقی از افغانستان می طلبد که هم کشورهای همسایه و هم ایران نسبت به این مسائل با حساسیت بیش‌تری برخورد کنند.

فرزاد رمضانی بونش پژوهشگر و کارشناس ارشد مسایل منطقه هم با تاکید بر این‌که پس از شکست داعش در عراق و سوریه، مناطق نا امن افغانستان و مناطقی از پاکستان به‌عنوان آلترناتیو مد نظر رهبران داعش بود، می‌گوید: مسلما حضور داعش در جغرافیای افغانستان هر چند برای دوام این گروه تروریستی است، اما نوع نگاه فرق اسلامی در افغانستان و همچنین رویکرد مکتب حنفی در افغانستان و نوع نگاهی که مردم نسبت به داعش دارند، می‌تواند موجب جلوگیری از حضور و گسترش زیاد داعش در افغانستان شود.

وی تاکید می‌کند؛ احتمال این که در میان مدت داعش بتواند آسیبی به مرزهای ایران و به مخاطره انداختن امنیت مرزها داشته باشد، بسیار کم است.

بی ثبات بودن شرایط کشور افغانستان در همسایگی ایران، ادامه داشتن سیاست‌های بی ثبات سازی آمریکا در خاورمیانه به ویژه در منطقه نزدیک به ایران، حضور نیروهای ناتو در افغانستان، تحرکات طالبان و داعش در این منطقه ، این ضرورت را ایجاب می کند که ایران برای حفظ امنیت خود رویکردهای امنیتی، سیاسی و یا حتی نظامی را اتخاذ کند تا بتواند با تروریسم آن هم از نوع داعشی آن مقابله کند.

باید در نظر داشت،‌ ایران به عنوان همسایه افغانستان نقش مهمی را در امنیت منطقه ایفا می‌کند و این مساله دارای اهمیت است، بنابراین باید در پروژه آمریکایی حمایت از داعش در این منطقه هوشیارتر از قبل عمل کرده و راهبردی دفاعی و امنیتی در هماهنگی با کشورهای همسایه برای بی اثر کردن اهداف آمریکا اتخاذ کند.

هشدار روسیه درباره استفاده از بالگردهای ناشناس برای انتقال نیروها و تجهیزات داعش به افغانستان

به گزارش خبرگزاری فارس، وزارت خارجه روسیه روز یکشنبه تأکید کرد، مسکو نگران استفاده از بالگردهای بدون آرم نظامی در افغانستان است.

بنا بر گزارش خبرگزاری «اینترفکس»، وزارت خارجه روسیه گفته است این احتمال بسیار زیاد است که از این بالگردهای بدون نام و نشان برای انتقال جنگجویان مورد نیاز داعش در افغانستان استفاده شود و تسلیحات ارسالی غرب نیز از این طریق به دست تروریست‌ها در این کشور برسد.

«ضمیر کابلوف» نماینده ویژه رئیس‌جمهور روسیه در افغانستان پیش از این درباره انتقال سازمان‌یافته نیروهای داعش به کشور افغانستان هشدار داده بود.

وی گفته بود تروریست‌های داعش برای جنگ با نظامیان ناتو یا آمریکا به افغانستان نرفته‌اند بلکه هدف اصلی انها رسیدن به منطقه آسیای میانه است.

این دیپلمات روس حدود یک سال قبل نیز هشدار داده بود که بیش از 10 هزار تروریست وابسته به داعش که از سوریه و عراق گریخته‌ بودند، به افغانستان رفته و در آنجا در تلاشند تا پس از تجدید قوا حملاتی جدید را آغاز کنند.

بنا به گفته این مقام روس، نیروهای داعش در شمال افغانستان و مناطق هم مرز با تاجیکستان و ترکمنستان حضور گسترده‌تری دارند.

تکرار اتهامات مقامات آمریکا علیه روسیه مبنی بر قاچاق تسلیحات نظامی به افغانستان

به گزارش خبرگزاری تسنیم، ژنرال «جان نیکلسون» فرمانده نیروهای آمریکایی و ناتو در افغانستان در مصاحبه با «بی.بی.سی» ادعا کرد شاهد «فعالیت‌های بی‌ثبات کننده روس‌ها» در افغانستان بوده است.

نیکلسون گفت سلاح‌های روسی از طریق قاچاق از مرز تاجیکستان به افغانستان وارد می‌شود و سپس در اختیار طالبان قرار می‌گیرد. وی درباره حجم این سلاح‌ها چیزی نگفت.

روسیه پیش از این نیز بارها چنین اتهاماتی را تکذیب کرده است، اما این اتهامات در پی تشدید اختلافات انگلیس و روسیه بار دیگر مطرح شده است.

این ژنرال آمریکایی با اشاره به نگرانی‌های مسکو از افزایش نفوذ داعش در شمال افغانستان نیز گفت این اظهارات توجیه و بهانه روس‌ها است تا به اقدامات طالبان مشروعیت دهند و تا حدی نیز از طالبان حمایت کنند.

نیکلسون با بیان اینکه روسیه اخیرا چندین رزمایش مشترک با تاجیکستان را در مرز افغانستان برگزار کرده است، مدعی شد روس‌ها در تمرینات مشترک برای مبارزه با تروریسم تجهیزات زیادی را با خود می‌آورند و هنگام بازگشت همه این تجهیزات را با خود نمی‌برند و تسلیحات باقی مانده سپس به داخل افغانستان قاچاق شده و به دست طالبان می‌رسد.

سفارت روسیه در کابل نیز با انتشار بیانیه‌ای، اتهامات این ژنرال آمریکایی را بی اساس توصیف کرد.

در بیانیه سفارت روسیه آمده است که مقامات آمریکایی همواره به خود اجازه می‌دهند تا به صورت علنی اظهاراتی بی‌اساس را مطرح کنند و برای چنین اتهامات جدی باید اسناد قانع کننده‌ای وجود داشته باشد.

نشریه آمریکایی اظهارات سران کاخ سفید درباره افغانستان را بی‌اساس خواند

یک نشریه آمریکایی با بی‌اساس خواندن اظهارات مقامات آمریکایی درباره افغانستان نوشت؛ واشنگتن در ۱۶ سال اخیر در افغانستان دستاوردی نداشته و پنتاگون سخت در تلاش است تا شما را متقاعد کند که همه چیز در این کشور آرام و خوب است.

به گزارش خبرگزاری تسنیم، یک نشریه آمریکایی در یادداشتی گزارش‌های وزارت دفاع آمریکا درباره وضعیت جنگ افغانستان و اظهارات مقامات آمریکایی درباره بهبود وضعیت و “پیشرفت” را اغراق‌آمیز و بی‌اساس دانست.

وزارت دفاع آمریکا با انتشار خبری به نقل از ژنرال جان نیکلسون فرمانده نیروهای آمریکایی و ناتو نوشته بود که پیشرفت «قابل توجهی» در افغانستان صورت گرفته و طالبان نیز سال سختی را پیش رو خواهند داشت.

این در حالی است که دانفورد به همراه «جیمز ماتیس» وزیر دفاع آمریکا در اکتبر سال گذشته میلادی در جلسه استماع مقابل کمیته نیروهای مسلح سنای این کشور مدعی شده بود که اعطای اختیارات بیشتر به فرماندهان نظامی در افغانستان و تشدید حملات هوایی سبب پیشرفت نیروهای آمریکایی در این کشور و شکست بن‌بست کنونی در درگیری با طالبان خواهد شد.

دانفورد همچنین اظهار داشت خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان از 100 هزار نظامی در سال 2011 به حدود 10 هزار نظامی در سال 2016«بسیار سریع» و در تعداد نیز «بسیار زیاد» بوده است.

به نظر می‌رسد که برای دانفورد کاهش 18 درصدی شمار نظامیان در یک بازه پنج ساله سرعت بسیار سریع است، در حالی که این ژنرال 4 ستاره آمریکایی خود در سال 2013 تا 2014 فرمانده نیروهای آمریکایی در افغانستان بود و شخصا از نزدیک در کاهش این نظامیان سهم داشت.

دانفورد در جولای سال 2014 در یادداشتی نوشته بود: نیروهای امنیتی افغان برای جنگ با طالبان دیگر نیازی زیادی به کمک ندارند و خود قادر به انجام آن خواهند بود.

رد درخواست پناهندگی رئیس پیشین امنیت ملی افغانستان

براساس گزارش‌های تایید ناشده، کشور آسترالیا درخواست پناهندگی امرالله صالح، رئیس پیشین امنیت ملی افغانستان را رد نموده است.

به گزارش اسپوتنیک، منابع آگاه از آسترالیا خبر داده اند که امرالله صالح، رئیس پیشین امنیت ملی افغانستان طی سفری که کشور آسترالیا داشت، درخواست پناهندگی سیاسی نموده بود، ولی کشور آسترالیا بنابر دلایل سیاسی از پذیرفتن درخواست آقای صالح خودداری کرده بود.

علاوه بر این، حکومت آسترالیا به رئیس پیشین امنیت ملی کشور اجازه برگزاری نشست‌ها جهت تبادل نظر میان شهروندان افغانستان و آسترالیا را نیز نداده است.

قابل یادآوریست که بیشتر رهبران سیاسی افغانستان فرزندان شان را به کشورهای خارجی فرستاده اند و اکثریت آنها تلاش دارند تا در کشورهای امن، پناهندگی سیاسی بگیرند.

تا هنوز آقای صالح درباره این گزارش‌ها واکنش نشان نداده است.

قصه‌ی ۳ ماهه‌ی ارگ و بلخ؛ از ملامت‌گری تا سپاسگزاری

اطلاعات روز : کشمکش ارگ ریاست جمهوری و عطا محمد نور والی پشین بلخ بر سر کنار رفتن و نرفتن‌ آقای نور از مقام ولایت بلخ سه ماه و سه روز طول کشید. این غایله که به‌طور جدی از ۲۷ قوس ۹۶ آغاز شده بود، سرانجام در ۲ حمل ۹۷خورشیدی، با معرفی شدن والی جدید، ختم شد.
در دوم حمل، اسحاق رهگذر، هم‌حزبی آقای عطا و نماینده‌ی مردم بلخ در مجلس نمایندگان، به‌عنوان والی جدید بلخ معرفی شد. در این مراسم که آقای نور نیز حضور داشت، برخلاف لحن تند و ادبیات ملامت‌گرایانه چند ماه پیش‌اش که –ارگ ریاست جمهوری را محل استبداد، فساد، تبعیض و انحصار قدرت می‌خواند- از آقای غنی و گروه مذاکره‌کننده‌ی ارگ ریاست جمهوری سپاسگزاری کرد: “من نه تنها از تمکین رییس‌صاحب جمهوری در رابطه به حل قضایا تشکر می‌کنم بل‌که از تیم مذاکره‌کننده جناب رحیمی صاحب و آقای استانکزی و دیگر همکاران شان و به خصوص از زحمت‌کشی رهبری جمعیت تشکر می‌کنم.”
معرفی والی جدید بلخ پس از آن صورت گرفت که مذاکرات ارگ ریاست جمهوری و حزب جمعیت اسلامی به نتیجه‌ای نرسید و این حزب، صلاحیت گفت‌وگو را به عطا محمد نور سپرد. بنا بر اعلامیه‌ی حزب جمعیت اسلامی که در ۳ حمل نشر شده، نمایندگان جمعیت در تاریخ ۲۴ حوت، فیصله کرده‌اند که عطا محمد نور صلاحیت دارد که در مورد خواست مطرح‌شده‌ی حزب جمعیت اسلامی با گروه مذاکره‌کننده‌ی ارگ ریاست جمهوری وارد گفت‌وگو شود. پس از آن آقای نور به‌طور مستقیم با جناح ارگ ریاست جمهوری گفت‌وگو کرده که از دل آن توافق ۲ حمل برآمده است.
براساس این توافق که بی بی سی به بخشی از آن دست یافته، عطا محمد نور در بدل تعیین دو وزیر، تشکیل شورای عالی مشورتی، یک سمت دیپلماتیک و چند مقام حکومتی در بلخ، ‌از سمت‌اش کنار رفته است.
آقای نور که در مراسم معرفی اسحاق رهگذر سخن‌رانی میکرد؛ گفت که بیشتر مطالبات حزب جمعیت پذیرفته شده و نیز مشکلات متحدین این حزب با دولت مرکزی در حال به‌نتیجه رسیدن است. با این حال به نظر می‌رسد که بیشتر اعضای حزب جمعیت از این توافق، راضی به‌نظر نمی‌رسند. حزب جمعیت هم با نشر اعلامه‌یی در ۳ حمل، گفته است که ارگ ریاست جمهوری هنوز هم مطالبات این حزب را برآورده نکرده است: “جمعیت اسلامی افغانستان سایر مطالبات مهمی را که شامل مذاکرات این حزب و حکومت بود اما تا اکنون به‌بهانه‌های مختلف از سوی ارگ پذیرفته نشده‌اند، به‌عنوان خواست‌های اصلی این حزب و نیازهای ملی در هماهنگی با سایر احزاب و جریان‌های همسو، پی‌گیری می‌کند.”
پس از انتخابات پرتنش سال ۹۳خورشیدی، که براساس توافق‌نامه‌ی کابل، حکومت وحدت ملی از آن متولد شد و برخلاف میل دو تیم پرنفوذ انتخاباتی، قدرت به‌گونه‌ی پنجا-پنجا میان آن‌ها تقسیم شد. غنی به‌عنوان رییس جمهوری و از تیم تحول و تداوم و عبدالله عبدالله نامزد حزب جمعیت اسلامی و از تیم اصلاحات و همگرایی، رییس اجرایی افغانستان شد. از همین‌جا بود که تنش‌ها و مخالفت‌ها بر سر توزیع قدرت و سهم برابرانه میان این دو رقیب انتخاباتی روز به روز داغ‌تر شد. عطا محمد نور، رییس اجرایی حزب جمعیت که از حامیان اصلی عبدالله عبدالله در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۹ و ۲۰۱۴ بود که تا این زمان به‌طور پیوسته ۱۰ سال تمام بر مسند قدرت ولایت استراتژیک بلخ در شمال افغانستان حکم‌روایی می‌کرد. پس از این ریاست جمهوری او را بار دیگر به عنوان والی بلخ نگماشت. آقای نور به‌عنوان سرپرست، دو سال دیگر در بلخ باقی ماند. او که حوصله‌اش سر رفته بود سر انجام در اواسط سال ۹۵ خورشیدی وارد کابل شد و به‌طور انفرادی به گفت‌و‌گو و چانه‌زنی سیاسی با ارگ پرداخت و به‌گونه‌یی عبدالله عبدالله رییس اجرایی و نماینده‌ی رسمی حزب جمعیت در دولت را دور زد.
در آن زمان عطا محمد نور و برخی چهره‌های حزب جمعیت، شکایت داشتند که عبدالله در اجرایی کردن تمام مواد توافق‌نامه‌ی کابل “اراده و توان لازم” را ندارد.
ظاهرا، ارگ ریاست جمهوری و عطا محمد نور پس از چند ماه چانه‌زنی روی موارد مشخصی به توافق رسیدند. بر اساس این توافق، آقای نور به ارگ ریاست جمهوری استعفانامه‌ی بدون تاریخ‌اش را سپرده و ارگ ریاست جمهوری هم وعده‌ی تعیین برخی سفیران، سمت‌های بلند دولتی و به نقل از بی بی سی آزادشدن حساب‌های بانکی بلوکه شده و بیرون شدن نام شرکت‌های او را از فهرست سیاه دولت، داده بود.
در ۲۷ قوس ۹۶ خورشیدی، ارگ ریاست جمهوری با نشر خبرنامه‌یی، اعلام کرد که محمد اشرف غنی، رییس جمهوری افغانستان، استعفانامه‌ی عطا محمد نور، والی بلخ را تایید کرده است. نشر این اعلامیه با موج مخالفت حزب جمعیت اسلامی و واکنش تند عطا محمد نور مواجه شد. آقای نور، اعلام کرد که این استعفانامه مشروط به خواست‌هایی بوده و تا هنوز ارگ ریاست جمهوری به مطالبات مورد توافق دو طرف، عمل نکرده و بنا بر این، “استعفانامه” از نظر او، اعتباری ندارد اما تصمیم نهایی در مورد خودش را از صلاحیت‌های حزب جمعیت دانست و گفت که هر تصمیمی را که حزب جمعیت بگیرد، آن را می‌پذیرد.
صلاح‌الدین ربانی، وزیر خارجه‌ی افغانستان و رییس شورای رهبری حزب جمعیت که در یک سفر رسمی برای گشایش مقر جدید سفارت‌خانه افغانستان در روم، پایتخت یونان رفته بود، با شنیدن این خبر، سفرش را ناتمام گذاشته و به کابل برگشت.
پس از آن حزب جمعیت اسلامی با نشر اعلامیه‌یی این تصمیم ارگ ریاست جمهوری را شدیدا محکوم کرد و این اقدام را “عجولانه، غیرمسوولانه، مخالف ثبات و امنیت افغانستان و اصول موافقت‌نامه حکومت وحدت ملی” خواند.
هم‌چنان در ۲۷ قوس، اداره‌ی مستقل ارگان‎های محلی، محمد داوود را به جای عطا محمد نور، والی بلخ اعلام کرد. محمد داود سابقه‌ی جهادی دارد و وابسته به حزب جمعیت اسلامی است. او باشنده‌ی ولایت بلخ است و در بخش استخراج نفت و گاز در کشور انگلستان تحصیل کرده است.
آقای نور در واکنش به این اقدام گفت که تا زمانی که مساله‌ی او و ارگ ریاست جمهوری حل نشود، به کسی اجازه‌ی واردشدن به عنوان والی بلخ را در این این ولایت نمی‌دهد. آقای داوود، تنها والی در حکومت وحدت ملی بود که هیچ‌گاه نتوانست به کرسی ولایت بنشیند. ارگ ریاست جمهوری برای او دفتری در منطقه‌ی وزیر اکبرخان کابل تهیه کرده بود و او تمام وقت گوش به‌زنگ ارگ نشست تا به عنوان والی زادگاه‌اش به بلخ برگردد. در تمام این کش‌وقوس سه ماهه او فقط یکبار توانست در ۲۶ جدی به بلخ برود، آن هم نه در سمت والی بل‌ که به‌عنوان یک شهروند عادی در مراسم خاکسپاری پدرش.
در این میان، عطا محمد نور تمام فصل زمستان را با برپایی نشست‌های خرد و بزرگ به حملات لفظی به نشانی ارگ ریاست جمهوری و کماکان رییس اجرایی پرداخت.
او در هفته دو-سه روز با دعوت از رسانه‌ها و هوادارانش از ولایت‌های شمالی، ناکامی‌های دولت را دانه به دانه می‌شمرد و با ادبیات نیمه سیاسی-کوچه‌وبازاری، ارگ ریاست جمهوری را نطفه‌ی تمام شرارت و بدبختی‌های افغانستان میخواند.
والی پشین بلخ، در میان هوادارنش و نشرات زنده‌ی رسانه‌ها، ارگ را بارها مکان فساد، استبداد، تبعیض، بی‌عدالتی، انحصارگرایی و تکروی قومی می‌دانست.
او تا جایی پیشرفت که چندین بار، عبدالله عبدالله متحد قدیمی و هم‌حزبیاش را “مار آستین” خواند و گفت که او به حزب جمعیت اسلامی، رهبران آن و خانواده‌ی احمدشاه مسعود “خیانت” کرده است. از طرفی هم از حمایت‌هایش در دوران انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۹ و ۲۰۱۴ از نامزدی عبدالله عبدالله اظهار ندامت کرد.
آقای نور این واکنش‌اش را در برابر اقدام ارگ، حرکت مدنی توصیف می‌کرد و می‌گفت “در صورتی که از طریق قوه‌ی قهریه اقدام شود، هر گزینه‌یی را در نظر خواهیم گرفت.”
او بارها اعلام کرد که تا زمانی که “خواسته‌های مشروع حزب جمعیت اسلامى افغانستان” برآورده نشود، هیچ معامله‌ی پیدا و پنهانی در کار نخواهد بود.
این جریان کماکان ادامه داشت تا این که آقای نور در مراسم ویژه‌ی نوروز ۹۷، اعلام کرد که با ارگ ریاست جمهوری به توافق‌های دست‌یافته و از سمت‌اش کنار می‌رود.
تا حالا آنچه در این توافق روشن شده، در کنار معرفی اسحاق رهگذر به‌عنوان والی بلخ، آقای غنی بر اساس فرمان‌های جداگانه میرویس بلخی را به عنوان وزیر معارف و نجیب آقا فهیم را به سمت وزیر دولت در امور رسیدگی به حوادث معرفی کرده است. هم‌چنین، آقای غنی فرمانی را در باره‌ی تشکیل شورای عالی مشورتی امضا کرده است. در فرمان آمده است که این شورا به‌منظور تحقق صلح پایدار، تقویت وحدت ملی و انجام اصلاحات با نخبگان جهادی، سیاسی و اجتماعی مشورت می‌کند و جلسه‌‌های این شورا به ریاست رییس جمهوری برگزار خواهد شد.
عطا محمد نور، والی پیشین بلخ در روز مراسم معرفی والی جدید این ولایت در آخرین سخنرانی‌اش گفت که این توافق‌ها سبب تحکیم پایه‌های دولت و قانونمند شدن آن خواهد شد اما از خواسته‌های خود هیچ‌گاه عقب نشینی نکرده و نخواهد کرد.

دستگیری رهبر سابق کاتالونیا در آلمان؛ اعتراضات در بارسلون

Image captionطرفداران کارلس پوجدمون یکشنبه در بارسلون، مرکز کاتالونیا، تجمع اعتراض آمیز برگزار کردند

هزاران نفر از طرفداران کارلس پوجدمون یکشنبه در بارسلون، مرکز کاتالونیا، تجمع اعتراض آمیز برگزار کردند. آنها در حالی که به طرف کنسولگری آلمان و دفتر نمایندگی کمیسیون اروپا حرکت می کردند شعار می دادند: “آزادی برای زندانیان سیاسی”؛ “این اروپا شرم آور است.”

آقای پوجدمون از حدود پنج ماه پیش، بعد از همه‌پرسی استقلال کاتالونیا، در بلژیک زندگی می کند.

دولت اسپانیا این همه پرسی را بر خلاف قانون اساسی این کشور دانست و دستور بازداشت عده ای از اعضای ارشد دولت سابق کاتالونیا از جمله کارلس پوجدمون را صادر کرد. اخیرا حکم بازداشت اروپایی او نیز صادر شد.

پس از همه پرسی، دولت مرکزی در مادرید دولت محلی کاتالونیا را برکنار کرد، اداره این ایالت را مستقیما به دست گرفت، و برای تعیین دولت جدید انتخابات برگزار کرد، اما احزاب استقال طلب با اکثریتی کوچک دوباره انتخاب شدند.

دولت اسپانیا سپس اعلام کرد که اجازه نمی‌دهد که آقای پوجدمون از تبعید خودخوانده در بلژیک ریاست دولت جدید کاتالونیا را به عهده بگیرد و او باید به کشور برگردد.

اوضاع در کاتالونیا متشنج است و جدایی طلبان پس از اینکه نامزد پیشنهادی شان برای ریاست دولت دستگیر شد قصد دارند برای دولت کاتالونیا رییس تازه‌ای معرفی نکنند.

• خروج رهبر جدایی خواهان کاتالونیا از فنلاند برای فرار از دستگیری
• رهبر جدایی طلبان کاتالونیا نظام فدرال سوئیس را جذاب خواند
• دادستانی اسپانیا مقامات کاتالونیا را به شورش متهم کرد

جوردی تورول دو روز پیش همراه پنج رهبر دیگر جدایی‌طلبان دستگیر شدند که باعث اعتراض و درگیری معترضان با پلیس در بارسلونا شد.

در همان روز، دیوان عالی اسپانیا حکم کرد که ۲۵ رهبر جدایی طلبان باید به اتهام شورش، اختلاس و نافرمانی از دولت محاکمه شوند و آقای تورول یکی از پنج نفری بود که بعد از این حکم بازداشت شدند.

اکنون این حکم بزرگترین مانع پیش روی استقلال طلبان کاتالونیاست و تقریبا تمام رهبران این جنبش با یک نبرد قضایی جدی مواجه هستند.